Mun ný ríkisstjórn Íslands endurskoða hvalveiðileyfið? Elissa Phillips skrifar 9. desember 2024 08:02 Það hefur gerst. Maður sem er að láta af embætti eftir að hafa tapað kosningum hefur misnotað tímabundið vald sitt á Íslandi til að ákveða örlög skyni gæddra vera. Ný, fimm ára hvalveiðileyfi hafa verið gefin út til veiða á langreyð og hrefnu. Í síðasta mánuði lak til fjölmiðla upptaka sem sannaði að spilling er útbreidd í tímabundinni starfsstjórn Íslands. Hún afhjúpaði undirförult samkomulag forsætisráðherra Bjarna Benediktssonar þess efnis að veita vini hans, Kristjáni Loftssyni, nýtt hvalveiðileyfi. Þetta er ekki vilji íslensku þjóðarinnar og samræmist ekki úrslit nýliðinna kosninga, en þegar kemur að því að drepa hvali hægt og kvalarfullt með sprengiskutlum, hverju skiptir þá smávægileg spilling á milli vina? Þrátt fyrir að stjórnvöld veiti kvóta eru hvalirnir með ekki „íslenskir“. Þeir eru farand-dýr sem eiga svo óheppilega leið inn á svæði hvalveiðimanna. Við höfum eytt miklum tíma í að sannfæra fólk um mikilvægi lifandi hvala – hvernig þeir binda kolefni og stuðla að heilbrigðara vistkerfi. Hvernig þeir eiga fjölskyldur, upplifa sársauka, sorg og gleði. En, í hreinskilni sagt, ættum við virkilega að þurfa að útskýra allt þetta til að réttlæta að drepa þá ekki? Það er lítil sem engin eftirspurn eftir hvalkjöti, og birgðir hafa safnast upp í frystihúsi Hvals hf. þar sem Japanir kaupa það ekki lengur. Í júlí á þessu ári greindu Japanir frá því að 2000 tonn af þeim 2500 tonnum af hvalkjöti sem þeir keyptu frá Íslandi árið 2022, væru enn óseld í vöruhúsum þar. Minna en 1,5% Íslendinga borða hvalkjöt. Í rauninni er það aðallega borið fram fyrir ferðamenn sem „séríslenskur réttur“ en jafnvel það er blekking þar sem þetta er ekki íslensk hefð. Er það ekki hræsni að byggja á arðbærri hvalaskoðun á öðru megin Reykjavíkurhafnar á meðan tveir gamlir hvalveiðibátar, notaðir til dráps, er lagt að bryggju hinu megin? Það á eftir að koma í ljós hvort þessi ákvörðun fái að standa. Hvort fráfarandi bráðabirgða-forsætisráðherra fái að gefa vinum sínum hvað sem er, eða hvort þetta ótrúlega ósvífna athæfi verði afturkallað. Höfundur er aktívisti og framkvæmdastjóri Incredible Oceans. Vinsamlegast skrifaðu undir undirskriftarlistann. *ENGLISH* Will Iceland's New Government Rethink Whaling Permit? It’s happened. A man who is leaving office after loosing elections has abused his interim power in Iceland to decide the fate of sentient beings. A new, 5-year permit has been granted to hunt fin and minke whales. Last month, a leaked recording proved corruption is rife in Iceland’s caretaker government. It revealed an underhand deal was on the cards with PM Bjarni Benediktsson to grant his buddy, Kristjan Loftsson a new whaling license. It’s not the will of Icelandic people but when it comes to killing whales, slowly and painfully with exploding harpoons, what’s a little misconduct between friends? Although their government gives a killing quota, the whales are by no means Icelandic. They are migratory beings, whose journey unfortunately takes them within reach of the hunter’s harpoons. We’ve spent a lot of time trying to convince people of the value of whales alive. How they sequester carbon and are good for the planet. How they have families, experience pain, grief and joy. In all honesty, should we really have to do all that to justify not killing them? There is little to no market for the meat, frozen supplies of which are already backlogged in Hvalur hf. warehouses as Japan no longer buys it from Iceland. The Japanese stated in July this year that 2000 tonnes of the 2500 tonnes of whale meat they bought from Iceland in 2022 is still unsold in warehouses. Less than 1.5% of people in Iceland eat whale meat. To be honest, it’s mostly served to tourists as a ‘delicacy’ but even that is a falsity as it is not even an Icelandic tradition. Is it not deeply hypocritical to rely on an extremely lucrative whale watching industry on one side of Reykjavik harbour whilst two vintage whaling ships used to slaughter them are proudly docked on the other? What remains to be seen is if this decision be allowed to stand. If the outgoing, transitional PM is allowed to just give his mates whatever they want or if this audaciously brazen act will be reversed. Elissa Phillips – Activist and Director of Incredible Oceans Please sign the petition. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hvalveiðar Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Skoðun Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Sjá meira
Það hefur gerst. Maður sem er að láta af embætti eftir að hafa tapað kosningum hefur misnotað tímabundið vald sitt á Íslandi til að ákveða örlög skyni gæddra vera. Ný, fimm ára hvalveiðileyfi hafa verið gefin út til veiða á langreyð og hrefnu. Í síðasta mánuði lak til fjölmiðla upptaka sem sannaði að spilling er útbreidd í tímabundinni starfsstjórn Íslands. Hún afhjúpaði undirförult samkomulag forsætisráðherra Bjarna Benediktssonar þess efnis að veita vini hans, Kristjáni Loftssyni, nýtt hvalveiðileyfi. Þetta er ekki vilji íslensku þjóðarinnar og samræmist ekki úrslit nýliðinna kosninga, en þegar kemur að því að drepa hvali hægt og kvalarfullt með sprengiskutlum, hverju skiptir þá smávægileg spilling á milli vina? Þrátt fyrir að stjórnvöld veiti kvóta eru hvalirnir með ekki „íslenskir“. Þeir eru farand-dýr sem eiga svo óheppilega leið inn á svæði hvalveiðimanna. Við höfum eytt miklum tíma í að sannfæra fólk um mikilvægi lifandi hvala – hvernig þeir binda kolefni og stuðla að heilbrigðara vistkerfi. Hvernig þeir eiga fjölskyldur, upplifa sársauka, sorg og gleði. En, í hreinskilni sagt, ættum við virkilega að þurfa að útskýra allt þetta til að réttlæta að drepa þá ekki? Það er lítil sem engin eftirspurn eftir hvalkjöti, og birgðir hafa safnast upp í frystihúsi Hvals hf. þar sem Japanir kaupa það ekki lengur. Í júlí á þessu ári greindu Japanir frá því að 2000 tonn af þeim 2500 tonnum af hvalkjöti sem þeir keyptu frá Íslandi árið 2022, væru enn óseld í vöruhúsum þar. Minna en 1,5% Íslendinga borða hvalkjöt. Í rauninni er það aðallega borið fram fyrir ferðamenn sem „séríslenskur réttur“ en jafnvel það er blekking þar sem þetta er ekki íslensk hefð. Er það ekki hræsni að byggja á arðbærri hvalaskoðun á öðru megin Reykjavíkurhafnar á meðan tveir gamlir hvalveiðibátar, notaðir til dráps, er lagt að bryggju hinu megin? Það á eftir að koma í ljós hvort þessi ákvörðun fái að standa. Hvort fráfarandi bráðabirgða-forsætisráðherra fái að gefa vinum sínum hvað sem er, eða hvort þetta ótrúlega ósvífna athæfi verði afturkallað. Höfundur er aktívisti og framkvæmdastjóri Incredible Oceans. Vinsamlegast skrifaðu undir undirskriftarlistann. *ENGLISH* Will Iceland's New Government Rethink Whaling Permit? It’s happened. A man who is leaving office after loosing elections has abused his interim power in Iceland to decide the fate of sentient beings. A new, 5-year permit has been granted to hunt fin and minke whales. Last month, a leaked recording proved corruption is rife in Iceland’s caretaker government. It revealed an underhand deal was on the cards with PM Bjarni Benediktsson to grant his buddy, Kristjan Loftsson a new whaling license. It’s not the will of Icelandic people but when it comes to killing whales, slowly and painfully with exploding harpoons, what’s a little misconduct between friends? Although their government gives a killing quota, the whales are by no means Icelandic. They are migratory beings, whose journey unfortunately takes them within reach of the hunter’s harpoons. We’ve spent a lot of time trying to convince people of the value of whales alive. How they sequester carbon and are good for the planet. How they have families, experience pain, grief and joy. In all honesty, should we really have to do all that to justify not killing them? There is little to no market for the meat, frozen supplies of which are already backlogged in Hvalur hf. warehouses as Japan no longer buys it from Iceland. The Japanese stated in July this year that 2000 tonnes of the 2500 tonnes of whale meat they bought from Iceland in 2022 is still unsold in warehouses. Less than 1.5% of people in Iceland eat whale meat. To be honest, it’s mostly served to tourists as a ‘delicacy’ but even that is a falsity as it is not even an Icelandic tradition. Is it not deeply hypocritical to rely on an extremely lucrative whale watching industry on one side of Reykjavik harbour whilst two vintage whaling ships used to slaughter them are proudly docked on the other? What remains to be seen is if this decision be allowed to stand. If the outgoing, transitional PM is allowed to just give his mates whatever they want or if this audaciously brazen act will be reversed. Elissa Phillips – Activist and Director of Incredible Oceans Please sign the petition.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun