Handstýring á gengi krónu er óréttlætanleg og eingöngu til að auka tekjur útgerðanna á kostnað laun og lífeyisþega Ólafur Örn Jónsson skrifar 6. janúar 2022 09:31 Eins og komið hefur fram hóf Seðlabankinn undir stjórn fjármálaráðherra Bjarna Benediktsonar fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir í þeim eina tilgangi að halda aftur af eðlilegri hækkun á genginu með auknum tekjum þjóðarbúsins og betri efnahagsafkomu. Fram að því hafði allt sem hægt var verið gert til að koma í veg fyrir hækkun/leiðréttingu á gengi krónunnar. Skera niður allan kostnað og borga upp erlendar „þægilegar“ lágvaxta skuldir í stað þess að fara í framkvæmdir og nauðsynlega uppbyggingu. Nú þegar uppkaup á gjaldeyri hófst brást tilkynningarskylda Seðlabankans sem átti að búa við „fljótandi“ gengi síðan löngu fyrir hrun en tilkynnti nú ekki að hafin væru fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir án þess að það væri tilkynnt eins og reglur Bankans kváðu til um. Þetta var gert af því að þetta var kolólöglegt og hreinn glæpur þar sem kaupmáttur launa og lífeyrisþega var með þessu lækkaður miðað við efnahagsástandið. (Hvað lífeyrir varðaði hreinn þjófnaður). En takið eftir því að á sama tíma viðhélst óáunninn hrungróði útgerðarinnar sem var nú búin að græða rosalega á yfir 60% gengishækkun afurða plús yfir 11% hækkun á heimsmarkaðsverði þorsks. Hvað er ráðherrann sem er formaður flokks útgerðarmanna (skoðið hverjir hafa mannað atvinnumálanefnd flokksins síðan kosningarnar vorið 1995) að gera með þessu? Með því að hleypa ekki gengi krónunnar upp í það sama og það var fyrir hrun er verið að verðfella allan almenning og þjóðfélgið allt með útþynntri krónu sem er aðeins 2/3 ju af því sem hún ætti að vera og allt þjóðfélagið eins og t.d. lífeyrir og laun gefa til kynna. Það að ákvörðunin að hér skuli viðhöfð Ísl Króna gefur mönnum útí bæ ekki rétt til að grípa inní og handstýra gengi krónunnar sér í hag á kostnað annarra. Við þjóðin getum ekki boðið komandi kynslóðum uppá það að þessi viðbjóðslegi þjófnaður sé látinn viðgangast og Seðlabankinn í höndum óheiðarlegra manna (hagfræðinga) sem voga sér að skrumskæla allt efnahagskerfið. Hér erum við látin horfa á að gengið sé falsað lágt á meðan við þykjumst vera að ná tökum á verðbólgu til að fá alvöru stöðugleika. Hérna vogar Seðlabankastjóri sér að segja að honum hafi ekkert litist á kaupmátt Lífskjarasamningana og þess vegna lét hann krónuna súnnka í kovidinu fyrir 20 mánuðum í stað þess að nota hluta af 900 milljarða gjaldeyrisvarasjóð til að bjarga ástandinu með sölu á gjaldeyri. Gjaldeyri stolið af laun og lífeyrisþegum sem hefur ekki verið neinum til góðs öðrum en útgerðinni. Hér sést hvernig Seðlabankinn var notaður til að kaupa upp gjaldeyrir til að koma í veg fyrir að gengi krónunnar hækkaði eins og eðlilegt var í fljótandi gengi. Ég ásamt minni kynslóð lifði verðbólguárin fyrir 1990 þegar hraðinn í þjóðfélaginu var svo mikill að við skildum útgerðina hvað eftir annað eftir þar til allt var að sigla í strand vegna skulda og of hás gengis. Já vegna hækkandi launa og aukinna umsvifa við uppbyggingu innviða var þörf þjóðfélagsins fyrir gjaldeyrir gífurleg. En þetta ástand þá átti ekkert skilið við það sem verið er að gera núna. Hér kom hrun sem kvótalánin ollu án þess að neitt væri gert fyrir útgerðirnar heldur fóru peningarnir í eyðlsu útgerðamanna í óskildum greinum. Kvótalánin ódýru peningarnir sem aldrei átti að greiða felldu að lokum efnahagskerfið. Nei núna er farin fölsk og undirförul leið með handstýringu á genginu gagngert til að koma í veg fyrir að gengið hækki og þjóðin fari aftur að njóta ávaxta auðlindarinnar sem hefur aldrei verið dýrari en núna. Úgerðarmenn eru sannarlega að svívirða okkur almenning eigendur auðlindarinnar með því að nota sín pólitísku tengsl til að halda hér fordæmalausu lágu gengi krónunnar til að ausa til sín óáunnum þvílíkum óðagróða að við höfum aldrei séð annað eins og allt á okkar kostnað. Nú verðum við að stöðva þetta og hér verður skilyrðilaust að leiðrétta gengið til að við getum endur hafið uppbyggingu velferðar þjóðfélags fyrir alla eins og vera ber hjá tekju hæstu þjóð veraldar. Við eigum ekki að láta ríkisstjórnina segja okkur að fjölgun eldriborgara og velferðarkerfið megi ekki ÍÞYNGJA atvinnuvegunum á sama tíma og allir vita að það er nóg tíl fyrir alla. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Örn Jónsson Mest lesið „Ég ætlaði aldrei að hætta í útgerð“ Sigurgeir B. Kristgeirsson Skoðun Síbrotaferill ríkislögreglustjóra Einar Steingrímsson Skoðun 4.865 börn sem bíða í allt að fjögur ár Ragnheiður Dagný Bjarnadóttir Skoðun Að vera húsbyggjandi Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun RÚV brýtur á börnum Guðbjörg Hildur Kolbeins Skoðun Hærri vörugjöld, lægri samkeppnishæfni Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun Hvers virði er ég ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Vegatálmar á skólagöngunni Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Stjórnvöld mega ekki klúðra nýju vaxtaviðmiði Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Að vera húsbyggjandi Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hærri vörugjöld, lægri samkeppnishæfni Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Að einfalda veruleikann og breyta öllu í pólitískt fóður Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers virði er ég ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun RÚV brýtur á börnum Guðbjörg Hildur Kolbeins skrifar Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun „Ég ætlaði aldrei að hætta í útgerð“ Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun 4.865 börn sem bíða í allt að fjögur ár Ragnheiður Dagný Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gellupólitík Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ísland þarf að tilnefna fulltrúa í European SET Plan Ester Halldórsdóttir skrifar Skoðun Vitundarvakning um ófrjósemi: Þekking á frjósemi er ekki lúxus – hún er lífsnauðsyn María Rut Baldursdóttir skrifar Skoðun Síbrotaferill ríkislögreglustjóra Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Velkomin á fjórðu vaktina Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er framtíðin? Um olíuleit við Ísland Jóhanna Malen Skúladóttir skrifar Skoðun Vísvitandi verið að skaða atvinnulífið? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Varaflugvallagjaldið og flugöryggi Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Heimilisofbeldi er ekki einkamál – hugleiðing fyrrverandi lögreglumanns Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Á rauðu ljósi í Reykjavík Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Hefur þú tíma? Ósk Kristinsdóttir skrifar Skoðun Heilnæm fæða – íslenskur landbúnaður er grunnur öryggis okkar Ragnar Rögnvaldsson skrifar Skoðun Arnaldarvísitalan Starri Reynisson skrifar Sjá meira
Eins og komið hefur fram hóf Seðlabankinn undir stjórn fjármálaráðherra Bjarna Benediktsonar fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir í þeim eina tilgangi að halda aftur af eðlilegri hækkun á genginu með auknum tekjum þjóðarbúsins og betri efnahagsafkomu. Fram að því hafði allt sem hægt var verið gert til að koma í veg fyrir hækkun/leiðréttingu á gengi krónunnar. Skera niður allan kostnað og borga upp erlendar „þægilegar“ lágvaxta skuldir í stað þess að fara í framkvæmdir og nauðsynlega uppbyggingu. Nú þegar uppkaup á gjaldeyri hófst brást tilkynningarskylda Seðlabankans sem átti að búa við „fljótandi“ gengi síðan löngu fyrir hrun en tilkynnti nú ekki að hafin væru fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir án þess að það væri tilkynnt eins og reglur Bankans kváðu til um. Þetta var gert af því að þetta var kolólöglegt og hreinn glæpur þar sem kaupmáttur launa og lífeyrisþega var með þessu lækkaður miðað við efnahagsástandið. (Hvað lífeyrir varðaði hreinn þjófnaður). En takið eftir því að á sama tíma viðhélst óáunninn hrungróði útgerðarinnar sem var nú búin að græða rosalega á yfir 60% gengishækkun afurða plús yfir 11% hækkun á heimsmarkaðsverði þorsks. Hvað er ráðherrann sem er formaður flokks útgerðarmanna (skoðið hverjir hafa mannað atvinnumálanefnd flokksins síðan kosningarnar vorið 1995) að gera með þessu? Með því að hleypa ekki gengi krónunnar upp í það sama og það var fyrir hrun er verið að verðfella allan almenning og þjóðfélgið allt með útþynntri krónu sem er aðeins 2/3 ju af því sem hún ætti að vera og allt þjóðfélagið eins og t.d. lífeyrir og laun gefa til kynna. Það að ákvörðunin að hér skuli viðhöfð Ísl Króna gefur mönnum útí bæ ekki rétt til að grípa inní og handstýra gengi krónunnar sér í hag á kostnað annarra. Við þjóðin getum ekki boðið komandi kynslóðum uppá það að þessi viðbjóðslegi þjófnaður sé látinn viðgangast og Seðlabankinn í höndum óheiðarlegra manna (hagfræðinga) sem voga sér að skrumskæla allt efnahagskerfið. Hér erum við látin horfa á að gengið sé falsað lágt á meðan við þykjumst vera að ná tökum á verðbólgu til að fá alvöru stöðugleika. Hérna vogar Seðlabankastjóri sér að segja að honum hafi ekkert litist á kaupmátt Lífskjarasamningana og þess vegna lét hann krónuna súnnka í kovidinu fyrir 20 mánuðum í stað þess að nota hluta af 900 milljarða gjaldeyrisvarasjóð til að bjarga ástandinu með sölu á gjaldeyri. Gjaldeyri stolið af laun og lífeyrisþegum sem hefur ekki verið neinum til góðs öðrum en útgerðinni. Hér sést hvernig Seðlabankinn var notaður til að kaupa upp gjaldeyrir til að koma í veg fyrir að gengi krónunnar hækkaði eins og eðlilegt var í fljótandi gengi. Ég ásamt minni kynslóð lifði verðbólguárin fyrir 1990 þegar hraðinn í þjóðfélaginu var svo mikill að við skildum útgerðina hvað eftir annað eftir þar til allt var að sigla í strand vegna skulda og of hás gengis. Já vegna hækkandi launa og aukinna umsvifa við uppbyggingu innviða var þörf þjóðfélagsins fyrir gjaldeyrir gífurleg. En þetta ástand þá átti ekkert skilið við það sem verið er að gera núna. Hér kom hrun sem kvótalánin ollu án þess að neitt væri gert fyrir útgerðirnar heldur fóru peningarnir í eyðlsu útgerðamanna í óskildum greinum. Kvótalánin ódýru peningarnir sem aldrei átti að greiða felldu að lokum efnahagskerfið. Nei núna er farin fölsk og undirförul leið með handstýringu á genginu gagngert til að koma í veg fyrir að gengið hækki og þjóðin fari aftur að njóta ávaxta auðlindarinnar sem hefur aldrei verið dýrari en núna. Úgerðarmenn eru sannarlega að svívirða okkur almenning eigendur auðlindarinnar með því að nota sín pólitísku tengsl til að halda hér fordæmalausu lágu gengi krónunnar til að ausa til sín óáunnum þvílíkum óðagróða að við höfum aldrei séð annað eins og allt á okkar kostnað. Nú verðum við að stöðva þetta og hér verður skilyrðilaust að leiðrétta gengið til að við getum endur hafið uppbyggingu velferðar þjóðfélags fyrir alla eins og vera ber hjá tekju hæstu þjóð veraldar. Við eigum ekki að láta ríkisstjórnina segja okkur að fjölgun eldriborgara og velferðarkerfið megi ekki ÍÞYNGJA atvinnuvegunum á sama tíma og allir vita að það er nóg tíl fyrir alla. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri.
Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar
Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Vitundarvakning um ófrjósemi: Þekking á frjósemi er ekki lúxus – hún er lífsnauðsyn María Rut Baldursdóttir skrifar
Skoðun Heimilisofbeldi er ekki einkamál – hugleiðing fyrrverandi lögreglumanns Sigurður Árni Reynisson skrifar
Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun