Innviðaráðherra vill styrkja stöðu leigusala Guðmundur Hrafn Arngrímsson skrifar 17. nóvember 2022 07:00 Sigurður Ingi Jóhannsson ráðherra innviðamála hefur nú í þriðja sinn lagt fram frumvarp um breytingu á húsaleigulögum sem kveður á um skráningaskyldu á leigusamningum og um breytingu á leigufjárhæð. Í frumvarpinu er einnig kveðið á um breytingar á 37. gr núverandi húsaleigulaga um sanngjarna húsaleigu. Frumvarp þetta kom fyrst fram sem drög í byrjun árs 2020 og var hluti af viðbrögðum stjórnvalda við niðurstöðum átakshóps Þjóðahgsráðs við neyðarástandi á húsnæðismarkaði sem birtar voru í janúar 2019. Markmið frumvarpsins var að bæta réttarstöðu leigjenda með tilliti til breytinga á leigufjárhæð og auka húsnæðisöryggi þeirra. Í þeim frumvarpsdrögum voru settar fram 5 tillögur að ákvæðum sem takmarka áttu heimildir leigusala til að hækka húsaleigu umfram verðlag og kostnað, eins konar leigubremsu. Leigubremsan afturkölluð Leigubremsa var ein af kröfum verkalýðsfélagana sem tóku þátt í samráðasvinnu átakshópsins. Féllust stjórnvöld á þá kröfu og lofuðu því að lögfesta leigubremsuna. Einnig var gert ráð fyrir því að allir húsaleigusamningar yrðu að jafnaði ótímabundnir til að tryggja húsnæðisöryggi leigjenda. Núna hefur innviðaráðherra hinsvegar fallið frá þeim loforðum sem og mörgum fleirum og eftir stendur einungis skráningaskylda leigusamninga. Mikil andstaða kom frá Samtökum atvinnulífsins (SA) við tillögum um leigubremsu og bentu þau sér til stuðnings á greinargerð frá samtökum fasteignafélaga (NMHC) í Bandaríkjunum um neikvæð áhrif hennar á leigumarkaðinn. Einnig birtist andstaða Heimvalla ehf. við skerðingu á samningsfrelsi og íþyngjandi skráningaferli, voru þær athugasemdir einnig í takt við skrif Samtaka atvinnulífsins. Það virðist því vera sem svo að ráðherra hafi tekið að fullu tillit til athugasemda leigufélagsins og SA við breytingar á frumvarpinu, frumvarpi sem eitt sinn hafði það markmið að bæta réttarstöðu leigjenda. Nú er það aftur komið til meðhöndlunar alþingis, í þriðja skiptið á þremur árum og hafa á því orðið miklar breytingar. Nú er eins og nefnt er að ofan eingöngu mælt fyrir um skráningaskyldu leigusamninga. Ráðherra gengst við kröfum SA og Heimavalla Skráningaskylda sú sem mælt er fyrir hefur það að markmiði að bæta rauntíma upplýsingar um leigumarkaðinn sem síðar gætu leitt til markvissari umbóta á leigumarkaðnum. Gefið er í skyn að þær upplýsingar sem stofnanir samfélagsins hafa um stöðu leigjenda á leigumarkaði nægi ekki til þess að hægt sé að fara í aðgerðir til að bæta réttarstöðu þeirra. Fjöldi stofnana og félaga hafa reyndar í áratugi safnað tölulegum upplýsingum um fjölda leigjenda og verðmyndun á leigumarkaði. Þær upplýsingar og rauntölur sem liggja fyrir, bæði frá skráningum og könnunum gefa hinsvegar nægilega upplýsandi mynd af stöðunni, sem er léleg réttarstaða leigjenda, gríðarlegt húsnæðisóöryggi og grimmileg sjálftaka leigusala með sífelldum hækkunum á húsaleigu. Ráðherra hefur hinsvegar lagst flatur fyrir umkvörtunum leigufélagana, fasteignaeigenda og samtökum atvinnulífsins og gengið að kröfum þeirra. Það gerir hann þrátt fyrir loforðin sem hann gaf og þrátt fyrir að upphaflegt markmið frumvarpsins sé að bæta réttarstöðu leigjenda. En jafnvel þrátt fyrir að hann hafi beygt sig undir kröfur þeirra hefur Viðskiptaráð í nýlegri umsögn varað alþingi við að íþyngja leigusölum með skráningaskyldu samninga. Sanngjarnt að leigusalar ráði einir húsaleigu Í því frumvarpi sem nú liggur fyrir alþingi er gert ráð fyrir að því að sanngjörn markaðsleiga ráðist eingöngu af þáttum sem skipta kostnað og verðmæti leigusala máli. Er það gert í 6. grein frumvarpsins þar sem lagt er til að þremur málsgreinum verði bætt við 37. gr núverandi húsaleigulaga, en í henni segir að húsaleiga skuli vera sanngjörn og eðlileg í garð beggja aðila. Hvergi í frumvarpinu eru hinsvegar eru hinsvegar nefnd atriði sem lúta að hagsmunum leigjenda og varða íþyngjandi leiguverð. Með því að skilgreina markaðsleigu sem dregin er fram með skráningum allra leigusamninga og sem lúta engum öðrum takmörkunum en græðgi leigusala ætlar innviðaráðherra að lögfesta viðmið fyrir hugtakið sanngirni í núverandi húsaleigulögum. Hefur ráðherra ekki aðeins fallið frá fyrri tillögum um að styrkja réttarstöðu leigjenda með því að veita kærunefnd húsamála ríkari heimildir til að úrskurða um fjárhæð húsaleigu heldur líka lagt til að sanngjörn markaðsleiga verði eingöngu á forsendum leigusala og að þeir ráði henni einir. Í þeim fáum skiptum sem leigjendur hafa reynt að skjóta ágreiningi um leigufjárhæð til kærunefndarinnar hefur þeim alltaf verið hafnað vegna ákvæða um samningsfrelsi í húsaleigulögunum. Húsaleiga hækkar umfram það sem við þekkjum Flestir þeir leigusamningar sem eru þinglýstir og koma fram í opnberri tölfræði um fjölda heimila á leigumarkaði og leiguverð eru frá þeim hópi leigjenda sem eru á lægri launum og með lægri húsaleigu. Hlutfall þeirra samninga sem eru innan félagslega rekins leigumarkaðar af núverandi tölfræði er mun hærra en það er sem hlutfall af öllum leigusamningum. Eini hvati leigjenda til að þinglýsa samningum er vegna húsnæðisbóta. Ef tekjur heimila geta hinsvegar staðið undir stórum hluta þeirrar húsaleigu sem viðgengst þá falla sjálfkrafa niður réttindi til húsnæðisbóta og því enginn hvati til að þinglýsa. Sautján þúsund heimili hlutu húsnæðisbætur í fyrra, en talið er að á bilinu 35-40.000 heimili séu á leigumarkaði. Það er því minna en helmingur allra heimila á leigumarkaði sem hljóta húsnæðisbætur. Með því að skylda alla til að skrá leigusamninga mun öll hin háa húsaleiga kom inn í mælda húsaleigu og verða notað sem viðmið fyrir allan leigumarkaðinn. Þannig mun húsaleiga hækka meira en áður og mun öll sú hækkun eingöngu verða á forsendum leigusala, eins og mælt er fyrir í frumvarpinu. Gangverk leigumarkaðarins styrkt Verði þetta fumvarp samþykkt mun það eingöngu styrkja gangverk núverandi fyrirkomulags á leigumarkaði. Það fyrirkomulag er síhækkandi húsaleiga langt umfram verðlag, viðvarandi skortur á húsnæði tilkomin vegna yfirburðastöðu leigusala, fullkomið réttarleysi og húsnæðisóöryggi leigjenda. Þetta frumvarp gengur því þvert á upphaflegt markmið ráðherra um að bæta réttarstðu leigjenda og draga úr íþyngjandi húsnæðiskostnaði þeirra. Íþyngjandi húsnæðiskostnaður leigjenda er þrefalt algengari en hjá fasteignaeiegndum þrátt fyrir hækkanir á fasteignamarkaði, hefur það hlutfall tvöfaldast hjá leigjendum undanfarin áratug en farið lækkandi hjá eignafólki. Leigjendasamtökin setja sig ekki upp á móti betri gagnaöflun og frekari verkefnum hjá húsnæðisstofnun ráðherrans, en að gera að því skóna að með því sé högum og kjörum leigjenda betur borgið er bæði bíræfið og ósvífið svo ekki sé dýpra í árinni tekið. Það hefur enginn leigjandi beðið um þetta. Eftir fjögurra ára vinnu sérfræðinga og kjörinna fulltrúa, ásamt samvinnu hundruð einstaklinga, tvo átakshópa og samninga við verkalýðshreyfinguna ásamt stanslausum neyðarópum leigjenda leggur ráðherra nú til að innra starf Húsnæðis- og mannvirkjastofnunnar verði bætt, sem leiðir af sér að staða leigjenda verður verri en áður. Leigjendum hent í bjarnagildru leigusala Með þessu frumvarpi hefur ráðherra ekki bara svikið öll sín fyrri loforð heldur einnig snúið markmiðum þess á haus og er því nú ætlað að styrkja stöðu leigusala, lögfesta sjálftöku þeirra og gefa áður óþekkt viðmið við hugtakinu sanngirni. Er ráðherra þátttakandi í samsæri á húsnæðismarkaði eða er hann enn ein lufsan sem leggst flatur fyrir fjárfestum og fjármagnseigendum sem starfa á leigumarkaði? Þetta er spurning sem leigjendur spyrja sig. Ráðherran hefur eftir kjör sitt til alþingis svarið þess eið að að virða, efna og vernda réttindi leigjenda, hann var ekki kosin til þess eins henda þeim í bjarnagildru leigusala eins og hann vill með þessu frumvarpi og kalla það svo sanngirni. Hverra erinda gengur þú herra Sigurður? Höfundur er formaður Samtaka leigjenda á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Hrafn Arngrímsson Leigumarkaður Húsnæðismál Mest lesið Gervigreind í námi: 5 lykilskref fyrir öryggi nemenda Björgmundur Guðmundsson Skoðun Falin tækifæri til náms Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Við þurfum hagkvæmu virkjunarkostina Gunnar Guðni Tómasson Skoðun “Jákvæð viðbrögð” um veiðigjaldið? Heimir Örn Árnason Skoðun Opið bréf til Rósu Guðbjartsdóttur Margrét Kristín Blöndal Skoðun Veitingastaðir eru ekki kjarnorkuver Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Grein til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Sveinn Dúa Hjörleifsson,Eyrún Unnarsdóttir,Elmar GIlbertsson,Álfheiður Guðmundsdóttir,Kristján Jóhannesson Skoðun Skattgreiðendur látnir borga brúsann Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Rangfærslur Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson Skoðun Halldór 21.06.2025 Halldór Skoðun Skoðun Við þurfum hagkvæmu virkjunarkostina Gunnar Guðni Tómasson skrifar Skoðun Falin tækifæri til náms Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í námi: 5 lykilskref fyrir öryggi nemenda Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Grein til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Sveinn Dúa Hjörleifsson,Eyrún Unnarsdóttir,Elmar GIlbertsson,Álfheiður Guðmundsdóttir,Kristján Jóhannesson skrifar Skoðun “Jákvæð viðbrögð” um veiðigjaldið? Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Skattgreiðendur látnir borga brúsann Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Nokkur orð um Kúbudeiluna og viðskiptabannið Gylfi Páll Hersir skrifar Skoðun Ráðherrar með reiknivél og leyndarhyggju Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Gróf misbeiting illa fengins valds Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) grein 2 Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Það verða aðrir þjóðhátíðardagar fyrir okkur en dagar Palestínumanna eru taldir Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Pólítískt hugrekki Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vísir að lægri orkureikningi Einar Vilmarsson skrifar Skoðun Frábær fundur, frábært framtak, vanvirk stjórnsýsla, meðvirk stjórnvöld Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Opið bréf til Rósu Guðbjartsdóttur Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Mikil réttarbót fyrir fatlað fólk mætir hindrunum Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verið brjáluð. Ég fer ekki neitt Ian McDonald skrifar Skoðun Hvernig eiga umsækjendur í opinbera sjóði að fylgja forsendum sem eru þversagnakenndar? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Vönduð vinnubrögð? Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Við viljum styðja ungmenni í að velja rétt fyrir sig og sína framtíð Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Veitingastaðir eru ekki kjarnorkuver Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Nýr vegvísir Evrópusambandsins um jafnrétti kynjanna Clara Ganslandt skrifar Skoðun Frá stjórnun til tengsla – Endurmat á atferlismeðferð í ljósi tilfinningagreindar Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun Blaður 35 Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Kaldar kveðjur frá forsætisráðherrra til ferðaþjónustunnar Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Nú hefst samræmt próf í stærðfræði Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sanngirni í Kópavogsmódelinu Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnarflokkarnir fylgja Landsvirkjun – gegn Þjórsárverum Svandís Svavarsdóttir,Álfheiður Ingadóttir skrifar Skoðun Skapandi framtíð – forvarnir og félagsstarf í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen skrifar Sjá meira
Sigurður Ingi Jóhannsson ráðherra innviðamála hefur nú í þriðja sinn lagt fram frumvarp um breytingu á húsaleigulögum sem kveður á um skráningaskyldu á leigusamningum og um breytingu á leigufjárhæð. Í frumvarpinu er einnig kveðið á um breytingar á 37. gr núverandi húsaleigulaga um sanngjarna húsaleigu. Frumvarp þetta kom fyrst fram sem drög í byrjun árs 2020 og var hluti af viðbrögðum stjórnvalda við niðurstöðum átakshóps Þjóðahgsráðs við neyðarástandi á húsnæðismarkaði sem birtar voru í janúar 2019. Markmið frumvarpsins var að bæta réttarstöðu leigjenda með tilliti til breytinga á leigufjárhæð og auka húsnæðisöryggi þeirra. Í þeim frumvarpsdrögum voru settar fram 5 tillögur að ákvæðum sem takmarka áttu heimildir leigusala til að hækka húsaleigu umfram verðlag og kostnað, eins konar leigubremsu. Leigubremsan afturkölluð Leigubremsa var ein af kröfum verkalýðsfélagana sem tóku þátt í samráðasvinnu átakshópsins. Féllust stjórnvöld á þá kröfu og lofuðu því að lögfesta leigubremsuna. Einnig var gert ráð fyrir því að allir húsaleigusamningar yrðu að jafnaði ótímabundnir til að tryggja húsnæðisöryggi leigjenda. Núna hefur innviðaráðherra hinsvegar fallið frá þeim loforðum sem og mörgum fleirum og eftir stendur einungis skráningaskylda leigusamninga. Mikil andstaða kom frá Samtökum atvinnulífsins (SA) við tillögum um leigubremsu og bentu þau sér til stuðnings á greinargerð frá samtökum fasteignafélaga (NMHC) í Bandaríkjunum um neikvæð áhrif hennar á leigumarkaðinn. Einnig birtist andstaða Heimvalla ehf. við skerðingu á samningsfrelsi og íþyngjandi skráningaferli, voru þær athugasemdir einnig í takt við skrif Samtaka atvinnulífsins. Það virðist því vera sem svo að ráðherra hafi tekið að fullu tillit til athugasemda leigufélagsins og SA við breytingar á frumvarpinu, frumvarpi sem eitt sinn hafði það markmið að bæta réttarstöðu leigjenda. Nú er það aftur komið til meðhöndlunar alþingis, í þriðja skiptið á þremur árum og hafa á því orðið miklar breytingar. Nú er eins og nefnt er að ofan eingöngu mælt fyrir um skráningaskyldu leigusamninga. Ráðherra gengst við kröfum SA og Heimavalla Skráningaskylda sú sem mælt er fyrir hefur það að markmiði að bæta rauntíma upplýsingar um leigumarkaðinn sem síðar gætu leitt til markvissari umbóta á leigumarkaðnum. Gefið er í skyn að þær upplýsingar sem stofnanir samfélagsins hafa um stöðu leigjenda á leigumarkaði nægi ekki til þess að hægt sé að fara í aðgerðir til að bæta réttarstöðu þeirra. Fjöldi stofnana og félaga hafa reyndar í áratugi safnað tölulegum upplýsingum um fjölda leigjenda og verðmyndun á leigumarkaði. Þær upplýsingar og rauntölur sem liggja fyrir, bæði frá skráningum og könnunum gefa hinsvegar nægilega upplýsandi mynd af stöðunni, sem er léleg réttarstaða leigjenda, gríðarlegt húsnæðisóöryggi og grimmileg sjálftaka leigusala með sífelldum hækkunum á húsaleigu. Ráðherra hefur hinsvegar lagst flatur fyrir umkvörtunum leigufélagana, fasteignaeigenda og samtökum atvinnulífsins og gengið að kröfum þeirra. Það gerir hann þrátt fyrir loforðin sem hann gaf og þrátt fyrir að upphaflegt markmið frumvarpsins sé að bæta réttarstöðu leigjenda. En jafnvel þrátt fyrir að hann hafi beygt sig undir kröfur þeirra hefur Viðskiptaráð í nýlegri umsögn varað alþingi við að íþyngja leigusölum með skráningaskyldu samninga. Sanngjarnt að leigusalar ráði einir húsaleigu Í því frumvarpi sem nú liggur fyrir alþingi er gert ráð fyrir að því að sanngjörn markaðsleiga ráðist eingöngu af þáttum sem skipta kostnað og verðmæti leigusala máli. Er það gert í 6. grein frumvarpsins þar sem lagt er til að þremur málsgreinum verði bætt við 37. gr núverandi húsaleigulaga, en í henni segir að húsaleiga skuli vera sanngjörn og eðlileg í garð beggja aðila. Hvergi í frumvarpinu eru hinsvegar eru hinsvegar nefnd atriði sem lúta að hagsmunum leigjenda og varða íþyngjandi leiguverð. Með því að skilgreina markaðsleigu sem dregin er fram með skráningum allra leigusamninga og sem lúta engum öðrum takmörkunum en græðgi leigusala ætlar innviðaráðherra að lögfesta viðmið fyrir hugtakið sanngirni í núverandi húsaleigulögum. Hefur ráðherra ekki aðeins fallið frá fyrri tillögum um að styrkja réttarstöðu leigjenda með því að veita kærunefnd húsamála ríkari heimildir til að úrskurða um fjárhæð húsaleigu heldur líka lagt til að sanngjörn markaðsleiga verði eingöngu á forsendum leigusala og að þeir ráði henni einir. Í þeim fáum skiptum sem leigjendur hafa reynt að skjóta ágreiningi um leigufjárhæð til kærunefndarinnar hefur þeim alltaf verið hafnað vegna ákvæða um samningsfrelsi í húsaleigulögunum. Húsaleiga hækkar umfram það sem við þekkjum Flestir þeir leigusamningar sem eru þinglýstir og koma fram í opnberri tölfræði um fjölda heimila á leigumarkaði og leiguverð eru frá þeim hópi leigjenda sem eru á lægri launum og með lægri húsaleigu. Hlutfall þeirra samninga sem eru innan félagslega rekins leigumarkaðar af núverandi tölfræði er mun hærra en það er sem hlutfall af öllum leigusamningum. Eini hvati leigjenda til að þinglýsa samningum er vegna húsnæðisbóta. Ef tekjur heimila geta hinsvegar staðið undir stórum hluta þeirrar húsaleigu sem viðgengst þá falla sjálfkrafa niður réttindi til húsnæðisbóta og því enginn hvati til að þinglýsa. Sautján þúsund heimili hlutu húsnæðisbætur í fyrra, en talið er að á bilinu 35-40.000 heimili séu á leigumarkaði. Það er því minna en helmingur allra heimila á leigumarkaði sem hljóta húsnæðisbætur. Með því að skylda alla til að skrá leigusamninga mun öll hin háa húsaleiga kom inn í mælda húsaleigu og verða notað sem viðmið fyrir allan leigumarkaðinn. Þannig mun húsaleiga hækka meira en áður og mun öll sú hækkun eingöngu verða á forsendum leigusala, eins og mælt er fyrir í frumvarpinu. Gangverk leigumarkaðarins styrkt Verði þetta fumvarp samþykkt mun það eingöngu styrkja gangverk núverandi fyrirkomulags á leigumarkaði. Það fyrirkomulag er síhækkandi húsaleiga langt umfram verðlag, viðvarandi skortur á húsnæði tilkomin vegna yfirburðastöðu leigusala, fullkomið réttarleysi og húsnæðisóöryggi leigjenda. Þetta frumvarp gengur því þvert á upphaflegt markmið ráðherra um að bæta réttarstðu leigjenda og draga úr íþyngjandi húsnæðiskostnaði þeirra. Íþyngjandi húsnæðiskostnaður leigjenda er þrefalt algengari en hjá fasteignaeiegndum þrátt fyrir hækkanir á fasteignamarkaði, hefur það hlutfall tvöfaldast hjá leigjendum undanfarin áratug en farið lækkandi hjá eignafólki. Leigjendasamtökin setja sig ekki upp á móti betri gagnaöflun og frekari verkefnum hjá húsnæðisstofnun ráðherrans, en að gera að því skóna að með því sé högum og kjörum leigjenda betur borgið er bæði bíræfið og ósvífið svo ekki sé dýpra í árinni tekið. Það hefur enginn leigjandi beðið um þetta. Eftir fjögurra ára vinnu sérfræðinga og kjörinna fulltrúa, ásamt samvinnu hundruð einstaklinga, tvo átakshópa og samninga við verkalýðshreyfinguna ásamt stanslausum neyðarópum leigjenda leggur ráðherra nú til að innra starf Húsnæðis- og mannvirkjastofnunnar verði bætt, sem leiðir af sér að staða leigjenda verður verri en áður. Leigjendum hent í bjarnagildru leigusala Með þessu frumvarpi hefur ráðherra ekki bara svikið öll sín fyrri loforð heldur einnig snúið markmiðum þess á haus og er því nú ætlað að styrkja stöðu leigusala, lögfesta sjálftöku þeirra og gefa áður óþekkt viðmið við hugtakinu sanngirni. Er ráðherra þátttakandi í samsæri á húsnæðismarkaði eða er hann enn ein lufsan sem leggst flatur fyrir fjárfestum og fjármagnseigendum sem starfa á leigumarkaði? Þetta er spurning sem leigjendur spyrja sig. Ráðherran hefur eftir kjör sitt til alþingis svarið þess eið að að virða, efna og vernda réttindi leigjenda, hann var ekki kosin til þess eins henda þeim í bjarnagildru leigusala eins og hann vill með þessu frumvarpi og kalla það svo sanngirni. Hverra erinda gengur þú herra Sigurður? Höfundur er formaður Samtaka leigjenda á Íslandi.
Grein til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Sveinn Dúa Hjörleifsson,Eyrún Unnarsdóttir,Elmar GIlbertsson,Álfheiður Guðmundsdóttir,Kristján Jóhannesson Skoðun
Skoðun Grein til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Sveinn Dúa Hjörleifsson,Eyrún Unnarsdóttir,Elmar GIlbertsson,Álfheiður Guðmundsdóttir,Kristján Jóhannesson skrifar
Skoðun Það verða aðrir þjóðhátíðardagar fyrir okkur en dagar Palestínumanna eru taldir Davíð Aron Routley skrifar
Skoðun Frábær fundur, frábært framtak, vanvirk stjórnsýsla, meðvirk stjórnvöld Ögmundur Jónasson skrifar
Skoðun Hvernig eiga umsækjendur í opinbera sjóði að fylgja forsendum sem eru þversagnakenndar? Bogi Ragnarsson skrifar
Skoðun Við viljum styðja ungmenni í að velja rétt fyrir sig og sína framtíð Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Frá stjórnun til tengsla – Endurmat á atferlismeðferð í ljósi tilfinningagreindar Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar
Skoðun Ríkisstjórnarflokkarnir fylgja Landsvirkjun – gegn Þjórsárverum Svandís Svavarsdóttir,Álfheiður Ingadóttir skrifar
Grein til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Sveinn Dúa Hjörleifsson,Eyrún Unnarsdóttir,Elmar GIlbertsson,Álfheiður Guðmundsdóttir,Kristján Jóhannesson Skoðun