Sagnaarfur Biblíunnar – Davíð og Golíat, hugrekki og berskjöldun Dr. Sigurvin Lárus Jónsson skrifar 16. mars 2025 11:01 Ef einhver persóna einkennir sagnaarf Biblíunnar, þá er það Davíð, en hann er táknmyndin sem sameinar gyðinga og gyðingdóm í Davíðsstjörnunni, og sá sem guðspjöllin rekja ætterni Jesú til. „Hann Davíð var lítill drengur“ Sagan af Davíð hefst með látlausum hætti, en Davíð var fjárhirðir og yngsti sonur í átta drengja hópi. Samúel spámaður fór til Betlehem að leita framtíðarkonungs og fær Ísaí til að sýna sér syni sína. „Samúel sagði við Ísaí: […] „Eru þetta allir synir þínir?“ Hann svaraði: „Þann yngsta vantar enn því að hann situr yfir fénu.“ [...] Ísaí sendi þá mann eftir Davíð sem var rauðbirkinn, fagureygur og vel vaxinn. [...] Samúel tók þá olíuhornið og smurði hann.“ Sú hugmynd að smyrja menn um höfuðið sem táknmynd um konungdóm er enn við lýði og nærtækasta dæmið er þegar Karl þriðji Bretakonungur tók við krúnunni, en hann var þá smurður af biskupum í Westminster Abbey. Ólíkt Karli, hafði Davíð þó engar forsendur til að verða konungur, hann var yngstur og af fjárbændum kominn en ekki hefðafólki. Tónlist skipar stóran sess í sögu Davíðs og við hann er Sálmabók Biblíunnar kennd. Það næsta sem gerist í sögunni er að konungurinn, sem var ókunnugt um smurningu Davíðs, kallar eftir tónlistarmanni í höllina og leitað er til Davíðs sem gengur í hirðina. Þegar konungi leið illa „tók Davíð hörpuna og lék á hana“. Davíð og Golíat Hápunkturinn í bernskufrásögn Davíðs er síðan at hans við ofurefli, þegar hann mætir Golíat á vígvellinum. Átökin við grannþjóð Filistea höfðu stigmagnast og orðaskakið á milli heranna hefur endurómað í gegnum átakasögu mannkyns, þegar valdsmenn berja sér í brjóst og undirbúa að fórna mannslífum í eftirsókn eftir meiri völdum. Lýsingin á Golíat er mögnuð og andstæðurnar gætu ekki verið skýrari, smaladrengurinn og hörpuleikarinn ungi á móti hólmgöngumanni Filistea. „Hann var sex og hálf alin á hæð. Hann hafði eirhjálm á höfði og bar hreisturbrynju úr eir sem var fimm þúsund siklar að þyngd. Á leggjum hafði hann brynhosur úr eir og á herðum sér bjúgsverð úr eir. Skaftið á spjóti hans var digurt sem vefjarrifur og járnoddur þess var sex hundruð siklar á þyngd. Maður fór fyrir honum og bar skjöld hans.“ Það var við ofurefli að etja. Hugrekki Davíðs er jafnframt lýst í sömu andrá og ótta samlanda hans, „Þú ert aðeins unglingur. En hann hefur verið hermaður allt frá æskuárum.“ Davíð svaraði: „Þjónn þinn hefur verið fjármaður hjá föður sínum. Þegar ljón eða björn kom og tók lamb úr hjörðinni elti ég hann og felldi og reif síðan lambið úr gini hans.[...] „Drottinn, sem bjargaði mér úr klóm ljóna og bjarna, mun einnig bjarga mér frá Filisteanum.“ Niðurlagið þekkja flestir, Davíð neitaði herklæðum heldur mætti Golíat í fötum fjárhirðis „stakk hendinni í töskuna, tók úr henni stein og slöngvaði og hæfði Filisteann í ennið. [...] Þannig sigraði Davíð Filisteann með slöngvu og steini.“ Hugrekki hins smáa Aðdráttarafl þessarar sögu er slíkt að hún hefur endurómað í gegnum aldirnar, í listum og bókmenntum. Þau sem þekkja Harry Potter kannast við stefið um hinn útvalda dreng og það ofurefli sem hann átti við að etja, en sú saga er einungis nýlegt dæmi um viðtökustef þessarar táknmyndar. Á undan Harry Potter kom Hringadróttinssaga, þar sem Fróði er hin ólíklega hetja, og svo mætti lengi telja. Erindi sögunnar við samtímann er margþætt en mig langar að nefna tvo þætti sérstaklega, annarsvegar um hugrekki Davíðs og hinsvegar um valdaójafnvægi þeirra Davíðs og Golíats. Davíð sýnir í þessari sögu mannkosti sem eru verðugir að sækjast eftir, hugrekki, útsjónasemi og seiglu. Hugrekki er ein af höfuðdyggðum fornaldar og ekki síður mikilvæg á okkar dögum, en hugrekki er ekki óttaleysi – heldur getan til að mæta ógnum, þrátt fyrir að vera hræddur. Hugrekki Davíðs birtist meðal annars í því að hann leyfði sér að berskjalda sig og í gegnum það fann hann styrk sinn, á meðan Golíat var brynjaður að fullu kom Davíð til dyranna eins og hann var klæddur – bókstaflega. Félagsráðgjafinn og metsöluhöfundurinn Brené Brown hefur í bókum sínum og fyrirlestrum fjallað ítarlega um berskjöldun sem uppsprettu hugrekkis og máttinn í því að koma til dyranna eins og maður er klæddur. Ein af bókum hennar nefnist Daring Greatly, og þar fjallar hún um hvernig rækta megi hugrekki til að takast á við hvað sem er. Í fyrri bók nefnir hún þætti sem við getum ræktað í okkar fari, á borð við heilindi, umhyggju fyrir okkur sjálfum, seiglu og þakklæti, en í þessari bók staðhæfir hún að fúsleiki okkar til að gangast við eigin veikleika, að berskjalda okkur, ákvarði það hugrekki sem við getum kallað fram“. Páll postuli orðaði hið sama, þegar hann sagði: Náð mín nægir þér því að mátturinn fullkomnast í veikleika. Að mæta valdi með hugrekki Þá að valdi. Eðli valds er að hæða og hræða, halda þér í skefjum til að valdshafar geti haldið völdum. Það leikrit heldur áfram í óbreyttri mynd frá fornöld til okkar daga, með hersýningum, opinberum heimsóknum og orðaskaki, en mannréttindabarátta liðinnar alda er full af fyrirmyndum, fólki sem fæddist ekki til forréttinda en reis þrátt fyrir það upp, gegn því óréttlæti sem því var sýnt. Í Bandaríkjunum bjó Rósa Parks, þeldökk kona í suðurríkjum bandaríkjanna sem stóð í hárinu á samfélagi sem vildi aðgreina hana frá forréttindafólkinu. Hún neitaði að setjast aftast í strætó og hrinti þannig af stað réttindabaráttu svartra á 6. áratugnum. Davíð sem stóð berskjölduð gegn Golíat. Malala Yousafzai, skólastúlka í Afganistan, sem sagði frá reynslu sinni undir Talibönum og var skotin í höfuðið fyrir vikið á leið í skólann. Hún er talsmaður og táknmynd baráttu kvenna til menntunar í Mið-Austurlönd og yngsti friðarverðlaunahafi Nóbels. Davíð sem stóð berskjölduð gegn Golíat. Frá Torgi hins himneska friðar til Stonewall má finna dæmi um ólíklegar hetjur, sem mættu yfirvöldum berskjölduð og af hugrekki og breyttu heiminum. Valdið heldur áfram að sýna vald sitt og yfirburði, en okkur sem eigum þess kost ber að halda baráttunni áfram og berskjalda okkur í hugrekki, líkt og smaladrengurinn og hörpuleikarinn rauðbirkni forðum. Höfundur er prestur við Vídalínskirkju í Garðabæ. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurvin Lárus Jónsson Trúmál Mest lesið Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Skoðun Skoðun Ábyrgðin er þeirra Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Dæmt um form, ekki efni Hörður Arnarson skrifar Skoðun Að þröngva lífsskoðun upp á annað fólk Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Um fundarstjórn forseta Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hjálpartæki – fyrir hverja? Júlíana Magnúsdóttir skrifar Skoðun Menntasjóður námsmanna og ECTS einingar Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland skrifar Skoðun Í 1.129 daga hefur Alþingi hunsað jaðarsettasta hóp samfélagsins Grímur Atlason skrifar Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson skrifar Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy skrifar Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Sjá meira
Ef einhver persóna einkennir sagnaarf Biblíunnar, þá er það Davíð, en hann er táknmyndin sem sameinar gyðinga og gyðingdóm í Davíðsstjörnunni, og sá sem guðspjöllin rekja ætterni Jesú til. „Hann Davíð var lítill drengur“ Sagan af Davíð hefst með látlausum hætti, en Davíð var fjárhirðir og yngsti sonur í átta drengja hópi. Samúel spámaður fór til Betlehem að leita framtíðarkonungs og fær Ísaí til að sýna sér syni sína. „Samúel sagði við Ísaí: […] „Eru þetta allir synir þínir?“ Hann svaraði: „Þann yngsta vantar enn því að hann situr yfir fénu.“ [...] Ísaí sendi þá mann eftir Davíð sem var rauðbirkinn, fagureygur og vel vaxinn. [...] Samúel tók þá olíuhornið og smurði hann.“ Sú hugmynd að smyrja menn um höfuðið sem táknmynd um konungdóm er enn við lýði og nærtækasta dæmið er þegar Karl þriðji Bretakonungur tók við krúnunni, en hann var þá smurður af biskupum í Westminster Abbey. Ólíkt Karli, hafði Davíð þó engar forsendur til að verða konungur, hann var yngstur og af fjárbændum kominn en ekki hefðafólki. Tónlist skipar stóran sess í sögu Davíðs og við hann er Sálmabók Biblíunnar kennd. Það næsta sem gerist í sögunni er að konungurinn, sem var ókunnugt um smurningu Davíðs, kallar eftir tónlistarmanni í höllina og leitað er til Davíðs sem gengur í hirðina. Þegar konungi leið illa „tók Davíð hörpuna og lék á hana“. Davíð og Golíat Hápunkturinn í bernskufrásögn Davíðs er síðan at hans við ofurefli, þegar hann mætir Golíat á vígvellinum. Átökin við grannþjóð Filistea höfðu stigmagnast og orðaskakið á milli heranna hefur endurómað í gegnum átakasögu mannkyns, þegar valdsmenn berja sér í brjóst og undirbúa að fórna mannslífum í eftirsókn eftir meiri völdum. Lýsingin á Golíat er mögnuð og andstæðurnar gætu ekki verið skýrari, smaladrengurinn og hörpuleikarinn ungi á móti hólmgöngumanni Filistea. „Hann var sex og hálf alin á hæð. Hann hafði eirhjálm á höfði og bar hreisturbrynju úr eir sem var fimm þúsund siklar að þyngd. Á leggjum hafði hann brynhosur úr eir og á herðum sér bjúgsverð úr eir. Skaftið á spjóti hans var digurt sem vefjarrifur og járnoddur þess var sex hundruð siklar á þyngd. Maður fór fyrir honum og bar skjöld hans.“ Það var við ofurefli að etja. Hugrekki Davíðs er jafnframt lýst í sömu andrá og ótta samlanda hans, „Þú ert aðeins unglingur. En hann hefur verið hermaður allt frá æskuárum.“ Davíð svaraði: „Þjónn þinn hefur verið fjármaður hjá föður sínum. Þegar ljón eða björn kom og tók lamb úr hjörðinni elti ég hann og felldi og reif síðan lambið úr gini hans.[...] „Drottinn, sem bjargaði mér úr klóm ljóna og bjarna, mun einnig bjarga mér frá Filisteanum.“ Niðurlagið þekkja flestir, Davíð neitaði herklæðum heldur mætti Golíat í fötum fjárhirðis „stakk hendinni í töskuna, tók úr henni stein og slöngvaði og hæfði Filisteann í ennið. [...] Þannig sigraði Davíð Filisteann með slöngvu og steini.“ Hugrekki hins smáa Aðdráttarafl þessarar sögu er slíkt að hún hefur endurómað í gegnum aldirnar, í listum og bókmenntum. Þau sem þekkja Harry Potter kannast við stefið um hinn útvalda dreng og það ofurefli sem hann átti við að etja, en sú saga er einungis nýlegt dæmi um viðtökustef þessarar táknmyndar. Á undan Harry Potter kom Hringadróttinssaga, þar sem Fróði er hin ólíklega hetja, og svo mætti lengi telja. Erindi sögunnar við samtímann er margþætt en mig langar að nefna tvo þætti sérstaklega, annarsvegar um hugrekki Davíðs og hinsvegar um valdaójafnvægi þeirra Davíðs og Golíats. Davíð sýnir í þessari sögu mannkosti sem eru verðugir að sækjast eftir, hugrekki, útsjónasemi og seiglu. Hugrekki er ein af höfuðdyggðum fornaldar og ekki síður mikilvæg á okkar dögum, en hugrekki er ekki óttaleysi – heldur getan til að mæta ógnum, þrátt fyrir að vera hræddur. Hugrekki Davíðs birtist meðal annars í því að hann leyfði sér að berskjalda sig og í gegnum það fann hann styrk sinn, á meðan Golíat var brynjaður að fullu kom Davíð til dyranna eins og hann var klæddur – bókstaflega. Félagsráðgjafinn og metsöluhöfundurinn Brené Brown hefur í bókum sínum og fyrirlestrum fjallað ítarlega um berskjöldun sem uppsprettu hugrekkis og máttinn í því að koma til dyranna eins og maður er klæddur. Ein af bókum hennar nefnist Daring Greatly, og þar fjallar hún um hvernig rækta megi hugrekki til að takast á við hvað sem er. Í fyrri bók nefnir hún þætti sem við getum ræktað í okkar fari, á borð við heilindi, umhyggju fyrir okkur sjálfum, seiglu og þakklæti, en í þessari bók staðhæfir hún að fúsleiki okkar til að gangast við eigin veikleika, að berskjalda okkur, ákvarði það hugrekki sem við getum kallað fram“. Páll postuli orðaði hið sama, þegar hann sagði: Náð mín nægir þér því að mátturinn fullkomnast í veikleika. Að mæta valdi með hugrekki Þá að valdi. Eðli valds er að hæða og hræða, halda þér í skefjum til að valdshafar geti haldið völdum. Það leikrit heldur áfram í óbreyttri mynd frá fornöld til okkar daga, með hersýningum, opinberum heimsóknum og orðaskaki, en mannréttindabarátta liðinnar alda er full af fyrirmyndum, fólki sem fæddist ekki til forréttinda en reis þrátt fyrir það upp, gegn því óréttlæti sem því var sýnt. Í Bandaríkjunum bjó Rósa Parks, þeldökk kona í suðurríkjum bandaríkjanna sem stóð í hárinu á samfélagi sem vildi aðgreina hana frá forréttindafólkinu. Hún neitaði að setjast aftast í strætó og hrinti þannig af stað réttindabaráttu svartra á 6. áratugnum. Davíð sem stóð berskjölduð gegn Golíat. Malala Yousafzai, skólastúlka í Afganistan, sem sagði frá reynslu sinni undir Talibönum og var skotin í höfuðið fyrir vikið á leið í skólann. Hún er talsmaður og táknmynd baráttu kvenna til menntunar í Mið-Austurlönd og yngsti friðarverðlaunahafi Nóbels. Davíð sem stóð berskjölduð gegn Golíat. Frá Torgi hins himneska friðar til Stonewall má finna dæmi um ólíklegar hetjur, sem mættu yfirvöldum berskjölduð og af hugrekki og breyttu heiminum. Valdið heldur áfram að sýna vald sitt og yfirburði, en okkur sem eigum þess kost ber að halda baráttunni áfram og berskjalda okkur í hugrekki, líkt og smaladrengurinn og hörpuleikarinn rauðbirkni forðum. Höfundur er prestur við Vídalínskirkju í Garðabæ.
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar