„Þessar tilkynningar sem bárust í gær og í morgun frá Arion og Íslandsbanka komu ekki beint á óvart. Það er búið að vera í farvatninu í talsverðan tíma að bankar og fjármálafyrirtæki hefðu hug á að sameinast hvor öðru,“ segir Hörður Ægisson, ritstjóri Innherja.
Stjórn Arion banka óskaði eftir samrunaviðræðum milli félaganna tveggja og sendi tilkynningu til Kauphallar á þriðjudagskvöld. Á miðvikudagsmorgun sendi stjórn Íslandsbanka tilkynningu til Kauphallar þar sem þau óskuðu einnig eftir samrunaviðræðum við Kviku banka.
„Það kom kannski eilítið á óvart að Íslandsbanki hefði sent bréf á Kviku nú í morgun og óskað eftir samrunaviðræðum. Það gerist mjög fljótt eftir að ríkissjóður selur allan hlut sinn í bankanum og það hafa verið væringar á markaðinum að bankinn væri frekar að horfa til að sameinast tryggingarfélaginu Vís en það varð ekki af því.“
Betra verð eða sömu eigendur
Stóra spurningin sé því hvað stjórn Kviku banka gerir. Íslandsbanki býður hærra verð fyrir hluthafa heldur en Arion banki.
„Íslandsbanki er að bjóða betra verð fyrir hluthafa en Arion banki. Þeir eru að bjóða að skiptihlutföll í mögulegan samruna yrði þannig að gengi Kviku yrði tíu prósent hærra en það var á markaði í gær. Eins verið að bjóða hluthöfum Kvikubanka að fá greitt með bréfum sameinaðs félags og í reiðufé á meðan Arion banki, allaveganna eins og sakir standa, hefur bent á núverandi markaðsverð og bréf í sameinuðum banka.“
Hins vegar eru eigendur annars vegar Arion banka og hins vegar Kviku banka að stórum hluta þeir sömu. Samruni þeirra kynni því, hvað það varðar, að vera sumpart einfaldari.
„Við erum með einn umsvifamikinn einkafjárfesta á markaði, fjárfestingafélagið Stoðir, sem á fimm prósent hlut í hvorum banka og síðan eiga lífeyrissjóðir um sextíu til sjötíu prósenta hlut í hvorum banka fyrir sig,“ segir Hörður.
Gætu sagt upp tvö hundruð starfsmönnum
„Það er náttúrulega markmiðið hjá bæði Íslandsbanka og Arion banka að það sé hægt að ná fram miklum ábata og samlegð í stærri banka,“ segir Hörður.
Með samruna banka er hægt að minnka kostnað rekstursins til muna. Til að mynda ef Arion banki og Kviku banki færu í samruna væri sennilega hægt að fækka starfsmönnum um nærri tvö hundruð.
„Það slagar upp í allan núverandi starfsmannafjölda Kviku. Það liggur því fyrir að það er gríðarlega mikil stærðarhagkvæmni í rekstri fjármálafyrirtækja. Mikill fastur kostnaður og eins feykimikill kostnaður sem fylgir ströngu regluverki Seðlabankans.“
Kvika standi styrkum fótum en eftir eigi að koma í ljóst hvort stjórn bankans vilji fara í samrunaviðræður.
„Kannski hefur hún áhuga á því en við vitum það ekki.“
