Mun Borgarlínan setja sveitarfélög og höfuðborg skáhallt á hausinn? Elías B. Elíasson skrifar 4. febrúar 2022 15:01 Þessi spurning kom upp í samtali í vinahópnum og leitast ég hér við að svara henni út frá þeim kostnaði og afleiddum kostnaði sem af henni hlýst. Borgarlína er rándýrt fyrirbrigði eins og ég hef komið að áður í fyrri greinum mínum eða lágmark 60 milljarðar og þá er ekki tekið inn kostnaður við rekstur og afleiddur kostnaður vegna umferðartafa sem munu óhjákvæmlega aukast. Á sama tíma eigum við að borga kostnað sem af Covid hefur hlotist með spá um um aukna verðbólgu. Það hlýtur að vera öllum heilbrigðum mönnum ljóst að við stefnum í algjört óefni með óbreytt plön. Við þurfum nefnilega líka að reka grunnþjónustu, skóla, heilsugæslu, heima og félagsþjónustu og þjónustu við fatlaða svo eitthvað smátt eitt er nefnd og þar skortir fjármagn. Það er ekki lítið mál þegar sveitarfélögin, þar sem nær tveir þriðju þjóðarinnar búa, ákveða að leggja út í svo stóra fjárfestingu og ráða á sama tíma ekki við nema brot af henni. Mér stendur að sjálfsögðu ekki á sama og það væri óskandi að fleiri myndu sjá í hvaða óefni við erum að stefna. Þá er ekki nefndar nógu oft allar umferðartafirnar sem af þessu brölti leiðir og kosta okkur almenning ómældan tíma til ferðast frá A til B. Tíma sem ungar fjölskyldur með börn hafa ekki nóg af til að sinna grunnþörfum sínum og sinna nánustu. Það er á plani að þétta eigi höfuðborgarsvæðið svo mikið fyrir Borgarlínuna að umferðin hreinlega komist ekki fyrir. Það verða allar, bæði aðalgötur og íbúðagötur allt frá Laugarnesi suður um Kópavog sneisafullar af bílum sem sniglast áfram í einni kös. Einhvers staðar þarf að vera hægt að finna greiðfæra leið milli hverfa höfuðborgarsvæðisins, þar sem bílarnir keyra áfram með góðum jöfnum hraða. Það er ófært að svo þröngt sé um umferðina á aðalgötunum að hún leiti út í íbúðarhverfin þar sem börn eru við leik. Flest ungt fólk dreymir um að kaupa sér fyrst íbúð og svo bíl þegar það efnast, nema auðvitað einstæðir foreldrar sem flest velja að gera þetta í öfugri röð, nema það er lítil von að geta keypt sér íbúð í dag sem er annar fylgifiskur Borgarlínunnar. Það er dýrt að byggja og enn dýrara að kaupa þar sem hún á að liggja og aðeins fyrir þá efnameiri. Aðrir mega búa heima hjá foreldrum. Fólk sem á gæludýr þarf líka að eiga bíl því það er langur vegur að fara á næsta svæði þar sem hundar mega hlaupa frjálsir. Það er langur vegur í alla þjónustu hér í höfuðborginni. Marga dreymir um bústað þar sem bæði er hægt að geyma bílinn en stutt í verslun og þjónustu og gjarnan má vera smá grasblettur útiveru. Þeir flytja því í úthverfin með bíl og buru. Það er viðbúið. Við, venjulega fólkið sitjum uppi með reikninginn fyrir Borgarlínuna. Hvíldartíminn verður styttri og þreytan safnast upp. Svo eru það mislægu gatnamótin. Þau eru víst svo ljót að það verður að grafa þau ofan í jörð með steyptum veggjum upp úr og niður úr. Síðan verður að grafa djúpan skurð milli þeirra og steypa í hann stokk sem verður eins og kílómetris há íbúðarblokk á hliðinni með þykkum veggjum, moka svo yfir allt saman og hafa akbraut fyrir Borgarlínu efst. Þá skal setja lóðir við stokkinn og fjölga þar blokkum með löngu skuggavarpi sem byggðar eru yfir niðurgrafna bílakjallara. Þetta er mikil steypa. Væri ekki nær að byggja fremur blokkirnar þar sem ódýrara land er fyrir hendi og hagkvæmara að byggja svo einstæðu foreldrarnir hafi smá möguleika? Nóg er landrýmið á Íslandi og góður slatti eftir á höfuðborgarsvæðinu. Þessi ofur áhersla á rándýra Borgarlínu, meðan skólarnir mygla, dagheimilismál eru í ólestri víða og fólk sem á í vaxandi vandræðum með að komast leiðar sinnar um höfuðborgarsvæðið er farið að ganga ansi langt. Borgarlínan mun gjörbreyta ásýnd borgar til hins verra og setja borgarsjóðinn skáhallt á hausinn. Enginn peningur verður eftir til að koma til móts við þær þarfir sem borgarlínan mun skapa þegar öllu hefur verið eytt í byggingu hennar og steypta stokka. Blöðin segja líka að til séu miklu ódýrari leiðir til að bæta samgöngur á höfuðborgarsvæðinu. Má ekki hlusta á þær raddir? Það er ekki bara fjárhagsþátturinn heldur líka mannlegi þátturinn sem hefur orðið út undan vegna ofur þungrar áherslu á Borgarlínuna. Höfundur er verkfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Borgarlína Skoðun: Kosningar 2022 Reykjavík Mest lesið Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Skoðun Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Þessi spurning kom upp í samtali í vinahópnum og leitast ég hér við að svara henni út frá þeim kostnaði og afleiddum kostnaði sem af henni hlýst. Borgarlína er rándýrt fyrirbrigði eins og ég hef komið að áður í fyrri greinum mínum eða lágmark 60 milljarðar og þá er ekki tekið inn kostnaður við rekstur og afleiddur kostnaður vegna umferðartafa sem munu óhjákvæmlega aukast. Á sama tíma eigum við að borga kostnað sem af Covid hefur hlotist með spá um um aukna verðbólgu. Það hlýtur að vera öllum heilbrigðum mönnum ljóst að við stefnum í algjört óefni með óbreytt plön. Við þurfum nefnilega líka að reka grunnþjónustu, skóla, heilsugæslu, heima og félagsþjónustu og þjónustu við fatlaða svo eitthvað smátt eitt er nefnd og þar skortir fjármagn. Það er ekki lítið mál þegar sveitarfélögin, þar sem nær tveir þriðju þjóðarinnar búa, ákveða að leggja út í svo stóra fjárfestingu og ráða á sama tíma ekki við nema brot af henni. Mér stendur að sjálfsögðu ekki á sama og það væri óskandi að fleiri myndu sjá í hvaða óefni við erum að stefna. Þá er ekki nefndar nógu oft allar umferðartafirnar sem af þessu brölti leiðir og kosta okkur almenning ómældan tíma til ferðast frá A til B. Tíma sem ungar fjölskyldur með börn hafa ekki nóg af til að sinna grunnþörfum sínum og sinna nánustu. Það er á plani að þétta eigi höfuðborgarsvæðið svo mikið fyrir Borgarlínuna að umferðin hreinlega komist ekki fyrir. Það verða allar, bæði aðalgötur og íbúðagötur allt frá Laugarnesi suður um Kópavog sneisafullar af bílum sem sniglast áfram í einni kös. Einhvers staðar þarf að vera hægt að finna greiðfæra leið milli hverfa höfuðborgarsvæðisins, þar sem bílarnir keyra áfram með góðum jöfnum hraða. Það er ófært að svo þröngt sé um umferðina á aðalgötunum að hún leiti út í íbúðarhverfin þar sem börn eru við leik. Flest ungt fólk dreymir um að kaupa sér fyrst íbúð og svo bíl þegar það efnast, nema auðvitað einstæðir foreldrar sem flest velja að gera þetta í öfugri röð, nema það er lítil von að geta keypt sér íbúð í dag sem er annar fylgifiskur Borgarlínunnar. Það er dýrt að byggja og enn dýrara að kaupa þar sem hún á að liggja og aðeins fyrir þá efnameiri. Aðrir mega búa heima hjá foreldrum. Fólk sem á gæludýr þarf líka að eiga bíl því það er langur vegur að fara á næsta svæði þar sem hundar mega hlaupa frjálsir. Það er langur vegur í alla þjónustu hér í höfuðborginni. Marga dreymir um bústað þar sem bæði er hægt að geyma bílinn en stutt í verslun og þjónustu og gjarnan má vera smá grasblettur útiveru. Þeir flytja því í úthverfin með bíl og buru. Það er viðbúið. Við, venjulega fólkið sitjum uppi með reikninginn fyrir Borgarlínuna. Hvíldartíminn verður styttri og þreytan safnast upp. Svo eru það mislægu gatnamótin. Þau eru víst svo ljót að það verður að grafa þau ofan í jörð með steyptum veggjum upp úr og niður úr. Síðan verður að grafa djúpan skurð milli þeirra og steypa í hann stokk sem verður eins og kílómetris há íbúðarblokk á hliðinni með þykkum veggjum, moka svo yfir allt saman og hafa akbraut fyrir Borgarlínu efst. Þá skal setja lóðir við stokkinn og fjölga þar blokkum með löngu skuggavarpi sem byggðar eru yfir niðurgrafna bílakjallara. Þetta er mikil steypa. Væri ekki nær að byggja fremur blokkirnar þar sem ódýrara land er fyrir hendi og hagkvæmara að byggja svo einstæðu foreldrarnir hafi smá möguleika? Nóg er landrýmið á Íslandi og góður slatti eftir á höfuðborgarsvæðinu. Þessi ofur áhersla á rándýra Borgarlínu, meðan skólarnir mygla, dagheimilismál eru í ólestri víða og fólk sem á í vaxandi vandræðum með að komast leiðar sinnar um höfuðborgarsvæðið er farið að ganga ansi langt. Borgarlínan mun gjörbreyta ásýnd borgar til hins verra og setja borgarsjóðinn skáhallt á hausinn. Enginn peningur verður eftir til að koma til móts við þær þarfir sem borgarlínan mun skapa þegar öllu hefur verið eytt í byggingu hennar og steypta stokka. Blöðin segja líka að til séu miklu ódýrari leiðir til að bæta samgöngur á höfuðborgarsvæðinu. Má ekki hlusta á þær raddir? Það er ekki bara fjárhagsþátturinn heldur líka mannlegi þátturinn sem hefur orðið út undan vegna ofur þungrar áherslu á Borgarlínuna. Höfundur er verkfræðingur.
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar