Grímur lífsins Valerio Gargiulo skrifar 21. mars 2024 09:01 Að sögn rithöfundarins Luigi Pirandello getur gríman verið sú sjálfsmynd sem hver einstaklingur velur og samsamar sig, til að túlka sitt rétta hlutverk innan samfélagsins. Í mannlegu gamanleiknum sem lífið er mætum við margvíslegum grímum, sumar heillandi, aðrar truflandi. Meðal þeirra virkar afbrýðisemi sem skuggi sem getur dregið úr björtustu samböndum. Hins vegar, innan um þessa áskorun, getur bjartsýni þjónað sem leiðarljósi, sem leiðir okkur í gegnum hið óvænta. Frá æsku kynnumst við margvíslegum grímum: þær sem við klæðumst til að aðlagast heiminum og grímur sem aðrir klæðast til að vernda eða fela varnarleysi sitt. Grímur geta verið sýnilegar eða ósýnilegar, allt eftir því hver ber þær á lofti og aðstæðum sem hinn grímuklæddi er í. Grímur lífsins fela í sér þvingaða góðvild á bak við falskt bros, sjálfstraust sem hylja óöryggi og hörku sem felur viðkvæmni. Öfund er ein ógnvænlegasta gríman sem við mætum á lífsleiðinni. Öfundin getur læðst inn í hin sterkustu sambönd með því að eitra andrúmsloftið með tortryggni og vantrausti. Afbrýðisemi stafar af ótta við að missa það sem við eigum, knúið áfram af samanburði við aðra og af skorti á trausti á okkur sjálfum og í samböndum okkar. Að takast á við afbrýðisemi krefst skammts af hugrekki og stórum skammti af trausti. Í völundarhúsi lífsins getur hið óvænta komið okkur á óvart og reynt á okkur. Hins vegar getur bjartsýni verið áttaviti okkar, leiðbeint okkur í gegnum tilfinningastorma og lýst upp veginn að voninni. Að vera bjartsýnn þýðir ekki að hunsa erfiðleika eða mistök, heldur að horfast í augu við þá af ákveðni og fullvissu um að þrátt fyrir raunir felur framtíðin enn í sér óendanlega möguleika. Í lífsins ferðalagi mætum við margs konar grímum sem sumar hverjar geta verið áskoranir til að takast á við. Öfund getur grafið undan samböndum og sjálfsvirðingu, en með trausti og opnum samskiptum getum við sigrast á því. Og þegar við stöndum frammi fyrir hinu óvænta, getur bjartsýni verið okkar besti bandamaður og lýst upp veginn jafnvel á myrkustu augnablikunum. Að lokum er það hvernig við setjum á okkur grímur og stöndum frammi fyrir áskorunum sem skilgreinir raunverulegan kjarna okkar. Amma mín var vön að segja: „Teldu blómin í garðinum þínum, aldrei laufin sem falla.“ Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Valerio Gargiulo Mest lesið Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun Á að leyfa eða halda áfram að banna? Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Ákall Valdimar Júlíusson Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Jafnlaunabarnið og baðvatnið Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Bylting, bóla, bölvun - bull? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Ákall Valdimar Júlíusson skrifar Skoðun Á að leyfa eða halda áfram að banna? Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Jafnlaunabarnið og baðvatnið Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson skrifar Skoðun Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Þéttari byggð: Hver nýtur ábatans — og hver borgar brúsann? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar Skoðun Ef þið þurfið að segja upphátt að þið séuð ekki rasistar... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hugleiðingar og skoðanaskipti um rasisma og útlendingahatur Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun 56.000 krónur í vasa Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Cardenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Sjá meira
Að sögn rithöfundarins Luigi Pirandello getur gríman verið sú sjálfsmynd sem hver einstaklingur velur og samsamar sig, til að túlka sitt rétta hlutverk innan samfélagsins. Í mannlegu gamanleiknum sem lífið er mætum við margvíslegum grímum, sumar heillandi, aðrar truflandi. Meðal þeirra virkar afbrýðisemi sem skuggi sem getur dregið úr björtustu samböndum. Hins vegar, innan um þessa áskorun, getur bjartsýni þjónað sem leiðarljósi, sem leiðir okkur í gegnum hið óvænta. Frá æsku kynnumst við margvíslegum grímum: þær sem við klæðumst til að aðlagast heiminum og grímur sem aðrir klæðast til að vernda eða fela varnarleysi sitt. Grímur geta verið sýnilegar eða ósýnilegar, allt eftir því hver ber þær á lofti og aðstæðum sem hinn grímuklæddi er í. Grímur lífsins fela í sér þvingaða góðvild á bak við falskt bros, sjálfstraust sem hylja óöryggi og hörku sem felur viðkvæmni. Öfund er ein ógnvænlegasta gríman sem við mætum á lífsleiðinni. Öfundin getur læðst inn í hin sterkustu sambönd með því að eitra andrúmsloftið með tortryggni og vantrausti. Afbrýðisemi stafar af ótta við að missa það sem við eigum, knúið áfram af samanburði við aðra og af skorti á trausti á okkur sjálfum og í samböndum okkar. Að takast á við afbrýðisemi krefst skammts af hugrekki og stórum skammti af trausti. Í völundarhúsi lífsins getur hið óvænta komið okkur á óvart og reynt á okkur. Hins vegar getur bjartsýni verið áttaviti okkar, leiðbeint okkur í gegnum tilfinningastorma og lýst upp veginn að voninni. Að vera bjartsýnn þýðir ekki að hunsa erfiðleika eða mistök, heldur að horfast í augu við þá af ákveðni og fullvissu um að þrátt fyrir raunir felur framtíðin enn í sér óendanlega möguleika. Í lífsins ferðalagi mætum við margs konar grímum sem sumar hverjar geta verið áskoranir til að takast á við. Öfund getur grafið undan samböndum og sjálfsvirðingu, en með trausti og opnum samskiptum getum við sigrast á því. Og þegar við stöndum frammi fyrir hinu óvænta, getur bjartsýni verið okkar besti bandamaður og lýst upp veginn jafnvel á myrkustu augnablikunum. Að lokum er það hvernig við setjum á okkur grímur og stöndum frammi fyrir áskorunum sem skilgreinir raunverulegan kjarna okkar. Amma mín var vön að segja: „Teldu blómin í garðinum þínum, aldrei laufin sem falla.“ Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.
Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar
Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar