Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar 11. ágúst 2025 11:02 Að vera fædd árið 1947, stuttu eftir að stríð seinni heimstyrjaldar enduðu. Svo að hafa séð mikið af efni um þau sem önnur stríð í sjónvarpinu hér í Ástralíu. Sögur sem voru nógu hræðilegar og sköpuðu mikið af djúpum langtíma sársauka í taugakerfum sem fræðingar staðfesta í dag, reynsla sem margar kynslóðir hafa orðið þolendur frá. Þá er það með sorglegum ólíkindum að þessir svokölluðu leiðtogar sem hafa látið hermenn sína ráðast á Ukrainu, og Gaza, hafi ekki lært nóg frá þeim stríðum til að sjá hve siðlaus og djöful-leg slík ákvörðun er. Það er ekki hægt að sjá að það sé nema af eintómri brjálaðri græðgi yfir meira landi, og illvilja á milli Hamas og Ísrael. Svo eru leifar Syríu stríðs og fleiri sem voru nýlega. Svo höfum við heyrt að Trump dreymi um að taka nágrannaland Íslands eignarnámi og vilji líka fá önnur lönd undir sig. Egó æði sem vonandi fær ekki að gerast. Viðtalið við Óskar og Mariik á Vísi 8.8.2025 sem búa í Ukrainu segir svo sorglega sögu um skort á að það séu til einstaklingar sem geti komið viti kærleika inn í heilabú þessara manna. Áhugaleysi sem þau lýstu í Íslensku þjóðinni er hugsanlega mikið frá langtíma vonleysi og tilfinningalegum vonbrigðum yfir að enginn endir sé sjáanlegur og að það sé enginn sem hafi það vit, siðferði og mannúð til að tala yfir hausum þessara einstaklinga svo að þau sjái villu síns vegar og illsku í eigin huga og hjarta. Það er erfitt fyrir marga að vera tilfinningalega á því háa samhygðar stigi til langs tíma, ef engin von er sjáanleg og venjulegir þegnar samfélaga geta ekki farið og stoppað þessa geðveiki. Þá er greinilegt að það er erfitt fyrir alla sem finna svo mikið til með fórnarlömbum þessa hryllings að einhver gráða af tilfinningalegum doða fer að taka yfir. Slíkt gerist frá sorglegu vonleysi, af því að það getur ekki hver sem er talað viti í þá og skipað þeim að hætta. Það að vilja drepa og svo mola niður ótal byggingar er dekkra en orð fá lýst. Myndir af slíku og líkum og sveltum börnum og fullorðnum er svo algerlega út úr kú við það sem reiknað væri með að mannverur hér á jörðu hefðu lært nógu mikið um erfiðar tilfinningalegar afleiðingar af slíku. Reynsla og upplifun sem fer eins og Thomas Hubl segir niður kynslóðirnar. Nú með alla þessa auka fjölmiðla myndi maður vona að eitthvað væri hægt að gera til að enda þennan djöfulsskap. Kristnir leiðtogar eru ekki að gera það sem ætti að hafa áhrif á og í þeim. Það kaldhæðnislega er að þessir leiðtogar telja sig tilheyra trúarstofnun. Svo hvar finna þeir réttlætingu fyrir slíkum glæpum í þeim fræðum. En Austrænu fræðin með þekkingu á ferðum sálna og karma veruleikann ættu að reyna, og gætu kannski fengið þá til að hugsa? Sem því miður er, að þau sem trúa bara að sálin komi bara í eina ferð og endi þegar síðasti andardráttur gerist, tækju ekki mark á því. Það þýðir samt ekki að slíkir aðilar myndu ekki enda á að verða þolendur þegar og ef kerfið þarna úti sendi þá til jarðar aftur til að upplifa slæma hluti á við það sem þeir voru ábyrgir fyrir. Og á þá auðvitað líka við um alla morðingja jarðar. Hér dugar rökhyggjan ein engan veginn. Guðspekingurinn Alice A Bailey fræddi mannverur um að tilfinningar séu mál sálarinnar og leiðbeinendur okkar í lífinu. Það að hafa alist upp á Íslandi á tímum þegar tilfinninga-semi var séð sem slæm var og er ekki hollt veganesti. Ég man andrúmsloftið sem hreinlega á sinn hátt krafðist þöggunar. Þöggun um flest erfitt á þeim tímum var séð sem mikil dyggð. Það hefur verið ljúft að sjá á blöðum mannúðarsinna standa með lífinu og Palestínu þjóðinni og Ukrainu þjóðinni. Spurningin er: Hverju mun það eða gæti komið til leiðar til að enda þennan hrylling?. Hversu mikill hluti mannkyns þarf að rísa upp til að sýna þessum mönnum skoðun þess á gerðum þeirra. Hvað geta almennar mannverur gert til að stoppa það? Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langt skeið Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir Skoðun Hallgrímur, málið snýst því miður ekki bara um kebab Snorri Másson Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Ég er eins og ég er – um heilbrigðisþjónustu við trans fólk Alma D. Möller Skoðun Skoðun Skoðun Tími til kominn að styðja öll framúrskarandi ungmenni Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson skrifar Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Sjá meira
Að vera fædd árið 1947, stuttu eftir að stríð seinni heimstyrjaldar enduðu. Svo að hafa séð mikið af efni um þau sem önnur stríð í sjónvarpinu hér í Ástralíu. Sögur sem voru nógu hræðilegar og sköpuðu mikið af djúpum langtíma sársauka í taugakerfum sem fræðingar staðfesta í dag, reynsla sem margar kynslóðir hafa orðið þolendur frá. Þá er það með sorglegum ólíkindum að þessir svokölluðu leiðtogar sem hafa látið hermenn sína ráðast á Ukrainu, og Gaza, hafi ekki lært nóg frá þeim stríðum til að sjá hve siðlaus og djöful-leg slík ákvörðun er. Það er ekki hægt að sjá að það sé nema af eintómri brjálaðri græðgi yfir meira landi, og illvilja á milli Hamas og Ísrael. Svo eru leifar Syríu stríðs og fleiri sem voru nýlega. Svo höfum við heyrt að Trump dreymi um að taka nágrannaland Íslands eignarnámi og vilji líka fá önnur lönd undir sig. Egó æði sem vonandi fær ekki að gerast. Viðtalið við Óskar og Mariik á Vísi 8.8.2025 sem búa í Ukrainu segir svo sorglega sögu um skort á að það séu til einstaklingar sem geti komið viti kærleika inn í heilabú þessara manna. Áhugaleysi sem þau lýstu í Íslensku þjóðinni er hugsanlega mikið frá langtíma vonleysi og tilfinningalegum vonbrigðum yfir að enginn endir sé sjáanlegur og að það sé enginn sem hafi það vit, siðferði og mannúð til að tala yfir hausum þessara einstaklinga svo að þau sjái villu síns vegar og illsku í eigin huga og hjarta. Það er erfitt fyrir marga að vera tilfinningalega á því háa samhygðar stigi til langs tíma, ef engin von er sjáanleg og venjulegir þegnar samfélaga geta ekki farið og stoppað þessa geðveiki. Þá er greinilegt að það er erfitt fyrir alla sem finna svo mikið til með fórnarlömbum þessa hryllings að einhver gráða af tilfinningalegum doða fer að taka yfir. Slíkt gerist frá sorglegu vonleysi, af því að það getur ekki hver sem er talað viti í þá og skipað þeim að hætta. Það að vilja drepa og svo mola niður ótal byggingar er dekkra en orð fá lýst. Myndir af slíku og líkum og sveltum börnum og fullorðnum er svo algerlega út úr kú við það sem reiknað væri með að mannverur hér á jörðu hefðu lært nógu mikið um erfiðar tilfinningalegar afleiðingar af slíku. Reynsla og upplifun sem fer eins og Thomas Hubl segir niður kynslóðirnar. Nú með alla þessa auka fjölmiðla myndi maður vona að eitthvað væri hægt að gera til að enda þennan djöfulsskap. Kristnir leiðtogar eru ekki að gera það sem ætti að hafa áhrif á og í þeim. Það kaldhæðnislega er að þessir leiðtogar telja sig tilheyra trúarstofnun. Svo hvar finna þeir réttlætingu fyrir slíkum glæpum í þeim fræðum. En Austrænu fræðin með þekkingu á ferðum sálna og karma veruleikann ættu að reyna, og gætu kannski fengið þá til að hugsa? Sem því miður er, að þau sem trúa bara að sálin komi bara í eina ferð og endi þegar síðasti andardráttur gerist, tækju ekki mark á því. Það þýðir samt ekki að slíkir aðilar myndu ekki enda á að verða þolendur þegar og ef kerfið þarna úti sendi þá til jarðar aftur til að upplifa slæma hluti á við það sem þeir voru ábyrgir fyrir. Og á þá auðvitað líka við um alla morðingja jarðar. Hér dugar rökhyggjan ein engan veginn. Guðspekingurinn Alice A Bailey fræddi mannverur um að tilfinningar séu mál sálarinnar og leiðbeinendur okkar í lífinu. Það að hafa alist upp á Íslandi á tímum þegar tilfinninga-semi var séð sem slæm var og er ekki hollt veganesti. Ég man andrúmsloftið sem hreinlega á sinn hátt krafðist þöggunar. Þöggun um flest erfitt á þeim tímum var séð sem mikil dyggð. Það hefur verið ljúft að sjá á blöðum mannúðarsinna standa með lífinu og Palestínu þjóðinni og Ukrainu þjóðinni. Spurningin er: Hverju mun það eða gæti komið til leiðar til að enda þennan hrylling?. Hversu mikill hluti mannkyns þarf að rísa upp til að sýna þessum mönnum skoðun þess á gerðum þeirra. Hvað geta almennar mannverur gert til að stoppa það? Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langt skeið
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun
Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun