„Þegar ég hlustaði á þetta viðtal lá stúlkan á bráðavakt og þau vissu ekki hvort hún myndi lifa þetta af. Þetta var spurning um líf eða dauða,“ sagði Kristín Ólafsdóttir, framkvæmdastjóri Píeta samtakanna en hún var gestur í Bítinu á Bylgjunni í morgun til að ræða mál stúlku sem var til umræðu í þættinum í síðustu viku. Með henni var Gunnhildur Ólafsdóttir, fagstjóri Pieta samtakanna komu í spjall.
Í þessari umfjöllun er fjallað um tilraunir til sjálfsvígs. Þau sem glíma við sjálfsvígshugsanir er bent á; Upplýsingasíma heilsugæslunnar s.1700, netspjallið heilsuvera.is, Hjálparsíma Rauða krossins s.1717, á netspjallið 1717.is og á Píeta símann s.552-2218. Þau sem misst hafa ástvin í sjálfsvígi er bent á stuðning í Sorgarmiðstöð s. 551-4141, upplýsingasíma heilsugæslunnar s.1700, netspjallið heilsuvera.is og á Píeta símann s.552-2218.
Í því viðtali sögðu hjón frá því að dóttir þeirra, sem er orðin 18 ára, hafi í fjórgang reynt að svipta sig lífi. Þau sögðust ráðþrota og kvörtuðu undan algeru úrræðaleysi. Engin taki utan um þau og þau byrji alltaf á byrjunarreit þegar þau leiti aðstoðar. Þau gagnrýndu geðdeild Landspítalans harkalega.
„Maður finnur ofboðslega til með fólki í þessari stöðu. Það skiptir svo miklu máli þegar fólk leitar eftir hjálp með alvarlegan vanda og þennan að það fái áheyrn og viðurkenningu á sínum vanda,“ sagði Gunnhildur.
Hún sagði einnig mikilvægt að fólk fái faglegt mat og aðgang að viðeigandi úrræði. Fólk sem upplifi þennan vanda upplifi mikið vonleysi og því mikilvægt að þau sem veiti aðstoð geti verið ákveðið leiðarljós.
Lítil eftirfylgni
Kristín sagði þetta algengt vandamál. Fólk væri að kalla eftir því að það væri eitt teymi sem fylgi þeim eftir. Þær sögðu fólk reyna að gera sitt besta en að það væri mönnunarvandi og skortur á úrræðum.
„Umgjörð kerfisins virðist einfaldlega ekki ráða við þetta,“ sagði Kristín og að vandinn lægi í forgangsröðun og fjárveitingum frekar en einstaka starfsmönnum.
Spurðar hvort vandinn sé ekki tekinn nægilega alvarlega sagði Gunnhildur að hún vildi ekki trúa því. Þetta væri alvarlegur vandi og að það ætti alltaf að taka frásögnum um sjálfsvíg alvarlega. Fólk ætti að fá aðstoð strax.
Þá fóru þau einnig yfir það hver rót vandans er. Gunnhildur sagði áhættuþættina þekkta. Það væri saga um áföll og geðræn veikindi. Vímuefnavandi spili oft inn í og einangrun.
„Ég held að það þurfi að búa miklu betur um grunnstoðir velferðarkerfisins,“ sagði Kristín og benti á að samkvæmt rannsóknum Rannsókna og greininga væri vanlíðan unglingsstúlkna veruleg.
Þá fóru þær yfir störf Pieta og sögðu sem dæmi að helmingur þeirra sem leiti til þeirra hafi ekki leitað annað áður en þau komi til þeirra. Þá sögðu þær litla bið eftir þjónustu sem sé ákaflega mikilvægt.
Hægt er að hlusta á viðtalið sem var í Bítinu á Bylgjunni í morgun hér að ofan.
Í þessari umfjöllun er fjallað um tilraunir til sjálfsvígs. Þau sem glíma við sjálfsvígshugsanir er bent á; Upplýsingasíma heilsugæslunnar s.1700, netspjallið heilsuvera.is, Hjálparsíma Rauða krossins s.1717, á netspjallið 1717.is og á Píeta símann s.552-2218.
Þau sem misst hafa ástvin í sjálfsvígi er bent á stuðning í Sorgarmiðstöð s. 551-4141, upplýsingasíma heilsugæslunnar s.1700, netspjallið heilsuvera.is og á Píeta símann s.552-2218.
