Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason skrifar 28. maí 2025 06:31 Það hefur verið forvitnilegt en jafnframt fróðlegt að fylgjast með átökunum undanfarið á Alþingi íslendinga. Einkum þó og sér í lagi því hvernig ráðherra dómsmála hefur tekið á eða kannski fremur ekki tekið á málum sem heyra undir ráðuneyti hans. Hlýðir ráðherra undirmanni sínum? Eitt það fyrsta sem lenti í fangi ráðherrans þegar hann tók við lyklavöldum dómsmálaráðuneytisins var að leysa úr ágreiningi um störf vararíkissaksóknara. Reyndar héldu flestir að ágreiningurinn væri úr sögunni þar sem fyrri ráðherra málaflokksins hafði þá þegar úrskurðað í málinu og hafnað beiðni ríkissaksóknara um vararíkissaksóknari yrði leystur frá störfum, sá hafði enda ekki brotið af sér í starfi á nokkurn hátt. Sú undarlega aðgerð ríkissaksóknara að hundsa úrskurð fyrri ráðherra og meina vararíkissaksóknara að koma til starfa er rannsóknarefni og hlýtur að hafa verið helsta skoðunarefni nýs ráðherra. Það að engin niðurstaða sé enn komin frá ráðherranum í málinu og ef rétt reynist að hann hafi boðið vararíkissaksóknara flutning í annað starf verður ekki annað sé en að dómsmálaráðherra sé með því að láta undan kröfum síns fyrrverandi yfirmanns og núverandi undirmanns, ríkissaksóknara. Öðruvísi mér áður brá. Ekki verður hjá því komist að velta upp spurningum um hæfi ráðherrans til að úrskurða í málinu hafandi áður verið undirmaður málsaðila. Vafasamur brottrekstur lögreglustjóra Þá að öðru máli ekki ómerkilegra því fyrra. Nú á dögunum tók dómsmálaráðherra sig til að bolaði lögreglustjóranum á suðurnesjum úr starfi. Segja má að þar hafi verið á ferðinni brottrekstur með skömm þrátt fyrir að umtalað hefur verið hversu öflugur hinn brottrekni lögreglustjóri hafði verið, bæði gagnvart atburðum kringum eldgos í og við Grindavík og ekki síður við gæslu landamæra Íslands á Keflavíkurflugvelli. Þá hafði umræddur lögreglustjóri verið duglegur við að upplýsa landsmenn um brotalamir á landamærunum ásamt því að senda ítrekað minnisblöð í ráðuneytið þar sem væntanlega hefur verið bent á vankanta og leiðir til úrbóta. Að hans sögn voru þessar meldingar hans hundsaður í ráðuneytinu og greip hann til myndlíkingar til útskýringar og líkti ráðuneytinu við svarthol. Allar tilraunir dómsmálaráðherra til að gera lítið úr brottrekstrinum og öllu kringum hann hljóta að verða vegnar og léttvægar fundnar, enda skýra orð lögreglustjórans í viðtali i Spursmálum málavexti býsna vel og fletta í raun ofan af makki ráðherra. Gagnaleki og hæfi ráðherra Þriðja vandræðamál dómsmálaráðherra er svo gagnalekamálið, en það snýst um að gögn um ýmsa einstaklinga sem embætti héraðssaksóknara (áður sérstaks saksóknara) hafði í sínum fórum hafi komist í hendur óviðkomandi aðila. Hvort um var að ræða gagnaþjófnað eða hvort umræddur saksóknari afhenti viðkomandi gögnin er ekki komið í ljós, en það virðist allavega ljóst er að ráðherra málaflokksins hefur ekki lyft litlafingri til að reyna að leysa málið. Hér eins og í öðrum málum vakna spurningar um hæfi ráðherra þar sem hann er nátengdur ýmsum málsaðilum hafandi verið í starfi hjá ríkissaksóknara sem tengdur er málinu. Bæta má svo við að þingmaður í flokki ráðherra er flæktur í málið hafandi verið rannsakandi hjá embætti sérstaks saksóknara á þeim tíma sem gögnum var safnað um einstaklinga, en því hefur verið haldið fram að í einhverjum tilfellum sé um að ræða ólöglega hleranir. Lengi m á böl b æta með því að benda á annað verra Eftir öll þessi vandræðamál mætti ætla að títtnefndur dómsmálaráðherra væri búinn að missa kjarkinn og jafnvel taugarnar. Svo virðist þó ekki vera og lítur út fyrir að forherðing sé framar í forgangsröðinni. Þannig tók ráðherrann til við rústabjörgun eftir öll vandræðamálin sem liggja óleyst hjá garði. Útspilið var gera tilraun til að beina vondri athygli að Miðflokknum með upplognum sökum um að þingmenn hans beri ábyrgð á að litlu þingmálin hennar um landamæri og útlendinga hafi ekki komist til afgreiðslu í þinginu. Ítrekaðar yfirlýsingar ráðherrans í viðtölum og á þingi með þessar upplognu yfirlýsingar að vopni voru jafnharðan leiðréttar af þingmönnum Miðflokksins, en það virtist ekki trufla ráðherrann. Því voru góð ráð dýr og í því skyni að fletta endanlega ofan af ósannindum dómsmálaráðherra setti þingflokksformaður Miðflokksins fram dagskrárbreytingatillögu með stuðningi hinna stjórnarandstöðuflokkanna þar sem litlu landamæra- og útlendingamál ráðherra yrðu færð fremst á dagskrá þingsins, en ríkisstjórnin hafði fram að því stillt þeim málum mjög aftarlega á þingmálalistann sem var einmitt ástæða þess að ekki var komið að þeim. Þegar svo var komið að stjórnarandstaðan var búin að króa ráðherra og ríkisstjórn af berrössuð á berangri neyddust þau til að samþykkja breytta dagskrá og um leið að láta eins og það hafi verið öðrum en þeim sjálfum að kenna að þessi mál höfðu ekki komist til umræðu í þinginu. Niðurstaðan er því sú að hæstvirtur dómsmálaráðherra, Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir, var felld með hælkrók af samstilltri stjórnarandstöðu. Það væri óskandi að hún léti sér það að kenningu verða og tæki upp siðsamlegri samskiptamáta við félaga sína á Alþingi íslendinga, hvort heldur í stjórn eða stjórnarandstöðu. Höfundur er varaþingmaður Miðflokksins í Norðvesturkjördæmi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Miðflokkurinn Högni Elfar Gylfason Mest lesið Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Blóðbað í Súdan: Framtíðarannáll? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Á tímamótum: Sameinuðu þjóðirnar í 80 ár Vala Karen Viðarsdóttir,Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Borgar sig að vanmeta menntun? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin hækkar gjöld á háskólanema Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Farsæld barna í fyrirrúmi Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir skrifar Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir skrifar Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson skrifar Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Sjá meira
Það hefur verið forvitnilegt en jafnframt fróðlegt að fylgjast með átökunum undanfarið á Alþingi íslendinga. Einkum þó og sér í lagi því hvernig ráðherra dómsmála hefur tekið á eða kannski fremur ekki tekið á málum sem heyra undir ráðuneyti hans. Hlýðir ráðherra undirmanni sínum? Eitt það fyrsta sem lenti í fangi ráðherrans þegar hann tók við lyklavöldum dómsmálaráðuneytisins var að leysa úr ágreiningi um störf vararíkissaksóknara. Reyndar héldu flestir að ágreiningurinn væri úr sögunni þar sem fyrri ráðherra málaflokksins hafði þá þegar úrskurðað í málinu og hafnað beiðni ríkissaksóknara um vararíkissaksóknari yrði leystur frá störfum, sá hafði enda ekki brotið af sér í starfi á nokkurn hátt. Sú undarlega aðgerð ríkissaksóknara að hundsa úrskurð fyrri ráðherra og meina vararíkissaksóknara að koma til starfa er rannsóknarefni og hlýtur að hafa verið helsta skoðunarefni nýs ráðherra. Það að engin niðurstaða sé enn komin frá ráðherranum í málinu og ef rétt reynist að hann hafi boðið vararíkissaksóknara flutning í annað starf verður ekki annað sé en að dómsmálaráðherra sé með því að láta undan kröfum síns fyrrverandi yfirmanns og núverandi undirmanns, ríkissaksóknara. Öðruvísi mér áður brá. Ekki verður hjá því komist að velta upp spurningum um hæfi ráðherrans til að úrskurða í málinu hafandi áður verið undirmaður málsaðila. Vafasamur brottrekstur lögreglustjóra Þá að öðru máli ekki ómerkilegra því fyrra. Nú á dögunum tók dómsmálaráðherra sig til að bolaði lögreglustjóranum á suðurnesjum úr starfi. Segja má að þar hafi verið á ferðinni brottrekstur með skömm þrátt fyrir að umtalað hefur verið hversu öflugur hinn brottrekni lögreglustjóri hafði verið, bæði gagnvart atburðum kringum eldgos í og við Grindavík og ekki síður við gæslu landamæra Íslands á Keflavíkurflugvelli. Þá hafði umræddur lögreglustjóri verið duglegur við að upplýsa landsmenn um brotalamir á landamærunum ásamt því að senda ítrekað minnisblöð í ráðuneytið þar sem væntanlega hefur verið bent á vankanta og leiðir til úrbóta. Að hans sögn voru þessar meldingar hans hundsaður í ráðuneytinu og greip hann til myndlíkingar til útskýringar og líkti ráðuneytinu við svarthol. Allar tilraunir dómsmálaráðherra til að gera lítið úr brottrekstrinum og öllu kringum hann hljóta að verða vegnar og léttvægar fundnar, enda skýra orð lögreglustjórans í viðtali i Spursmálum málavexti býsna vel og fletta í raun ofan af makki ráðherra. Gagnaleki og hæfi ráðherra Þriðja vandræðamál dómsmálaráðherra er svo gagnalekamálið, en það snýst um að gögn um ýmsa einstaklinga sem embætti héraðssaksóknara (áður sérstaks saksóknara) hafði í sínum fórum hafi komist í hendur óviðkomandi aðila. Hvort um var að ræða gagnaþjófnað eða hvort umræddur saksóknari afhenti viðkomandi gögnin er ekki komið í ljós, en það virðist allavega ljóst er að ráðherra málaflokksins hefur ekki lyft litlafingri til að reyna að leysa málið. Hér eins og í öðrum málum vakna spurningar um hæfi ráðherra þar sem hann er nátengdur ýmsum málsaðilum hafandi verið í starfi hjá ríkissaksóknara sem tengdur er málinu. Bæta má svo við að þingmaður í flokki ráðherra er flæktur í málið hafandi verið rannsakandi hjá embætti sérstaks saksóknara á þeim tíma sem gögnum var safnað um einstaklinga, en því hefur verið haldið fram að í einhverjum tilfellum sé um að ræða ólöglega hleranir. Lengi m á böl b æta með því að benda á annað verra Eftir öll þessi vandræðamál mætti ætla að títtnefndur dómsmálaráðherra væri búinn að missa kjarkinn og jafnvel taugarnar. Svo virðist þó ekki vera og lítur út fyrir að forherðing sé framar í forgangsröðinni. Þannig tók ráðherrann til við rústabjörgun eftir öll vandræðamálin sem liggja óleyst hjá garði. Útspilið var gera tilraun til að beina vondri athygli að Miðflokknum með upplognum sökum um að þingmenn hans beri ábyrgð á að litlu þingmálin hennar um landamæri og útlendinga hafi ekki komist til afgreiðslu í þinginu. Ítrekaðar yfirlýsingar ráðherrans í viðtölum og á þingi með þessar upplognu yfirlýsingar að vopni voru jafnharðan leiðréttar af þingmönnum Miðflokksins, en það virtist ekki trufla ráðherrann. Því voru góð ráð dýr og í því skyni að fletta endanlega ofan af ósannindum dómsmálaráðherra setti þingflokksformaður Miðflokksins fram dagskrárbreytingatillögu með stuðningi hinna stjórnarandstöðuflokkanna þar sem litlu landamæra- og útlendingamál ráðherra yrðu færð fremst á dagskrá þingsins, en ríkisstjórnin hafði fram að því stillt þeim málum mjög aftarlega á þingmálalistann sem var einmitt ástæða þess að ekki var komið að þeim. Þegar svo var komið að stjórnarandstaðan var búin að króa ráðherra og ríkisstjórn af berrössuð á berangri neyddust þau til að samþykkja breytta dagskrá og um leið að láta eins og það hafi verið öðrum en þeim sjálfum að kenna að þessi mál höfðu ekki komist til umræðu í þinginu. Niðurstaðan er því sú að hæstvirtur dómsmálaráðherra, Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir, var felld með hælkrók af samstilltri stjórnarandstöðu. Það væri óskandi að hún léti sér það að kenningu verða og tæki upp siðsamlegri samskiptamáta við félaga sína á Alþingi íslendinga, hvort heldur í stjórn eða stjórnarandstöðu. Höfundur er varaþingmaður Miðflokksins í Norðvesturkjördæmi
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar
Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun