Myglaður meirihluti Björn Steinbekk skrifar 23. ágúst 2021 09:31 Málefni Fossvogsskóla hafa verið í umræðunni og þrátt fyrir hávær mótmæli foreldra og aðfinnslur hefur harla lítið gerst. Í raun hefur svo mörgum tekist að gera svo lítið að um einhverskonar met í lélegri stjórnsýslu ætti að falla í skaut hins myglaða meirihluta og þeirra sem þau hafa sett í nefndir, ráð og forystu innan skóla og frístundasviðs Reykjavíkurborgar. Í raun er myglusaga Fossvogsskóla dæmi um hvernig eflaust gott fólk tekur lélegar ákvarðanir og stoltið virðist síðan þvælast fyrir þegar þarf að breyta um stefnu eða læra af mistökunum, sem eru mörg. Það sem málefni Fossvogsskóla og ástand skólans snýst hvað mest um í mínum huga er hvað kerfið og meirihlutinn er að verja sem er hversu illa hefur verið staðið að umhirðu og viðhaldi skólabygginga í Reykjavík og þar af leiðandi vinnuaðstöðu barna og kennara. Það eru fleiri myglaðir skólar í Reykjavík og það væri flókið ári fyrir kosningar að viðurkenna, að meðan Samfylkingin hefur ráðið lögum og lofum í borginni, hafa innviðir skólakerfisins á mörgum stöðum lekið, myglað, orðið ónýtir því ekki var sett fjármagn í viðhald. Það kostar um 4 milljarða hið minnsta að byggja einn skóla í Reykjavík og Samfylkingin og þau sem hafa stutt hana til valda síðustu ár og áratugi, með smá hléi, bera mikla ábyrgð á því að nú þarf eflaust að setja 15-20 milljarða í ónýta skóla á næstu árum. Það er enn eitt klúður kerfisins sem Dagur B. Eggertsson á heiðurinn af. En það eru fleiri angar myglunnar í Fossvogsskóla sem lítið hefur verið fjallað um og það er til dæmis hvers vegna umboðsmaður barna hefur ekki stigið fram þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar sem engin svör hafa borist við. Er ekki undarlegt að til sé embætti á Íslandi sem virðist rekið af embættismanni sem af öllu að dæma hefur ekki aðgang að Internetinu því annað eins hefur verið fjallað um blæðandi börn með hósta og höfuðverk síðustu árin. Síðan er það hið undarlega tvíeyki Helgi Grímsson og Skúli Helgason sem hafa í raun gert allt sem krísustjórnunarsérfræðingar ráðleggja fólki í vanda að gera ekki og það er svara ekki, vera með hroka og yfirlæti og gera lítið úr vandamálinu og þegar allt er komið í skrúfuna lofa betri vinnubrögðum og láta svo ekki nást í sig þegar ekkert breytist. Síðast þegar þeir ræddu beint við foreldra í Fossvogi var lofað samráði og upplýsingagjöf. Það endaði með einum zoom fundi með starfsmanni skóla og frístundasviðs og síðan ekki söguna meir. Það er allt samráðið sem þessir menn gátu komið á og framkvæmt. Er undarlegt að talað sé um myglaðan meirihluta? Bara til að toppa sig í vanhæfni þá kom í ljós að skoðanakönnun sem kastað var á foreldra um hvaða húsnæði þau vildu undir skólahald var þannig gerð að hver sem er með internet aðgang gat kosið og síðan var þess krafis að gefið yrði upp nafn barns þó könnuninni ætti að vera nafnlaus og ógreinanleg. Síðan er það skólastjórinn og hans hlutverk sem ætla mætti að sé að tryggja nemendum og kennurum sem bestu aðstöðu til starfs. Það er hins vegar svo að sú sem stýrir Fossvogsskóla virðist meira umhugað um að þjónkast yfirmönnum sínum en skjólstæðingum því fáu eða engu er svarað þegar spurt er um stöðuna og þau skilaboð sem berast í formi almennra tölvupósta bera þess merki að vera saminn af einhverjum sem virðist í afneitun á ástandið og vilja kennara, barna og foreldra. Já, það er forvitnilegt að sjá rétt fyrir kosningar að gæðingar Samfylkingarinnar lofa því að ef þau komast til valda í landsmálum verði allt betra en forðast alfarið að tala um klúður flokksfélaga sinna og systkina í borginni. Dagur, farðu nú að stíga upp eða stíga til hliðar. Samt má ekki gleyma ábyrgð foreldra og íbúa í Fossvogi. Að þurfa taka ákvörðun um að setja börn sín í aðstæður sem uppfylla ekki til lög um aðstöðu til náms er ömurlegt. Að senda börn sín í annan skóla sem er líka myglaður og þurfa þannig að velja milli minna eða meiri myglaðs skóla er eitthvað sem ráðherra menntamála verður að taka fastar á strax. Já, það er sárt að þurfa að skýra út fyrir barni að kerfið sem á að sjá þeirra hag sem mestan og bestan sé að bregðast þeim. Ég vona innilega að þið sem eigið börn í Fossvogsskóla eða leikskólanum Kvistaborg munið hvernig Samfylkingin og þeirra samstarfsflokkar hafa staðið að málum í Fossvogi þegar kosið verður eftir mánuð. Höfundur starfar við markaðsmál og flýgur drónum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mygla í Fossvogsskóla Grunnskólar Skóla - og menntamál Reykjavík Borgarstjórn Björn Steinbekk Mygla Mest lesið Ónýtt dekk undir rándýrum bíl Kristján Ra. Kristjánsson Skoðun Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir Skoðun Kemur málinu ekki við Inga Sæland Skoðun Fimm áherslur sem hafa bætt lífsgæði Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir,Orri Hlöðversson Skoðun Móttökudeildir: Brú til þátttöku – ekki aðskilnaður Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Góð samviska er gulli betri Árni Sigurðsson Skoðun Réttindi allra að tala íslensku Hrafn Splidt Skoðun Mótum framtíðina með sterku skólakerfi Magnús Þór Jónsson Skoðun Bætt stjórnsýsla fyrir framhaldsskólana Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Kynjuð vísindi, leikskólaráð á villigötum, klámsýki, svipmyndir frá Norður-Kóreu Fastir pennar Skoðun Skoðun Opin eða lokuð landamæri? Pétur Björgvin Sveinsson skrifar Skoðun Góð samviska er gulli betri Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Móttökudeildir: Brú til þátttöku – ekki aðskilnaður Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Fimm áherslur sem hafa bætt lífsgæði Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir,Orri Hlöðversson skrifar Skoðun Réttindi allra að tala íslensku Hrafn Splidt skrifar Skoðun Tryggjum öryggi eldri borgara Sigurður Ágúst Sigurðsson skrifar Skoðun Bætt stjórnsýsla fyrir framhaldsskólana Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ónýtt dekk undir rándýrum bíl Kristján Ra. Kristjánsson skrifar Skoðun Kemur málinu ekki við Inga Sæland skrifar Skoðun Mótum framtíðina með sterku skólakerfi Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Erum ekki mætt í biðsal elliáranna Ragnheiður K. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Jákvæð áhrif millilandaflugs til Akureyrar eru miklu meiri en þú heldur Lára Halldóra Eiríksdóttir skrifar Skoðun Fögnum degi sjúkraliða og störfum þeirra alla daga Alma D. Möller skrifar Skoðun Þegar stórútgerðin gleypir allt – er kominn tími á norskar lausnir? Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Óstaðsettir í hús Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins hefur bætt hag aldraðra og öryrkja Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Láttu ekki svindla á þér við jólainnkaupin Inga María Backman skrifar Skoðun Duga aðgerðir ríkistjórnarinnar til að rífa fjölda eldri borgara úr fátæktargildrunni? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Túlkun gagna er ábyrgð Joanna Marcinkowska skrifar Skoðun Lífsstílshljómkviðan: öndun í köldum potti Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Bandaríkjaher, upphaf og innleiðing vatnsúðakerfa Snæbjörn R Rafnsson skrifar Skoðun Sameinumst í að enda stafrænt ofbeldi gegn fötluðum konum Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Er munur á trú og trúarbrögðum? Árni Gunnarsson skrifar Skoðun Hvaða einkennir góðan stjórnmálamann? Berglind Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samstarf og samhæfing á breiðum grunni þjóðaröryggis Víðir Reynisson skrifar Skoðun 10 tonn af textíl á dag Birgitta Stefánsdóttir,Freyja Pétursdóttir skrifar Skoðun Sjúkraliðar er fólkið sem skiptir máli Sandra B. Franks skrifar Skoðun Hversu ört getur höfuðborgin stefnt að breyttum ferðavenjum? Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Horfir barnið þitt á klám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Frá friðarsjálfsblekkingu til raunverulegs öryggis Daði Freyr Ólafsson skrifar Sjá meira
Málefni Fossvogsskóla hafa verið í umræðunni og þrátt fyrir hávær mótmæli foreldra og aðfinnslur hefur harla lítið gerst. Í raun hefur svo mörgum tekist að gera svo lítið að um einhverskonar met í lélegri stjórnsýslu ætti að falla í skaut hins myglaða meirihluta og þeirra sem þau hafa sett í nefndir, ráð og forystu innan skóla og frístundasviðs Reykjavíkurborgar. Í raun er myglusaga Fossvogsskóla dæmi um hvernig eflaust gott fólk tekur lélegar ákvarðanir og stoltið virðist síðan þvælast fyrir þegar þarf að breyta um stefnu eða læra af mistökunum, sem eru mörg. Það sem málefni Fossvogsskóla og ástand skólans snýst hvað mest um í mínum huga er hvað kerfið og meirihlutinn er að verja sem er hversu illa hefur verið staðið að umhirðu og viðhaldi skólabygginga í Reykjavík og þar af leiðandi vinnuaðstöðu barna og kennara. Það eru fleiri myglaðir skólar í Reykjavík og það væri flókið ári fyrir kosningar að viðurkenna, að meðan Samfylkingin hefur ráðið lögum og lofum í borginni, hafa innviðir skólakerfisins á mörgum stöðum lekið, myglað, orðið ónýtir því ekki var sett fjármagn í viðhald. Það kostar um 4 milljarða hið minnsta að byggja einn skóla í Reykjavík og Samfylkingin og þau sem hafa stutt hana til valda síðustu ár og áratugi, með smá hléi, bera mikla ábyrgð á því að nú þarf eflaust að setja 15-20 milljarða í ónýta skóla á næstu árum. Það er enn eitt klúður kerfisins sem Dagur B. Eggertsson á heiðurinn af. En það eru fleiri angar myglunnar í Fossvogsskóla sem lítið hefur verið fjallað um og það er til dæmis hvers vegna umboðsmaður barna hefur ekki stigið fram þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar sem engin svör hafa borist við. Er ekki undarlegt að til sé embætti á Íslandi sem virðist rekið af embættismanni sem af öllu að dæma hefur ekki aðgang að Internetinu því annað eins hefur verið fjallað um blæðandi börn með hósta og höfuðverk síðustu árin. Síðan er það hið undarlega tvíeyki Helgi Grímsson og Skúli Helgason sem hafa í raun gert allt sem krísustjórnunarsérfræðingar ráðleggja fólki í vanda að gera ekki og það er svara ekki, vera með hroka og yfirlæti og gera lítið úr vandamálinu og þegar allt er komið í skrúfuna lofa betri vinnubrögðum og láta svo ekki nást í sig þegar ekkert breytist. Síðast þegar þeir ræddu beint við foreldra í Fossvogi var lofað samráði og upplýsingagjöf. Það endaði með einum zoom fundi með starfsmanni skóla og frístundasviðs og síðan ekki söguna meir. Það er allt samráðið sem þessir menn gátu komið á og framkvæmt. Er undarlegt að talað sé um myglaðan meirihluta? Bara til að toppa sig í vanhæfni þá kom í ljós að skoðanakönnun sem kastað var á foreldra um hvaða húsnæði þau vildu undir skólahald var þannig gerð að hver sem er með internet aðgang gat kosið og síðan var þess krafis að gefið yrði upp nafn barns þó könnuninni ætti að vera nafnlaus og ógreinanleg. Síðan er það skólastjórinn og hans hlutverk sem ætla mætti að sé að tryggja nemendum og kennurum sem bestu aðstöðu til starfs. Það er hins vegar svo að sú sem stýrir Fossvogsskóla virðist meira umhugað um að þjónkast yfirmönnum sínum en skjólstæðingum því fáu eða engu er svarað þegar spurt er um stöðuna og þau skilaboð sem berast í formi almennra tölvupósta bera þess merki að vera saminn af einhverjum sem virðist í afneitun á ástandið og vilja kennara, barna og foreldra. Já, það er forvitnilegt að sjá rétt fyrir kosningar að gæðingar Samfylkingarinnar lofa því að ef þau komast til valda í landsmálum verði allt betra en forðast alfarið að tala um klúður flokksfélaga sinna og systkina í borginni. Dagur, farðu nú að stíga upp eða stíga til hliðar. Samt má ekki gleyma ábyrgð foreldra og íbúa í Fossvogi. Að þurfa taka ákvörðun um að setja börn sín í aðstæður sem uppfylla ekki til lög um aðstöðu til náms er ömurlegt. Að senda börn sín í annan skóla sem er líka myglaður og þurfa þannig að velja milli minna eða meiri myglaðs skóla er eitthvað sem ráðherra menntamála verður að taka fastar á strax. Já, það er sárt að þurfa að skýra út fyrir barni að kerfið sem á að sjá þeirra hag sem mestan og bestan sé að bregðast þeim. Ég vona innilega að þið sem eigið börn í Fossvogsskóla eða leikskólanum Kvistaborg munið hvernig Samfylkingin og þeirra samstarfsflokkar hafa staðið að málum í Fossvogi þegar kosið verður eftir mánuð. Höfundur starfar við markaðsmál og flýgur drónum.
Skoðun Fimm áherslur sem hafa bætt lífsgæði Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir,Orri Hlöðversson skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif millilandaflugs til Akureyrar eru miklu meiri en þú heldur Lára Halldóra Eiríksdóttir skrifar
Skoðun Þegar stórútgerðin gleypir allt – er kominn tími á norskar lausnir? Kjartan Sveinsson skrifar
Skoðun Duga aðgerðir ríkistjórnarinnar til að rífa fjölda eldri borgara úr fátæktargildrunni? Björn Snæbjörnsson skrifar