Ágúst Bent Sigbertsson var hins vegar í spjalli við Þóru Tómasdóttur á RÚV í þættinum Þetta helst en þar var rætt meðal annars það þegar félagar hans í rappsveitinni kölluðu hann á sinn fund og voru með inngrip eða það sem á ensku kallast „intervention“. Þá ræddi Ágúst Bent um skerta starfsmöguleika sína í auglýsingagerð eftir að hann réðst á formann IMARK og hlaut dóm fyrir líkamsárás fyrir.
Ágúst Bent segir að þegar þeir byrjuðu, þá sem 110 Rottweiler en Erpur kom inn seinna, hafi enginn rappari verið eldri en 25 ára, það hafi verið óheyrt, en þeir séu nú enn að og hann telur sig eiga sitt besta eftir enn.
Tónlist Rottweiler hefur verið tengd neyslu, fylleríi og sukki og svínaríi, og Ágúst Bent spyr hvað hann sé ef hann er ekki þessi „djammrappari“ sem hann hefur verið. „Skreyta sig þessum djammfjöðrum“. En hann hefur nú verið edrú í mörg ár.
Erpur Eyvindarson af öllum með „intervention“
Ágúst Bent segist hafa drukkið illa og hefði átt að hætta miklu fyrr. „Besti tíminn til að gróðursetja tré var fyrir tíu árum. Næst besti tíminn er í dag.“
Ágúst Bent segist aldrei hafa verið glæpahundur þó hann hafi verið í neyslu. Og mest sé hann nú að reyna að skemmta þeim sem heima sitji og úti í sal. Og ekki sé hægt að fjalla um skemmtanalífið án þess að imprað sé á dekkri hliðum. Og það hafi hann gert. Meira að segja lagið sem hann gerði með Steinda Jr., Það er djamm í kvöld, fjallar um mann sem hefur misst stjórn á sinni neyslu.
„Það var þannig að ég var boðaður á Rottweiler-æfingu af Lúlla og Erpi. Og var tekinn í „intervention“ (inngrip). Pælið í því, af Erpi Eyvindarsyni af öllum? Hann setur manni stólinn fyrir dyrnar og segir: Jæja, kallinn!“
Ágúst Bent segir ballið hafa verið búið. Það sé alltaf hægt að finna sér einhverja til að djamma með en þau samskipti snúist ekki um neitt annað en neysluna sjálfa. Og þá sé nánast sjálfhætt.
Líkamsárásin átti eftir að draga dilk á eftir sér
Þau Þóra ræða um dóm fyrir líkamsárás sem Ágúst Bent hlaut.
„Ég lít ekki á mig sem skapstóran mann. Þó maður geti ekki kennt áfengi og neyslu um allt. Þetta er eitthvað sem maður sér eftir og hefur dregið mikinn dilk á eftir sér.“
Ágúst Bent fer ekki í felur með það að dómurinn og atvikið hafi haft áhrif á ýmis störf, sambönd og fjölskyldu en lífið haldi bara áfram.
„Fólk hringir ekki í þig til og lætur þig vita að þú hafir komið til greina í verkefni og það hætt við. En ég er sjálfstætt starfandi leikstjóri, gerði sjónvarpsþætti og auglýsingar. Líkamsárásin sem ég var dæmdur fyrir gerðist á ÍMARK-verðlaunaafhendingunni. Þetta gerist í eftirpartíi á verðlaunaafhendingunni. Og þangað er ég kominn til að kynna mig sem auglýsingaleikstjóra fyrir bransanum. Og ég er búinn að vera þar í tvær mínútur þegar ég er búinn að kýla formann ÍMARK!“
Ágúst Bent segir ekki að mikið hafi verið að gera hjá sér í auglýsingabransanum eftir þetta. En þar hafi þó landið risið með edrúmennskunni.
