Trump 2.0 Ameríka og ný heimsskipan Jun Þór Morikawa skrifar 19. mars 2025 09:01 Trump 2.0 Ameríka Bandaríkin eru eina stórveldið í heiminum. Bandaríkjamenn hafa vald til að framkvæma hvað sem þeir ákveða eða vilja gera. Þess vegna verða þeir að hafa sterka siðferðislega ábyrgð að leiðarljósi. Trump er í raun að rífa niður hvernig Bandaríkin fást við heiminn á aðeins tveimur mánuðum í embætti forseta. Ég held að þetta myndi vera mesta breyting bandarískrar utanríkisstefnu í nútímasögunni sem hefur fyrst og fremst verið leidd af frjálslyndi og reglubundinni heimsskipan sem byggir á þeim siðferðisskilningi að alþjóðasamskipti þurfi að byggja á ákveðnum gildum lýðræðislegra meginreglna, svo sem mannréttindum, lögum og reglu, virðingu fyrir landhelgi o.s.frv. Um Trump gilda reglur eða diplómatískir samningar ekki. Hann kemur fram við gamla vini og bandamenn sem óæðri félaga sem hann telur sig geta nýtt sér og virt að vettugi án mikilla afleiðinga á meðan hann kemur fram við einræðisherra eins og Pútín í Rússlandi og Xi í Kína sem öfluga og mikla starfsbræður sem hann sýnir mikla virðingu fyrir. Trump talar um að innlima Kanada sem 51. ríki Bandaríkjanna og „muni eignast Grænland með einum eða öðrum hætti“ á meðan hann neitar að fordæma innrás Rússa í Úkraínu og virtist gefa í skyn að Úkraínu væri um að kenna stríðið, ekki Rússlandi. Frá og með deginum í dag tala Trump og Pútín beint um vopnahléssamkomulagið og hrósa hver öðrum á meðan Trump er svikinn af blekkingum Pútín þegar Rússar halda áfram stórsókn sinni. Í Mið-Austurlöndum talar Trump um að breyta Gaza í „Rívíeru Miðausturlanda“ með því að fjarlægja íbúana með valdi. Hvað varðar hagkerfi heimsins, valda tollar Trumps hefndaraðgerðum frá öðrum löndum sem hrinda af stað alþjóðlegu viðskiptastríði. OECD (Efnahags- og framfarastofnunin) varar við því að tollar Trumps muni valda alvarlegum skaða á hagvexti og meiri verðbólgu um allan heim. Á fyrsta kjörtímabili hans í embætti voru alltaf einhverjir í ríkisstjórn hans sem reyndu að koma í veg fyrir að hann gerði brjálaða hluti. Því miður ekki í þetta skiptið. Hann er nú umkringdur algjörum hollvinum, já körlum og konum, sem hafa þegar heitið konunginum algjörri hollustu. Það er enginn í Repúblikanaflokknum sem er til í að bjóða honum birginn á meðan demókratar eru of veikir og sundurlyndir. Hann er meira að segja að andmæla dómsúrskurði frá alríkisdómara. Trump mun halda áfram að gera nokkurn veginn allt sem hann ákveður og vill án þess að finnast hann þvingaður af neinum, hvaða landi eða stofnun sem er. Evrópa og Ísland Fyrrverandi forseti Frakklands, Charles de Gaulle (1959-1969), taldi að Evrópuríki ættu að fylgja sjálfstæðri varnarstefnu frekar en að vera undirgefin Bandaríkjunum og hann var gagnrýninn á bandaríska utanríkisstefnu. Undir hans stjórn, þróaði Frakkland sitt eigið kjarnorkuvopnabúr, sem tryggði að landið gæti varið sig sjálfstætt. Hann lést árið 1970. 55 árum eftir dauða hans gæti ákvörðun de Gaulle um að tryggja sjálfstæði Frakklands í kjarnorkuöryggismálum sannarlega reynst rétt ákvörðun. Á þessu mikilvæga augnabliki sögunnar, frá íslensku sjónarhorni, hvernig ætti Ísland að bera sig sjálft að á tímum Trump 2.0 alþjóðasamskipta þar sem áreiðanleiki Bandaríkjanna hefur veikst svo hratt? Ég er eindregið þeirrar skoðunar að íslensk utanríkisstefna eigi að vera leidd og stýrt af frjálslyndri reglubundinni heimsskipan sem byggir á mikilvægum lýðræðislegum grundvallaratriðum þar sem við stöndum fast á lýðræðislegum grunni okkar. Ég myndi af þeirri ástæðu halda því fram að Ísland ætti að styrkja miklu frekar pólitískt, efnahagslegt og öryggissamstarf við Evrópu og Bretland og Kanada sem deila grundvallar og sameiginlegum gildum. Til dæmis, hvað varðar stríðið í Úkraínu, ætti Ísland að sýna eindreginn stuðning sinn við „Coalition of the Willing“ (Bandalag hinna fúsu ) undir forystu Bretlands og Frakklands. Stuðningur Íslands getur verið fjárframlag eða borgaralegur stuðningur. Þar að auki tel ég að Ísland hafi góðar ástæður til að ræða við lönd eins og Frakkland og Bretland, hvað varðar alþjóðlegt öryggi auk NATO-samstarfs, þar sem þau eru einu kjarnorkuveldin í Evrópu sem hægt er að treysta á. Við höfum nú öll áttað okkur á því að varnarmál Evrópu hafa verið of háð Bandaríkjunum síðan 1945. Ef það er einhvern tíma rétt augnablik, þá er þetta rétti tíminn núna, Evrópa ætti að byrja að byggja upp eigin varnarviðbúnað í þágu eigin framtíðar og Ísland ætti svo sannarlega að vera hluti af því. Ég vona samt að Bandaríkin muni leiðrétta stefnu sína eins og Winston Churchill sagði einu sinni: „Það er alltaf hægt að treysta Bandaríkjamönnum til að gera rétt, þegar allir aðrir möguleikar hafa verið reyndir.“ Hins vegar, miðað við eðli og stefnu Trump 2.0, get ég ekki verið of bjartsýnn í dag. Höfundur er með MA gráðu í alþjóðasamskiptum frá Háskóla Íslands og er nú skráður meistaranemi í kennaranámi . Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Donald Trump Mest lesið Falin tækifæri til náms Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Staðreyndir um einfaldara regluverk Guðlaugur Þór Þórðarson Skoðun Gervigreind í námi: 5 lykilskref fyrir öryggi nemenda Björgmundur Guðmundsson Skoðun Afruglari Þórður Björn Sigurðsson Skoðun Þjóðkirkja á réttri leið Þórður Guðmundsson Skoðun Við þurfum hagkvæmu virkjunarkostina Gunnar Guðni Tómasson Skoðun Veitingastaðir eru ekki kjarnorkuver Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Opið bréf til Rósu Guðbjartsdóttur Margrét Kristín Blöndal Skoðun Rangfærslur Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson Skoðun Halldór 21.06.2025 Halldór Skoðun Skoðun Afruglari Þórður Björn Sigurðsson skrifar Skoðun Þjóðkirkja á réttri leið Þórður Guðmundsson skrifar Skoðun Staðreyndir um einfaldara regluverk Guðlaugur Þór Þórðarson skrifar Skoðun Við þurfum hagkvæmu virkjunarkostina Gunnar Guðni Tómasson skrifar Skoðun Falin tækifæri til náms Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í námi: 5 lykilskref fyrir öryggi nemenda Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Grein til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Sveinn Dúa Hjörleifsson,Eyrún Unnarsdóttir,Elmar GIlbertsson,Álfheiður Guðmundsdóttir,Kristján Jóhannesson skrifar Skoðun “Jákvæð viðbrögð” um veiðigjaldið? Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Skattgreiðendur látnir borga brúsann Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Nokkur orð um Kúbudeiluna og viðskiptabannið Gylfi Páll Hersir skrifar Skoðun Ráðherrar með reiknivél og leyndarhyggju Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Gróf misbeiting illa fengins valds Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) grein 2 Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Það verða aðrir þjóðhátíðardagar fyrir okkur en dagar Palestínumanna eru taldir Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Pólítískt hugrekki Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vísir að lægri orkureikningi Einar Vilmarsson skrifar Skoðun Frábær fundur, frábært framtak, vanvirk stjórnsýsla, meðvirk stjórnvöld Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Opið bréf til Rósu Guðbjartsdóttur Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Mikil réttarbót fyrir fatlað fólk mætir hindrunum Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verið brjáluð. Ég fer ekki neitt Ian McDonald skrifar Skoðun Hvernig eiga umsækjendur í opinbera sjóði að fylgja forsendum sem eru þversagnakenndar? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Vönduð vinnubrögð? Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Við viljum styðja ungmenni í að velja rétt fyrir sig og sína framtíð Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Veitingastaðir eru ekki kjarnorkuver Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Nýr vegvísir Evrópusambandsins um jafnrétti kynjanna Clara Ganslandt skrifar Skoðun Frá stjórnun til tengsla – Endurmat á atferlismeðferð í ljósi tilfinningagreindar Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun Blaður 35 Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Kaldar kveðjur frá forsætisráðherrra til ferðaþjónustunnar Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Nú hefst samræmt próf í stærðfræði Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Sjá meira
Trump 2.0 Ameríka Bandaríkin eru eina stórveldið í heiminum. Bandaríkjamenn hafa vald til að framkvæma hvað sem þeir ákveða eða vilja gera. Þess vegna verða þeir að hafa sterka siðferðislega ábyrgð að leiðarljósi. Trump er í raun að rífa niður hvernig Bandaríkin fást við heiminn á aðeins tveimur mánuðum í embætti forseta. Ég held að þetta myndi vera mesta breyting bandarískrar utanríkisstefnu í nútímasögunni sem hefur fyrst og fremst verið leidd af frjálslyndi og reglubundinni heimsskipan sem byggir á þeim siðferðisskilningi að alþjóðasamskipti þurfi að byggja á ákveðnum gildum lýðræðislegra meginreglna, svo sem mannréttindum, lögum og reglu, virðingu fyrir landhelgi o.s.frv. Um Trump gilda reglur eða diplómatískir samningar ekki. Hann kemur fram við gamla vini og bandamenn sem óæðri félaga sem hann telur sig geta nýtt sér og virt að vettugi án mikilla afleiðinga á meðan hann kemur fram við einræðisherra eins og Pútín í Rússlandi og Xi í Kína sem öfluga og mikla starfsbræður sem hann sýnir mikla virðingu fyrir. Trump talar um að innlima Kanada sem 51. ríki Bandaríkjanna og „muni eignast Grænland með einum eða öðrum hætti“ á meðan hann neitar að fordæma innrás Rússa í Úkraínu og virtist gefa í skyn að Úkraínu væri um að kenna stríðið, ekki Rússlandi. Frá og með deginum í dag tala Trump og Pútín beint um vopnahléssamkomulagið og hrósa hver öðrum á meðan Trump er svikinn af blekkingum Pútín þegar Rússar halda áfram stórsókn sinni. Í Mið-Austurlöndum talar Trump um að breyta Gaza í „Rívíeru Miðausturlanda“ með því að fjarlægja íbúana með valdi. Hvað varðar hagkerfi heimsins, valda tollar Trumps hefndaraðgerðum frá öðrum löndum sem hrinda af stað alþjóðlegu viðskiptastríði. OECD (Efnahags- og framfarastofnunin) varar við því að tollar Trumps muni valda alvarlegum skaða á hagvexti og meiri verðbólgu um allan heim. Á fyrsta kjörtímabili hans í embætti voru alltaf einhverjir í ríkisstjórn hans sem reyndu að koma í veg fyrir að hann gerði brjálaða hluti. Því miður ekki í þetta skiptið. Hann er nú umkringdur algjörum hollvinum, já körlum og konum, sem hafa þegar heitið konunginum algjörri hollustu. Það er enginn í Repúblikanaflokknum sem er til í að bjóða honum birginn á meðan demókratar eru of veikir og sundurlyndir. Hann er meira að segja að andmæla dómsúrskurði frá alríkisdómara. Trump mun halda áfram að gera nokkurn veginn allt sem hann ákveður og vill án þess að finnast hann þvingaður af neinum, hvaða landi eða stofnun sem er. Evrópa og Ísland Fyrrverandi forseti Frakklands, Charles de Gaulle (1959-1969), taldi að Evrópuríki ættu að fylgja sjálfstæðri varnarstefnu frekar en að vera undirgefin Bandaríkjunum og hann var gagnrýninn á bandaríska utanríkisstefnu. Undir hans stjórn, þróaði Frakkland sitt eigið kjarnorkuvopnabúr, sem tryggði að landið gæti varið sig sjálfstætt. Hann lést árið 1970. 55 árum eftir dauða hans gæti ákvörðun de Gaulle um að tryggja sjálfstæði Frakklands í kjarnorkuöryggismálum sannarlega reynst rétt ákvörðun. Á þessu mikilvæga augnabliki sögunnar, frá íslensku sjónarhorni, hvernig ætti Ísland að bera sig sjálft að á tímum Trump 2.0 alþjóðasamskipta þar sem áreiðanleiki Bandaríkjanna hefur veikst svo hratt? Ég er eindregið þeirrar skoðunar að íslensk utanríkisstefna eigi að vera leidd og stýrt af frjálslyndri reglubundinni heimsskipan sem byggir á mikilvægum lýðræðislegum grundvallaratriðum þar sem við stöndum fast á lýðræðislegum grunni okkar. Ég myndi af þeirri ástæðu halda því fram að Ísland ætti að styrkja miklu frekar pólitískt, efnahagslegt og öryggissamstarf við Evrópu og Bretland og Kanada sem deila grundvallar og sameiginlegum gildum. Til dæmis, hvað varðar stríðið í Úkraínu, ætti Ísland að sýna eindreginn stuðning sinn við „Coalition of the Willing“ (Bandalag hinna fúsu ) undir forystu Bretlands og Frakklands. Stuðningur Íslands getur verið fjárframlag eða borgaralegur stuðningur. Þar að auki tel ég að Ísland hafi góðar ástæður til að ræða við lönd eins og Frakkland og Bretland, hvað varðar alþjóðlegt öryggi auk NATO-samstarfs, þar sem þau eru einu kjarnorkuveldin í Evrópu sem hægt er að treysta á. Við höfum nú öll áttað okkur á því að varnarmál Evrópu hafa verið of háð Bandaríkjunum síðan 1945. Ef það er einhvern tíma rétt augnablik, þá er þetta rétti tíminn núna, Evrópa ætti að byrja að byggja upp eigin varnarviðbúnað í þágu eigin framtíðar og Ísland ætti svo sannarlega að vera hluti af því. Ég vona samt að Bandaríkin muni leiðrétta stefnu sína eins og Winston Churchill sagði einu sinni: „Það er alltaf hægt að treysta Bandaríkjamönnum til að gera rétt, þegar allir aðrir möguleikar hafa verið reyndir.“ Hins vegar, miðað við eðli og stefnu Trump 2.0, get ég ekki verið of bjartsýnn í dag. Höfundur er með MA gráðu í alþjóðasamskiptum frá Háskóla Íslands og er nú skráður meistaranemi í kennaranámi .
Skoðun Grein til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Sveinn Dúa Hjörleifsson,Eyrún Unnarsdóttir,Elmar GIlbertsson,Álfheiður Guðmundsdóttir,Kristján Jóhannesson skrifar
Skoðun Það verða aðrir þjóðhátíðardagar fyrir okkur en dagar Palestínumanna eru taldir Davíð Aron Routley skrifar
Skoðun Frábær fundur, frábært framtak, vanvirk stjórnsýsla, meðvirk stjórnvöld Ögmundur Jónasson skrifar
Skoðun Hvernig eiga umsækjendur í opinbera sjóði að fylgja forsendum sem eru þversagnakenndar? Bogi Ragnarsson skrifar
Skoðun Við viljum styðja ungmenni í að velja rétt fyrir sig og sína framtíð Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Frá stjórnun til tengsla – Endurmat á atferlismeðferð í ljósi tilfinningagreindar Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar