Að berja hausnum við steininn Páll Steingrímsson skrifar 19. mars 2025 14:30 Fyrir margt löngu hætti að vera fyndið hve ákaft formaður Blaðamannafélags Íslands ber höfðinu við steininn. Það er í raun orðið frekar þreytt og meiðandi. Reynir hún enn einu sinni að afvegaleiða umræðuna um mín mál og í þetta sinn gerir hún tilraun til að slá ryki í augu stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar. Formaðurinn skrifar bréf sem er svo langt að ætla mætti að þar haldi Þórður Snær Júlíusson á penna. Formaðurinn talar aldrei um staðreyndir málsins og forðast raunar þær eins og heitan grautinn. Höfum staðreyndir á hreinu: Stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd getur vel tekið mál þetta fyrir gagnvart blaðamönnum, enda er það mat lögreglu og ríkissaksóknara að þeir gætu hafi brotið gegn friðhelgi einkalífs. Þar með eigi ástæður til refsileysis ekki við. Ætlaður gerandi í málinu var ríkisstofnun og starfsmenn hennar. Menn geta ekki haldið að opinber stofnun sem fær 6-7 milljarða á ári af skattfé almennings sé stikkfrí. Landsréttur úrskurðaði að lögreglunni var heimilt að kalla blaðamenn til skýrslutöku. Hæstiréttur sá ekki ástæðu til að skipta sér af og vísaði frá kærubeiðni. Það er því ekkert sem heitir „óréttmætt inngrip í tjáningarfrelsi blaðamanna“. Dómstólar eru búnir að afgreiða það. Rannsókn lögreglu var ekki tilhæfulaus enda liggur nú fyrir að refsileysisástæður 228. og 229. gr. almennra hegningarlaga, sem blaðamenn báru fyrir sig, áttu ekki við. Það sem þeir gerðu var ekki refsilaust. Hvorki einkahagsmunir annarra né hagsmunir almennings vógu þyngra til að réttlæta brot á minni friðhelgi og þeirra sem ég átti í samskiptum við. Ekki tókst hins vegar að sanna hvaða blaðamaður framkvæmdi hvern og einn tiltekinn lið í brotinu, m.a. vegna gjörða þeirra sjálfra við að torvelda rannsókn. Þar að auki fyrndist málið, einkum og sér í lagi vegna þess hversu ósamvinnuþýðir blaðamenn voru við rannsókn málsins. Lögreglurannsókninni lauk EKKI með niðurfellingu heldur var henni hætt. Þetta er algjörlega sitthvor hluturinn. Ef hún hefði verið felld niður þá væri það á þeim grundvelli að málið væri ólíklegt til sakfellis. En rannsókninni var hætt, sem er vegna annarra ástæðna. Þarna er formaðurinn á hálum ís að ljúga og afvegaleiða. Það er einfaldlega rangt að ég eða vinir mínir „hafi lagt á ráðin um að grafa undan trúverðugleika blaðamanna“. Ég hef ætíð verið gagnrýnin á slæleg vinnubrögð sumra, ekki allra, blaðamanna og er í fullum rétti að vera þeirrar skoðunar og viðra þá gagnrýni mína. Ef blaðamenn viðhafa slæleg vinnubrögð og ég bendi á það þá eru það þeirra eigin vinnubrögð sem grafa undan trúverðugleika þeirra. Ekki sú staðreynd að ég bendi á að keisarinn er án klæða. Hvað veit formaður BÍ um markmið mitt eða hvert ég stefni? Hún hefur aldrei nokkurn tímann rætt við mig, hvað þá leyft mér að segja mína hlið. Hún þvert á móti synjaði mér að gera það þegar ég óskaði eftir því á vettvangi Blaðamannafélagsins. Hún stundar þöggun og áróður gegn einstaklingi út í bæ sem vill svo til að fílar ekki vinnubrögð hennar og vina hennar. Þetta er kæling í sinni tærustu mynd – borin á borð af sjálfum formanni Blaðamannafélagsins. Þetta þvaður um vernd heimildarmanns er orðið ansi þreytt. Í eitt skipti fyrir öll: Blaðamenn geta ekki búið til millilið og kallað hann heimildarmann til að hylja slóð sína. Ríkisútvarpið og starfsmenn þess eru ekki heimildarmenn annarra fjölmiðla. Formaðurinn er svo óforskammaður að halda því fram að einkasamtöl starfsmanna séu orðin að stefnu og aðgerðum fyrirtækisins. Þannig að skattaundanskot formannsins voru gjörðir Ríkisútvarpsins? Þetta er eins fjarstæðukennt og heimskulegt og hugsast getur að halda þessu fram. Að lokum, formaðurinn segir lögreglurannsóknina óréttmætt inngrip í tjáningarfrelsi blaðamanna. Þessu voru Landsréttur og Hæstiréttur ósammála þegar látið var reyna á það. En hvað með hina hliðina? Óréttmætt og ólöglegt inngrip blaðamanna í mín einkasamtöl, er það ekki óréttmætt inngrip í tjáningarfrelsi mitt og friðhelgi til einkalífs? Formaðurinn er komin út í skurð því í hennar veruleika eru ekki allir jafnir heldur eru sumir (blaðamenn) jafnari en aðrir. Ég myndi gjarnan vilja sjá efnisleg svör formanns við ofangreindu en ekki innihaldslaust upphróp og fyrirslátt. Höfundur er skipstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Páll Steingrímsson Mest lesið Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson Skoðun Hataðu mig af því að ég er í Viðreisn, ekki af því að ég er hommi Oddgeir Georgsson Skoðun Þegar skoðanir drepa samtalið Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Leysum heimatilbúinn vanda á húsnæðismarkaði Jóhanna Klara Stefánsdóttir Skoðun Fyrirhugað böl við Bústaðaveg og Blesugróf Sveinn Þórhallsson Skoðun Margföldun þjóðarverðmæta: Meira virði úr sömu orku Árni Sigurðsson Skoðun Við þurfum að tala sama Páll Rafnar Þorsteinsson Skoðun Fjölbreytt námsmat Steinn Jóhannsson Skoðun Að þvælast fyrir atvinnurekstri - á þeim forsendum sem henta Ólafur Stephensen Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Þreytt og drullug börn Guðmundur Finnbogason skrifar Skoðun Betri kvikmyndaskóli Þór Pálsson skrifar Skoðun Fyrirhugað böl við Bústaðaveg og Blesugróf Sveinn Þórhallsson skrifar Skoðun Fjölbreytt námsmat Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Að þvælast fyrir atvinnurekstri - á þeim forsendum sem henta Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Margföldun þjóðarverðmæta: Meira virði úr sömu orku Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Þegar skoðanir drepa samtalið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Leysum heimatilbúinn vanda á húsnæðismarkaði Jóhanna Klara Stefánsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum að tala sama Páll Rafnar Þorsteinsson skrifar Skoðun Veðmál í fótbolta – aðgerðir áður en skaðinn verður Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Hataðu mig af því að ég er í Viðreisn, ekki af því að ég er hommi Oddgeir Georgsson skrifar Skoðun Símafrí á skólatíma Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ömurlegur fyrri hálfleikur – en er enn von? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Vitund, virðing og von: Jafningjastuðningur í brennidepli Nína Eck skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra – Um þögnina sem styður ofbeldi Halldóra Sigríður Sveinsdóttir skrifar Skoðun Ein saga af sextíu þúsund Halldór Ísak Ólafsson skrifar Skoðun Að láta mata sig er svo þægilegt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Nýjar reglur um réttindi fólks í ráðningarsambandi Ingvar Sverrisson skrifar Skoðun Ofbeldi í skólum: Áskoranir og leiðir til lausna Soffía Ámundadóttir skrifar Skoðun Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson skrifar Skoðun Eplin í andlitshæð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Bataskólinn – fyrir þig? Guðný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Sanna er rödd félagshyggju, réttlætis og jöfnuðar! Laufey Líndal Ólafsdóttir,Sara Stef. Hildardóttir skrifar Skoðun Boðsferð Landsvirkjunar Stefán Georgsson skrifar Skoðun Samstarf um loftslagsmál og grænar lausnir Sigurður Hannesson,Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ástin er falleg Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Líknarmeðferð og dánaraðstoð eru ekki andstæður heldur nauðsynleg umræðuefni Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Grunnstoðir sveitarfélagsins efldar til muna Sandra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Laugarnestangi - til allrar framtíðar Líf Magneudóttir skrifar Sjá meira
Fyrir margt löngu hætti að vera fyndið hve ákaft formaður Blaðamannafélags Íslands ber höfðinu við steininn. Það er í raun orðið frekar þreytt og meiðandi. Reynir hún enn einu sinni að afvegaleiða umræðuna um mín mál og í þetta sinn gerir hún tilraun til að slá ryki í augu stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar. Formaðurinn skrifar bréf sem er svo langt að ætla mætti að þar haldi Þórður Snær Júlíusson á penna. Formaðurinn talar aldrei um staðreyndir málsins og forðast raunar þær eins og heitan grautinn. Höfum staðreyndir á hreinu: Stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd getur vel tekið mál þetta fyrir gagnvart blaðamönnum, enda er það mat lögreglu og ríkissaksóknara að þeir gætu hafi brotið gegn friðhelgi einkalífs. Þar með eigi ástæður til refsileysis ekki við. Ætlaður gerandi í málinu var ríkisstofnun og starfsmenn hennar. Menn geta ekki haldið að opinber stofnun sem fær 6-7 milljarða á ári af skattfé almennings sé stikkfrí. Landsréttur úrskurðaði að lögreglunni var heimilt að kalla blaðamenn til skýrslutöku. Hæstiréttur sá ekki ástæðu til að skipta sér af og vísaði frá kærubeiðni. Það er því ekkert sem heitir „óréttmætt inngrip í tjáningarfrelsi blaðamanna“. Dómstólar eru búnir að afgreiða það. Rannsókn lögreglu var ekki tilhæfulaus enda liggur nú fyrir að refsileysisástæður 228. og 229. gr. almennra hegningarlaga, sem blaðamenn báru fyrir sig, áttu ekki við. Það sem þeir gerðu var ekki refsilaust. Hvorki einkahagsmunir annarra né hagsmunir almennings vógu þyngra til að réttlæta brot á minni friðhelgi og þeirra sem ég átti í samskiptum við. Ekki tókst hins vegar að sanna hvaða blaðamaður framkvæmdi hvern og einn tiltekinn lið í brotinu, m.a. vegna gjörða þeirra sjálfra við að torvelda rannsókn. Þar að auki fyrndist málið, einkum og sér í lagi vegna þess hversu ósamvinnuþýðir blaðamenn voru við rannsókn málsins. Lögreglurannsókninni lauk EKKI með niðurfellingu heldur var henni hætt. Þetta er algjörlega sitthvor hluturinn. Ef hún hefði verið felld niður þá væri það á þeim grundvelli að málið væri ólíklegt til sakfellis. En rannsókninni var hætt, sem er vegna annarra ástæðna. Þarna er formaðurinn á hálum ís að ljúga og afvegaleiða. Það er einfaldlega rangt að ég eða vinir mínir „hafi lagt á ráðin um að grafa undan trúverðugleika blaðamanna“. Ég hef ætíð verið gagnrýnin á slæleg vinnubrögð sumra, ekki allra, blaðamanna og er í fullum rétti að vera þeirrar skoðunar og viðra þá gagnrýni mína. Ef blaðamenn viðhafa slæleg vinnubrögð og ég bendi á það þá eru það þeirra eigin vinnubrögð sem grafa undan trúverðugleika þeirra. Ekki sú staðreynd að ég bendi á að keisarinn er án klæða. Hvað veit formaður BÍ um markmið mitt eða hvert ég stefni? Hún hefur aldrei nokkurn tímann rætt við mig, hvað þá leyft mér að segja mína hlið. Hún þvert á móti synjaði mér að gera það þegar ég óskaði eftir því á vettvangi Blaðamannafélagsins. Hún stundar þöggun og áróður gegn einstaklingi út í bæ sem vill svo til að fílar ekki vinnubrögð hennar og vina hennar. Þetta er kæling í sinni tærustu mynd – borin á borð af sjálfum formanni Blaðamannafélagsins. Þetta þvaður um vernd heimildarmanns er orðið ansi þreytt. Í eitt skipti fyrir öll: Blaðamenn geta ekki búið til millilið og kallað hann heimildarmann til að hylja slóð sína. Ríkisútvarpið og starfsmenn þess eru ekki heimildarmenn annarra fjölmiðla. Formaðurinn er svo óforskammaður að halda því fram að einkasamtöl starfsmanna séu orðin að stefnu og aðgerðum fyrirtækisins. Þannig að skattaundanskot formannsins voru gjörðir Ríkisútvarpsins? Þetta er eins fjarstæðukennt og heimskulegt og hugsast getur að halda þessu fram. Að lokum, formaðurinn segir lögreglurannsóknina óréttmætt inngrip í tjáningarfrelsi blaðamanna. Þessu voru Landsréttur og Hæstiréttur ósammála þegar látið var reyna á það. En hvað með hina hliðina? Óréttmætt og ólöglegt inngrip blaðamanna í mín einkasamtöl, er það ekki óréttmætt inngrip í tjáningarfrelsi mitt og friðhelgi til einkalífs? Formaðurinn er komin út í skurð því í hennar veruleika eru ekki allir jafnir heldur eru sumir (blaðamenn) jafnari en aðrir. Ég myndi gjarnan vilja sjá efnisleg svör formanns við ofangreindu en ekki innihaldslaust upphróp og fyrirslátt. Höfundur er skipstjóri.
Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson Skoðun
Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson skrifar
Skoðun Sanna er rödd félagshyggju, réttlætis og jöfnuðar! Laufey Líndal Ólafsdóttir,Sara Stef. Hildardóttir skrifar
Skoðun Líknarmeðferð og dánaraðstoð eru ekki andstæður heldur nauðsynleg umræðuefni Ingrid Kuhlman skrifar
Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson Skoðun