Hvernig getur þú stutt þjóðarmorð? Ingólfur Gíslason skrifar 27. nóvember 2024 16:22 Öll vitum við að árangursríkasta leiðin til að styðja þjóðarmorð er ekki að segja beint út „ég styð þjóðarmorð“. Það sama á við um þá sem ætla að fremja þjóðarmorð. Þeir segja ekki „ég ætla að fremja þjóðarmorð“, þeir segja „við verðum að drepa alla þá sem ógna okkur og því miður munum við í leiðinni drepa öll börnin þeirra, frændur, frænkur, foreldra, afa og ömmur, en það er í raun þeim sem ógna okkur að kenna.“ Reyndar er það nú svo ótrúlegt að foringjar Ísraels hafa eiginlega sagt beint út að þeir ætli að fremja þjóðarmorð. Þeir klæða það í örlítinn felubúning með því til dæmis að vitna til Biblíutexta og lýsa yfir að þeir eigi í stríði við skepnur en ekki fólk. Seinna geta þeir svo neitað því að hafa í alvöru meint það sem þeir sögðu. „Ég var bara svo reiður“ segja þeir. Hvað getum við gert? En hvað getum við gert, hér á Íslandi, til að leggja morðingjunum lið við að útrýma þjóð af landi? Ekki getum við sent hermenn eða vopn á svæðið. Við verðum að sætta okkur við að veita móralskan og diplómatískan stuðning. Við getum gert það með því að afneita morðunum og með því að réttlæta þau. Við getum sagt „en hvað með Hamas?“ Við getum svarað eins og Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokkins og þáverandi utanríkisráðherra, „sagðirðu árás?“ Við getum sagt að við höfum heyrt að andstæðingurinn haldi til inni á spítölum, skólum og neyðarskýlum. Við getum endurtekið og endurómað málflutning morðingjanna. Hér getum við tekið okkur forystufólk Sjálfstæðisflokksins til fyrirmyndar. Við getum gefið í skyn að það sé eitthvað til í áróðri Ísraels en vörum okkur á að fullyrða það beint út. Förum að fordæmi utanríkisráðherra Þórdís Reykfjörð Gylfadóttir utanríkisráðherra Íslands hefur náð góðum tökum á þessari list. Í ræðu sinni, á fundi Sameinuðu þjóðanna 10. maí síðastliðinn, sagði hún til dæmis eftirfarandi: „Fregnir hafa borist um að borgaralegir innviðir og sjúkrahús hafi verið notuð í tilgangi sem getur svipt þau þeirri vernd sem þau njóta samkvæmt alþjóðlegum mannúðarlögum.“ Í þessari litlu setningu er réttlæting á árásum Ísraels á sjúkrahús vegna þess að þarna er gefið í skyn að Palestínufólk noti þau í hernaðarlegum tilgangi. Það skiptir ekki máli að engar áreiðanlegar fréttir benda til þess að svo sé. Það skiptir heldur ekki máli að þó að einhver dæmi væru fundin um þetta væri það órafjarri því að veita nokkra afsökun fyrir því að tortíma öllu heilbrigðiskerfinu á Gaza. Ísrael hefur gereytt flestum sjúkrahúsum og heilsugæslustöðvum og pyntað og drepið fjölda lækna og annað heilbrigðisstarfsfólk. Hér er rétt að bæta við að við getum alveg laumað svona setningum inn í mál okkar þó að rannsóknarnefnd Sameinuðu þjóðanna sjálfra hafi fordæmt útrýmingarstríð Ísraels á Gaza og sér í lagi hnitmiðaða stefnu ríkisins um að tortíma heilbrigðiskerfinu á Gaza (sjá til dæmis þessa tilkynningu frá 10. október). Að nýta sér efasemdir Við vitum öll, eins og utanríkisráðherrar í Sjálfstæðisflokknum fyrr og nú, að Ísraelsríki er að fremja þjóðarmorð á Gaza. Þeir hafa, eins og við, aðgang að netinu, starfandi skynfæri og heila. Þegar við beitum fyrir okkur óvissu og almennu orðalagi, eins og þegar við segjumst fordæma „öll brot á alþjóðalögum“ án þess að nefna gerendurna, þá er það ekki vegna þess að við vitum ekki hverjir þeir eru, heldur vegna þess að við viljum sá efasemdum í kringum okkur auk þess að verja okkur í framtíðinni. Við viljum geta sagt, eftir að dómar falla, að við höfum ekki haft allar upplýsingar, við gátum ekki verið viss. Svipuðu bragði er beitt í loftslagsafneitun. Við getum ekki verið alveg viss um að við stefnum í loftslagshamfarir. Við getum lært af þessum afneiturum. Kjósum rétt Að lokum er rétt að nefna að sem einstaklingar getum við ekki gert svo mikið, en við getum þó kosið í kosningum. Við getum kosið helfararafneitara á þing og vonast til að þeir þvælist fyrir alþjóðadómstólum og öðrum stofnunum sem vilja stöðva þjóðarmorðið. Þeir munu halda ræður þar sem helförin er dregin í efa og Palestínufólki sjálfu kennt um sína eigin útrýmingu. Þeir munu grípa hvert tækifæri sem gefst til að draga úr eða hætta stuðningi við hjálparsamtök eins og Palestínuflóttamannahjálpina (UNRWA). Þeir munu gera sitt besta til að útiloka fólk frá því að flýja hingað til lands úr þjóðarmorðinu. Ef við viljum kjósa með þjóðarmorði þá kjósum við þá flokka sem afneita því. Höfundur er aðjunkt við menntavísindasvið Háskóla Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Ísrael Palestína Sjálfstæðisflokkurinn Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Utanríkismál Ingólfur Gíslason Mest lesið Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Öll vitum við að árangursríkasta leiðin til að styðja þjóðarmorð er ekki að segja beint út „ég styð þjóðarmorð“. Það sama á við um þá sem ætla að fremja þjóðarmorð. Þeir segja ekki „ég ætla að fremja þjóðarmorð“, þeir segja „við verðum að drepa alla þá sem ógna okkur og því miður munum við í leiðinni drepa öll börnin þeirra, frændur, frænkur, foreldra, afa og ömmur, en það er í raun þeim sem ógna okkur að kenna.“ Reyndar er það nú svo ótrúlegt að foringjar Ísraels hafa eiginlega sagt beint út að þeir ætli að fremja þjóðarmorð. Þeir klæða það í örlítinn felubúning með því til dæmis að vitna til Biblíutexta og lýsa yfir að þeir eigi í stríði við skepnur en ekki fólk. Seinna geta þeir svo neitað því að hafa í alvöru meint það sem þeir sögðu. „Ég var bara svo reiður“ segja þeir. Hvað getum við gert? En hvað getum við gert, hér á Íslandi, til að leggja morðingjunum lið við að útrýma þjóð af landi? Ekki getum við sent hermenn eða vopn á svæðið. Við verðum að sætta okkur við að veita móralskan og diplómatískan stuðning. Við getum gert það með því að afneita morðunum og með því að réttlæta þau. Við getum sagt „en hvað með Hamas?“ Við getum svarað eins og Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokkins og þáverandi utanríkisráðherra, „sagðirðu árás?“ Við getum sagt að við höfum heyrt að andstæðingurinn haldi til inni á spítölum, skólum og neyðarskýlum. Við getum endurtekið og endurómað málflutning morðingjanna. Hér getum við tekið okkur forystufólk Sjálfstæðisflokksins til fyrirmyndar. Við getum gefið í skyn að það sé eitthvað til í áróðri Ísraels en vörum okkur á að fullyrða það beint út. Förum að fordæmi utanríkisráðherra Þórdís Reykfjörð Gylfadóttir utanríkisráðherra Íslands hefur náð góðum tökum á þessari list. Í ræðu sinni, á fundi Sameinuðu þjóðanna 10. maí síðastliðinn, sagði hún til dæmis eftirfarandi: „Fregnir hafa borist um að borgaralegir innviðir og sjúkrahús hafi verið notuð í tilgangi sem getur svipt þau þeirri vernd sem þau njóta samkvæmt alþjóðlegum mannúðarlögum.“ Í þessari litlu setningu er réttlæting á árásum Ísraels á sjúkrahús vegna þess að þarna er gefið í skyn að Palestínufólk noti þau í hernaðarlegum tilgangi. Það skiptir ekki máli að engar áreiðanlegar fréttir benda til þess að svo sé. Það skiptir heldur ekki máli að þó að einhver dæmi væru fundin um þetta væri það órafjarri því að veita nokkra afsökun fyrir því að tortíma öllu heilbrigðiskerfinu á Gaza. Ísrael hefur gereytt flestum sjúkrahúsum og heilsugæslustöðvum og pyntað og drepið fjölda lækna og annað heilbrigðisstarfsfólk. Hér er rétt að bæta við að við getum alveg laumað svona setningum inn í mál okkar þó að rannsóknarnefnd Sameinuðu þjóðanna sjálfra hafi fordæmt útrýmingarstríð Ísraels á Gaza og sér í lagi hnitmiðaða stefnu ríkisins um að tortíma heilbrigðiskerfinu á Gaza (sjá til dæmis þessa tilkynningu frá 10. október). Að nýta sér efasemdir Við vitum öll, eins og utanríkisráðherrar í Sjálfstæðisflokknum fyrr og nú, að Ísraelsríki er að fremja þjóðarmorð á Gaza. Þeir hafa, eins og við, aðgang að netinu, starfandi skynfæri og heila. Þegar við beitum fyrir okkur óvissu og almennu orðalagi, eins og þegar við segjumst fordæma „öll brot á alþjóðalögum“ án þess að nefna gerendurna, þá er það ekki vegna þess að við vitum ekki hverjir þeir eru, heldur vegna þess að við viljum sá efasemdum í kringum okkur auk þess að verja okkur í framtíðinni. Við viljum geta sagt, eftir að dómar falla, að við höfum ekki haft allar upplýsingar, við gátum ekki verið viss. Svipuðu bragði er beitt í loftslagsafneitun. Við getum ekki verið alveg viss um að við stefnum í loftslagshamfarir. Við getum lært af þessum afneiturum. Kjósum rétt Að lokum er rétt að nefna að sem einstaklingar getum við ekki gert svo mikið, en við getum þó kosið í kosningum. Við getum kosið helfararafneitara á þing og vonast til að þeir þvælist fyrir alþjóðadómstólum og öðrum stofnunum sem vilja stöðva þjóðarmorðið. Þeir munu halda ræður þar sem helförin er dregin í efa og Palestínufólki sjálfu kennt um sína eigin útrýmingu. Þeir munu grípa hvert tækifæri sem gefst til að draga úr eða hætta stuðningi við hjálparsamtök eins og Palestínuflóttamannahjálpina (UNRWA). Þeir munu gera sitt besta til að útiloka fólk frá því að flýja hingað til lands úr þjóðarmorðinu. Ef við viljum kjósa með þjóðarmorði þá kjósum við þá flokka sem afneita því. Höfundur er aðjunkt við menntavísindasvið Háskóla Íslands.
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar