Síðasti hjúkrunarfræðingur Landspítalans Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar 23. júlí 2022 19:01 2ja vikna törn hjá mér á Mæðravernd Landspítalans, þar sem ég hef unnið sem ritari í afleysingum í gegnum stöðu mína sem verkamaður Landspítalans, er nú lokið og bíða mín önnur verkefni á spítalanum í næstu viku. Að starfa með ljósmæðrum Landspítalans hefur fyllt mig bæði fáheyrðu stolti og gleði, þetta er eins og á Landakoti, starf hjúkrunarfræðings er líklega það göfugasta sem til er í vestrænu samfélagi og ég sé það langar leiðir. Að vinna með stétt hjúkrunarfræðinga hjá ríkinu, sem gefa af sér án nokkurrar græðgi, græðgi eins og þeirrar sem finnst í einkareknum heilbrigðisstofnunum, er besta tilfinning sem ég hef á ævinni upplifað. Eftir vinnu er ég nú hins vegar búinn að vera í stuttlegri rannsóknarvinnu um einkavæðingu heilbrigðiskerfisins sem Sjálfstæðisflokkurinn vinnur nú hörðum höndum að, þjóðinni til óheilla. Hvort sem það varðar: 1 - Áróður Klínikarinnar, fyrirtækis sem hefur sterk tengsl við Sjálfstæðisflokkinn, um einkavæðingu, 2 - Sjúkratryggingar Íslands, sem vilja m.a. ekki greiða niður kostnað hjá íslenskum krabbameinssjúklingi og Sjálfstæðisflokkurinn virðist ætla að nota til að einkavæða og græðgisvæða heilbrigðiskerfið, 3 - Þá staðreynd að hjúkrunarfræðingar og þ.m.t. ljósmæður Landspítalans hafa verið samningslausar síðastliðin 10 ár, allan þann tíma sem Bjarni Benediktsson hefur verið Fjármálaráðherra, 4 - Miklar arðgreiðslur ýmissra einkarekinna heilbrigðisfyrirtækja á Íslandi á tímum Covid, þá er ljóst að sú staða í dag að Landspítalinn og þar af leiðandi þjóðin býður upp á öfluga heilbrigðisþjónustu, hjúkrunarfræðinga og ljósmæður á viðráðanlegu verði fyrir alla landsmenn (oftast, því einkavæðingin er hafin og þetta á því ekki við um suma þætti þjónustunnar lengur) gæti brátt heyrt sögunni til því ef Sjálfstæðisflokkurinn hafnar því að semja við hjúkrunarfræðinga í byrjun næsta árs eins og þeir hafa gert síðastliðin 10 ár í röð þá eykst enn frekar vandi Bráðamóttökunnar í Fossvogi eins og ég hef áður bent á og Mæðraverndar Landspítalans á Hringbraut. Þetta á einnig við um aðrar deildir spítalans og ég veit með vissu að hjúkrunarfræðingar og ljósmæður sem fyrir eru á báðum stöðum eru að keyra sig út umfram heilbrigðs ástands. Forstjóri Landspítalans, hinn nýráðni, gefur okkur hér innsýn inn í beinharðar staðreyndir um vanda Landspítalans - Landspítalinn getur ekki keppt við einkarekin fyrirtæki um laun á meðan Sjálfstæðisflokkurinn stýrir og heldur niður fjármagni til Landspítalans og semur ekki við hjúkrunarfræðinga ríkisins. En það má heldur ekki gleyma að þótt hjúkrunarfræðingar séu mikilvæg stétt og eina stétt heilbrigðisstarfsfólks ríkisins sem vinna ofhlaðna og óeigingjarna vinnu sína samningslausir, þá eru ýmsar fleiri stéttir í heilbrigðiskerfi Landspítalans. Við megum hylla þær allar, virða og hvetja til dáða. Við byrjum á því með því að tryggja að þær fái allar þá lágmarksvirðingu uppfyllta að sinna sínum störfum með kjarasamningi sem þær hafa samþykkt. Þú mátt vera fullviss um, kæri lesandi, að undirritaður mun styðja allar launakröfur hjúkrunarfræðinga Landspítalans á næsta ári, berjast fyrir málefnið og skrifa grein um það þá einnig. Höfundur er verkamaður á Landspítala, opinbera heilbrigðiskerfisins sem heldur uppi heilsu þjóðarinnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Landspítalinn Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic Skoðun Skoðun Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir skrifar Sjá meira
2ja vikna törn hjá mér á Mæðravernd Landspítalans, þar sem ég hef unnið sem ritari í afleysingum í gegnum stöðu mína sem verkamaður Landspítalans, er nú lokið og bíða mín önnur verkefni á spítalanum í næstu viku. Að starfa með ljósmæðrum Landspítalans hefur fyllt mig bæði fáheyrðu stolti og gleði, þetta er eins og á Landakoti, starf hjúkrunarfræðings er líklega það göfugasta sem til er í vestrænu samfélagi og ég sé það langar leiðir. Að vinna með stétt hjúkrunarfræðinga hjá ríkinu, sem gefa af sér án nokkurrar græðgi, græðgi eins og þeirrar sem finnst í einkareknum heilbrigðisstofnunum, er besta tilfinning sem ég hef á ævinni upplifað. Eftir vinnu er ég nú hins vegar búinn að vera í stuttlegri rannsóknarvinnu um einkavæðingu heilbrigðiskerfisins sem Sjálfstæðisflokkurinn vinnur nú hörðum höndum að, þjóðinni til óheilla. Hvort sem það varðar: 1 - Áróður Klínikarinnar, fyrirtækis sem hefur sterk tengsl við Sjálfstæðisflokkinn, um einkavæðingu, 2 - Sjúkratryggingar Íslands, sem vilja m.a. ekki greiða niður kostnað hjá íslenskum krabbameinssjúklingi og Sjálfstæðisflokkurinn virðist ætla að nota til að einkavæða og græðgisvæða heilbrigðiskerfið, 3 - Þá staðreynd að hjúkrunarfræðingar og þ.m.t. ljósmæður Landspítalans hafa verið samningslausar síðastliðin 10 ár, allan þann tíma sem Bjarni Benediktsson hefur verið Fjármálaráðherra, 4 - Miklar arðgreiðslur ýmissra einkarekinna heilbrigðisfyrirtækja á Íslandi á tímum Covid, þá er ljóst að sú staða í dag að Landspítalinn og þar af leiðandi þjóðin býður upp á öfluga heilbrigðisþjónustu, hjúkrunarfræðinga og ljósmæður á viðráðanlegu verði fyrir alla landsmenn (oftast, því einkavæðingin er hafin og þetta á því ekki við um suma þætti þjónustunnar lengur) gæti brátt heyrt sögunni til því ef Sjálfstæðisflokkurinn hafnar því að semja við hjúkrunarfræðinga í byrjun næsta árs eins og þeir hafa gert síðastliðin 10 ár í röð þá eykst enn frekar vandi Bráðamóttökunnar í Fossvogi eins og ég hef áður bent á og Mæðraverndar Landspítalans á Hringbraut. Þetta á einnig við um aðrar deildir spítalans og ég veit með vissu að hjúkrunarfræðingar og ljósmæður sem fyrir eru á báðum stöðum eru að keyra sig út umfram heilbrigðs ástands. Forstjóri Landspítalans, hinn nýráðni, gefur okkur hér innsýn inn í beinharðar staðreyndir um vanda Landspítalans - Landspítalinn getur ekki keppt við einkarekin fyrirtæki um laun á meðan Sjálfstæðisflokkurinn stýrir og heldur niður fjármagni til Landspítalans og semur ekki við hjúkrunarfræðinga ríkisins. En það má heldur ekki gleyma að þótt hjúkrunarfræðingar séu mikilvæg stétt og eina stétt heilbrigðisstarfsfólks ríkisins sem vinna ofhlaðna og óeigingjarna vinnu sína samningslausir, þá eru ýmsar fleiri stéttir í heilbrigðiskerfi Landspítalans. Við megum hylla þær allar, virða og hvetja til dáða. Við byrjum á því með því að tryggja að þær fái allar þá lágmarksvirðingu uppfyllta að sinna sínum störfum með kjarasamningi sem þær hafa samþykkt. Þú mátt vera fullviss um, kæri lesandi, að undirritaður mun styðja allar launakröfur hjúkrunarfræðinga Landspítalans á næsta ári, berjast fyrir málefnið og skrifa grein um það þá einnig. Höfundur er verkamaður á Landspítala, opinbera heilbrigðiskerfisins sem heldur uppi heilsu þjóðarinnar.
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar