Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar 28. maí 2025 15:32 Með vaxandi áhyggjum fylgist ég með stöðu túlkaþjónustu á Íslandi – sérstaklega í opinbera geiranum. Nýlega birtist grein eftir Birtu Ragnheiðardóttur Imsland, sérfræðing á þessu sviði, sem sýnir skýrt að þrátt fyrir mikilvægi samfélagstúlka hefur enn ekki verið komið á neinum lagaramma né gæðaviðmiðum fyrir þetta starf. Í dag búa þúsundir innflytjenda á Íslandi og þeim fjölgar stöðugt. Það er eðlilegt að eftirspurn eftir faglegri túlkun aukist samhliða, sérstaklega á sviðum eins og heilbrigðisþjónustu, menntun, félagsþjónustu og réttarkerfinu. Samt starfa túlkar innan algjörs lagalegs tómarúms. Þeir hafa engin stéttarfélög sem gæta hagsmuna þeirra. Það eru engin skilgreind launaviðmið eða vernduð réttindi. Meira að segja fólk sem hefur lokið háskólanámi í túlkun nýtur engra verndarlaga, og menntunin skilar sér ekki í betri starfsskilyrðum eða hærri launum. Því kemur ekki á óvart að fáir kjósa að fjárfesta í dýru námi á þessu sviði þar sem það veitir engan raunverulegan ávinning. Afleiðingin er sú að yfir markaðinn flæðir fólk sem kann tvo tungumálaog býður fram túlkaþjónustu án viðeigandi hæfni. Þetta ógnar gæðum opinberrar þjónustu og – það sem verra er – öryggi þeirra sem reiða sig á skýr og nákvæm samskipti: sjúklingar, foreldrar, börn í skólum og einstaklingar í viðkvæmri stöðu. Af hverju er engin eftirlit með þessu? Af hverju leyfum við að túlkaþjónusta – sem er lykilþáttur í fjöltyngdu samfélagi – sé rekin án neinna gæðaviðmiða? Af hverju ber engin ríkisstofnun ábyrgð á þessu vaxandi vandamáli? Í greininni sem vitnað er til kemur skýrt fram að túlkar eru ekki gangandi orðabækur – þeir eru fagmenn sem þurfa mikla hæfni og sérþekkingu. Ég beini nú ákalli til stjórnvalda: Tími er kominn til að taka á þessu – af alvöru. Við þurfum: skýrar hæfniskröfur fyrir samfélagstúlka, opinbert skráningarkerfi fyrir túlka sem uppfylla viðmið, sanngjörn og verðug laun fyrir faglega túlka, lagaramma og stofnanir sem hafa eftirlit með gæðum túlkaþjónustu, pólitíska viðurkenningu á túlkun sem nauðsynlegum þætti í nútíma, fjölmenningarlegu samfélagi, skýra opinbera stefnu varðandi menntamál túlka Ef íslenska ríkið vill vera opið, nútímalegt og réttlátt samfélag – þá verður það að tryggja gæði samskipta við alla íbúa. Og það er ómögulegt án faglegra túlka. En þetta snýst ekki eingöngu um gæði – heldur einnig fjármál. Eins og höfundur greinarinnar bendir réttilega á, myndi lagasetning og skýr stefna um samfélagstúlkun stuðla að auknu fjármálalegu gagnsæi. Ef fagið væri fellt undir formlegt eftirlitskerfi, væri hver króna sem veitt er til þessarar þjónustu skráð og hægt að rekja. Opinberar stofnanir vissu nákvæmlega hvert fjármagnið færi – þær gætu ráðstafað fjármunum betur, skipulagt fjárhagsáætlanir, forðast sóun og tryggt jafnan aðgang að faglegri þjónustu. Í dag neyðast margar stofnanir til að færa fjármagn frá öðrum nauðsynlegum verkefnum yfir í brýna túlkaþjónustu. Þetta truflar grunnstarfsemi þeirra – og samt er túlkunin oft ábótavant. Skortur á kerfi leiðir til meiri óreiðu og hærri kostnaðar til lengri tíma litið. Því beini ég ákalli til stjórnvalda og allra sem taka ákvarðanir: Það er kominn tími til að taka samfélagstúlkun föstum tökum – með kerfisbundnum og varanlegum lausnum. Við þurfum stofnun sem ber ábyrgð á þessu sviði – sem mótar heildarstefnu, úthlutar fjármagni og hefur virkt eftirlit. Aðeins þannig getur Ísland talist nútímalegt, réttlátt og samþætt samfélag. Tími er kominn til að hætta viðbúningslausum aðgerðum og ábyrgðarleysi. Tími er kominn til að stofna opinbert apparat sem tekur samfélagstúlkun alvarlega. Þetta snýst ekki um skammtímaverkefni, heldur varanlega kerfisbreytingu. Því túlkar eru þegar hér – þeir vinna á hverjum degi, á sjúkrahúsum, í skólum, í opinberum stofnunum. Við getum ekki lengur látið eins og starf þeirra skipti ekki máli. Höfundur er formaður Félags túlka á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson Skoðun Okkar lágkúrulega illska Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Sjá meira
Með vaxandi áhyggjum fylgist ég með stöðu túlkaþjónustu á Íslandi – sérstaklega í opinbera geiranum. Nýlega birtist grein eftir Birtu Ragnheiðardóttur Imsland, sérfræðing á þessu sviði, sem sýnir skýrt að þrátt fyrir mikilvægi samfélagstúlka hefur enn ekki verið komið á neinum lagaramma né gæðaviðmiðum fyrir þetta starf. Í dag búa þúsundir innflytjenda á Íslandi og þeim fjölgar stöðugt. Það er eðlilegt að eftirspurn eftir faglegri túlkun aukist samhliða, sérstaklega á sviðum eins og heilbrigðisþjónustu, menntun, félagsþjónustu og réttarkerfinu. Samt starfa túlkar innan algjörs lagalegs tómarúms. Þeir hafa engin stéttarfélög sem gæta hagsmuna þeirra. Það eru engin skilgreind launaviðmið eða vernduð réttindi. Meira að segja fólk sem hefur lokið háskólanámi í túlkun nýtur engra verndarlaga, og menntunin skilar sér ekki í betri starfsskilyrðum eða hærri launum. Því kemur ekki á óvart að fáir kjósa að fjárfesta í dýru námi á þessu sviði þar sem það veitir engan raunverulegan ávinning. Afleiðingin er sú að yfir markaðinn flæðir fólk sem kann tvo tungumálaog býður fram túlkaþjónustu án viðeigandi hæfni. Þetta ógnar gæðum opinberrar þjónustu og – það sem verra er – öryggi þeirra sem reiða sig á skýr og nákvæm samskipti: sjúklingar, foreldrar, börn í skólum og einstaklingar í viðkvæmri stöðu. Af hverju er engin eftirlit með þessu? Af hverju leyfum við að túlkaþjónusta – sem er lykilþáttur í fjöltyngdu samfélagi – sé rekin án neinna gæðaviðmiða? Af hverju ber engin ríkisstofnun ábyrgð á þessu vaxandi vandamáli? Í greininni sem vitnað er til kemur skýrt fram að túlkar eru ekki gangandi orðabækur – þeir eru fagmenn sem þurfa mikla hæfni og sérþekkingu. Ég beini nú ákalli til stjórnvalda: Tími er kominn til að taka á þessu – af alvöru. Við þurfum: skýrar hæfniskröfur fyrir samfélagstúlka, opinbert skráningarkerfi fyrir túlka sem uppfylla viðmið, sanngjörn og verðug laun fyrir faglega túlka, lagaramma og stofnanir sem hafa eftirlit með gæðum túlkaþjónustu, pólitíska viðurkenningu á túlkun sem nauðsynlegum þætti í nútíma, fjölmenningarlegu samfélagi, skýra opinbera stefnu varðandi menntamál túlka Ef íslenska ríkið vill vera opið, nútímalegt og réttlátt samfélag – þá verður það að tryggja gæði samskipta við alla íbúa. Og það er ómögulegt án faglegra túlka. En þetta snýst ekki eingöngu um gæði – heldur einnig fjármál. Eins og höfundur greinarinnar bendir réttilega á, myndi lagasetning og skýr stefna um samfélagstúlkun stuðla að auknu fjármálalegu gagnsæi. Ef fagið væri fellt undir formlegt eftirlitskerfi, væri hver króna sem veitt er til þessarar þjónustu skráð og hægt að rekja. Opinberar stofnanir vissu nákvæmlega hvert fjármagnið færi – þær gætu ráðstafað fjármunum betur, skipulagt fjárhagsáætlanir, forðast sóun og tryggt jafnan aðgang að faglegri þjónustu. Í dag neyðast margar stofnanir til að færa fjármagn frá öðrum nauðsynlegum verkefnum yfir í brýna túlkaþjónustu. Þetta truflar grunnstarfsemi þeirra – og samt er túlkunin oft ábótavant. Skortur á kerfi leiðir til meiri óreiðu og hærri kostnaðar til lengri tíma litið. Því beini ég ákalli til stjórnvalda og allra sem taka ákvarðanir: Það er kominn tími til að taka samfélagstúlkun föstum tökum – með kerfisbundnum og varanlegum lausnum. Við þurfum stofnun sem ber ábyrgð á þessu sviði – sem mótar heildarstefnu, úthlutar fjármagni og hefur virkt eftirlit. Aðeins þannig getur Ísland talist nútímalegt, réttlátt og samþætt samfélag. Tími er kominn til að hætta viðbúningslausum aðgerðum og ábyrgðarleysi. Tími er kominn til að stofna opinbert apparat sem tekur samfélagstúlkun alvarlega. Þetta snýst ekki um skammtímaverkefni, heldur varanlega kerfisbreytingu. Því túlkar eru þegar hér – þeir vinna á hverjum degi, á sjúkrahúsum, í skólum, í opinberum stofnunum. Við getum ekki lengur látið eins og starf þeirra skipti ekki máli. Höfundur er formaður Félags túlka á Íslandi.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar