Ísland sé frjálst meðan sól gyllir haf Guðbjörg Elísa Hafsteinsdóttir skrifar 29. nóvember 2024 20:50 Svona hljómar enda setningin í laginu lands fræga eftir Magnús Þór Sigmundsson við texta Margrétar Jónsdóttur, sem flestöll mannsbörn á Íslandi þekkja. Mörg okkar hafa tekið ástfóstri við þetta fallega, ljúfa en í senn harm þrungna lag og á tímum sem þessum get ég sagt að þetta lag kemur oft upp í huga. Það ómar af og til í mínu hjarta og í senn vekur upp ljúfar en jafnframt stundum sárar tilfinningar upp á yfirborðið. Afhverju sárar tilfinningar? Einfaldlega vegna þeirra margvíslegu áskoranna sem þjóðin stendur frammi fyrir í dag. Náttúruhamfarir, eins og eldgos í Grindavík, hafa haft djúpstæð áhrif á samfélagið; um 100 manns eru enn á götunni eftir fyrsta gosið, heilu ári síðar. Á sama tíma og Grindvíkingar lentu í þessum hörmungum fóru margir milljarðar í bein vopnakaup til erlendrar þjóðar frá Íslandi. Um 400 manns eru heimilislausir á götum landsins og það er kominn vetur. Í þeim örfáu úrræðum sem þessu fólki býðst er þeim kastað út klukkan 10 á morgnanna, út í nístingskuldann þar til um kvöld, jafnvel þótt þeir séu fárveikir. Tilhugsunin um það er þyngra en tárum taki. Þjóðin glímir við okurvexti, verðbólgu, aukna vanlíðan hjá börnum, ungmennum, öldruðum, öryrkjum og þorri fjölskyldna og landsmanna flestra ná ekki endum saman. Brostin ríkisstjórn og slæmt stjórnarfar undanfarin ár, ýmis áform og umræður um lagasetningar til framsals valds sem kunna að setja auðlindir okkar íslendinga, fullveldi, frelsi og líf í hættu hafa einnig ollið óöryggistilfinningu. Frelsi okkar og barátta til þess að verða fullvalda, sjálfstæð þjóð sem við urðum loks alveg árið 1944, gæti á einu augabragði fallið í valinn. Barátta sem gerðist ekki á einum degi eins og við flest öll vitum heldur í mörgum skrefum, fyrst árið 1845, þegar fyrsta skref okkar til sjálfstjórnar var stigið undir forystu Jóns Sigurðssonar. Blessuð sé ávallt minning hans. Allt of lengi hafa auðlindir landsins verið á hendi fárra og það vekur upp ógnvekjandi spurningar um framtíðina fyrir komandi kynslóðir. Fasteignamarkaðurinn hefur orðið fyrir mikilli breytingu, þar sem leigufélög hafa keypt upp fasteignir í stórum stíl og verðið hækkað í himinhæðir, sem gerir almenningi erfitt fyrir að eignast húsnæði. Matvara er sífellt hækkandi og við virðumst ekki sjá fyrir endann á þessum endalausu hækkunum sem halda áfram, þó verðbólga sé á niðurleið eða okkur iðulega sagt það af fráfarandi ríkisstjórn. Leiguverð er ekki manni bjóðandi lengur og hjá mörgum fara öll launin í leigukosnað. Er íslenskan okkar mögulega í útrýmingahættu? Á hverju horni sér maður hvern veitingastaðinn á fætur öðrum með enskum nöfnum. Við erum heppin ef við getum pantað þjónustu á íslensku. Að erlendum innflytendum ólöstuðum, því það er ekki þeim að kenna, þá er þetta virkilega vond þróun sem þarf að snúa við. Það er í hlutverki stjórnvalda að sjá til þess að þeir sem hingað flytja fái viðunandi íslenskukennslu og allt sem til þarf til þess að það sé í stakk búið að búa hér á Íslandi og verða íslenskir ríkisborgarar. Þessu hefur því miður farið hallandi fæti á liðnum árum eins og við flest vitum. Fleiri spurningar flæða í huga og hjarta: Hvernig verður framtíðin fyrir börn og barnabörn þessa lands? Munu þau verða leiguliðar eða þrælar í eigin landi? Eiga þau eftir að geta keypt sér sínar eigin íbúðir, stofna fyrirtæki og lifa hér án vandkvæða eins og forðum? Munu þau búa við öryggi og frið eins og við höfum alltaf gert? Mun dásamlega íslenskan okkar deyja út? Mun arfleifð okkar, menning, saga og listir falla í gleymskunnar haf vegna þess andvaraleysis gagnvart sjálfstæði og frelsi okkar íslendinga sem við börðumst fyrir í mörg hundruð ár? Ísland, okkar ástsæla, fagra og dásamlega fósturland hefur ávallt verið okkur flestum dýrmætt. Það er mikilvægt að við stöndum saman, nú sem aldrei fyrr til að tryggja að komandi kynslóðir geti lifað í sjálfstæðu, friðsælu og frjálsu samfélagi, þar sem allir njóti réttinda sinna og fái tækifæri að blómstra á alla vegu í eigin landi. Það er mín einlæga ósk að við höldum áfram að gera allt sem í okkar valdi stendur til að standa vörð um land okkar og þjóð , frelsi, frið, fullveldi , sjálfstæði okkar , tungumál, menningu og listir og gleyma ekki þessari dýrmætu arfleifð sem okkar forfeður hafa lagt okkur í skaut. Ísland er land þitt Ísland er land þitt, og ávallt þú geymirÍsland í huga þér, hvar sem þú ferð.Ísland er landið sem ungan þig dreymir,Ísland í vonanna birtu þú sérð,Ísland í sumarsins algræna skrúði,Ísland með blikandi norðljósa traf.Ísland að feðranna afrekum hlúði,Ísland er foldin, sem lífið þér gaf.Íslensk er þjóðin sem arfinn þinn geymirÍslensk er tunga þín skír eins og gull.Íslensk er sú lind,sem um æðar þér streymir.Íslensk er vonin, af bjartsýni full.Íslensk er vornóttin, albjört sem dagur,Íslensk er lundin með karlmennskuþor.Íslensk er vísan, hinn íslenski bragur.Íslensk er trúin á frelsisins vor.Ísland er land þitt, því aldrei skal gleymaÍslandi helgar þú krafta og starfÍslenska þjóð, þér er ætlað að geymaíslenska tungu, hinn dýrasta arf.Ísland sé blessað um aldanna raðir,íslenska moldin, er lífið þér gaf.Ísland sé falið þér, eilífi faðir.Ísland sé frjálst, meðan sól gyllir haf. Það er kominn tími til breytinga! Vinnum saman að betra lífi fyrir okkur öll. Til þess þarf að kjósa breytingar. Ég hvet þig lesandi góður að kjósa með hjartanu og fylgja ekki skoðanakönnunum. Þær munu seint gefa raunverulega mynd á því sem liggur landsmönnum á hjarta, svo mikið er víst og ég vona að þær verði lagðar af í náinni framtíð. Höfundur skipar 3. sæti fyrir Lýðræðisflokkinn í Suðurkjördæmi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Lýðræðisflokkurinn Mest lesið Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun 52 milljarðar/ári x 30 ár = EES Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Skoðun Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson skrifar Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Þrengt að þjóðarleikvanginum Þorvaldur Örlygsson skrifar Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Sjá meira
Svona hljómar enda setningin í laginu lands fræga eftir Magnús Þór Sigmundsson við texta Margrétar Jónsdóttur, sem flestöll mannsbörn á Íslandi þekkja. Mörg okkar hafa tekið ástfóstri við þetta fallega, ljúfa en í senn harm þrungna lag og á tímum sem þessum get ég sagt að þetta lag kemur oft upp í huga. Það ómar af og til í mínu hjarta og í senn vekur upp ljúfar en jafnframt stundum sárar tilfinningar upp á yfirborðið. Afhverju sárar tilfinningar? Einfaldlega vegna þeirra margvíslegu áskoranna sem þjóðin stendur frammi fyrir í dag. Náttúruhamfarir, eins og eldgos í Grindavík, hafa haft djúpstæð áhrif á samfélagið; um 100 manns eru enn á götunni eftir fyrsta gosið, heilu ári síðar. Á sama tíma og Grindvíkingar lentu í þessum hörmungum fóru margir milljarðar í bein vopnakaup til erlendrar þjóðar frá Íslandi. Um 400 manns eru heimilislausir á götum landsins og það er kominn vetur. Í þeim örfáu úrræðum sem þessu fólki býðst er þeim kastað út klukkan 10 á morgnanna, út í nístingskuldann þar til um kvöld, jafnvel þótt þeir séu fárveikir. Tilhugsunin um það er þyngra en tárum taki. Þjóðin glímir við okurvexti, verðbólgu, aukna vanlíðan hjá börnum, ungmennum, öldruðum, öryrkjum og þorri fjölskyldna og landsmanna flestra ná ekki endum saman. Brostin ríkisstjórn og slæmt stjórnarfar undanfarin ár, ýmis áform og umræður um lagasetningar til framsals valds sem kunna að setja auðlindir okkar íslendinga, fullveldi, frelsi og líf í hættu hafa einnig ollið óöryggistilfinningu. Frelsi okkar og barátta til þess að verða fullvalda, sjálfstæð þjóð sem við urðum loks alveg árið 1944, gæti á einu augabragði fallið í valinn. Barátta sem gerðist ekki á einum degi eins og við flest öll vitum heldur í mörgum skrefum, fyrst árið 1845, þegar fyrsta skref okkar til sjálfstjórnar var stigið undir forystu Jóns Sigurðssonar. Blessuð sé ávallt minning hans. Allt of lengi hafa auðlindir landsins verið á hendi fárra og það vekur upp ógnvekjandi spurningar um framtíðina fyrir komandi kynslóðir. Fasteignamarkaðurinn hefur orðið fyrir mikilli breytingu, þar sem leigufélög hafa keypt upp fasteignir í stórum stíl og verðið hækkað í himinhæðir, sem gerir almenningi erfitt fyrir að eignast húsnæði. Matvara er sífellt hækkandi og við virðumst ekki sjá fyrir endann á þessum endalausu hækkunum sem halda áfram, þó verðbólga sé á niðurleið eða okkur iðulega sagt það af fráfarandi ríkisstjórn. Leiguverð er ekki manni bjóðandi lengur og hjá mörgum fara öll launin í leigukosnað. Er íslenskan okkar mögulega í útrýmingahættu? Á hverju horni sér maður hvern veitingastaðinn á fætur öðrum með enskum nöfnum. Við erum heppin ef við getum pantað þjónustu á íslensku. Að erlendum innflytendum ólöstuðum, því það er ekki þeim að kenna, þá er þetta virkilega vond þróun sem þarf að snúa við. Það er í hlutverki stjórnvalda að sjá til þess að þeir sem hingað flytja fái viðunandi íslenskukennslu og allt sem til þarf til þess að það sé í stakk búið að búa hér á Íslandi og verða íslenskir ríkisborgarar. Þessu hefur því miður farið hallandi fæti á liðnum árum eins og við flest vitum. Fleiri spurningar flæða í huga og hjarta: Hvernig verður framtíðin fyrir börn og barnabörn þessa lands? Munu þau verða leiguliðar eða þrælar í eigin landi? Eiga þau eftir að geta keypt sér sínar eigin íbúðir, stofna fyrirtæki og lifa hér án vandkvæða eins og forðum? Munu þau búa við öryggi og frið eins og við höfum alltaf gert? Mun dásamlega íslenskan okkar deyja út? Mun arfleifð okkar, menning, saga og listir falla í gleymskunnar haf vegna þess andvaraleysis gagnvart sjálfstæði og frelsi okkar íslendinga sem við börðumst fyrir í mörg hundruð ár? Ísland, okkar ástsæla, fagra og dásamlega fósturland hefur ávallt verið okkur flestum dýrmætt. Það er mikilvægt að við stöndum saman, nú sem aldrei fyrr til að tryggja að komandi kynslóðir geti lifað í sjálfstæðu, friðsælu og frjálsu samfélagi, þar sem allir njóti réttinda sinna og fái tækifæri að blómstra á alla vegu í eigin landi. Það er mín einlæga ósk að við höldum áfram að gera allt sem í okkar valdi stendur til að standa vörð um land okkar og þjóð , frelsi, frið, fullveldi , sjálfstæði okkar , tungumál, menningu og listir og gleyma ekki þessari dýrmætu arfleifð sem okkar forfeður hafa lagt okkur í skaut. Ísland er land þitt Ísland er land þitt, og ávallt þú geymirÍsland í huga þér, hvar sem þú ferð.Ísland er landið sem ungan þig dreymir,Ísland í vonanna birtu þú sérð,Ísland í sumarsins algræna skrúði,Ísland með blikandi norðljósa traf.Ísland að feðranna afrekum hlúði,Ísland er foldin, sem lífið þér gaf.Íslensk er þjóðin sem arfinn þinn geymirÍslensk er tunga þín skír eins og gull.Íslensk er sú lind,sem um æðar þér streymir.Íslensk er vonin, af bjartsýni full.Íslensk er vornóttin, albjört sem dagur,Íslensk er lundin með karlmennskuþor.Íslensk er vísan, hinn íslenski bragur.Íslensk er trúin á frelsisins vor.Ísland er land þitt, því aldrei skal gleymaÍslandi helgar þú krafta og starfÍslenska þjóð, þér er ætlað að geymaíslenska tungu, hinn dýrasta arf.Ísland sé blessað um aldanna raðir,íslenska moldin, er lífið þér gaf.Ísland sé falið þér, eilífi faðir.Ísland sé frjálst, meðan sól gyllir haf. Það er kominn tími til breytinga! Vinnum saman að betra lífi fyrir okkur öll. Til þess þarf að kjósa breytingar. Ég hvet þig lesandi góður að kjósa með hjartanu og fylgja ekki skoðanakönnunum. Þær munu seint gefa raunverulega mynd á því sem liggur landsmönnum á hjarta, svo mikið er víst og ég vona að þær verði lagðar af í náinni framtíð. Höfundur skipar 3. sæti fyrir Lýðræðisflokkinn í Suðurkjördæmi
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar
Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun