Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar 15. nóvember 2024 09:15 Kæra forysta Kennarasambands Íslands, Ég skrifa ykkur í dag sem móðir barns með fötlun, barn sem hefur verið heima hjá mér í ótímabundnu verkfalli leikskólans í 13 daga. Verkfallið er vissulega ætlað að knýja fram breytingar á kjörum starfsfólks leikskóla, og ég hef skilning á þeim kröfum. En mig langar að vekja athygli ykkar á þeim hrikalegu afleiðingum sem þessar aðgerðir hafa á viðkvæmasta hóp samfélagsins – börn með sértækar þarfir – og fjölskyldur þeirra. Sonur minn hefur verið án sértæks stuðnings frá leikskólanum allan þennan tíma. Ég hef ekki aðgang að sérfræðingum, þjálfun eða stuðningi sem hann krefst daglega til að þrífast. Við erum komin á þann stað að ég óttast afleiðingarnar fyrir andlega og líkamlega líðan hans. Hann hefur misst stöðugleika, öryggi og rútínu sem hann treystir á til að takast á við heiminn. Álagið er ekki aðeins á honum – systkinin hans horfa upp á þetta ástand dag eftir dag, og sjá móður sína örmagna, bæði andlega og líkamlega. Þeir sjá bróður sinn þjást og vita ekki hvernig þeir eiga að hjálpa. Það er ekki aðeins sárt – það er siðferðilega óásættanlegt að setja börn sem mín í þessa stöðu. Verkföll eru oft réttlætt með því að þau séu til hagsbóta fyrir samfélagið til lengri tíma litið. En hvað með réttindi barnsins? Hvað með siðferðilega skyldu okkar til að tryggja að þau fái stuðninginn sem þau eiga rétt á? Þegar barnið mitt fær ekki nauðsynlegan stuðning, er það ekki aðeins tímabundinn skaði – það eru snjóboltaáhrif sem munu hafa afleiðingar fyrir hann og fjölskyldu hans til lengri tíma. Við höfum nú þegar þurft að axla verulegt fjárhagslegt tap vegna þessa verkfalls. Ég hef ekki getað stundað vinnu mína af fullum krafti, og við höfum þurft að forgangsraða fjármunum okkar til að mæta þessum nýju aðstæðum. Það hefur áhrif á alla fjölskylduna, ekki bara mig og son minn, heldur einnig systkini hans. Það er erfitt að útskýra fyrir öðrum börnum mínum hvers vegna við erum í þessari stöðu og hvers vegna bróðir þeirra fær ekki þá aðstoð sem hann þarf. Ég bið ykkur að hugsa um börn eins og son minn þegar þið takið ákvarðanir um aðgerðir. Ég bið ykkur að íhuga hvort það sé sanngjarnt að fórna þeirra velferð í þessari baráttu. Hver er siðferðileg ábyrgð ykkar gagnvart börnum með sérþarfir og fjölskyldum þeirra? Við sem foreldrar erum að berjast á báðum vígstöðvum – að reyna að halda fjölskyldulífinu gangandi, á meðan við fylgjumst með geðheilsu okkar og líðan fjara út fyrir augum okkar. Ég hvet ykkur til að endurskoða aðferðafræðina í þessari baráttu. Er ekki hægt að ná fram kröfum án þess að leggja þyngstu byrðarnar á þau börn sem minnst mega sín? Við þurfum samfélag sem stendur saman og verndar réttindi barna, ekki samfélag sem brýtur niður þau veikustu. Með von um að þið takið ábendingar mínar til greina og endurskoðið aðgerðir sem koma svona illa við viðkvæmustu hópana okkar, Móðir barns með fötlun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024 Málefni fatlaðs fólks Skóla- og menntamál Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson Skoðun Samræmt gæðanám eða einsleit kerfi? Bogi Ragnarsson Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun Hallgrímur, málið snýst því miður ekki bara um kebab Snorri Másson Skoðun Samræðulist í heimi gervigreindar Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Verum öll tengd Sólrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Samræðulist í heimi gervigreindar Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Samræmt gæðanám eða einsleit kerfi? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson skrifar Skoðun Tími til kominn að styðja öll framúrskarandi ungmenni Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson skrifar Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Sjá meira
Kæra forysta Kennarasambands Íslands, Ég skrifa ykkur í dag sem móðir barns með fötlun, barn sem hefur verið heima hjá mér í ótímabundnu verkfalli leikskólans í 13 daga. Verkfallið er vissulega ætlað að knýja fram breytingar á kjörum starfsfólks leikskóla, og ég hef skilning á þeim kröfum. En mig langar að vekja athygli ykkar á þeim hrikalegu afleiðingum sem þessar aðgerðir hafa á viðkvæmasta hóp samfélagsins – börn með sértækar þarfir – og fjölskyldur þeirra. Sonur minn hefur verið án sértæks stuðnings frá leikskólanum allan þennan tíma. Ég hef ekki aðgang að sérfræðingum, þjálfun eða stuðningi sem hann krefst daglega til að þrífast. Við erum komin á þann stað að ég óttast afleiðingarnar fyrir andlega og líkamlega líðan hans. Hann hefur misst stöðugleika, öryggi og rútínu sem hann treystir á til að takast á við heiminn. Álagið er ekki aðeins á honum – systkinin hans horfa upp á þetta ástand dag eftir dag, og sjá móður sína örmagna, bæði andlega og líkamlega. Þeir sjá bróður sinn þjást og vita ekki hvernig þeir eiga að hjálpa. Það er ekki aðeins sárt – það er siðferðilega óásættanlegt að setja börn sem mín í þessa stöðu. Verkföll eru oft réttlætt með því að þau séu til hagsbóta fyrir samfélagið til lengri tíma litið. En hvað með réttindi barnsins? Hvað með siðferðilega skyldu okkar til að tryggja að þau fái stuðninginn sem þau eiga rétt á? Þegar barnið mitt fær ekki nauðsynlegan stuðning, er það ekki aðeins tímabundinn skaði – það eru snjóboltaáhrif sem munu hafa afleiðingar fyrir hann og fjölskyldu hans til lengri tíma. Við höfum nú þegar þurft að axla verulegt fjárhagslegt tap vegna þessa verkfalls. Ég hef ekki getað stundað vinnu mína af fullum krafti, og við höfum þurft að forgangsraða fjármunum okkar til að mæta þessum nýju aðstæðum. Það hefur áhrif á alla fjölskylduna, ekki bara mig og son minn, heldur einnig systkini hans. Það er erfitt að útskýra fyrir öðrum börnum mínum hvers vegna við erum í þessari stöðu og hvers vegna bróðir þeirra fær ekki þá aðstoð sem hann þarf. Ég bið ykkur að hugsa um börn eins og son minn þegar þið takið ákvarðanir um aðgerðir. Ég bið ykkur að íhuga hvort það sé sanngjarnt að fórna þeirra velferð í þessari baráttu. Hver er siðferðileg ábyrgð ykkar gagnvart börnum með sérþarfir og fjölskyldum þeirra? Við sem foreldrar erum að berjast á báðum vígstöðvum – að reyna að halda fjölskyldulífinu gangandi, á meðan við fylgjumst með geðheilsu okkar og líðan fjara út fyrir augum okkar. Ég hvet ykkur til að endurskoða aðferðafræðina í þessari baráttu. Er ekki hægt að ná fram kröfum án þess að leggja þyngstu byrðarnar á þau börn sem minnst mega sín? Við þurfum samfélag sem stendur saman og verndar réttindi barna, ekki samfélag sem brýtur niður þau veikustu. Með von um að þið takið ábendingar mínar til greina og endurskoðið aðgerðir sem koma svona illa við viðkvæmustu hópana okkar, Móðir barns með fötlun.
Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar
Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar