Ályktun um vopnahlé samþykkt – en hvað svo? Linda Ósk Árnadóttir, Sema Erla Serdaroglu og Yousef Ingi Tamimi skrifa 13. nóvember 2023 07:00 Eftir mánuð af endurteknum mótmælum, fjölda samstöðufunda og stöðugum þrýstingi frá almenningi á þingfólk, eftir áskoranir frá mannréttindasamtökum og fagfélögum sem og undirskriftalista sem þúsundir Íslendinga settu nafni sitt við, brást Alþingi loksins við þeim þjóðernishreinsunum sem eiga sér nú stað á Gaza og ályktaði þann 9. nóvember s.l. samhljóða um að kalla eftir vopnahléi í árásum Ísraelsríkis á Palestínu. Eftir að hafa orðið landi og þjóð til skammar á alþjóðavettvangi með því að sitja hjá í kosningu um svipaða ályktun á vettvangi Sameinuðu þjóðanna lét Alþingi sig málið loks varða eftir ákall frá almenningi en fram að því hafði ríkisstjórnin ekki vogað sér að segja upphátt orðið vopnahlé. Síðan Alþingi Íslendinga ályktaði um að kalla eftir vopnahléi hafa hundruðir saklausra borgara verið drepnir í Palestínu. Ísrael hefur áfram ráðist á fólk á flótta og myrt það, sprengt heimili fólks og látið sprengjum rigna yfir spítala sem hefur meðal annars haft þær afleiðingar að ekki hafi verið hægt að sinna fyrirburum sem þurfa á lífsnauðsynlegri aðstoð að halda vegna skorts á rafmagni og súrefni og hafa nokkur þeirra dáið. Þjóðarmorðið heldur áfram! Ísrael hefur skýrt markmið. Markmiðið er að þurrka út palestínsku þjóðina, drepa eins marga og hægt er, reka aðra á flótta og taka yfir restina af landi og auðlindum hennar. Markmiðið er frekari nýlendustefna og þjóðernishreinsanir. Allt eru þetta skýr brot á alþjóðalögum. Það er mjög skýrt að íslenska þjóðin styður ekki þær þjóðernishreinsanir sem eiga sér stað í Palestínu og fer fram á að Alþingi beiti sér að því að stöðva þjóðarmorðið í Palestínu. Í ályktun Alþingis stendur: „Alþingi fordæmir sömuleiðis allar aðgerðir ísraelskra stjórnvalda í kjölfarið sem brjóta gegn alþjóðlegum mannúðarlögum, þ.m.t. óheyrilega þjáningu, manntjón, mannfall almennra borgara og eyðileggingu borgaralegra innviða.“ Ályktun Alþingis um vopnahlé var lítið skref í rétta átt - en hvað tekur svo við? Íslenska ríkisstjórnin var, réttilega, fljót að fordæma innrás Rússlands í Úkraínu og tekur þátt í viðskiptaþvingunum á Rússland í þeim tilgangi að þvinga rússnesk stjórnvöld til þess að fara að alþjóðalögum og láta af stríðsrekstri sínum í Úkraínu. Íslensk stjórnvöld “minnkuðu” að sama skapi stjórnmálasamband sitt við Rússland vegna innrásarinnar sem hefur haft alvarlegar afleiðingar fyrir saklausa borgara landsins og á sjálfstæði og fullveldi Úkraínu. Það er því með öllu óásættanlegt að íslenska ríkisstjórnin bregðist ekki við með afdráttarlausari hætti þegar Ísrael hefur myrt fleiri en 11 þúsund saklausa borgara Palestínu á einum mánuði, þar af yfir 4 þúsund börn, eyðilagt helming allra heimila á Gaza, ráðist á sjúkrahús og sjúkrabíla ásamt því að loka fyrir nánast allt flæði neyðabirgða, vatns, matvæla og rafmagns. Það fer ekki á milli mála að Ísrael hefur margbrotið alþjóðalög og farið gegn ályktunum öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna, ekki bara undanfarinn mánuð, ávallt án nokkurra afleiðinga. Amnesty International, Human Right Watch og ísraelsku mannréttindasamtökin B’tselem hafa öll lýst því yfir að stefna Ísraels gegn Palestínu flokkist sem aðskilnaðarstefna (e.apartheid) sem er glæpur gegn mannkyni. Að Ísland skuli eiga í stjórnmála- og viðskiptasambandi við ríki sem hefur um árabil gerst sekt um stríðsglæpi og glæpi gegn mannkyni er svartur blettur á utanríkisstefnu Íslands. Við getum og eigum að gera betur! Vægi pólitískrar ályktunar er fyrst og fremst mælt í þeim aðgerðum sem gripið er til svo kröfum hennar verður náð. Því er mikilvægt að ríkisstjórn Íslands grípi án tafar til aðgerða til þess að fylgja ályktuninni eftir og stuðla að því að fjöldamorð, stríðsglæpir og landrán ísraelskra stjórnvalda verði stöðvuð án tafar. Slíkar aðgerðir eiga að fela í sér slit á stjórnmálasambandi við Ísrael og viðskiptabann á ísraelska framleiðslu! Hvers konar diplómatískt samstarf við ísraelsk stjórnvöld sendir þau skilaboð til Ísraelsríkis að nýlendustefna þeirra og þjóðernishreinsanir séu ásættanlegar. Að sama skapi er samvinna í alþjóðlegum viðskiptum við Ísrael fjárhagslegur stuðningur við landrán þeirra, hernám og stríðsglæpi. Á meðan Ísland tekur ekki skýra afstöðu með alþjóðalögum og sýni það í verki að Ísland krefjist þess að ríki fylgi alþjóðalögum, þá ber Ísland óbeina ábyrgð á þeim fjöldamorðum sem eiga sér nú stað í Palestínu og gerir okkur öll samsek stríðsglæpum. Við neitum að vera gerð samsek í þjóðarmorði og förum því fram á að Ísland slíti stjórnmálasambandi við Ísrael og setji viðskiptabann á ríkið án tafar! Höfundar þessarar greinar eru Linda Ósk Árnadóttir, Sema Erla Serdaroglu og Yousef Ingi Tamimi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sema Erla Serdar Palestína Átök í Ísrael og Palestínu Yousef Ingi Tamimi Mest lesið Tímaskekkjan skólaíþróttir Davíð Már Sigurðsson Skoðun Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson Skoðun Ég kýs mælskan og mannlegan leiðtoga sem rektor Engilbert Sigurðsson Skoðun Eigandinn smánaður Sigurjón Þórðarson Skoðun VR á krossgötum - félagsmenn verða að hafna sundrungu Harpa Sævarsdóttir Skoðun Bakpokinn sem þyngist þegar á brattann sækir Gunnar Úlfarsson Skoðun Að kenna eða ekki kenna Helga Margrét Marzellíusardóttir Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks Skoðun Er þetta satt eða heyrði ég þetta bara nógu oft? Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir Skoðun Sólarhringur til stefnu Flosi Eiríksson Skoðun Skoðun Skoðun Lífið gefur engan afslátt Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kolbrún Pálsdóttir sem næsti rektor HÍ Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vitskert veröld Einar Helgason skrifar Skoðun Draumurinn um hið fullkomna öryggisnet Signý Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Sönnunarbyrði og hagsmunaárekstur Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Sem doktorsnemi styð ég Silju Báru til Rektors Háskóla Íslands Eva Jörgensen skrifar Skoðun Sterk og breið samtök – tími til að styrkja rödd minni fyrirtækja Friðrik Árnason skrifar Skoðun Nýjar ráðleggingar um mataræði María Heimisdóttir skrifar Skoðun Börn með fjölþættan vanda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru slæmar fyrir ímynd Íslands Clive Stacey skrifar Skoðun Netöryggi á krossgötum: Hvernig tryggjum við íslenska innviði? Heimir Fannar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Í heimi sem samþykkir þjóðarmorð er ekkert jafnrétti Najlaa Attaallah skrifar Skoðun Heilinn okkar og klukka lífsins Birna V. Baldursdóttir ,Heiðdís B. Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Silja Bára skilur stjórnsýslu HÍ! Elva Ellertsdóttir,Kolbrún Eggertsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif til hádegis Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um hlutverk háskóla – Kjósum Kolbrúnu Ástríður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Tímaskekkjan skólaíþróttir Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Þegar fíllinn byltir sér.... Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Leyfi til að syrgja Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Kominn tími til að þingmenn axli ábyrgð Björn Ólafsson skrifar Skoðun VR-members, exercise your right to vote! Christopher Eva skrifar Skoðun Stöðvum það sem gott er Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Kjósum Kolbrúnu – Styrk stjórnun á tímum breytinga Margrét Sigrún Sigurðardóttir skrifar Skoðun Vanfjármögnun Háskóla Íslands verður að breyta Magnús Karl Magnússon skrifar Skoðun Er þetta satt eða heyrði ég þetta bara nógu oft? Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Stöndum með börnum Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun „Án orku verður ekki hagvöxtur“ Jón Skafti Gestsson skrifar Sjá meira
Eftir mánuð af endurteknum mótmælum, fjölda samstöðufunda og stöðugum þrýstingi frá almenningi á þingfólk, eftir áskoranir frá mannréttindasamtökum og fagfélögum sem og undirskriftalista sem þúsundir Íslendinga settu nafni sitt við, brást Alþingi loksins við þeim þjóðernishreinsunum sem eiga sér nú stað á Gaza og ályktaði þann 9. nóvember s.l. samhljóða um að kalla eftir vopnahléi í árásum Ísraelsríkis á Palestínu. Eftir að hafa orðið landi og þjóð til skammar á alþjóðavettvangi með því að sitja hjá í kosningu um svipaða ályktun á vettvangi Sameinuðu þjóðanna lét Alþingi sig málið loks varða eftir ákall frá almenningi en fram að því hafði ríkisstjórnin ekki vogað sér að segja upphátt orðið vopnahlé. Síðan Alþingi Íslendinga ályktaði um að kalla eftir vopnahléi hafa hundruðir saklausra borgara verið drepnir í Palestínu. Ísrael hefur áfram ráðist á fólk á flótta og myrt það, sprengt heimili fólks og látið sprengjum rigna yfir spítala sem hefur meðal annars haft þær afleiðingar að ekki hafi verið hægt að sinna fyrirburum sem þurfa á lífsnauðsynlegri aðstoð að halda vegna skorts á rafmagni og súrefni og hafa nokkur þeirra dáið. Þjóðarmorðið heldur áfram! Ísrael hefur skýrt markmið. Markmiðið er að þurrka út palestínsku þjóðina, drepa eins marga og hægt er, reka aðra á flótta og taka yfir restina af landi og auðlindum hennar. Markmiðið er frekari nýlendustefna og þjóðernishreinsanir. Allt eru þetta skýr brot á alþjóðalögum. Það er mjög skýrt að íslenska þjóðin styður ekki þær þjóðernishreinsanir sem eiga sér stað í Palestínu og fer fram á að Alþingi beiti sér að því að stöðva þjóðarmorðið í Palestínu. Í ályktun Alþingis stendur: „Alþingi fordæmir sömuleiðis allar aðgerðir ísraelskra stjórnvalda í kjölfarið sem brjóta gegn alþjóðlegum mannúðarlögum, þ.m.t. óheyrilega þjáningu, manntjón, mannfall almennra borgara og eyðileggingu borgaralegra innviða.“ Ályktun Alþingis um vopnahlé var lítið skref í rétta átt - en hvað tekur svo við? Íslenska ríkisstjórnin var, réttilega, fljót að fordæma innrás Rússlands í Úkraínu og tekur þátt í viðskiptaþvingunum á Rússland í þeim tilgangi að þvinga rússnesk stjórnvöld til þess að fara að alþjóðalögum og láta af stríðsrekstri sínum í Úkraínu. Íslensk stjórnvöld “minnkuðu” að sama skapi stjórnmálasamband sitt við Rússland vegna innrásarinnar sem hefur haft alvarlegar afleiðingar fyrir saklausa borgara landsins og á sjálfstæði og fullveldi Úkraínu. Það er því með öllu óásættanlegt að íslenska ríkisstjórnin bregðist ekki við með afdráttarlausari hætti þegar Ísrael hefur myrt fleiri en 11 þúsund saklausa borgara Palestínu á einum mánuði, þar af yfir 4 þúsund börn, eyðilagt helming allra heimila á Gaza, ráðist á sjúkrahús og sjúkrabíla ásamt því að loka fyrir nánast allt flæði neyðabirgða, vatns, matvæla og rafmagns. Það fer ekki á milli mála að Ísrael hefur margbrotið alþjóðalög og farið gegn ályktunum öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna, ekki bara undanfarinn mánuð, ávallt án nokkurra afleiðinga. Amnesty International, Human Right Watch og ísraelsku mannréttindasamtökin B’tselem hafa öll lýst því yfir að stefna Ísraels gegn Palestínu flokkist sem aðskilnaðarstefna (e.apartheid) sem er glæpur gegn mannkyni. Að Ísland skuli eiga í stjórnmála- og viðskiptasambandi við ríki sem hefur um árabil gerst sekt um stríðsglæpi og glæpi gegn mannkyni er svartur blettur á utanríkisstefnu Íslands. Við getum og eigum að gera betur! Vægi pólitískrar ályktunar er fyrst og fremst mælt í þeim aðgerðum sem gripið er til svo kröfum hennar verður náð. Því er mikilvægt að ríkisstjórn Íslands grípi án tafar til aðgerða til þess að fylgja ályktuninni eftir og stuðla að því að fjöldamorð, stríðsglæpir og landrán ísraelskra stjórnvalda verði stöðvuð án tafar. Slíkar aðgerðir eiga að fela í sér slit á stjórnmálasambandi við Ísrael og viðskiptabann á ísraelska framleiðslu! Hvers konar diplómatískt samstarf við ísraelsk stjórnvöld sendir þau skilaboð til Ísraelsríkis að nýlendustefna þeirra og þjóðernishreinsanir séu ásættanlegar. Að sama skapi er samvinna í alþjóðlegum viðskiptum við Ísrael fjárhagslegur stuðningur við landrán þeirra, hernám og stríðsglæpi. Á meðan Ísland tekur ekki skýra afstöðu með alþjóðalögum og sýni það í verki að Ísland krefjist þess að ríki fylgi alþjóðalögum, þá ber Ísland óbeina ábyrgð á þeim fjöldamorðum sem eiga sér nú stað í Palestínu og gerir okkur öll samsek stríðsglæpum. Við neitum að vera gerð samsek í þjóðarmorði og förum því fram á að Ísland slíti stjórnmálasambandi við Ísrael og setji viðskiptabann á ríkið án tafar! Höfundar þessarar greinar eru Linda Ósk Árnadóttir, Sema Erla Serdaroglu og Yousef Ingi Tamimi.
Skoðun Netöryggi á krossgötum: Hvernig tryggjum við íslenska innviði? Heimir Fannar Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks skrifar
Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir skrifar