Í september síðastliðnum úrskurðaði Héraðsdómur Reykjaness umræddan lækni, Skúla Tómas Gunnlaugsson, í farbann til 1. nóvember. Úrskurðinum var snúið í Landsrétti en þegar héraðsdómur tók málið til umfjöllunar mótmælti Skúli og hélt því meðal annars fram að allur grunur væri órannsakaður og gagna hefði verið aflað einhliða og án aðkomu kærða.
Sjá: Úrskurðir Landsréttar og Héraðsdóms Reykjaness.
Engir þeirra einstaklinga sem málið varðaði hefðu fengið lífslokameðferð heldur hefðu þeir fengið líknandi meðferð eða einkennameðferð. Í málinu væri uppi mikill misskilningur en á HSS hefði líknandi meðferð lengi verið skráð sem lífslokameðferð.
„Ekki er annað að skilja af orðum læknisins en að sú ákvörðun, byggð á ítarlegri úttekt tveggja sérfræðinga, sjúkragögnum, lyfjaskrá og greinargerðum frá starfsfólki spítalans og aðstandendum hinnar látnu, hafi grundvallast á tómum misskilningi um eðli og framkvæmd meðferðinnar,“ segir Eva í grein sem hefur verið birt á Vísi.
Skúli væri grunaður um stórkostleg brot í starfi og í álitsgerð landlæknis um mál móður hennar segði meðal annars:
„Andmæli og útskýringar STG á þá leið að hann hafi ekki áformað eða beitt lífslokameðferð (LLM) heldur einkennameðferð eða líknarmeðferð (LM) og að um misskilning sé að ræða fá ekki stuðning í gögnum. Landlæknir felst ekki á þá skýringu að tæknilegt atriði hafi ráðið skráningu LLM í stað LM. Þvert á móti liggur fyrir að hugtakið lífslokameðferð var skráð því nafni í sjúkraskrá við innlögn og í vottorði sem STG skrifaði 28.9.2019. Þá var meðferð DJ frá fyrsta degi síðustu legunnar í eðli sínu samsvarandi lífslokameðferð að eðli og framkvæmd.“
Lögregla segir málið geta varðað fangelsisrefsingu
Greint hefur verið frá því að rannsókn lögreglu á Skúla varði dauða sex sjúklinga og meðferð fimm annarra. Í úrskurði héraðsdóms segir að rannsókn málsins sé í fullum gangi en til rannsóknar séu „meint umfangsmikil brot kærða gegn sjúklingum sínum sem hafi verið í mjög viðkvæmri stöðu og að mati lögreglu séu sakir alvarlegar.“
Þá megi ætla að ef ætluð brot sönnuðust myndi það geta varðað fangelsisrefsingu.
Eva segir enn fremur að fullyrðingar Skúla um að ekki sé uppi rökstuddur grunur um meingjörðir af hans hálfu séu „algjörlega út úr kortinu“. Í áliti landlæknis segi meðal annars að ekkert sé að finna í gögnum um að reynt hafi verið að þrýsta á um vistun fyrir móður Evu eða til að finna leiðir til að bæta líkamlegt og andlegt ástand hennar og undirbúa fyrir langtímavistun á hjúkrunarheimili.
„Þvert á móti virðist áhersla meðferðar fyrst og fremst hafa verið á að bæla og slæva og hvers kyns eftirliti með ástandi hennar eða lífsuppihaldandi meðferð hætt. Þetta hafði þær afleiðingar að mati landlæknis að í ellefu vikna langri legu hrakaði DJ; hún var með legusár, næringarskort og sýkingar allt fram til andlátsins, sem verður að telja líklegt að hafi orðið fyrr en ella vegna þeirrar meðferðar sem hún hlaut,“ segir í álitinu.
Eva segir ekki nóg með að Skúli, sem hún nefnir ekki á nafn, hafi tekið allar helstu ákvarðanirnar um meðferð móður sinnar, heldur hafi hann staðið í vegi fyrir því að hjúkrunarfólk beitti þeim ráðum sem það taldi rétt til að lina kvalir hennar.
„Lífslokalæknirinn er grunaður um stórfelld brot í starfi gagnvart ellefu sjúklingum. Sum málanna eru rannsökuð sem möguleg manndrápsmál enda liggur fyrir rökstuddur grunur byggður á sjúkragögnum, ítarlegum rannsóknum sérfræðinga og skriflegum og munnlegum framburði læknisins sjálfs. Áhuga vekur að það var ekki fyrr en eftir að læknirinn mætti í skýrslutöku (og útskýrði væntanlega allan þennan misskilning) sem lögreglan fór fram á farbann.
Lífslokalæknirinn er nú í endurhæfingu á bráðalyflækningadeild Landspítalans. Þar er hann að sögn yfirmanna undir eftirliti og því vonandi skaðlaus. Væri ekki líka alveg upplagt að senda grunaða barnaníðinga í endurhæfingu sem starfsmenn leikskóla? Undir eftirliti að sjálfsögðu,“ segir Eva.
