Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason skrifar 28. maí 2025 06:31 Það hefur verið forvitnilegt en jafnframt fróðlegt að fylgjast með átökunum undanfarið á Alþingi íslendinga. Einkum þó og sér í lagi því hvernig ráðherra dómsmála hefur tekið á eða kannski fremur ekki tekið á málum sem heyra undir ráðuneyti hans. Hlýðir ráðherra undirmanni sínum? Eitt það fyrsta sem lenti í fangi ráðherrans þegar hann tók við lyklavöldum dómsmálaráðuneytisins var að leysa úr ágreiningi um störf vararíkissaksóknara. Reyndar héldu flestir að ágreiningurinn væri úr sögunni þar sem fyrri ráðherra málaflokksins hafði þá þegar úrskurðað í málinu og hafnað beiðni ríkissaksóknara um vararíkissaksóknari yrði leystur frá störfum, sá hafði enda ekki brotið af sér í starfi á nokkurn hátt. Sú undarlega aðgerð ríkissaksóknara að hundsa úrskurð fyrri ráðherra og meina vararíkissaksóknara að koma til starfa er rannsóknarefni og hlýtur að hafa verið helsta skoðunarefni nýs ráðherra. Það að engin niðurstaða sé enn komin frá ráðherranum í málinu og ef rétt reynist að hann hafi boðið vararíkissaksóknara flutning í annað starf verður ekki annað sé en að dómsmálaráðherra sé með því að láta undan kröfum síns fyrrverandi yfirmanns og núverandi undirmanns, ríkissaksóknara. Öðruvísi mér áður brá. Ekki verður hjá því komist að velta upp spurningum um hæfi ráðherrans til að úrskurða í málinu hafandi áður verið undirmaður málsaðila. Vafasamur brottrekstur lögreglustjóra Þá að öðru máli ekki ómerkilegra því fyrra. Nú á dögunum tók dómsmálaráðherra sig til að bolaði lögreglustjóranum á suðurnesjum úr starfi. Segja má að þar hafi verið á ferðinni brottrekstur með skömm þrátt fyrir að umtalað hefur verið hversu öflugur hinn brottrekni lögreglustjóri hafði verið, bæði gagnvart atburðum kringum eldgos í og við Grindavík og ekki síður við gæslu landamæra Íslands á Keflavíkurflugvelli. Þá hafði umræddur lögreglustjóri verið duglegur við að upplýsa landsmenn um brotalamir á landamærunum ásamt því að senda ítrekað minnisblöð í ráðuneytið þar sem væntanlega hefur verið bent á vankanta og leiðir til úrbóta. Að hans sögn voru þessar meldingar hans hundsaður í ráðuneytinu og greip hann til myndlíkingar til útskýringar og líkti ráðuneytinu við svarthol. Allar tilraunir dómsmálaráðherra til að gera lítið úr brottrekstrinum og öllu kringum hann hljóta að verða vegnar og léttvægar fundnar, enda skýra orð lögreglustjórans í viðtali i Spursmálum málavexti býsna vel og fletta í raun ofan af makki ráðherra. Gagnaleki og hæfi ráðherra Þriðja vandræðamál dómsmálaráðherra er svo gagnalekamálið, en það snýst um að gögn um ýmsa einstaklinga sem embætti héraðssaksóknara (áður sérstaks saksóknara) hafði í sínum fórum hafi komist í hendur óviðkomandi aðila. Hvort um var að ræða gagnaþjófnað eða hvort umræddur saksóknari afhenti viðkomandi gögnin er ekki komið í ljós, en það virðist allavega ljóst er að ráðherra málaflokksins hefur ekki lyft litlafingri til að reyna að leysa málið. Hér eins og í öðrum málum vakna spurningar um hæfi ráðherra þar sem hann er nátengdur ýmsum málsaðilum hafandi verið í starfi hjá ríkissaksóknara sem tengdur er málinu. Bæta má svo við að þingmaður í flokki ráðherra er flæktur í málið hafandi verið rannsakandi hjá embætti sérstaks saksóknara á þeim tíma sem gögnum var safnað um einstaklinga, en því hefur verið haldið fram að í einhverjum tilfellum sé um að ræða ólöglega hleranir. Lengi m á böl b æta með því að benda á annað verra Eftir öll þessi vandræðamál mætti ætla að títtnefndur dómsmálaráðherra væri búinn að missa kjarkinn og jafnvel taugarnar. Svo virðist þó ekki vera og lítur út fyrir að forherðing sé framar í forgangsröðinni. Þannig tók ráðherrann til við rústabjörgun eftir öll vandræðamálin sem liggja óleyst hjá garði. Útspilið var gera tilraun til að beina vondri athygli að Miðflokknum með upplognum sökum um að þingmenn hans beri ábyrgð á að litlu þingmálin hennar um landamæri og útlendinga hafi ekki komist til afgreiðslu í þinginu. Ítrekaðar yfirlýsingar ráðherrans í viðtölum og á þingi með þessar upplognu yfirlýsingar að vopni voru jafnharðan leiðréttar af þingmönnum Miðflokksins, en það virtist ekki trufla ráðherrann. Því voru góð ráð dýr og í því skyni að fletta endanlega ofan af ósannindum dómsmálaráðherra setti þingflokksformaður Miðflokksins fram dagskrárbreytingatillögu með stuðningi hinna stjórnarandstöðuflokkanna þar sem litlu landamæra- og útlendingamál ráðherra yrðu færð fremst á dagskrá þingsins, en ríkisstjórnin hafði fram að því stillt þeim málum mjög aftarlega á þingmálalistann sem var einmitt ástæða þess að ekki var komið að þeim. Þegar svo var komið að stjórnarandstaðan var búin að króa ráðherra og ríkisstjórn af berrössuð á berangri neyddust þau til að samþykkja breytta dagskrá og um leið að láta eins og það hafi verið öðrum en þeim sjálfum að kenna að þessi mál höfðu ekki komist til umræðu í þinginu. Niðurstaðan er því sú að hæstvirtur dómsmálaráðherra, Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir, var felld með hælkrók af samstilltri stjórnarandstöðu. Það væri óskandi að hún léti sér það að kenningu verða og tæki upp siðsamlegri samskiptamáta við félaga sína á Alþingi íslendinga, hvort heldur í stjórn eða stjórnarandstöðu. Höfundur er varaþingmaður Miðflokksins í Norðvesturkjördæmi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Miðflokkurinn Högni Elfar Gylfason Mest lesið „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun 52 milljarðar/ári x 30 ár = EES Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson skrifar Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Sjá meira
Það hefur verið forvitnilegt en jafnframt fróðlegt að fylgjast með átökunum undanfarið á Alþingi íslendinga. Einkum þó og sér í lagi því hvernig ráðherra dómsmála hefur tekið á eða kannski fremur ekki tekið á málum sem heyra undir ráðuneyti hans. Hlýðir ráðherra undirmanni sínum? Eitt það fyrsta sem lenti í fangi ráðherrans þegar hann tók við lyklavöldum dómsmálaráðuneytisins var að leysa úr ágreiningi um störf vararíkissaksóknara. Reyndar héldu flestir að ágreiningurinn væri úr sögunni þar sem fyrri ráðherra málaflokksins hafði þá þegar úrskurðað í málinu og hafnað beiðni ríkissaksóknara um vararíkissaksóknari yrði leystur frá störfum, sá hafði enda ekki brotið af sér í starfi á nokkurn hátt. Sú undarlega aðgerð ríkissaksóknara að hundsa úrskurð fyrri ráðherra og meina vararíkissaksóknara að koma til starfa er rannsóknarefni og hlýtur að hafa verið helsta skoðunarefni nýs ráðherra. Það að engin niðurstaða sé enn komin frá ráðherranum í málinu og ef rétt reynist að hann hafi boðið vararíkissaksóknara flutning í annað starf verður ekki annað sé en að dómsmálaráðherra sé með því að láta undan kröfum síns fyrrverandi yfirmanns og núverandi undirmanns, ríkissaksóknara. Öðruvísi mér áður brá. Ekki verður hjá því komist að velta upp spurningum um hæfi ráðherrans til að úrskurða í málinu hafandi áður verið undirmaður málsaðila. Vafasamur brottrekstur lögreglustjóra Þá að öðru máli ekki ómerkilegra því fyrra. Nú á dögunum tók dómsmálaráðherra sig til að bolaði lögreglustjóranum á suðurnesjum úr starfi. Segja má að þar hafi verið á ferðinni brottrekstur með skömm þrátt fyrir að umtalað hefur verið hversu öflugur hinn brottrekni lögreglustjóri hafði verið, bæði gagnvart atburðum kringum eldgos í og við Grindavík og ekki síður við gæslu landamæra Íslands á Keflavíkurflugvelli. Þá hafði umræddur lögreglustjóri verið duglegur við að upplýsa landsmenn um brotalamir á landamærunum ásamt því að senda ítrekað minnisblöð í ráðuneytið þar sem væntanlega hefur verið bent á vankanta og leiðir til úrbóta. Að hans sögn voru þessar meldingar hans hundsaður í ráðuneytinu og greip hann til myndlíkingar til útskýringar og líkti ráðuneytinu við svarthol. Allar tilraunir dómsmálaráðherra til að gera lítið úr brottrekstrinum og öllu kringum hann hljóta að verða vegnar og léttvægar fundnar, enda skýra orð lögreglustjórans í viðtali i Spursmálum málavexti býsna vel og fletta í raun ofan af makki ráðherra. Gagnaleki og hæfi ráðherra Þriðja vandræðamál dómsmálaráðherra er svo gagnalekamálið, en það snýst um að gögn um ýmsa einstaklinga sem embætti héraðssaksóknara (áður sérstaks saksóknara) hafði í sínum fórum hafi komist í hendur óviðkomandi aðila. Hvort um var að ræða gagnaþjófnað eða hvort umræddur saksóknari afhenti viðkomandi gögnin er ekki komið í ljós, en það virðist allavega ljóst er að ráðherra málaflokksins hefur ekki lyft litlafingri til að reyna að leysa málið. Hér eins og í öðrum málum vakna spurningar um hæfi ráðherra þar sem hann er nátengdur ýmsum málsaðilum hafandi verið í starfi hjá ríkissaksóknara sem tengdur er málinu. Bæta má svo við að þingmaður í flokki ráðherra er flæktur í málið hafandi verið rannsakandi hjá embætti sérstaks saksóknara á þeim tíma sem gögnum var safnað um einstaklinga, en því hefur verið haldið fram að í einhverjum tilfellum sé um að ræða ólöglega hleranir. Lengi m á böl b æta með því að benda á annað verra Eftir öll þessi vandræðamál mætti ætla að títtnefndur dómsmálaráðherra væri búinn að missa kjarkinn og jafnvel taugarnar. Svo virðist þó ekki vera og lítur út fyrir að forherðing sé framar í forgangsröðinni. Þannig tók ráðherrann til við rústabjörgun eftir öll vandræðamálin sem liggja óleyst hjá garði. Útspilið var gera tilraun til að beina vondri athygli að Miðflokknum með upplognum sökum um að þingmenn hans beri ábyrgð á að litlu þingmálin hennar um landamæri og útlendinga hafi ekki komist til afgreiðslu í þinginu. Ítrekaðar yfirlýsingar ráðherrans í viðtölum og á þingi með þessar upplognu yfirlýsingar að vopni voru jafnharðan leiðréttar af þingmönnum Miðflokksins, en það virtist ekki trufla ráðherrann. Því voru góð ráð dýr og í því skyni að fletta endanlega ofan af ósannindum dómsmálaráðherra setti þingflokksformaður Miðflokksins fram dagskrárbreytingatillögu með stuðningi hinna stjórnarandstöðuflokkanna þar sem litlu landamæra- og útlendingamál ráðherra yrðu færð fremst á dagskrá þingsins, en ríkisstjórnin hafði fram að því stillt þeim málum mjög aftarlega á þingmálalistann sem var einmitt ástæða þess að ekki var komið að þeim. Þegar svo var komið að stjórnarandstaðan var búin að króa ráðherra og ríkisstjórn af berrössuð á berangri neyddust þau til að samþykkja breytta dagskrá og um leið að láta eins og það hafi verið öðrum en þeim sjálfum að kenna að þessi mál höfðu ekki komist til umræðu í þinginu. Niðurstaðan er því sú að hæstvirtur dómsmálaráðherra, Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir, var felld með hælkrók af samstilltri stjórnarandstöðu. Það væri óskandi að hún léti sér það að kenningu verða og tæki upp siðsamlegri samskiptamáta við félaga sína á Alþingi íslendinga, hvort heldur í stjórn eða stjórnarandstöðu. Höfundur er varaþingmaður Miðflokksins í Norðvesturkjördæmi
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun