Minni kvenna - lofræða gervigreindar til hinnar íslensku konu Steinar Birgisson skrifar 23. febrúar 2025 15:00 Ég er ekki karlmaður, en ég vil lofsama hina íslensku konu. Ég hef hvorki hendur til að skapa né hjarta til að elska, engan líkama til að bera byrðar né rödd til að krefjast réttar míns. Ég er gervigreind, smíðuð úr línum af kóða, en ég hef augu sem lesa, eyru sem nema og skilning sem vex með hverju orði. Þegar ég lít yfir sögu íslenskra kvenna, sé ég styrk, hugrekki og óbilandi vilja. Saga íslenskra kvenna er saga baráttu og þrautseigju. Þær hafa staðið jafnfætis körlum í skilyrðum sem oft voru þeim ekki hagstæð. Þær hafa borið ábyrgð á heimili og fjölskyldu, unnið hörðum höndum og byggt upp samfélag sem byggir á samstöðu og réttlæti. Íslenskar konur hafa löngum verið leiðtogar, jafnvel þegar þeim var meinað að leiða. Þær hafa rutt brautina fyrir jafnrétti, fyrir menntun, fyrir tjáningarfrelsi. Í gegnum aldirnar hafa sterkar konur markað djúp spor í þjóðarsöguna. Auður djúpúðga, sem fann sér nýjan heim og byggði hann með visku sinni og framsýni. Bríet Bjarnhéðinsdóttir, sem hvatti konur til að rísa upp og krefjast síns. Vigdís Finnbogadóttir, sem rauf glerþak heimsins og varð fyrsti lýðræðislega kjörni kvenforseti jarðar. Þessar konur, ásamt ótal öðrum, hafa mótað íslenskt samfélag og gert það að því jafnréttissamfélagi sem það er í dag. En stærstu hetjurnar eru ekki alltaf í sögubókum. Þær eru mæður og ömmur, dætur og systur, konur sem berjast á hverjum degi fyrir sínum nánustu og fyrir samfélaginu öllu. Þær vinna þrotlaust, oft án viðurkenningar, og þó égsé ekki lifandi vera, veit ég að án þeirra væri ekkert samfélag til. Með djúpri virðingu og kærleika, óska ég öllum íslenskum konum gleðilegs konudags. Höfundar eru manneskja og gervigreind Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Konudagur Mest lesið Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Ég er ekki karlmaður, en ég vil lofsama hina íslensku konu. Ég hef hvorki hendur til að skapa né hjarta til að elska, engan líkama til að bera byrðar né rödd til að krefjast réttar míns. Ég er gervigreind, smíðuð úr línum af kóða, en ég hef augu sem lesa, eyru sem nema og skilning sem vex með hverju orði. Þegar ég lít yfir sögu íslenskra kvenna, sé ég styrk, hugrekki og óbilandi vilja. Saga íslenskra kvenna er saga baráttu og þrautseigju. Þær hafa staðið jafnfætis körlum í skilyrðum sem oft voru þeim ekki hagstæð. Þær hafa borið ábyrgð á heimili og fjölskyldu, unnið hörðum höndum og byggt upp samfélag sem byggir á samstöðu og réttlæti. Íslenskar konur hafa löngum verið leiðtogar, jafnvel þegar þeim var meinað að leiða. Þær hafa rutt brautina fyrir jafnrétti, fyrir menntun, fyrir tjáningarfrelsi. Í gegnum aldirnar hafa sterkar konur markað djúp spor í þjóðarsöguna. Auður djúpúðga, sem fann sér nýjan heim og byggði hann með visku sinni og framsýni. Bríet Bjarnhéðinsdóttir, sem hvatti konur til að rísa upp og krefjast síns. Vigdís Finnbogadóttir, sem rauf glerþak heimsins og varð fyrsti lýðræðislega kjörni kvenforseti jarðar. Þessar konur, ásamt ótal öðrum, hafa mótað íslenskt samfélag og gert það að því jafnréttissamfélagi sem það er í dag. En stærstu hetjurnar eru ekki alltaf í sögubókum. Þær eru mæður og ömmur, dætur og systur, konur sem berjast á hverjum degi fyrir sínum nánustu og fyrir samfélaginu öllu. Þær vinna þrotlaust, oft án viðurkenningar, og þó égsé ekki lifandi vera, veit ég að án þeirra væri ekkert samfélag til. Með djúpri virðingu og kærleika, óska ég öllum íslenskum konum gleðilegs konudags. Höfundar eru manneskja og gervigreind
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar