Sannleikurinn í tengdamömmumálinu Ólöf Björnsdóttir skrifar 7. apríl 2025 09:03 Sannleikurinn er sagna bestur. Ég er umrædd tengdamamma í hinu umdeilda máli Ásthildar Lóu Þórsdóttur og þar eru ýmis atriði sem mér þykir að þurfi að skýra. Ég kem ávallt hreint fram og hef lýst því áður, og geri það aftur hér, að ég taldi ekki viðeigandi að Ásthildur Lóa sinnti starfi barnamálaráðherra - vegna hennar forsögu og framkomu hennar við barnsföður sinn. Manni sem bjó undir mínu þaki og ég hef þekkt í yfir þrjátíu ár. Þess vegna veit ég að Ásthildur Lóa og Eiríkur Ásmundsson áttu sannarlega í sambandi þegar Ásthildur Lóa var 22 ára og Eiríkur 15 ára, jafnvel þó hann væri nýorðinn 16 ára þegar barn kom undir. Þetta viðurkenndi Ásthildur Lóa þegar hún hringdi í mig í fyrsta sinn til að ræða þetta mál. Það gerði hún í vitna viðurvist mín megin sem geta staðfest það. Ásthildur Lóa var á þessum tíma byrjuð í kennaranámi í háskóla. Eiríkur að útskrifast út grunnskóla. Eiríkur kemur af brotnu heimili. Æska hans var þrautarganga og unglingsárin reyndust honum afar þung. Ákveðin vonarglæta birtist honum þegar hann sá auglýstar unglingasamkomur í trúarsöfnuðnum Trú og líf, þrátt fyrir að hafa í reynd aldrei ræktað kristna trú. Þar kynntist hann barnsmóður sinni. Hún hafnar því að hafa verið í hlutverki einhvers konar leiðbeinanda. Hvað svo sem safnaðarmeðlimur á fullorðinsaldri hefur verið að gera á vikulegum unglingasamkomu, án þess að unglingar teldu hana þar í hlutverki leiðbeinanda og fulltrúa eldri safnaðarmeðlima, fæ ég illa skilið. Fólk hefur velt því fyrir sér hvers vegna ég lagði upp í þá vegferð að senda forsætisráðherra erindi um forsögu Ásthildar Lóu. Ástæðan er einfaldlega sú að mér brá þegar ég sá að hún væri orðin barnamálaráðhera. Og mér brá enn meira þegar ég skoðaði vefsíðu Alþingis þar sem hún segist eiga tvö börn með eiginmanni sínum. Það er einfaldlega ekki rétt. Eldra barnið á hún með Eiríki Ásmundssyni, sem fékk hvorki að hitta barn sitt né umgangast. Eiríkur bjó í mínum húsum hluta af fyrstu árum sonar hans. Ég upplifði angist hans á þessum tíma yfir að fá ekki að vera faðir sonar síns. Ásthildur Lóa bjó í nágrenni við okkur á þeim tíma og hefði verið í lófa lagið að skoða aðstæður. Eiríkur og dóttir mín eiga saman dóttur fædda 1993. Hann hefur alltaf verið til staðar fyrir dóttur sína. Hann á með núverandi konu sinni fjóra stráka, einn þeirra ættleiddi Eiríkur. Eiríkur sagði sjálfur sína sögu í samtali sem vitnað var til í fréttum RÚV 20. mars 2025. Þar sagðist Eiríkur hafa orðið fyrir tálmun og lagði fram bréf frá dómsmálaráðuneytinu og fjölskyldudeild kirkjunnar. Eiríkur fór í gegnum formlegt ferli innan kerfisins en það var ekki nóg, Ásthildur Lóa tók það ekki til greina, hún tók ekkert til greina. Það er þess vegna ótrúlegt að heyra hana halda því fram að hún hafi ekki tálmað umgengi Eiríks við son sinn. Að Eiríkur hafi ekki sýnt syni sínum áhuga, á sama tíma og hún hefur lýst því að hún hafi ekki treyst honum til þess að taka barnið, þegar hann óskaði eftir því. Krafa Ásthildar Lóu á umræddum sáttafundi fólst í því að Eiríkur fengi ekki meiri umgengni við son sinn en fælist í því að Eiríkur kæmi inn á hennar heimili í tvo klukkutíma fyrsta sunnudag hvers mánaðar. Þegar svo á reyndi, gekk Eiríki illa að fá samkomulagið efnt. Þegar fyrsta sunnudag mánaðar bar upp á tíma sem ekki hentaði Ásthildi Lóu, tók hún ekki í mál að leyfa Eiríki og syni hans að hittast helgina á eftir. Eftir nokkrar slíkar skyndilegar afboðanir varð Eiríki ljóst að barnsmóðir hans, hefði lítinn ef nokkurn áhuga á því að hann væri partur af lífi sonar síns og stæði beinlínis í vegi fyrir því. Honum var ekki einu sinni gefið tækifæri. Einhverra hluta vegna hefur líka verið litið fram hjá aðstöðumuni þeirra tveggja í þessu samhengi. Ásthildur Lóa var þarna orðin gift kona, að útskrifast úr háskólanámi. Eiríkur var átján ára að reyna að fóta sig, upp á eigin spýtur, í lífinu. Í þessu máli hefur fólk hins vegar kosið að trúa ekki barnsföður Ásthildar Lóu. Þess í stað hefur það tekið hennar frásögn, í hreint makalausri yfirlýsingu, sem algildum sannleik. Þeir sem það gerðu mættu horfa fastar í augu við eigin samvisku, hafandi litið fram hjá eða góðkennt ótrúlega ósmekklegan áburð og dylgjur. Hvað vilja menn annars kalla frásögn ráðherrans fyrrverandi þegar hún ber upp á ungling sem þá var um það bil að útskrifast úr grunnskóla, að hafa sýnt háskólanemanum henni slíkan sjúklegan áhuga, eltihrellt hana, að hún sá sér þann kost einan að hefja við hann samband? Eiríkur ætlar ekki að tjá sig meira um þetta mál. Hann vildi ekki lesa þessi orð sem ég rita hér, en setti sig ekki upp á móti því að greinin yrði birt. Hann hefur aldrei talað illa um Ásthildi , hvorki fyrr né síðar, í mín eyru - jafnvel ekki öll árin sem hann fór fram á umgengni en fékk ekki. Spurningin af hverju hann barðist ekki meira fyrir barninu er spurning sem er að vissu leyti svarað í grein eftir Sigríði Sólan Guðlaugsdóttur, Tálmun þrífst í þögn nærsamfélagsins, sem birtist undir Skoðun á Vísi þann 25. mars 2025. Ég hvet alla til að lesa þessa grein, það gæti hjálpað mörgum, bæði sem tálma og verða fyrir tálmun. Það væri lag að allir sem þurfa að tjá sig um þetta mál lesi tímalínuna sem hefur komið fram í fjölmiðlum en þar sést að á vissan hátt var ég að hlífa Ásthildi Lóu Þórsdóttur. Mín von var að með fundarbeiðni minni til forsætisráðherra, gæfist Ásthildi Lóu tækifæri til að stíga sjálf úr stóli barnamálaráðherra. Málið yrði ekki rætt frekar af minni hálfu. Þetta gerði ég líka í þeirri viðleitni að vernda Eirík, sem vissi ekki af þessum samskiptum mínum við forsætisráðuneytið. Mér kom ekkert við hvort Ásthildur Lóa skipti um embætti eða hvort málaflokkur barna og barnaverndar hefði flust yfir til annars ráðherra. En þegar ég hugsa til slíkra skipta í dag á ég erfitt með að sjá hvaða embætti hefði hentað henni, varla dómsmála eftir ummæli hennar um dómskerfið, erfitt að sjá hana í félagsmálaráðuneytinu eftir sérmeðferð varðandi húsakaup, meðferð sem ekki var hægt að veita öðrum sem hún var að berjast fyrir. Mér var heitinn trúnaður en sannleikurinn hentaði ekki Ég vil lýsa stórkostlegri furðu á vinnubrögð forsætisráðuneytisins, sem varpa líka ljósi á öryggisbresti þar innanhúss. Það liggur fyrir að ég hringdi í forsætisráðuneytið. Það gerði ég í þeim tilgangi að óska eftir upplýsingum um hvort farið væri með erindi sem þangað berast í gegnum tölvupóst sem trúnaðarmál. Svarið var já. Ég vildi að það væri algjörlega öruggt og spurði aftur, því ég vildi ekki að þessar upplýsingar færu um borg og bý. Aftur staðfesti starfsmaðurinn það. Símtalið var fjögurra mínútna langt - hvað annað átti ég að ræða í þessar fjórar mínútur við starfsmann í símsvörun? Forsætisráðherra sendi fjölmiðlum síðan yfirlýsingu þar sem því er hafnað að trúnaði hafi verið lofað. Ráðherra kaus þó að taka ekki fram að símtöl til ráðuneytisins væru ekki hljóðrituð, líkt og ég komst síðar að. Ráðherrann spurði mig aldrei út í þetta símtal, heldur aðeins starfsmann Umbra, sem sinnir símsvörun fyrir stjórnsýslu landsins. Sannleikurinn hentaði ráðherranum ekki í þessu máli. Það má líka setja stórt spurningamerki við að eðlileg öryggisráðstöfun líkt og hljóðritun símtala sé ekki til staðar hjá ráðuneytum landsins. Aðstoðarmaður forsætisráðherra afhenti barnamálaráðherra upplýsingar um erindi mitt og umkvörtun, auk persónuupplýsinga um mig. Um það er ekki deilt. Enda liggur fyrir að barnamálaráðherra bæði þráhringdi í mig og mætti heim til mín að kvöldlagi, óboðin. Ekkert af þessu hefði gerst ef forsætisráðherra hefði ekki brugðist í þessu máli. Þvælan þrífst í þögguninni Tálmun þrífst í þögninni og þvælan í þögguninni. Staðreyndir eru kæfðar niður og ekkert nema samsæriskenningar komast að, í umræðu sem litast af tilfinningum og heift. Það er leitun að öðru eins bulli og hefur fengið að grassera á samfélagsmiðlum. Ég ákvað upp á mitt einsdæmi að senda erindi á forsætisráðuneytið um forsögu Ásthildar Lóu og upp á einsdæmi sendi ég þetta sama erindi á fréttamann sem ég treysti, eftir að ráðuneytið hafnaði því að veita mér áheyrn. Ég var ekki að ganga erinda eins eða neins eins og ítrekað hefur verið haldið fram á samfélagsmiðlum. Það er ekkert leyndarmál að ég hef aldrei kosið Sjálfstæðisflokkinn, ég var Vilmundarkona á sínum tíma og Jóhanna Sigurðardóttir gerði margt gott, Vinstri græn hef ég líka kosið en aldrei Sjálfstæðisflokkinn. Síðast kaus ég Samfylkinguna en ég er ekki búin að ákveða mig hvað ég kýs næst en það verður ekki Flokkur fólksins. Og þetta er sannleikurinn í tengdamömmumálinu. Ólöf Björnsdóttir, sjúkraliði með BA í sálfræði og er að vinna að meistararannsókn í fötlunarfræðum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Barnamálaráðherra segir af sér Flokkur fólksins Alþingi Ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur Mest lesið Mun gervigreind skapa stafræna stéttaskiptingu á Íslandi? Björgmundur Guðmundsson Skoðun Friðum Eyjafjörð Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir Skoðun Langar þig að vera sjóklár? Steinunn Ása Þorvaldsdóttir,Jakob Frímann Þorsteinsson Skoðun Það skiptir máli hvernig gervigreind er notuð í kennslu Hjörvar Ingi Haraldsson Skoðun Við fögnum en gleymum ekki Sandra B. Franks Skoðun Aukin neysla á ávöxtum og grænmeti í kjölfar nýrra ráðlegginga um mataræði Jóhanna Eyrún Torfadóttir,Hólmfríður Þorgeirsdóttir Skoðun Sóknaráætlanir landshlutanna – lykillinn að sterkara Íslandi Páll Snævar Brynjarsson,Sigríður Ó. Kristjánsdóttir,Sveinbjörg Rut Pétursdóttir,Albertína Friðbjörg Elíasdóttir,Bryndís Fiona Ford,Ingunn Jónsdóttir,Berglind Kristinsdóttir,Páll Björgvin Guðmundsson Skoðun Eflum samstöðuna á kvennaári – Stöndum vörð um mannréttindi Kristín Ástgeirsdóttir Skoðun Hvorki „allt lokað“ né „allt opið“ Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Bull og rugl frá Bugl Ásdís Bergþórsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ríkisstjórnarflokkarnir fylgja Landsvirkjun – gegn Þjórsárverum Svandís Svavarsdóttir,Álfheiður Ingadóttir skrifar Skoðun Breytt viðhorf og aukin ábyrgð samfélagsins Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Upplýsingar um mataræði barna og unglinga á landsvísu eru of gamlar – það er óásættanlegt Birna Þórisdóttir,Sigurbjörg Bjarnadóttir,Inga Þórsdóttir skrifar Skoðun Hvaða orka? Birgir Sverrisson skrifar Skoðun Það skiptir máli hvernig gervigreind er notuð í kennslu Hjörvar Ingi Haraldsson skrifar Skoðun Friðum Eyjafjörð Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir skrifar Skoðun Sóknaráætlanir landshlutanna – lykillinn að sterkara Íslandi Páll Snævar Brynjarsson,Sigríður Ó. Kristjánsdóttir,Sveinbjörg Rut Pétursdóttir,Albertína Friðbjörg Elíasdóttir,Bryndís Fiona Ford,Ingunn Jónsdóttir,Berglind Kristinsdóttir,Páll Björgvin Guðmundsson skrifar Skoðun Eflum samstöðuna á kvennaári – Stöndum vörð um mannréttindi Kristín Ástgeirsdóttir skrifar Skoðun Langar þig að vera sjóklár? Steinunn Ása Þorvaldsdóttir,Jakob Frímann Þorsteinsson skrifar Skoðun Við fögnum en gleymum ekki Sandra B. Franks skrifar Skoðun Mun gervigreind skapa stafræna stéttaskiptingu á Íslandi? Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvorki „allt lokað“ né „allt opið“ Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Aukin neysla á ávöxtum og grænmeti í kjölfar nýrra ráðlegginga um mataræði Jóhanna Eyrún Torfadóttir,Hólmfríður Þorgeirsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti og ábyrg fjármálastjórn- skynsamleg nálgun á bætt kjör bótaþega almannatrygginga Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaða í grímulausri sérhagsmunagæzlu Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Að breyta leiknum Hera Grímsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn er ekki afsökun fyrir óraunhæfa stefnu Ásta Björg Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Sjófólksdagurinn Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Harmakvein kórs útgerðarmanna Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Hvað liggur í þessum ólgusjó? Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Bull og rugl frá Bugl Ásdís Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Kosningaloforð? Sjónarhorn leikskólakennara Anna Lydía Helgadóttir skrifar Skoðun Gaslýsing Guðlaugs Þórs Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Staðreyndir um Þristinn Gunnfaxa Tómas Dagur Helgason skrifar Skoðun Einföldun stjórnsýslu sem snerist upp í andhverfu sína Pétur Halldórsson skrifar Skoðun Hugræn atferlismeðferð á netinu Inga Hrefna Jónsdóttir skrifar Skoðun Er lýðræði bannað ef Sjálfstæðisflokkurinn er ekki í ríkisstjórn? Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Myndin af Guði Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Færum úr öskunni í eldinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þar sem fegurðin ríkir ein Halldór Eiríksson skrifar Sjá meira
Sannleikurinn er sagna bestur. Ég er umrædd tengdamamma í hinu umdeilda máli Ásthildar Lóu Þórsdóttur og þar eru ýmis atriði sem mér þykir að þurfi að skýra. Ég kem ávallt hreint fram og hef lýst því áður, og geri það aftur hér, að ég taldi ekki viðeigandi að Ásthildur Lóa sinnti starfi barnamálaráðherra - vegna hennar forsögu og framkomu hennar við barnsföður sinn. Manni sem bjó undir mínu þaki og ég hef þekkt í yfir þrjátíu ár. Þess vegna veit ég að Ásthildur Lóa og Eiríkur Ásmundsson áttu sannarlega í sambandi þegar Ásthildur Lóa var 22 ára og Eiríkur 15 ára, jafnvel þó hann væri nýorðinn 16 ára þegar barn kom undir. Þetta viðurkenndi Ásthildur Lóa þegar hún hringdi í mig í fyrsta sinn til að ræða þetta mál. Það gerði hún í vitna viðurvist mín megin sem geta staðfest það. Ásthildur Lóa var á þessum tíma byrjuð í kennaranámi í háskóla. Eiríkur að útskrifast út grunnskóla. Eiríkur kemur af brotnu heimili. Æska hans var þrautarganga og unglingsárin reyndust honum afar þung. Ákveðin vonarglæta birtist honum þegar hann sá auglýstar unglingasamkomur í trúarsöfnuðnum Trú og líf, þrátt fyrir að hafa í reynd aldrei ræktað kristna trú. Þar kynntist hann barnsmóður sinni. Hún hafnar því að hafa verið í hlutverki einhvers konar leiðbeinanda. Hvað svo sem safnaðarmeðlimur á fullorðinsaldri hefur verið að gera á vikulegum unglingasamkomu, án þess að unglingar teldu hana þar í hlutverki leiðbeinanda og fulltrúa eldri safnaðarmeðlima, fæ ég illa skilið. Fólk hefur velt því fyrir sér hvers vegna ég lagði upp í þá vegferð að senda forsætisráðherra erindi um forsögu Ásthildar Lóu. Ástæðan er einfaldlega sú að mér brá þegar ég sá að hún væri orðin barnamálaráðhera. Og mér brá enn meira þegar ég skoðaði vefsíðu Alþingis þar sem hún segist eiga tvö börn með eiginmanni sínum. Það er einfaldlega ekki rétt. Eldra barnið á hún með Eiríki Ásmundssyni, sem fékk hvorki að hitta barn sitt né umgangast. Eiríkur bjó í mínum húsum hluta af fyrstu árum sonar hans. Ég upplifði angist hans á þessum tíma yfir að fá ekki að vera faðir sonar síns. Ásthildur Lóa bjó í nágrenni við okkur á þeim tíma og hefði verið í lófa lagið að skoða aðstæður. Eiríkur og dóttir mín eiga saman dóttur fædda 1993. Hann hefur alltaf verið til staðar fyrir dóttur sína. Hann á með núverandi konu sinni fjóra stráka, einn þeirra ættleiddi Eiríkur. Eiríkur sagði sjálfur sína sögu í samtali sem vitnað var til í fréttum RÚV 20. mars 2025. Þar sagðist Eiríkur hafa orðið fyrir tálmun og lagði fram bréf frá dómsmálaráðuneytinu og fjölskyldudeild kirkjunnar. Eiríkur fór í gegnum formlegt ferli innan kerfisins en það var ekki nóg, Ásthildur Lóa tók það ekki til greina, hún tók ekkert til greina. Það er þess vegna ótrúlegt að heyra hana halda því fram að hún hafi ekki tálmað umgengi Eiríks við son sinn. Að Eiríkur hafi ekki sýnt syni sínum áhuga, á sama tíma og hún hefur lýst því að hún hafi ekki treyst honum til þess að taka barnið, þegar hann óskaði eftir því. Krafa Ásthildar Lóu á umræddum sáttafundi fólst í því að Eiríkur fengi ekki meiri umgengni við son sinn en fælist í því að Eiríkur kæmi inn á hennar heimili í tvo klukkutíma fyrsta sunnudag hvers mánaðar. Þegar svo á reyndi, gekk Eiríki illa að fá samkomulagið efnt. Þegar fyrsta sunnudag mánaðar bar upp á tíma sem ekki hentaði Ásthildi Lóu, tók hún ekki í mál að leyfa Eiríki og syni hans að hittast helgina á eftir. Eftir nokkrar slíkar skyndilegar afboðanir varð Eiríki ljóst að barnsmóðir hans, hefði lítinn ef nokkurn áhuga á því að hann væri partur af lífi sonar síns og stæði beinlínis í vegi fyrir því. Honum var ekki einu sinni gefið tækifæri. Einhverra hluta vegna hefur líka verið litið fram hjá aðstöðumuni þeirra tveggja í þessu samhengi. Ásthildur Lóa var þarna orðin gift kona, að útskrifast úr háskólanámi. Eiríkur var átján ára að reyna að fóta sig, upp á eigin spýtur, í lífinu. Í þessu máli hefur fólk hins vegar kosið að trúa ekki barnsföður Ásthildar Lóu. Þess í stað hefur það tekið hennar frásögn, í hreint makalausri yfirlýsingu, sem algildum sannleik. Þeir sem það gerðu mættu horfa fastar í augu við eigin samvisku, hafandi litið fram hjá eða góðkennt ótrúlega ósmekklegan áburð og dylgjur. Hvað vilja menn annars kalla frásögn ráðherrans fyrrverandi þegar hún ber upp á ungling sem þá var um það bil að útskrifast úr grunnskóla, að hafa sýnt háskólanemanum henni slíkan sjúklegan áhuga, eltihrellt hana, að hún sá sér þann kost einan að hefja við hann samband? Eiríkur ætlar ekki að tjá sig meira um þetta mál. Hann vildi ekki lesa þessi orð sem ég rita hér, en setti sig ekki upp á móti því að greinin yrði birt. Hann hefur aldrei talað illa um Ásthildi , hvorki fyrr né síðar, í mín eyru - jafnvel ekki öll árin sem hann fór fram á umgengni en fékk ekki. Spurningin af hverju hann barðist ekki meira fyrir barninu er spurning sem er að vissu leyti svarað í grein eftir Sigríði Sólan Guðlaugsdóttur, Tálmun þrífst í þögn nærsamfélagsins, sem birtist undir Skoðun á Vísi þann 25. mars 2025. Ég hvet alla til að lesa þessa grein, það gæti hjálpað mörgum, bæði sem tálma og verða fyrir tálmun. Það væri lag að allir sem þurfa að tjá sig um þetta mál lesi tímalínuna sem hefur komið fram í fjölmiðlum en þar sést að á vissan hátt var ég að hlífa Ásthildi Lóu Þórsdóttur. Mín von var að með fundarbeiðni minni til forsætisráðherra, gæfist Ásthildi Lóu tækifæri til að stíga sjálf úr stóli barnamálaráðherra. Málið yrði ekki rætt frekar af minni hálfu. Þetta gerði ég líka í þeirri viðleitni að vernda Eirík, sem vissi ekki af þessum samskiptum mínum við forsætisráðuneytið. Mér kom ekkert við hvort Ásthildur Lóa skipti um embætti eða hvort málaflokkur barna og barnaverndar hefði flust yfir til annars ráðherra. En þegar ég hugsa til slíkra skipta í dag á ég erfitt með að sjá hvaða embætti hefði hentað henni, varla dómsmála eftir ummæli hennar um dómskerfið, erfitt að sjá hana í félagsmálaráðuneytinu eftir sérmeðferð varðandi húsakaup, meðferð sem ekki var hægt að veita öðrum sem hún var að berjast fyrir. Mér var heitinn trúnaður en sannleikurinn hentaði ekki Ég vil lýsa stórkostlegri furðu á vinnubrögð forsætisráðuneytisins, sem varpa líka ljósi á öryggisbresti þar innanhúss. Það liggur fyrir að ég hringdi í forsætisráðuneytið. Það gerði ég í þeim tilgangi að óska eftir upplýsingum um hvort farið væri með erindi sem þangað berast í gegnum tölvupóst sem trúnaðarmál. Svarið var já. Ég vildi að það væri algjörlega öruggt og spurði aftur, því ég vildi ekki að þessar upplýsingar færu um borg og bý. Aftur staðfesti starfsmaðurinn það. Símtalið var fjögurra mínútna langt - hvað annað átti ég að ræða í þessar fjórar mínútur við starfsmann í símsvörun? Forsætisráðherra sendi fjölmiðlum síðan yfirlýsingu þar sem því er hafnað að trúnaði hafi verið lofað. Ráðherra kaus þó að taka ekki fram að símtöl til ráðuneytisins væru ekki hljóðrituð, líkt og ég komst síðar að. Ráðherrann spurði mig aldrei út í þetta símtal, heldur aðeins starfsmann Umbra, sem sinnir símsvörun fyrir stjórnsýslu landsins. Sannleikurinn hentaði ráðherranum ekki í þessu máli. Það má líka setja stórt spurningamerki við að eðlileg öryggisráðstöfun líkt og hljóðritun símtala sé ekki til staðar hjá ráðuneytum landsins. Aðstoðarmaður forsætisráðherra afhenti barnamálaráðherra upplýsingar um erindi mitt og umkvörtun, auk persónuupplýsinga um mig. Um það er ekki deilt. Enda liggur fyrir að barnamálaráðherra bæði þráhringdi í mig og mætti heim til mín að kvöldlagi, óboðin. Ekkert af þessu hefði gerst ef forsætisráðherra hefði ekki brugðist í þessu máli. Þvælan þrífst í þögguninni Tálmun þrífst í þögninni og þvælan í þögguninni. Staðreyndir eru kæfðar niður og ekkert nema samsæriskenningar komast að, í umræðu sem litast af tilfinningum og heift. Það er leitun að öðru eins bulli og hefur fengið að grassera á samfélagsmiðlum. Ég ákvað upp á mitt einsdæmi að senda erindi á forsætisráðuneytið um forsögu Ásthildar Lóu og upp á einsdæmi sendi ég þetta sama erindi á fréttamann sem ég treysti, eftir að ráðuneytið hafnaði því að veita mér áheyrn. Ég var ekki að ganga erinda eins eða neins eins og ítrekað hefur verið haldið fram á samfélagsmiðlum. Það er ekkert leyndarmál að ég hef aldrei kosið Sjálfstæðisflokkinn, ég var Vilmundarkona á sínum tíma og Jóhanna Sigurðardóttir gerði margt gott, Vinstri græn hef ég líka kosið en aldrei Sjálfstæðisflokkinn. Síðast kaus ég Samfylkinguna en ég er ekki búin að ákveða mig hvað ég kýs næst en það verður ekki Flokkur fólksins. Og þetta er sannleikurinn í tengdamömmumálinu. Ólöf Björnsdóttir, sjúkraliði með BA í sálfræði og er að vinna að meistararannsókn í fötlunarfræðum.
Aukin neysla á ávöxtum og grænmeti í kjölfar nýrra ráðlegginga um mataræði Jóhanna Eyrún Torfadóttir,Hólmfríður Þorgeirsdóttir Skoðun
Sóknaráætlanir landshlutanna – lykillinn að sterkara Íslandi Páll Snævar Brynjarsson,Sigríður Ó. Kristjánsdóttir,Sveinbjörg Rut Pétursdóttir,Albertína Friðbjörg Elíasdóttir,Bryndís Fiona Ford,Ingunn Jónsdóttir,Berglind Kristinsdóttir,Páll Björgvin Guðmundsson Skoðun
Skoðun Ríkisstjórnarflokkarnir fylgja Landsvirkjun – gegn Þjórsárverum Svandís Svavarsdóttir,Álfheiður Ingadóttir skrifar
Skoðun Upplýsingar um mataræði barna og unglinga á landsvísu eru of gamlar – það er óásættanlegt Birna Þórisdóttir,Sigurbjörg Bjarnadóttir,Inga Þórsdóttir skrifar
Skoðun Sóknaráætlanir landshlutanna – lykillinn að sterkara Íslandi Páll Snævar Brynjarsson,Sigríður Ó. Kristjánsdóttir,Sveinbjörg Rut Pétursdóttir,Albertína Friðbjörg Elíasdóttir,Bryndís Fiona Ford,Ingunn Jónsdóttir,Berglind Kristinsdóttir,Páll Björgvin Guðmundsson skrifar
Skoðun Aukin neysla á ávöxtum og grænmeti í kjölfar nýrra ráðlegginga um mataræði Jóhanna Eyrún Torfadóttir,Hólmfríður Þorgeirsdóttir skrifar
Skoðun Réttlæti og ábyrg fjármálastjórn- skynsamleg nálgun á bætt kjör bótaþega almannatrygginga Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Er lýðræði bannað ef Sjálfstæðisflokkurinn er ekki í ríkisstjórn? Þórður Snær Júlíusson skrifar
Aukin neysla á ávöxtum og grænmeti í kjölfar nýrra ráðlegginga um mataræði Jóhanna Eyrún Torfadóttir,Hólmfríður Þorgeirsdóttir Skoðun
Sóknaráætlanir landshlutanna – lykillinn að sterkara Íslandi Páll Snævar Brynjarsson,Sigríður Ó. Kristjánsdóttir,Sveinbjörg Rut Pétursdóttir,Albertína Friðbjörg Elíasdóttir,Bryndís Fiona Ford,Ingunn Jónsdóttir,Berglind Kristinsdóttir,Páll Björgvin Guðmundsson Skoðun