Opið bréf til heilbrigðisráðherra Adda Sigurjónsdóttir skrifar 29. ágúst 2019 13:35 Snemma í vor, löngu eftir að samningstíma milli sjálfstætt starfandi sjúkraþjálfara og Sjúkratrygginga Íslands var lokið var samninganefnd sjúkraþjálfara loksins boðuð á langumbeðinn fund með samninganefnd Sjúkratrygginga. Þar var þeim tilkynnt að ekki yrði áfram samið við sjúkraþjálfara um þessa þjónustu og með það fór samninganefndin furðulostin og beiðni hennar um fund með ráðherra var árangurslaus fyrir utan eitt skipti en þá var fundurinn afboðaður með hálftíma fyrirvara. Ekki þarf að útskýra að fáir sjúkraþjálfarar hafa tekið sumarleyfi í þessu frábæra sumri vegna óvissu. Eftir langt sumar þar sem sjúkraþjálfarar sem starfa sjálfstætt á Íslandi hafa beðið eftir einhverjum svörum um hvað Heilbrigðisráðherra ætli sér varðandi framtíð þeirra kemur nú síðsumars auglýsing frá Sjúkratryggingum Íslands um að ætlunin sé að bjóða út sjúkraþjálfun á evrópska efnahagssvæðinu. Þeir voru svo elskulegir að taka fram að: „Þar sem um umtalsverða breytingu er að ræða fyrir sjálfstætt starfandi sjúkraþálfara er mikilvægt að þeir kynni sér í tíma innkaupaferlið á vef Ríkiskaupa.“ Ég tek það fram að ég myndi gjarnan vilja kynna mér útboðsgögnin en þau eru þegar þetta er ritað ekki komin á vefinn þrátt fyrir að ég megi vinna eftir útrunnum samningi einungis til 1. október. Ég geri mér fulla grein fyrir því að Ráðherra og ríkisstjórn geti og eigi að setja stefnumótun í heilbrigðiskerfinu en á dauða mínum átti ég von frekar en að hún myndi byrja á að laga það sem ekki er brotið.Ég hef hingað til ekki talið ráðherra sérstakan áhugaaðila á frjálsum útboðum í heilbrigðiskerfinu. En ef hún hefur séð ljósið hefði ég frekar búist við því að hún myndi bjóða út nokkur hundruð hnéskiptaaðgerðir, nokkur hundruð aðgerðir á augasteinum, myndi vilja taka svo kallað „overflow“ á góðu verði hjá einkaaðilum áður en hún réðist á heildarkerfi sjúkraþjálfara. Mér hefði einnig fundist vel til fundið að bjóða út rekstur endurhæfingarstöðvar fyrir unga fíkla, gæðaeftirlit með starfsemi heilbrigðisstofnana og þeirrar þjónustu sem þar er veittur óháð hvort starfsemin er opinber eða einkarekin. Mér finnst líka að ef breyta eigi í grundvallaratriðum starfi og framtíð sjúkraþjálfunar og sérhæfðra starfsmanna innan hennar til langframa hefði verið gott ráð að hafa samráð við téða stétt. Hver er tilgangur þessa útboðs? Hann er samkvæmt auglýsingunni:„Þjónustan skal miða að því að bæta/viðhalda sjálfsbjargargetu einstaklinga með það að markmiði að einstaklingar geti stundað atvinnu og/eða nám og að aldraðir og fólk með færniskerðingar geti búið í sjálfstæðri búsetu sem allra stærstan hluta ævi sinnar og þurfi sem minnst að dvelja á sjúkrahúsi eða dvalarstofnun.“ Ég er með frétt til ráðherra. Þetta hefur verið stefna sjúkraþjálfara frá byrjun. Einnig höfum við forgangsraðað inn á okkur sjúklingum eftir bestu getu en við erum allir sjúkraþjálfararnir að drukkna í sjúklingum á biðlistum. Hvernig væri að byrja á að laga kerfið þar sem það þarfnast lagfæringar? Laga hluti eins og þá staðreynd að aldrei hafa meiri fjármunum verið varið í heilbrigðiskerfið en samt fækkar aðgerðum, biðlistar lengjast og ekki eru næg hjúkrunarrými. Laga hluti eins og þá staðreynd að maki MND sjúklings fær umönnunarbætur þar til hann sjálfur verður 67 ára en þá verði hann að taka umönnuna að sér sem áhugamál? Þetta útspil ráðherra vekur einnig upp aðrar spurningar eins og hvað á að verða um öll þau fyrirtæki sjúkraþjálfara sem ekki bjóða í verkið eða þá þjálfara sem ekki fá að vinna í kerfinu áfram? Hver á að sinna þeim sjúklingum sem hafa verið hjá þessum sjúkraþjálfurum eða þeim sjúklingum sem eru hundruðum saman á biðlistum þessara fyrirtækja? Hvernig eiga sjúkrahúsin að útskrifa sjúklinga í endurhæfingu á heimasvæði? Hvernig ætlar hún sér að láta eitt fyrirtæki sjúkraþjálfara sjá um alla sjúkraþjálfun á höfuðborgarsvæðinu þegar þær stofur sem fyrir eru eru með hundruði á biðlista? Eru útboð ekki ætluð til að fá hagkvæmt verð í ákveðin verk en ekki til útrýmingar á heilli starfstétt og eyðileggingar á gríðarlegri langtíma uppbyggingu? Er þetta ósmekkleg aðferð til að loka á aðgengi sjúklinga til endurhæfingar? Hvað ætlar ráðherra að gera ef engar stöðvar bjóða í verkið eða allar stöðvarnar bjóða mjög hátt verð í verkið? Sjúkraþjálfarar eru að framkvæma verk sín á mjög hagkvæman hátt fyrir ríkið og mikil ánægja hefur verið með verk þeirra samkvæmt könnunum. Ég tala fyrir mig en ég mun alvarlega hugsa mig um hvort ég vilji starfa áfram í minni starfsgrein eftir þessa blautu síðsumarstusku. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Mest lesið Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Sjá meira
Snemma í vor, löngu eftir að samningstíma milli sjálfstætt starfandi sjúkraþjálfara og Sjúkratrygginga Íslands var lokið var samninganefnd sjúkraþjálfara loksins boðuð á langumbeðinn fund með samninganefnd Sjúkratrygginga. Þar var þeim tilkynnt að ekki yrði áfram samið við sjúkraþjálfara um þessa þjónustu og með það fór samninganefndin furðulostin og beiðni hennar um fund með ráðherra var árangurslaus fyrir utan eitt skipti en þá var fundurinn afboðaður með hálftíma fyrirvara. Ekki þarf að útskýra að fáir sjúkraþjálfarar hafa tekið sumarleyfi í þessu frábæra sumri vegna óvissu. Eftir langt sumar þar sem sjúkraþjálfarar sem starfa sjálfstætt á Íslandi hafa beðið eftir einhverjum svörum um hvað Heilbrigðisráðherra ætli sér varðandi framtíð þeirra kemur nú síðsumars auglýsing frá Sjúkratryggingum Íslands um að ætlunin sé að bjóða út sjúkraþjálfun á evrópska efnahagssvæðinu. Þeir voru svo elskulegir að taka fram að: „Þar sem um umtalsverða breytingu er að ræða fyrir sjálfstætt starfandi sjúkraþálfara er mikilvægt að þeir kynni sér í tíma innkaupaferlið á vef Ríkiskaupa.“ Ég tek það fram að ég myndi gjarnan vilja kynna mér útboðsgögnin en þau eru þegar þetta er ritað ekki komin á vefinn þrátt fyrir að ég megi vinna eftir útrunnum samningi einungis til 1. október. Ég geri mér fulla grein fyrir því að Ráðherra og ríkisstjórn geti og eigi að setja stefnumótun í heilbrigðiskerfinu en á dauða mínum átti ég von frekar en að hún myndi byrja á að laga það sem ekki er brotið.Ég hef hingað til ekki talið ráðherra sérstakan áhugaaðila á frjálsum útboðum í heilbrigðiskerfinu. En ef hún hefur séð ljósið hefði ég frekar búist við því að hún myndi bjóða út nokkur hundruð hnéskiptaaðgerðir, nokkur hundruð aðgerðir á augasteinum, myndi vilja taka svo kallað „overflow“ á góðu verði hjá einkaaðilum áður en hún réðist á heildarkerfi sjúkraþjálfara. Mér hefði einnig fundist vel til fundið að bjóða út rekstur endurhæfingarstöðvar fyrir unga fíkla, gæðaeftirlit með starfsemi heilbrigðisstofnana og þeirrar þjónustu sem þar er veittur óháð hvort starfsemin er opinber eða einkarekin. Mér finnst líka að ef breyta eigi í grundvallaratriðum starfi og framtíð sjúkraþjálfunar og sérhæfðra starfsmanna innan hennar til langframa hefði verið gott ráð að hafa samráð við téða stétt. Hver er tilgangur þessa útboðs? Hann er samkvæmt auglýsingunni:„Þjónustan skal miða að því að bæta/viðhalda sjálfsbjargargetu einstaklinga með það að markmiði að einstaklingar geti stundað atvinnu og/eða nám og að aldraðir og fólk með færniskerðingar geti búið í sjálfstæðri búsetu sem allra stærstan hluta ævi sinnar og þurfi sem minnst að dvelja á sjúkrahúsi eða dvalarstofnun.“ Ég er með frétt til ráðherra. Þetta hefur verið stefna sjúkraþjálfara frá byrjun. Einnig höfum við forgangsraðað inn á okkur sjúklingum eftir bestu getu en við erum allir sjúkraþjálfararnir að drukkna í sjúklingum á biðlistum. Hvernig væri að byrja á að laga kerfið þar sem það þarfnast lagfæringar? Laga hluti eins og þá staðreynd að aldrei hafa meiri fjármunum verið varið í heilbrigðiskerfið en samt fækkar aðgerðum, biðlistar lengjast og ekki eru næg hjúkrunarrými. Laga hluti eins og þá staðreynd að maki MND sjúklings fær umönnunarbætur þar til hann sjálfur verður 67 ára en þá verði hann að taka umönnuna að sér sem áhugamál? Þetta útspil ráðherra vekur einnig upp aðrar spurningar eins og hvað á að verða um öll þau fyrirtæki sjúkraþjálfara sem ekki bjóða í verkið eða þá þjálfara sem ekki fá að vinna í kerfinu áfram? Hver á að sinna þeim sjúklingum sem hafa verið hjá þessum sjúkraþjálfurum eða þeim sjúklingum sem eru hundruðum saman á biðlistum þessara fyrirtækja? Hvernig eiga sjúkrahúsin að útskrifa sjúklinga í endurhæfingu á heimasvæði? Hvernig ætlar hún sér að láta eitt fyrirtæki sjúkraþjálfara sjá um alla sjúkraþjálfun á höfuðborgarsvæðinu þegar þær stofur sem fyrir eru eru með hundruði á biðlista? Eru útboð ekki ætluð til að fá hagkvæmt verð í ákveðin verk en ekki til útrýmingar á heilli starfstétt og eyðileggingar á gríðarlegri langtíma uppbyggingu? Er þetta ósmekkleg aðferð til að loka á aðgengi sjúklinga til endurhæfingar? Hvað ætlar ráðherra að gera ef engar stöðvar bjóða í verkið eða allar stöðvarnar bjóða mjög hátt verð í verkið? Sjúkraþjálfarar eru að framkvæma verk sín á mjög hagkvæman hátt fyrir ríkið og mikil ánægja hefur verið með verk þeirra samkvæmt könnunum. Ég tala fyrir mig en ég mun alvarlega hugsa mig um hvort ég vilji starfa áfram í minni starfsgrein eftir þessa blautu síðsumarstusku.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun