Flugan í ídýfunni Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir skrifar 7. apríl 2025 06:31 Við sem búum hér á hjara veraldar skiljum öðrum fremur hversu dýrmætt það er að geta lyft sér upp. Veturinn er langur, vorið er blautt og sumarið… minnumst ekki á það ógrátandi. Við þráum svo heitt að gera okkur dagamun að dimmasti vetrarmánuðurinn er undirlagður af veisluhöldum, hlaðborðum og jólatónleikum. Svo mikið er um dýrðir að fólk er farið að kveinka sér undan streitunni sem fylgir því að reyna að hafa svona gaman. Frá janúar og fram á sumar er síðan hundleiðinlegt að búa á landinu, þess vegna erum við nánast öll á einhvers konar lyfjum eða flýjum til Tenerife, þau sem hafa efni á því þ.e.a.s. Það er bókstaflega ekkert skemmtilegt að gera hérna nema fylgjast með handbolta og Söngvakeppninni. Mig langar því að kvarta opinberlega yfir því hvernig HSÍ og RÚV hefur tekist að eyðileggja fyrir mér og örugglega fleirum, einu ókeypis skemmtunina sem er að hafa. (Ókeypis skemmtun segi ég, vitandi það að öll erum við látin borga nefskattinn sem gerir þetta mál enn ergilegra.) Hvers vegna stöndum við frammi fyrir þeim fáránlega veruleika að þurfa að velja á milli þess að stara á vegginn heima hjá okkur eða horfa framhjá landsliðstreyjum handboltaliðanna útbíuðum í auglýsingum frá fyrirtæki hvers eigandi styður Ísraelsher og horfa á Söngvakeppnina vitandi það að á endanum verður valinn keppandi sem fer og keppir í Eurovision með Ísrael innanborðs. Einu möguleikarnir sem mér eru gefnir eru að láta mér leiðast eða taka þátt og svíkja þar með samvisku mína og hjálpa til við heimurinn haldist eins ömurlegur og verst verður á kosið? Á meðan heyri ég nágrannann ýmist garga af gleði í hvert sinn sem Ísland skorar eða æpa af kæti yfir Söngvakeppninni, vegna þess að annað hvort; fylgist hann ekki með fréttum, er drullusama eða getur á óskiljanlegan hátt flokkað veruleikann í hólf þar sem ekkert lekur á milli, handbolti er bara handbolti, stuð er bara stuð og ekkert skyggir á gleðina. Ég skal segja þér hvað skyggir á gleðina kæri granni: stjórn HSÍ sem tekur þær fáránlegu ákvarðanir að þiggja fé frá fyrirtæki með eiganda sem hefur viðurkennt að styðja við Ísraelsher og glæpina sem hann fremur og láta íslensku liðin keppa við Ísrael á sama tíma og þjóð þeirra stundar þjóðarmorð. Að sama skapi er ég vonsvikin út í stjórnendur Ríkisútvarpsins sem hafa nú annað árið í röð ákveðið að senda íslensku keppendurna, sem sigruðu Söngvakeppnina, í Eurovision. Þar munu strákarnir í Væb keppa á sviði með fulltrúa frá ríki sem hefur margbrotið alþjóðalög, ríki með forsætisráðherra sem er með handtökutilskipanir dinglandi yfir sér í fjölmörgum löndum og hefur stundað þjóðarmorð í beinni útsendingu í meira en ár. Til að bæta gráu ofan á svart saka Ísraelar Væbbræður um lagastuld. Í vikunni munu svo handboltastelpurnar okkar keppa við lið Ísraels. Í stað þess að HSÍ sjái sóma sinn í að blása leikinn af hefur lögreglan blandað sér í málið og lagt til að stelpurnar keppi fyrir luktum dyrum, án áhorfenda og HSÍ ætlar að verða við því. Góða stemningin. Til hvers að halda handboltakeppni án áhorfenda? Mér þykir óásættanlegt að handboltafólkið okkar neyðist til að klæðast þessum auglýsingum og keppa við stríðsglæpaþjóð til að vinna vinnuna sína. Einnig sætti ég mig ekki við að ungt lista- og íþróttafólk sé sett í þá stöðu að missa af tækifærum eða taka þátt í ímyndarherferð Ísraels. Þau sem stýra batteríinu ættu auðvitað að bera ábyrgðina í stað þess að velta henni yfir á ungar herðar. Það er kominn tími til að við miðaldra liðið tökum ábyrgð á þessum heimi sem þau munu erfa. Er ég veik af útópískri sinnissýki ef mér dettur í hug að: a)við tökum ekki þátt í að fegra og hvítþvo þjóðarmorð og sleppum því að senda keppendur í Eurovision þar til Ísrael verður vísað úr keppni eins og Rússlandi, og b)handboltaliðin verði ekki neydd til að keppa við stríðsglæpamenn og væru styrkt af aðilum sem styðja ekki þjóðarmorð eða væri kannski bara styrkt þannig að búningarnir þurfi ekki auglýsingar? Ég myndi glöð borga handakrikaskatt ef ég fengi bara að skemmta mér í friði án þess að leiða hugann að þjóðarmorði í hvert sinn sem lít á skjáinn. Mig fýsir einnig að vita hvaða afleiðingar það hefði ef við gætum bara haldið Söngvakeppnina hérna heima og sleppt því að senda keppandann okkar út þar til þessu landráns þjóðarmorðingja ríki verður réttilega vísað úr Eurovision. Ég þrái handbolta, Eurovision og stuð og hvet almenning sem er sama sinnis að láta í sér heyra. Við erum fá, boðleiðir eru stuttar og við erum upp til hópa friðelskandi stemningsfólk sem þolum hvorki hræsni né kjaftæði. Fyrir áhugasöm þá er hér undirskriftalisti vegna Eurovision: https://island.is/undirskriftalistar/525768ea-1608-4805-870c-96c5b8917098 og hér er netfang hjá HSÍ fyrir þau sem vilja mótmæla: hsi@hsi.is Höfundur er teiknari og tónlistarkona Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eurovision Eurovision 2025 Mest lesið Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Auglýsingaskrum Landsvirkjunar Stefán Georgsson Skoðun Að reikna veiðigjald af raunverulegum aflaverðmætum Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Fréttir af baggavélum og lömbum Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Skoðun Að reikna veiðigjald af raunverulegum aflaverðmætum Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Fréttir af baggavélum og lömbum Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Auglýsingaskrum Landsvirkjunar Stefán Georgsson skrifar Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland skrifar Skoðun Takk Trump! Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fíllinn á teikniborði Landsvirkjunar Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tími til að staldra við Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Hvar er fyrirsjánaleikinn, forsætisráðherra? Monika Margrét Stefánsdóttir skrifar Skoðun 25 metrar í Fannborg Hákon Gunnarsson skrifar Skoðun Krossferðir - Íslamófóbía - Palestína Kristján Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Gefum heimild fyrir kyrrð og kærleik Aðalheiður Mjöll Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Frumvarp til ólaga Jón Ásgeir Sigurvinsson skrifar Skoðun Hervirki í höfuðborg - Svefngenglar við stjórnvölinn Örn Sigurðsson skrifar Skoðun „Drifkraftur að óöryggi og óvissu“ Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Klerkaveldi, trú og stjórnmál Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Stöðvum áætlanir um sjókvíaeldi í Eyjafirði! Harpa Barkardóttir skrifar Skoðun Gamla Reykjavíkurhöfn - Vesturbugt – ákall um nýtt skipulag Páll Jakob Líndal skrifar Skoðun Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun Þegar Sjálfstæðisflokkurinn fann málbeinið sitt Ásta Guðrún Helgadóttir skrifar Skoðun Sex hlutir sem þú vissir ekki um húsnæðisfélög Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Þegar hið óhugsanlega gerist Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð og ábyrgðarleysi Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar óttinn er ekki sannur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Fimm staðreyndir fyrir Gunnþór Ingvason Arnar Þór Ingólfsson skrifar Sjá meira
Við sem búum hér á hjara veraldar skiljum öðrum fremur hversu dýrmætt það er að geta lyft sér upp. Veturinn er langur, vorið er blautt og sumarið… minnumst ekki á það ógrátandi. Við þráum svo heitt að gera okkur dagamun að dimmasti vetrarmánuðurinn er undirlagður af veisluhöldum, hlaðborðum og jólatónleikum. Svo mikið er um dýrðir að fólk er farið að kveinka sér undan streitunni sem fylgir því að reyna að hafa svona gaman. Frá janúar og fram á sumar er síðan hundleiðinlegt að búa á landinu, þess vegna erum við nánast öll á einhvers konar lyfjum eða flýjum til Tenerife, þau sem hafa efni á því þ.e.a.s. Það er bókstaflega ekkert skemmtilegt að gera hérna nema fylgjast með handbolta og Söngvakeppninni. Mig langar því að kvarta opinberlega yfir því hvernig HSÍ og RÚV hefur tekist að eyðileggja fyrir mér og örugglega fleirum, einu ókeypis skemmtunina sem er að hafa. (Ókeypis skemmtun segi ég, vitandi það að öll erum við látin borga nefskattinn sem gerir þetta mál enn ergilegra.) Hvers vegna stöndum við frammi fyrir þeim fáránlega veruleika að þurfa að velja á milli þess að stara á vegginn heima hjá okkur eða horfa framhjá landsliðstreyjum handboltaliðanna útbíuðum í auglýsingum frá fyrirtæki hvers eigandi styður Ísraelsher og horfa á Söngvakeppnina vitandi það að á endanum verður valinn keppandi sem fer og keppir í Eurovision með Ísrael innanborðs. Einu möguleikarnir sem mér eru gefnir eru að láta mér leiðast eða taka þátt og svíkja þar með samvisku mína og hjálpa til við heimurinn haldist eins ömurlegur og verst verður á kosið? Á meðan heyri ég nágrannann ýmist garga af gleði í hvert sinn sem Ísland skorar eða æpa af kæti yfir Söngvakeppninni, vegna þess að annað hvort; fylgist hann ekki með fréttum, er drullusama eða getur á óskiljanlegan hátt flokkað veruleikann í hólf þar sem ekkert lekur á milli, handbolti er bara handbolti, stuð er bara stuð og ekkert skyggir á gleðina. Ég skal segja þér hvað skyggir á gleðina kæri granni: stjórn HSÍ sem tekur þær fáránlegu ákvarðanir að þiggja fé frá fyrirtæki með eiganda sem hefur viðurkennt að styðja við Ísraelsher og glæpina sem hann fremur og láta íslensku liðin keppa við Ísrael á sama tíma og þjóð þeirra stundar þjóðarmorð. Að sama skapi er ég vonsvikin út í stjórnendur Ríkisútvarpsins sem hafa nú annað árið í röð ákveðið að senda íslensku keppendurna, sem sigruðu Söngvakeppnina, í Eurovision. Þar munu strákarnir í Væb keppa á sviði með fulltrúa frá ríki sem hefur margbrotið alþjóðalög, ríki með forsætisráðherra sem er með handtökutilskipanir dinglandi yfir sér í fjölmörgum löndum og hefur stundað þjóðarmorð í beinni útsendingu í meira en ár. Til að bæta gráu ofan á svart saka Ísraelar Væbbræður um lagastuld. Í vikunni munu svo handboltastelpurnar okkar keppa við lið Ísraels. Í stað þess að HSÍ sjái sóma sinn í að blása leikinn af hefur lögreglan blandað sér í málið og lagt til að stelpurnar keppi fyrir luktum dyrum, án áhorfenda og HSÍ ætlar að verða við því. Góða stemningin. Til hvers að halda handboltakeppni án áhorfenda? Mér þykir óásættanlegt að handboltafólkið okkar neyðist til að klæðast þessum auglýsingum og keppa við stríðsglæpaþjóð til að vinna vinnuna sína. Einnig sætti ég mig ekki við að ungt lista- og íþróttafólk sé sett í þá stöðu að missa af tækifærum eða taka þátt í ímyndarherferð Ísraels. Þau sem stýra batteríinu ættu auðvitað að bera ábyrgðina í stað þess að velta henni yfir á ungar herðar. Það er kominn tími til að við miðaldra liðið tökum ábyrgð á þessum heimi sem þau munu erfa. Er ég veik af útópískri sinnissýki ef mér dettur í hug að: a)við tökum ekki þátt í að fegra og hvítþvo þjóðarmorð og sleppum því að senda keppendur í Eurovision þar til Ísrael verður vísað úr keppni eins og Rússlandi, og b)handboltaliðin verði ekki neydd til að keppa við stríðsglæpamenn og væru styrkt af aðilum sem styðja ekki þjóðarmorð eða væri kannski bara styrkt þannig að búningarnir þurfi ekki auglýsingar? Ég myndi glöð borga handakrikaskatt ef ég fengi bara að skemmta mér í friði án þess að leiða hugann að þjóðarmorði í hvert sinn sem lít á skjáinn. Mig fýsir einnig að vita hvaða afleiðingar það hefði ef við gætum bara haldið Söngvakeppnina hérna heima og sleppt því að senda keppandann okkar út þar til þessu landráns þjóðarmorðingja ríki verður réttilega vísað úr Eurovision. Ég þrái handbolta, Eurovision og stuð og hvet almenning sem er sama sinnis að láta í sér heyra. Við erum fá, boðleiðir eru stuttar og við erum upp til hópa friðelskandi stemningsfólk sem þolum hvorki hræsni né kjaftæði. Fyrir áhugasöm þá er hér undirskriftalisti vegna Eurovision: https://island.is/undirskriftalistar/525768ea-1608-4805-870c-96c5b8917098 og hér er netfang hjá HSÍ fyrir þau sem vilja mótmæla: hsi@hsi.is Höfundur er teiknari og tónlistarkona
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland skrifar
Skoðun Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar