Sósíalistar ætla í ríkisstjórn Gunnar Smári Egilsson skrifar 15. september 2021 14:32 Sósíalistar hafa lagt fram plan um endurreisn íslensks samfélags eftir niðurbrot nýfrjálshyggjuáranna. Þetta er rótttækt plan í samanburði við það sem aðrir flokkar leggja fram fyrir þessar kosningar. En þetta er ekki róttækt plan í samaburði við kröfur almenning á síðustu öld; kröfur sem byggðu upp félagslegt íbúðakerfi, gjaldfrjálsa heilbrigðisþjónustu, menntun fyrir alla, veikindarétt, atvinnuleysisbætur, eftirlaun, örorkubætur og í raun allt sem einhvers virði er í hinu skipulagða samfélagi millum okkar. Við þurfum ekki útvatnaðar kröfur Hvernig stendur á þessu? Að sígildar kröfur almennings hljómi róttækar í sviði stjórnmálanna. Það er vegna þess að þetta svið, svið elítustjórnmálanna, hefur verið fært frá kröfum almennings upp að bryggju auðvaldsins. Þar er ekkert flutt nema það sem auðvaldið sættir sig við. Á meðan Sósíalistar leggja fram óritskoðaðar kröfur almennings, sem mikill meirihluti fólks styður, þá leggja flestir flokkar fram útvatnaðar kröfur, nógu mildar svo þær styggja ekki auðvaldið. Það er eins og þeir líti á það sem hlutverk sitt að draga svo úr kröfum almennings að þær raski ekki ró hinna ríku og voldugu. En slíkar kröfur munu ekki duga til að breyta um stefnu. Þær eru eins og tyggjó sem á að stinga í ryðgötin á handónýtri nýfrjálshyggjunni svo hún geti drattast áfram veginn. Þeim er ekki ætlað að breyta um stefnu, ekki ætlað til að smíða nýjan vagn, eru ekki grunnurinn að nýju og réttlátara samfélagi. Þeim er aðeins ætlað að smyrsl á sárin undan allra verstu andstyggð núverandi stefnu. Við þurfum að vita hvert við ætlum Nú þegar nýfrjálshyggjan er hrunin er öllum ljóst að fjögur ár til viðbótar undir fána hennar munu ganga frá öllum grunnkerfum samfélagsins, færa allan auð, auðlindir og völd almennings til hinna fáu, brjóta niður samfélagið, skilja almenning eftir sem valdalausan verkalýð í verbúð hinna ríku. Sósíalistar sætta sig ekki við þetta. Sósíalistar segja: Lýðræðisvettvangurinn tilheyrir almenningi, Alþingi tilheyrir almenningi og almenningur þar á engan hátt að slá af kröfum sínum áður en hann sest niður til að móta framtíðarstefnu þessa samfélags. Og Sósíalistar segja: Sagan sýnir að það er aðeins þegar stjórnmálin byggja á kröfum almennings um réttlæti, þegar stjórnmálin eru framlenging krafna um sómasamleg kjör, mannvirðingu og frelsi alls almennings; það er aðeins þá sem stjórnmál almennings hafa afl til að taka völdin af auðvaldinu og móta samfélag sem þjónar fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu. Við þurfum að standa með draumum okkar Stórir draumar og háleit markmið sameina fólk. Sjálfsritskoðun þeirra sem fyrir fram gefast upp fyrir afli hinna ríku sundrar. Þetta höfum við séð í verkalýðsbaráttunni þar sem róttækur baráttuandi sósíalista náði að endurvekja hreyfingu sem hafði beygt sig undir vald hinna ríku. Það sama þurfum við að gera á lýðræðisvettvangi Alþingis og sveitastjórna. Sósíalistar þurfa að leggja fram kröfur sem vekja, koma með eld sem logar og bera óhræddir fram drauma kynslóðanna um réttlæti og jöfnuð. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að þar var of mikið gert fyrir hin fátæku, veiku og valdalausu. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að völdin voru dreifð, vegna þess að fólk fékk einhverju ráðið um nærsamfélag sitt, vinnustað, skóla, verslun, banka eða þær stofnanir sem samfélagið er smíðað úr. En það eru mímörg dæmi um samfélög sem hafa hrunið vegna þess að hin ríku og voldugu brutu þau niður, vegna þess að þau sem dregið höfðu til sín vald og auð gátu ekki hætt, fengu aldrei nóg. Við þurfum kjark til að taka völdin Eina leiðin til að sameina vinstra fólk og aðra réttlætissinna, samvinnufólk og þau sem berjast fyrir mannvirðingu allra, verkalýðssinna og þau sem dreymir um jöfnuð og að samfélagið sé mótað af samkennd og kærleika; eina leiðin til að sameina þetta fólk er að reisa markið hátt. Við eigum þennan draum sameiginlega, hann er það sem sameinar okkur. Karp um tæknilegar útfærslu smáatriða innan óbreytt kerfis sundrar. Þess vegna er Sósíalistaflokkurinn eins og hann er; flokkur stórra drauma og sígildra krafna um jöfnuð og réttlæti. Það er vegna þess að við getum ekki sameinast nema einmitt þar, þar sem loginn er stærstur og viljinn sterkastur. Með stuðningi kjósenda mun Sósíalistaflokkurinn byggja upp samstöðu á Alþingi um nýtt Íslands, stórkostlegt Ísland. Sósíalistar ætla sér að breyta Íslandi og flokkurinn hræðist á engan hátt að taka ábyrgð á rekstri ríkisvaldsins. Hann getur ekki beðið eftir að taka yfir stjórn ríkisvaldsins af auðvaldsflokkunum og fylgihnöttum þeirra. Höfundur er oddviti Sósíalista í Reykjavíkurkjördæmi norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Smári Egilsson Skoðun: Kosningar 2021 Sósíalistaflokkurinn Mest lesið Túlkun er ekkert að fara – en hvað ætlum við að gera með hana? Birna Ragnheiðardóttir Imsland Skoðun Óvandaður og einhliða fréttaflutningur RÚV af stríðinu á Gaza Birgir Finnsson Skoðun Staðreyndir eða „mér finnst“ Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Lýðræði á ystu nöf: Hver er afstaða unga fólksins? Jonas Hammer Skoðun Hvað ef ég hjóla bara í vinnuna? Eiríkur Búi Halldórsson Skoðun Frídagar í klemmu Jón Júlíus Karlsson Skoðun Litlu ljósin á Gaza Guðbrandur Einarsson Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir Skoðun Í skugga kerfis sem brást! Harpa Hildiberg Böðvarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Túlkun er ekkert að fara – en hvað ætlum við að gera með hana? Birna Ragnheiðardóttir Imsland skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Kafli tvö: Eiskrandi kröfur Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Palestína er að verja sig, ekki öfugt Stefán Guðbrandsson skrifar Skoðun Óvandaður og einhliða fréttaflutningur RÚV af stríðinu á Gaza Birgir Finnsson skrifar Skoðun Lýðræði á ystu nöf: Hver er afstaða unga fólksins? Jonas Hammer skrifar Skoðun Hvað ef ég hjóla bara í vinnuna? Eiríkur Búi Halldórsson skrifar Skoðun Litlu ljósin á Gaza Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Staðreyndir eða „mér finnst“ Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Fjármagna áfram hernað Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frídagar í klemmu Jón Júlíus Karlsson skrifar Skoðun Fasteignaviðskipti – tímabært að endurskoða leikreglurnar? Hlynur Júlísson skrifar Skoðun Í skugga kerfis sem brást! Harpa Hildiberg Böðvarsdóttir skrifar Skoðun Jöfn vernd fyrir öll börn í veröldinni Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Byggð í Norðvesturkjördæmi: lífæð framtíðar Íslands Ragnar Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hverju hef ég stjórn á? Álfheiður Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Metnaður eða metnaðarleysi? Sumarrós Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Þetta er allt í vinnslu“ María Pétursdóttir skrifar Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar Skoðun Iðnaðarstefna – stökkpallur inn í næsta hagvaxtarskeið Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Hættum að bregðast íslensku hryssunni Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Börnin bíða meðan lausnin stendur auð Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Áður en það verður of seint María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Lygin lekur niður á hökuna Jón Daníelsson skrifar Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Ríkisfyrirtæki sem virðir ekki æðsta valdið Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Við erum hafið Guillaume Bazard skrifar Skoðun Deja Vu Sverrir Agnarsson skrifar Sjá meira
Sósíalistar hafa lagt fram plan um endurreisn íslensks samfélags eftir niðurbrot nýfrjálshyggjuáranna. Þetta er rótttækt plan í samanburði við það sem aðrir flokkar leggja fram fyrir þessar kosningar. En þetta er ekki róttækt plan í samaburði við kröfur almenning á síðustu öld; kröfur sem byggðu upp félagslegt íbúðakerfi, gjaldfrjálsa heilbrigðisþjónustu, menntun fyrir alla, veikindarétt, atvinnuleysisbætur, eftirlaun, örorkubætur og í raun allt sem einhvers virði er í hinu skipulagða samfélagi millum okkar. Við þurfum ekki útvatnaðar kröfur Hvernig stendur á þessu? Að sígildar kröfur almennings hljómi róttækar í sviði stjórnmálanna. Það er vegna þess að þetta svið, svið elítustjórnmálanna, hefur verið fært frá kröfum almennings upp að bryggju auðvaldsins. Þar er ekkert flutt nema það sem auðvaldið sættir sig við. Á meðan Sósíalistar leggja fram óritskoðaðar kröfur almennings, sem mikill meirihluti fólks styður, þá leggja flestir flokkar fram útvatnaðar kröfur, nógu mildar svo þær styggja ekki auðvaldið. Það er eins og þeir líti á það sem hlutverk sitt að draga svo úr kröfum almennings að þær raski ekki ró hinna ríku og voldugu. En slíkar kröfur munu ekki duga til að breyta um stefnu. Þær eru eins og tyggjó sem á að stinga í ryðgötin á handónýtri nýfrjálshyggjunni svo hún geti drattast áfram veginn. Þeim er ekki ætlað að breyta um stefnu, ekki ætlað til að smíða nýjan vagn, eru ekki grunnurinn að nýju og réttlátara samfélagi. Þeim er aðeins ætlað að smyrsl á sárin undan allra verstu andstyggð núverandi stefnu. Við þurfum að vita hvert við ætlum Nú þegar nýfrjálshyggjan er hrunin er öllum ljóst að fjögur ár til viðbótar undir fána hennar munu ganga frá öllum grunnkerfum samfélagsins, færa allan auð, auðlindir og völd almennings til hinna fáu, brjóta niður samfélagið, skilja almenning eftir sem valdalausan verkalýð í verbúð hinna ríku. Sósíalistar sætta sig ekki við þetta. Sósíalistar segja: Lýðræðisvettvangurinn tilheyrir almenningi, Alþingi tilheyrir almenningi og almenningur þar á engan hátt að slá af kröfum sínum áður en hann sest niður til að móta framtíðarstefnu þessa samfélags. Og Sósíalistar segja: Sagan sýnir að það er aðeins þegar stjórnmálin byggja á kröfum almennings um réttlæti, þegar stjórnmálin eru framlenging krafna um sómasamleg kjör, mannvirðingu og frelsi alls almennings; það er aðeins þá sem stjórnmál almennings hafa afl til að taka völdin af auðvaldinu og móta samfélag sem þjónar fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu. Við þurfum að standa með draumum okkar Stórir draumar og háleit markmið sameina fólk. Sjálfsritskoðun þeirra sem fyrir fram gefast upp fyrir afli hinna ríku sundrar. Þetta höfum við séð í verkalýðsbaráttunni þar sem róttækur baráttuandi sósíalista náði að endurvekja hreyfingu sem hafði beygt sig undir vald hinna ríku. Það sama þurfum við að gera á lýðræðisvettvangi Alþingis og sveitastjórna. Sósíalistar þurfa að leggja fram kröfur sem vekja, koma með eld sem logar og bera óhræddir fram drauma kynslóðanna um réttlæti og jöfnuð. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að þar var of mikið gert fyrir hin fátæku, veiku og valdalausu. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að völdin voru dreifð, vegna þess að fólk fékk einhverju ráðið um nærsamfélag sitt, vinnustað, skóla, verslun, banka eða þær stofnanir sem samfélagið er smíðað úr. En það eru mímörg dæmi um samfélög sem hafa hrunið vegna þess að hin ríku og voldugu brutu þau niður, vegna þess að þau sem dregið höfðu til sín vald og auð gátu ekki hætt, fengu aldrei nóg. Við þurfum kjark til að taka völdin Eina leiðin til að sameina vinstra fólk og aðra réttlætissinna, samvinnufólk og þau sem berjast fyrir mannvirðingu allra, verkalýðssinna og þau sem dreymir um jöfnuð og að samfélagið sé mótað af samkennd og kærleika; eina leiðin til að sameina þetta fólk er að reisa markið hátt. Við eigum þennan draum sameiginlega, hann er það sem sameinar okkur. Karp um tæknilegar útfærslu smáatriða innan óbreytt kerfis sundrar. Þess vegna er Sósíalistaflokkurinn eins og hann er; flokkur stórra drauma og sígildra krafna um jöfnuð og réttlæti. Það er vegna þess að við getum ekki sameinast nema einmitt þar, þar sem loginn er stærstur og viljinn sterkastur. Með stuðningi kjósenda mun Sósíalistaflokkurinn byggja upp samstöðu á Alþingi um nýtt Íslands, stórkostlegt Ísland. Sósíalistar ætla sér að breyta Íslandi og flokkurinn hræðist á engan hátt að taka ábyrgð á rekstri ríkisvaldsins. Hann getur ekki beðið eftir að taka yfir stjórn ríkisvaldsins af auðvaldsflokkunum og fylgihnöttum þeirra. Höfundur er oddviti Sósíalista í Reykjavíkurkjördæmi norður.
Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Túlkun er ekkert að fara – en hvað ætlum við að gera með hana? Birna Ragnheiðardóttir Imsland skrifar
Skoðun Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar
Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar
Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar
Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar
Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun