Takið ákvörðunina Sóley Kaldal skrifar 15. september 2022 08:00 Manstu þegar gluggarnir heima hjá þér fóru að leka, ofninn bilaði og þú áttir von á einu barni til viðbótar svo það bráðvantaði annað herbergi - en þú beiðst bara í nokkur ár þangað til að málið leystist af sjálfu sér? Nei ekki ég heldur. Það er vegna þess að heimurinn virkar ekki þannig. Þvert á móti stækka vandamálin því lengur sem kosið er að vanrækja þau. Árið 2013 var Laugarnesskóli kominn í hámarksafkastagetu, hvort sem litið var til fjölda kennslustofa, mötuneytis, íþróttahúss eða aðstöðu starfsmanna. Skólinn sendi frá sér neyðarkall. Þéttingarstefna borgaryfirvalda í Laugarnesinu og algjörlega fyrirsjáanleg aukning barna í hverfinu (börn birtast jú ekki umheiminum í einu vetfangi við 6 ára aldurinn) var skýr ábending um nauðsyn aðgerða til að styrkja innviði skólastarfsins, en núna 9 árum seinna hafa borgaryfirvöld ekkert aðhafst. Börnunum hefur hins vegar haldið áfram að fjölga jafnt og þétt og fyrirséð er að sú þróun haldi áfram. Hver er þá staðan? Á meðan beðið er eftir Godot, nei ég meina Skóla- og frístundasviði, þá tapa nemendur Laugarnesskóla heilu kennslustundunum í hverri viku því þeir þurfa að ganga svo langt til að komast í íþróttir. Matsalurinn er eins og Látrabjarg og það er aðeins fyrir sérstaka hæfileika kokksins að reiddur er fram hádegismatur fyrir 568 börn úr eldhúsi sem er á pari við meðalheimiliseldhús. Verk- og listgreinakennsla lifir á hugmyndaauðgi og fjölhæfni kennara (jóga er listgrein er það ekki?) því húsnæði til hefðbundinnar verk- og listgreinakennslu annar engan veginn fjöldanum. Elsti bekkur skólans, 6. bekkur, getur ekki lengur verið í bekkjarkerfi og þau geta ekki einu sinni verið innan skólalóðarinnar. Þau læra nú í breytilegum námshópum í stúkunni á Laugardalsvelli. Það er óneitanlega kaldhæðnislegt að börnin sem sitja og læra stærðfræði í íþróttamannvirki fá ekki að stunda íþróttir í íþróttamannvirki. Svo ekki sé ótalið áralangt tómlæti borgarinnar gagnvart viðhaldi húsakynna skólans sem bæði er kominn til ára sinna og sinnir margfalt fleiri börnum en nokkru sinni var lagt upp með. Laugarnesið er sprungið. Leikskólarnir eru sprungnir, grunnskólarnir eru sprungnir, frístundin er sprungin og íþróttafélögin eru sprungin. Þetta er allt saman löngu sprungið og borgaryfirvöld vita það. Rétt eins og húseigandinn sem neitar að axla ábyrgð, þá hefur þetta sinnuleysi margfaldað vandann yfir árin. Vissulega hafa verið teknir fundir, gerðar greiningar, settir saman stýrihópar og rýniteymi en það er allt í orði og ekkert á borði. Skólastjórnendur og foreldrafélagið eru sífellt beðin um fleiri gögn og ályktanir og á einhverjum tímapunkti voru komnar átta mögulegar útfærslur til umbóta en nú hefur þeim verið fækkað niður í þrjár. Hvar strandar málið? Skóla- og frístundasvið hefur tekið sér vel á annað ár til að melta með sér þessar tillögur. Sem foreldri hefur maður á tilfinningunni að þessi tillögunálgun hafi verið nýtt til að drepa málinu á dreif. Tillögunum fylgdi hvorki kostnaðarmat né tímalína enda kjörið að láta fólk þrasa um illa skilgreindar hugmyndir til að tryggja að þau komist aldrei að niðurstöðu. „Af hverju byggja þau ekki bara við skólann?“ spurði barnið og hefði getað sparað borgaryfirvöldum stórfé síðasta áratuginn, því augljósasti kosturinn er ennþá sá lang vænlegasti: Stækkið skólahúsnæðið! Það er tillaga nr. 1. Sú tillaga sem hagaðilar styðja eindregið. Að baki hinum tveimur tillögunum liggja engin kennslufræðileg, samfélagsleg eða borgarmenningarleg rök. Það er lágmark að slíkt liggi fyrir ef það á að stokka upp í fyrirkomulagi skólahalds sem hefur verið framúrskarandi áratugum saman. Á síðasta fundi ráðsins var því heitið að ákvörðun yrði tekin á næsta fundi þess sem er fyrirhugaður mánudaginn 19. september nk. Sérhver vegferð, sama hversu stór hún er, hefst á einu skrefi. Borgin hefur staðið á brúninni og þráskallast við að taka skrefið eins og hræddur ungi í hreiðri. Kæra Skóla- og frístundasvið, nú er mál að linni. Í guðanna bænum takið ákvörðun svo hægt sé að taka næstu skref í þessari mikilvægu vegferð. Laugarnesskóli er sögufrægur skóli, einn sá elsti í Reykjavík og bæði skólinn og sú menning sem þar hefur skapast er okkur íbúunum afar kær. Skólinn og allir aðstandendur hans hafa unnið vinnuna sína. Við biðjum ykkur um að vinna ykkar. Höfundur er foreldri í Laugarnesinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla- og menntamál Grunnskólar Reykjavík Deilur um skólahald í Laugardal Mest lesið 76 dagar Erlingur Sigvaldason Skoðun Á hvaða ári er Inga Sæland stödd? Snorri Másson Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Háskólaþorpið Bifröst og fólkið sem gleymdist Margrét Jónsdóttir Njarðvík Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Þjóð gegn þjóðarmorði Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvað er eiginlega málið með þessa þéttingu?? Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Eitt próf á ári – er það snemmtæk íhlutun? Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar öllu er á botninn hvolft Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Kynbundin áhrif barneigna á atvinnuþátttöku og tekjur Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Viltu finna milljarð? - Frá gráu svæði í gagnsæi Gunnar Pétur Haraldsson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum – tækifæri eða hliðarskref? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Á hvaða ári er Inga Sæland stödd? Snorri Másson skrifar Skoðun Eru börn innviðir? Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Háskólaþorpið Bifröst og fólkið sem gleymdist Margrét Jónsdóttir Njarðvík skrifar Skoðun Körfubolti á tímum þjóðarmorðs Bjarni Þór Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson skrifar Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar Skoðun 76 dagar Erlingur Sigvaldason skrifar Skoðun Í minningu körfuboltahetja Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson skrifar Sjá meira
Manstu þegar gluggarnir heima hjá þér fóru að leka, ofninn bilaði og þú áttir von á einu barni til viðbótar svo það bráðvantaði annað herbergi - en þú beiðst bara í nokkur ár þangað til að málið leystist af sjálfu sér? Nei ekki ég heldur. Það er vegna þess að heimurinn virkar ekki þannig. Þvert á móti stækka vandamálin því lengur sem kosið er að vanrækja þau. Árið 2013 var Laugarnesskóli kominn í hámarksafkastagetu, hvort sem litið var til fjölda kennslustofa, mötuneytis, íþróttahúss eða aðstöðu starfsmanna. Skólinn sendi frá sér neyðarkall. Þéttingarstefna borgaryfirvalda í Laugarnesinu og algjörlega fyrirsjáanleg aukning barna í hverfinu (börn birtast jú ekki umheiminum í einu vetfangi við 6 ára aldurinn) var skýr ábending um nauðsyn aðgerða til að styrkja innviði skólastarfsins, en núna 9 árum seinna hafa borgaryfirvöld ekkert aðhafst. Börnunum hefur hins vegar haldið áfram að fjölga jafnt og þétt og fyrirséð er að sú þróun haldi áfram. Hver er þá staðan? Á meðan beðið er eftir Godot, nei ég meina Skóla- og frístundasviði, þá tapa nemendur Laugarnesskóla heilu kennslustundunum í hverri viku því þeir þurfa að ganga svo langt til að komast í íþróttir. Matsalurinn er eins og Látrabjarg og það er aðeins fyrir sérstaka hæfileika kokksins að reiddur er fram hádegismatur fyrir 568 börn úr eldhúsi sem er á pari við meðalheimiliseldhús. Verk- og listgreinakennsla lifir á hugmyndaauðgi og fjölhæfni kennara (jóga er listgrein er það ekki?) því húsnæði til hefðbundinnar verk- og listgreinakennslu annar engan veginn fjöldanum. Elsti bekkur skólans, 6. bekkur, getur ekki lengur verið í bekkjarkerfi og þau geta ekki einu sinni verið innan skólalóðarinnar. Þau læra nú í breytilegum námshópum í stúkunni á Laugardalsvelli. Það er óneitanlega kaldhæðnislegt að börnin sem sitja og læra stærðfræði í íþróttamannvirki fá ekki að stunda íþróttir í íþróttamannvirki. Svo ekki sé ótalið áralangt tómlæti borgarinnar gagnvart viðhaldi húsakynna skólans sem bæði er kominn til ára sinna og sinnir margfalt fleiri börnum en nokkru sinni var lagt upp með. Laugarnesið er sprungið. Leikskólarnir eru sprungnir, grunnskólarnir eru sprungnir, frístundin er sprungin og íþróttafélögin eru sprungin. Þetta er allt saman löngu sprungið og borgaryfirvöld vita það. Rétt eins og húseigandinn sem neitar að axla ábyrgð, þá hefur þetta sinnuleysi margfaldað vandann yfir árin. Vissulega hafa verið teknir fundir, gerðar greiningar, settir saman stýrihópar og rýniteymi en það er allt í orði og ekkert á borði. Skólastjórnendur og foreldrafélagið eru sífellt beðin um fleiri gögn og ályktanir og á einhverjum tímapunkti voru komnar átta mögulegar útfærslur til umbóta en nú hefur þeim verið fækkað niður í þrjár. Hvar strandar málið? Skóla- og frístundasvið hefur tekið sér vel á annað ár til að melta með sér þessar tillögur. Sem foreldri hefur maður á tilfinningunni að þessi tillögunálgun hafi verið nýtt til að drepa málinu á dreif. Tillögunum fylgdi hvorki kostnaðarmat né tímalína enda kjörið að láta fólk þrasa um illa skilgreindar hugmyndir til að tryggja að þau komist aldrei að niðurstöðu. „Af hverju byggja þau ekki bara við skólann?“ spurði barnið og hefði getað sparað borgaryfirvöldum stórfé síðasta áratuginn, því augljósasti kosturinn er ennþá sá lang vænlegasti: Stækkið skólahúsnæðið! Það er tillaga nr. 1. Sú tillaga sem hagaðilar styðja eindregið. Að baki hinum tveimur tillögunum liggja engin kennslufræðileg, samfélagsleg eða borgarmenningarleg rök. Það er lágmark að slíkt liggi fyrir ef það á að stokka upp í fyrirkomulagi skólahalds sem hefur verið framúrskarandi áratugum saman. Á síðasta fundi ráðsins var því heitið að ákvörðun yrði tekin á næsta fundi þess sem er fyrirhugaður mánudaginn 19. september nk. Sérhver vegferð, sama hversu stór hún er, hefst á einu skrefi. Borgin hefur staðið á brúninni og þráskallast við að taka skrefið eins og hræddur ungi í hreiðri. Kæra Skóla- og frístundasvið, nú er mál að linni. Í guðanna bænum takið ákvörðun svo hægt sé að taka næstu skref í þessari mikilvægu vegferð. Laugarnesskóli er sögufrægur skóli, einn sá elsti í Reykjavík og bæði skólinn og sú menning sem þar hefur skapast er okkur íbúunum afar kær. Skólinn og allir aðstandendur hans hafa unnið vinnuna sína. Við biðjum ykkur um að vinna ykkar. Höfundur er foreldri í Laugarnesinu.
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Kynbundin áhrif barneigna á atvinnuþátttöku og tekjur Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar
Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar
Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun