Við að fylgjast með nýjustu uppákomunni í kringum Ragnar Þór Ingólfsson þingmanns Flokks fólksins og fyrrverandi formann VR. Kemur upp í huga manns hvort það sé ekki vegna svona óheiðarlegra og ómerkilegra einstaklinga sem staða samfélagsins er eins og hún er.
Ég velti því fyrir mér hvort ekki væri full ástæða fyrir fjölmiðla að fara yfir allt bullið sem komið hefur fram frá Ragnari Þór og Vilhjálmi Birgissyni frá 2008 og athuga hvort einhver vitræn tillaga hafi komið fram frá þeim sem hefði verið hægt að nota til að ná tökum á efnahagsvandamálum og auka kaupmátt launafólks. Ég fullyrði að svo sé ekki.
Frá 2008 þegar kaupmáttur launa hrundi í hruninu og fram til 2018 þegar náðist að koma kaupmætti launa í þær hæðir sem hann er í dag voru þeir félagar og nokkrir aðrir meðreiðarsveinar þeirra með endalausa fullyrðingar um að ASÍ og forysta þeirra stéttarfélaga sem stóðu að gerð kjarasamninga á þessu tímabili væru að svíkja launafólk og væru þeirra mesti óvinur.
Djöfull í mannsmynd
Áróður þeirra félaga gekk út á það að Gylfi Arnbjörnsson þáverandi forseti ASÍ væri djöfull í mansmynd sendur til að kvelja og svíkja íslenskt launafólk. Þegar þeir með óheiðarleika og viðbjóði tókst að hrekja Gylfa í burtu, tók seðlabankastjóri við sem fulltrúi þessara afla og allur áróðurinn hefur verið á hann síðan. Þó Gylfi færi héldu sömu vandamálin áfram í efnahagsmálunum, ætli þeir séu búnir að fatta það?
Þó seðlabankastjóri verði rekin mun ekkert breytast.
Vitrænt vinnumarkaðsmódel sem var verið að reyna að koma á var eyðilagt sem á eftir að koma í bakið á okkur með verðbólguskoti vegna innistæðulausra kjarasamninga í framtíðinni í höfrungahlaupinu gamalkunna sem nú er hafið.
Það er líka full ástæða að halda því til haga að Bjarg íbúðarfélag var stofnað og komið af stað áður en Ragnar Þór komst til valda sem formaður VR þó hann hafi ítrekað reynt að eigna sér það.
Frá því að Gylfi fór frá sem forseti ASÍ hefur ekkert gerst á vettvangi ASÍ vegna innbyrðis deilna og óhæfra einstaklinga án hugmynda, raunhæfra lausna og athyglissýki.
Hvað kosta Popúlistar okkur
Hvað ætli þessir einstaklingar Ragnar Þór og Vilhjálmur og þeirra meðreiðarsveinar séu búin að kosta launafólk mikið með bullinu í sér, engum raunhæfum lausnum eða framtíðarsýn.
Við erum búin að tapa ómældum tækifærum frá 2018 til að komast í raunhæfan stöðuleika á vinnumarkaðnum og leggja um leið grunn að efnahagslegum stöðuleika í þessu landi.
Með launahækkunum sem myndi trygga raunverulega kaupmáttaraukningu við gerð kjarasamninga. Fólk borðar ekki kaupmátt heyrði ég Ragnar Þór segja fyrir ekki svo mörgum árum sem undirstrikaði það að hann skildi ekki hugtakið aukin kaupmáttur.
Þegar Ragnar kom Ólafíu B. Rafnsdóttur frá sem formanni VR var það gert með þvílíku siðleysi og óheiðarleika eins og öll hans vinnubrögð bera merki. Það er full ástæða að rifja þetta upp því nokkrir sem nú eru í forystu í verkalýðhreyfingunni tileinkuðu sér þessi vinnubrögð, einstaklingar af sama kalaberi með engar lausnir.
Nóg til fyrir alla
Sem formaður fjárlaganefndar mun Ragnar ekki vera í nokkrum vanda að deila út fjármunum enda nóg til eins og ítrekað hefur verið haldið fram. Það sem veldur mér hinsvegar mestum áhyggjum er hvernig hægt sé að setja svona einstakling í þessa nefnd sem ekki skilur nafnvexti, raunvexti og að fjármunir verði að halda verðgildi sínu annars er einhver að tapa fjármunum.
Vonandi að hann komi ekki með hugmyndafræði sína þarna inn um að nota sparnað almennings til að rétta af halla ríkissjóðs. Enda eru það hinir vondu fjármagnseigendur þessa lands og eiga allt vont skilið eins og hann hefur talað.
Að sýna gott fordæmi
Ég velti því fyrir mér hvort hann muni ekki sýna gott fordæmi og fara með fjölskylduvarasjóðinn eins og hann kallar starfslokagreiðslurnar frá VR og láni þessa fjármuni inn í Blæ íbúðarfélag á föstum lágum vöxtum til dæmis 1,5 prósent til tíu ára án verðtryggingar. Það verður spennandi að sjá hvert raunvirði sjóðsins verður þá, þegar við verðum búin að taka eitt höfrungahlaupið í kjarasamningum á vinnumarkaðnum með öllu því sem því fylgir, veðbólgu og háum vöxtum.
Það er lágmarkið að menn séu samkvæmir sjálfum sér einu sinni, það væri tilbreyting í því.
Hvernig er hægt að stoppa allt bullið?
Ég velti því fyrir mér hvort ekki sé full ástæða fyrir okkur að stofna samtök venjulegs fólks til að vinna á móti öllu því bulli sem endalaust er sett fram og engin virðist fara í að hrekja og benda á rangfærslurnar sem ganga ekki upp.
Þeir sem það geta segja að þeir nenni ekki að fara fram og benda á allt bullið, því það er ekki hægt að taka rökræðu við þessa einstaklinga. Þeirra viðbrögð eru alltaf þau sömu að fara í manninn. Hann og jafnvel hans fjölskylda svívirt á samfélagsmiðlum. Þessir einstaklingar segja það sé ekki hægt að taka málefnalega umræðu við svona siðlaust og óheiðalegt fólk, því það hefur ekki getuna til að færa rök fyrir bullinu í sjálfum sér.
Samtök venjulegs fólks sem alltaf þarf að gefa eftir og borga, en hefur engan málsvara til að standa á móti og verja sína hagsmuni.
Höfundur er fyrrverandi formaður Félags vélstjóra og málmtæknimanna.
