28 ára karlmaður frá Póllandi hefur verið ákærður fyrir þjófnaðinn. Lögreglunni hefur ekki tekist að birta viðkomandi ákæruna og var hún því birt í Lögbirtingablaðinu í dag. Gunnar telur líklegt að karlmaðurinn sé farinn úr landi.
Tók upp símann og hringdi fjölda símtala
Það var um miðjan janúar sem Gunnar Sean kom að bifreið sinni á Patreksfirði í fátæklegu ástandi. Gunnar var á þeim tíma að gera upp bílinn með tilheyrandi tilstandi. Hann hafði fjarlægt vélina úr bílnum og komið fyrir í kassa. Þá var gírkassinn í skottinu. Bílinn geymdi hann allajafna í húsnæði á Patreksfirði en hafði fært út þar sem hann var að gera upp húsnæðið.
Gunnar tilkynnti málið til lögreglu en lét ekki þar við sitja. Hann tók upp símann og hringdi í alla sem hann þekkti og gátu vettlingi valdið. Bíllinn sé eins og barnið hans og tilfinningalegt tjón því ekki verið síður mikið en fjárhagslegt.
Hann metur það svo að á fjórða hundrað bíla af þessari tegund sé að finna í heiminum. Hann hafi því áttað sig snemma á því að ólíklegt væri að koma ætti hlutunum í verð hér á landi. Frekar að reynt yrði að flytja þá úr landi.
Sendi félaga sína í heimsókn
Símtöl Gunnars skiluðu árangri.
„Ég fékk ábendingu hvaða maður þetta væri. Ég fór í mína eigin rannsóknarvinnu og komst að því hvar hann var með húsnæði í Reykjavík. Þar lét ég nokkra félaga mína í bænum kíkja á hann. Þeir hringdu líka strax í lögregluna,“ segir Gunnar Sean. Ástæðan var sú að þeir sáu stuðara af bíl Gunnars um leið og þeir mættu á svæðið. Grunurinn var staðfestur.
Lögreglan mætti á svæðið og gerði leit í húsnæðinu. Það eina sem tilheyrði Gunnari voru stuðararnir tveir. Hins vegar var strax ljóst að heilmikið þýfi væri í húsnæðinu.
„Það var bílapartasala í sama húsi. Eigandi hennar leigði þeim þetta húsnæði,“ segir Gunnar.
„Þeir voru eiginlega með meira af bílapörtum en bílapartasalan,“ segir Gunnar og hefur eftir lögreglu.
Fullur innkaupapoki af bíllyklum
Sömuleiðis þá staðreynd að allt hafi verið fagmannlegt í húsnæðinu þar sem þýfið fannst. Greinilegt hafi til dæmis verið að flytja ætti stuðarana úr landi því búið var að plasta þá og gera klárt. Á þessum tíma var Norræna ekki að sigla vegna kórónuveirufaraldursins og fyrir vikið hafi þýfi safnast upp í húsnæðinu.
„Lögreglan sagðist vita til þess að þeir væru að kaupa gamla sendibíla og fylla þá af gömlum bílapörtum,“ segir Gunnar. Svo væri farið úr landi með Norrænu.
Gunnar nefnir fullan innkaupapoka af bíllyklum og um þrjú hundruð hvarfakúta undan bílum sem dæmi um þýfi sem fannst í húsnæðinu . Hlutir á borð við þessa séu ekki skráðir á bíla og því erfitt að hafa upp á eigendum, og sanna að um þýfi sé að ræða.
„Lögreglan sagði mér að þetta hefði verið ansi stór vettvangur.“
Gunnar saknaði fjölmargra hluta úr bílnum og komst að því að þjófurinn hefði verið að vinna á Bíldudal og búið á Tálknafirði. Hefði meðal annars keypt gamlan bíl.
„Ég skrapp á Tálknafjörð, fór að ráfa þar um og fann bílinn. Lögregla fjarlægði bílinn, setti á verkstæði og beið eftir dómsúrskurði. Svo fórum við inn í bílinn og þar var hluti af dótinu.“
Hann sakni þó enn túrbína og ýmissa hluta úr vél bílsins.
„Þeir tóku lykilinn að bílnum svo ég þarf að setja nýjan sviss og í hurðarnar og allt. Hann gæti faktískt stolið bílnum þegar hann er kominn í lag,“ segir Gunnar.
Miskabótakrafa upp á rúmar 2,5 milljónir
Í dag stendur málið þannig að 28 ára karlmaður, sem skráður er með dvalarstað í Hafnarfirði, sætir ákæru fyrir þjófnað með því að hafa sunnudaginn 17. janúar stolið eftirtöldum munum:
1. Stýri
2. Mælaborði
3. Framhöggvara
4. Afturhöggvara
5. Tölvu fyrir vél
6. Gírkassa
7. Rafkerfi fyrir vél
8. Öllum BMW merkjum
9. Ýmsum varahlutum fyrir vél
10. Dekk að framanverðu
11. Bremsudælum
12. Ýmsum smáhlutum
Þess er krafist að ákærði verði dæmdur til refsingar og til greiðslu alls sakarkostnaðar. Þá gerir Gunnar kröfu um skaðabætur upp á rúmar 2,5 milljónir króna auk vaxta. Lögreglunni tókst aftur á móti ekki að birta ákærða ákæruna.
Gunnar segir karlmanninn skráðan til heimilis í Póllandi en þurfi að hafa skráð aðsetur hér. Hann hafi hins vegar ekkert verið þar.
„Lögreglan fann hann ekki en ég lagðist í svakalega rannsóknarvinnu. Notaði alla mína tengiliði og tókst að hafa uppi á honum.“
Þetta hafi verið í vor og hann hafi sjálfur haft uppi á manninum á Facebook, þar sem hann var með gerviaðgang.
„Ég var alveg tilbúinn að borga einhverjum fyrir að elta hann,“ segir Gunnar. „Ég gerði honum ljóst að þetta væri ekki í boði. Ég var búinn að fá mynd af honum, vissi hvernig hann leit út og var tilbúinn að deila myndinni út um allt ef hann myndi ekki skila restinni af hlutunum.“
Mögulega farinn úr landi
En þá hvarf hann. Löggan finnur hann ekki og Gunnar veltir fyrir sér hvort hann sé farinn úr landi. Fyrst lögregla viti af honum þá séu möguleikar hans til glæpa hér á landi vonandi úr sögunni.
Mæti karlmaðurinn ekki fyrir dóm verður hann dæmdur fyrir það sem honum er gefið að sök. Gunnar á ekki von á að fallist verði á miskabótakröfu sína. Hann hafi engu að síður ávkeðið að gera kröfuna ef karlmaðurinn kæmi einhvern tímann aftur. Þá væri hann með þetta á sér.
En þegar öllu er á botninn hvolft hrósar Gunnar manninum.
„Hann gerði þetta mjög fagmannlega, hann má eiga það. Skemmdi í raun ekkert þegar hann reif úr. Hirti allt úr bílnum sem voru einhver verðmæti í. Það sem var einstakt.“
Hann hrósar lögreglu fyrir sín viðbrögð en telur að þar hafi skipt lykilmáli að hann sjálfur hafði hátt, sagði frá þjófnaðinum og veitti fjölmiðlum viðtöl.
„Ég blés þetta upp eins og ég gat. Hafði samband við marga sem ég þekki. Setti á allar Facebook-síður, eins og Brask og brall. Því var deilt víða. Þetta fór eins og eldur um sinu. Það hjálpaði rosalega til. Um leið og eitthvað er í fréttum þá er lögð meiri áhersla á það hjá lögeglu og öðrum aðilum.“
Málið verður tekið fyrir við Héraðsdóm Reykjaness 1. september.
