Birgitta lýsti því yfir með afgerandi hætti að hún sé hætt í Pírötum, nánast svo afgerandi að það er eins og það sé pirringur í því – eða að hún sé hreinlega að stafa þetta ofan í mannskapinn. „Ég er hætt í hljómsveitinni (Píratar) sem ég stofnaði. Það er léttir,“ segir Birgitta.
Þingið valdlaus stofnun
„Þegar maður hefur reynt að koma á alvöru breytingum, breytingum sem maður veit að þurfa að verða, með fólki sem maður heldur að brenni fyrir sömu hugsjóninni og sér svo að það hefur ekki neitt breyst eftir hrun, ekkert,“ segir Birgitta.
Hún bendir á að ræða Vilmundar heitins Gylfasonar um breytingar, eigi enn jafn vel við og þegar hún var haldin fyrir áratugum.
„En, það er enginn að ná því að breyta þessu. Vegna þess að við erum ekki að breyta kerfinu. Ef við breytum ekki kerfinu er alveg sama hvaða fólk er þarna og hvað flokkarnir heita. Hvort sem við erum með frábæra þingmenn, sæta þingmenn, leiðinlega þingmenn ... skiptir engu máli því þingið er gersamlega valdalaus stofnun.“
Pírötum brást bogalistin
Hún segir að nýr stjórnarmeirihluti sé alltaf samsuða nokkurra flokka og við séum dæmd til að verða fyrir vonbrigðum eftir kosningar. „Samt var það þannig, þegar ég gerði tilraun til að leggja það þannig upp að kjósendur vissu að hverju þeir gengu, þá fóru allir í fýlu,“ segir Birgitta og vísar til þess þá er hún gerði tillögu um kosningabandalag fyrir þingkosningar 2015.
„Eina leiðin til að breyta þessu er ef við höfum sterkan slagkraft frá almenningi til að þrýsta á um breytingar og þar brást Pírötum bogalistin. Og þar á meðal mér. Ég hefði átt að beita mér harðar fyrir því innan flokksins. En, það var bara enginn áhugi.“
„Já, það verður þannig. Ég hef stundum notað myndlíkinguna ágætu;
ef þú ert með eina rotna kartöflu í pokanum verða allar hinar á endanum jafn ógeðslegar.Það er kerfið. Það er rangt gefið. Og eina praktíska leiðin til að breyta því er stjórnarskráin, ekki af því að hún er fullkomin heldur breytir hún leikreglunum.“
Ætlar að vinna að beinu lýðræði
Spurt er hvað taki við hjá Birgittu eftir að hafa helgað líf sitt stjórnmálum undanfarin árin? Birgitta segir eitt og annað í athugun í þeim efnum.
„Ég hef verið að finna út hvað mig langar að gera. Ég hef verið beðin um að koma og aðstoða við að koma í gang verkefnum sem eru „inspíreruð“ af þessu stjórnarskrárferli á Íslandi. Þar sem fólk kemur á fjöldafundi til að ræða málefni og það eru ótrúlega mörg slík verkefni í gangi. Ég hef verið að vinna með fólki á þeim vettvangi og líka með fólki sem hefur áhuga á alvöru lagarömmum í kringum þetta beina lýðræði. Við verðum að hafa ákveðna hluti í lagi ef við viljum þrýsta á um beint lýðræði sem snúa að tækni, upplýsingar og fjölmiðla – að þeir geti sinnt sínu hlutverki. Og friðhelgi einkalífs, sem við höfum að einhverju leyti glutrað frá okkur. En, já, ég hef verið svo heppin að fá að vinna með helstu hugsuðum vorra tíma á þessu sviði.“
Þakklát fyrir traustið sem henni hefur verið sýnt
Birgitta segist ekki vita, á þessari stundu, hvort vettvangur þess verði hér heima á Íslandi eða jafnvel komi til greina að hún verði við slík störf úti á Bretlandi í haust.
„Ég myndi þá vera með annan fótinn þar. Ég veit ekki hvað ég ætla að verða þegar ég verð stór.
Ég er bara skáldkona sem villtist óvart inná þing.Mig langar samt að segja að þú veist ekki hversu alvarlega ég tók því og þótti vænt um traustið sem mér var sýnt og mun aldrei líta á það sem léttvægt. Að fólk skyldi hafa treyst mér og ég vildi óska þess að ég hefði getað gert meira. Þeir sem eru að taka að sér þjónustuhlutverk sem þessi verða að vera í tengslum við þjóðina og virkir í að sækja sér dómgreind og upplýsa fólk um hvernig það getur haft áhrif.“
