Opið bréf til atvinnuvegaráðherra: 48 daga, nei takk Gísli Gunnar Marteinsson skrifar 27. mars 2025 13:02 Kæra Hanna Katrín, í guðanna bænum ekki bæta við dögum í strandveiðikerfið. Stokkaðu kerfið heldur upp þannig að það skili meiri tekjum og betri umgengni um bæði auðlindina og umhverfið. Ef þetta snýst bara um að viðhalda og bæta í þennan skrípaleik og öllum er sama um afkomu og umhverfi þá er vissulega auðvelt að tryggja 48 daga til strandveiða með því að minnka leyfilegan afla per dag í t.d. 400 kg og t.d. að banna bátum að ferðast á meira en 8sm. hraða. Þetta hljómar eins og hver annar brandari en þá er málið leyst og vitleysan aukin enn frekar og búið að uppfylla stjórnarsáttmálann að þessu leyti. LS og Flokkur Fólksins geta þá barið sér á brjóst með að hafa náð þessu takmarki. En strandveiðikerfið óbreytt er líka og hefur alltaf verið brandari. Samt var viðbót við brandarann inná ,,200 Mílum Morgunblaðisins“ að það væru hugmyndir um að stytta tímann sem hver bátur hefði daglega fyrir hvern róður. Það er líka fyndið. En hver eru hugsanleg rök fyrir tilveru strandveiða: 1. Svokallaður Valdimarsdómur sem sagði aðgang að fiskimiðunum eiga að vera opinn að einhverju leyti. Þannig styður þetta opna kerfi við aflamarkskerfið í heild sinni sem er jákvætt. 2. Það verður til framboð af fiski yfir sumartímann sem annars væri lítið þegar margir stærri bátar hafa klárað sínar heimildir og geta ekki byrjað aftur fyrr en 1.sept. Fleiri eru rökin ekki. Áróðurinn og þau rök sem fram hafa verið færð, fyrir þessu fyrirkomulagi, eru í flestum tilfellum afar hæpin. „Umhverfisvænar“ geta veiðarnar ekki talist með þessari gríðarlegu olíueyðslu per. kg. af fiski. Það er líka hæpin fullyrðing að þetta geri eitthvað fyrir brothættar byggðir, nema flotinn verði þá skyldaður til að landa í slíkum byggðum og að útgerðaraðilar eigi þar lögheimili. Stendur það til? Byggðastofnun hefur, árlega, úthlutað sértækum byggðakvóta til þessara byggða. Og svo þessi frasi ,,líf í höfnum“, fyrir hverja er það? Það er löng löndunarbið í þeim höfnum sem taka við mestu af þessum flota. Hvað er til ráða? Þetta hefur oft verið messað við ótrúlega litlar undirtektir. En stundum er sagt að góð vísa sé aldrei of oft kveðin. Það sem sjálfkrafa mun skila bestum árangri fyrir útgerðina, ríkissjóð og umhverfið er, að deila strandveiðipottinum niður á þá báta sem sækja um. Þeir sem ekki treysta sér til að veiða fullan skammt sækja þá um lægra hlutfall því það yrði hófleg refsing við því að skila sínum skammti ekki á land. Við viljum að sjálfssögðu fá allt í hús. Með þessu fyrirkomulagi eru allar þær vitlausu reglur, sem nú eru við líði, óþarfar. Það sem kemur að landi verður mun verðmeiri fiskur og, eins og áður segir, mun lægri kostnaður þegar kapphlaupinu lýkur. Það verður ekki róið í verðlítinn fisk bara til að „ná degi og skammti“ í kapphlaupinu. Litlir bátar munu heldur ekki þurfa að róa í veðrum sem þeir ráða ekki við. Sumarið yrði allt eitt tímabil. Þannig hefur viðkomandi veiðimaður meiri möguleika á að fá besta fiskinn. Því eins og þegar hefur verið í umræðunni þá hafa veiðimenn í vissum landshlutum kvartað sáran yfir því að veiðar stöðvist áður en besti fiskurinn fer að veiðast á þeirra svæði. Þetta vandamál væri þá leyst. Aflinn mun því dreifast betur yfir sumarið sem þýðir enn hærra verð. Núna hefur það valdið lækkunum á verði þegar ræstir eru út 700 bátar til að fara allir sama daginn á sjó og veiða sömu tegund. Þessi leið er gallalaus. Yrði hún farin mun umsækjendum hugsanlega fjölga sem er að margra mati, t.d. LS, kostur og ,,afar gleðilegt“. En þá þyrfti meiri heimildir inní pottinn og ber þá vel í veiði að Flokkur Fólksins telur þetta kerfi ,,koma brothættum byggðum til aðstoðar“. Það eru, eins og áður segir, einmitt til aflaheimildir ætlaðar þeim sem hæglega mætti setja inní strandveiðipottinn. Þetta myndi létta álaginu af Byggðastofnun sem hefur haft útdeilingu, þessara gæða, með höndum. Það er fyndið að það skuli hafa verið ,,grænn“ flokkur sem fann upp vitleysuna. Núverandi fyrirkomulag bíður upp á taumlausa olíueyðslu. Með ofangreindum breytingum má minnka olíueyðslu um a.m.k. 60 % (sjá fyrri greinar um sama vandamál). Þetta strandveiðikerfi er því afar vandræðalegt. En samt er ekki útilokað að það geti versnað. Elsku besta, Hanna Katrín, ,,gakktu af villu þíns vegar“ áður en það er orðið of seint. Á þjóðin ekki skilið, af ykkur, að þið farið betur með gæðin? Höfundur er sjómaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjávarútvegur Strandveiðar Mest lesið Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson Skoðun Skoðun Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Sjá meira
Kæra Hanna Katrín, í guðanna bænum ekki bæta við dögum í strandveiðikerfið. Stokkaðu kerfið heldur upp þannig að það skili meiri tekjum og betri umgengni um bæði auðlindina og umhverfið. Ef þetta snýst bara um að viðhalda og bæta í þennan skrípaleik og öllum er sama um afkomu og umhverfi þá er vissulega auðvelt að tryggja 48 daga til strandveiða með því að minnka leyfilegan afla per dag í t.d. 400 kg og t.d. að banna bátum að ferðast á meira en 8sm. hraða. Þetta hljómar eins og hver annar brandari en þá er málið leyst og vitleysan aukin enn frekar og búið að uppfylla stjórnarsáttmálann að þessu leyti. LS og Flokkur Fólksins geta þá barið sér á brjóst með að hafa náð þessu takmarki. En strandveiðikerfið óbreytt er líka og hefur alltaf verið brandari. Samt var viðbót við brandarann inná ,,200 Mílum Morgunblaðisins“ að það væru hugmyndir um að stytta tímann sem hver bátur hefði daglega fyrir hvern róður. Það er líka fyndið. En hver eru hugsanleg rök fyrir tilveru strandveiða: 1. Svokallaður Valdimarsdómur sem sagði aðgang að fiskimiðunum eiga að vera opinn að einhverju leyti. Þannig styður þetta opna kerfi við aflamarkskerfið í heild sinni sem er jákvætt. 2. Það verður til framboð af fiski yfir sumartímann sem annars væri lítið þegar margir stærri bátar hafa klárað sínar heimildir og geta ekki byrjað aftur fyrr en 1.sept. Fleiri eru rökin ekki. Áróðurinn og þau rök sem fram hafa verið færð, fyrir þessu fyrirkomulagi, eru í flestum tilfellum afar hæpin. „Umhverfisvænar“ geta veiðarnar ekki talist með þessari gríðarlegu olíueyðslu per. kg. af fiski. Það er líka hæpin fullyrðing að þetta geri eitthvað fyrir brothættar byggðir, nema flotinn verði þá skyldaður til að landa í slíkum byggðum og að útgerðaraðilar eigi þar lögheimili. Stendur það til? Byggðastofnun hefur, árlega, úthlutað sértækum byggðakvóta til þessara byggða. Og svo þessi frasi ,,líf í höfnum“, fyrir hverja er það? Það er löng löndunarbið í þeim höfnum sem taka við mestu af þessum flota. Hvað er til ráða? Þetta hefur oft verið messað við ótrúlega litlar undirtektir. En stundum er sagt að góð vísa sé aldrei of oft kveðin. Það sem sjálfkrafa mun skila bestum árangri fyrir útgerðina, ríkissjóð og umhverfið er, að deila strandveiðipottinum niður á þá báta sem sækja um. Þeir sem ekki treysta sér til að veiða fullan skammt sækja þá um lægra hlutfall því það yrði hófleg refsing við því að skila sínum skammti ekki á land. Við viljum að sjálfssögðu fá allt í hús. Með þessu fyrirkomulagi eru allar þær vitlausu reglur, sem nú eru við líði, óþarfar. Það sem kemur að landi verður mun verðmeiri fiskur og, eins og áður segir, mun lægri kostnaður þegar kapphlaupinu lýkur. Það verður ekki róið í verðlítinn fisk bara til að „ná degi og skammti“ í kapphlaupinu. Litlir bátar munu heldur ekki þurfa að róa í veðrum sem þeir ráða ekki við. Sumarið yrði allt eitt tímabil. Þannig hefur viðkomandi veiðimaður meiri möguleika á að fá besta fiskinn. Því eins og þegar hefur verið í umræðunni þá hafa veiðimenn í vissum landshlutum kvartað sáran yfir því að veiðar stöðvist áður en besti fiskurinn fer að veiðast á þeirra svæði. Þetta vandamál væri þá leyst. Aflinn mun því dreifast betur yfir sumarið sem þýðir enn hærra verð. Núna hefur það valdið lækkunum á verði þegar ræstir eru út 700 bátar til að fara allir sama daginn á sjó og veiða sömu tegund. Þessi leið er gallalaus. Yrði hún farin mun umsækjendum hugsanlega fjölga sem er að margra mati, t.d. LS, kostur og ,,afar gleðilegt“. En þá þyrfti meiri heimildir inní pottinn og ber þá vel í veiði að Flokkur Fólksins telur þetta kerfi ,,koma brothættum byggðum til aðstoðar“. Það eru, eins og áður segir, einmitt til aflaheimildir ætlaðar þeim sem hæglega mætti setja inní strandveiðipottinn. Þetta myndi létta álaginu af Byggðastofnun sem hefur haft útdeilingu, þessara gæða, með höndum. Það er fyndið að það skuli hafa verið ,,grænn“ flokkur sem fann upp vitleysuna. Núverandi fyrirkomulag bíður upp á taumlausa olíueyðslu. Með ofangreindum breytingum má minnka olíueyðslu um a.m.k. 60 % (sjá fyrri greinar um sama vandamál). Þetta strandveiðikerfi er því afar vandræðalegt. En samt er ekki útilokað að það geti versnað. Elsku besta, Hanna Katrín, ,,gakktu af villu þíns vegar“ áður en það er orðið of seint. Á þjóðin ekki skilið, af ykkur, að þið farið betur með gæðin? Höfundur er sjómaður.
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun