ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt skrifar 22. nóvember 2024 06:02 Undirritaður ólst upp á Sauðárkróki og metur Sauðkrækinga og Skagfirðinga almennt mikils. Gott fólk og gegnt. Undantekning er þó á flestu, líka því. Því miður get ég ekki gert mikið með skrif Sauðkrækingsins og Framsóknarþingmannsins Stefáns Vagns Stefánssonar, hér í blaðinu, 18. nóvember. Titillinn var „Fær ESB Ísland í jólagjöf?“ Á þessum skrifum virðist mér, að Stefán Vagn ætti betur heima í Miðflokki. Skrifin eru full af yfirkeyrðri þjóðernishyggju og popúlisma, og, það sem verra er, þá veit Stefán greinilega sáralítið um efnið, ESB, tengsl okkar nú við ríkjasambandið, í gegnum EES-samninginn frá 1994, og, hverju full ESB-aðild myndi breyta. Menn verða að kynna sér mál vel og skilja þau nokkuð, áður en þeir fara að skrifa fjálglegar og hástemmdar greinar um þau í víðlesna miðla. Ábyrgð þingmanna og formanna þingnefnda er þar auðvitað mikil. Fyrir hverju stendur Fjórfrelsið? Fjórfrelsið er veigamikill þáttur í EES-samningnum, sem við gerðum við ESB 1994. Fjórfrelsið tryggir öllum þegnum 30 landa, nú 27-ESB-ríkja og svo Noregi, Lichtenstein og Íslandi, (1) frelsi til að ferðast, setjast að, stunda nám, stunda vinnu, setja upp fyrirtæki, taka sér búfestu, kaupa íbúð eða fasteign og athafna sig á nánast allan hátt, eins og heimamenn í hverju þessara 30 landa. Hinir þættirnir þrír eru viðskiptalegs eðlis: (2) Einstaklingar og fyrirtæki allra landanna 30 geta óhindrað og frjálst stundað viðskipti við einstaklinga og fyrirtæki allra hinna ríkjanna, að mestu án nokkurra tolla eða skatta, og gefur þetta vitaskuld þeim, sem slíkt stunda, nánast óendalega möguleika til markaðssetningar og gagnkvæmra viðskiptalegra athafna. Þáttur (3) næst til frelsis með hvers konar þjónustu, og þáttur (4) til bankaviðskipta. Þáttur 4 nýtist okkur ekki, því það hefur enginn evrópskur banki áhuga á bankaviðskiptum hér, meðan hér er (handónýt) króna. Þegar menn rugla saman EES-samningnum og fullri ESB-aðild Það virðist vera, að Stefán Vagn hafi ekki hugmynd um, að Fjórfrelsið, þættir nr. 1 og 2, og það viðskipta-, athafna- og fjárfestingarfrlesi, sem þeir tryggja, bæði íbúum 27 ESB-landa, auk Noregs og Lichtenstein, hér, og okkur Íslendingum í 29 öðrum löndum, hefur verið í gildi í 30 ár, frá því 1994. Stefán Vagn virðist halda, og gengur hann út frá því í sinni greininni, að þetta viðskipta- og fjárfestingarfrelsi útlendinga hér, og okkar sams konar frelsi erlendis, kæmi fyrst með fullri ESB-aðild. Það er nú þegar til staðar, og hefur verið það í 30 ár!! Önnur eins bábila! Stefáni Vagni verður tíðrætt um þann mikla fjársjóð, auðlindir, sem íslenzk orka á að vera. Hann skrifar: „Við eigum miklu frekar að tryggja eign þjóðarinnar á auðlindum hafsins, orkunni í iðrum jarðar, vindorkunni, fjörðunum og heilnæmu vatni og nýta allt þetta til innlendrar verðmætasköpunar. Innganga í ESB gengur þvert gegn þessu markmiði. Við viljum hvorki selja Landsvirkjun eða selja raforku úr landi, getum við ekki öll verið sammála um það? Við viljum að vindmyllur framtíðar séu í eigu þjóðarinnar og nýtist til orkuskipta og verðmætasköpunar. Við viljum setja skorður við uppkaup erlendra aðila á verðmætu landi“. Um þetta uppblásna froðusnakk skal þetta sagt: 1.Frelsi til þessara kaupa og athafna, fjárfestinga, eftir því sem íslenzkir aðilar kynnu að hafa áhuga á slíkum viðskiptum, sölu til erlendra aðila, íbúa hinna ríkjanna 29, liggur nú þegar fyrir, hefur gert það í 30 ár, og hefur ekkert meða fulla aðild að ESB að gera! Annað mál er svo það, að yfirvöld verða að leyfa. 2.Framtíðarorka Evrópu og heimsins verður fyrst og fremst sólarorka, vindorka og svo sjávarfallaorka, auk þess, sem einhverjir munu halda sig við kjarnorku. Ekkert af þessu þarf að sækja til Íslands eða Íslendinga. ESB/Evrópa/útlönd hafa enga þörf fyrir né þá áhuga á íslenzkri orku, enda vantar Íslendinga sjálfa nú orku. Hvað vantar upp á fulla ESB-aðild? Það, sem vantar upp á fulla ESB-aðild Íslands, sem ESB-umræðan ætti að snúast um, er aðallega tvennt: A.Samkomulag um landbúnaðarmál, en þar sem EES-samningurinn tengir okkur líka við innri markað ESB með landbúnaðarafurðir, eru þessi landbúnaðarmál, hvort sem er, stöðugt í deiglu, auk þess, sem ESB hefur samþykkt undanþágur og vernd landbúnaðar, bæði fyrir Norður-Svíþjóð og Norður-Finnlandi, vegna norrænnar legu, kallað „noðurslóðalandbúnaður“, sem eflaust myndu líka gilda fyrir okkur. B.Samkomulag um fiskimiðin, þar sem okkur væru tryggð full yfirráð yfir þeim, en Malta, sem var í sambærilegri stöðu, þegar þeir sömdu um aðild að ESB 2004, tryggðu sér full yfirráð og nýtingu fiskimiða sinna, á grundvell langrar hefðar og þeirrar staðreyndar, að fiskveiðar voru grundvöllurinn fyrir afkomu Maltverja. Í mínum huga gætu Íslendingar náð svipuðu samkomulagi, þó að fiskimið hér séu stærri og veigameiri, en þau, sem liggja að Möltu. Engin ný ESB-aðildarríki í 12 ár Að lokum skal á það bent, að ESB hefur ekki tekið inn neitt nýtt aðildarríki frá því 2013, þá var Króatía tekin inn, þrátt fyrir að 10 aðildarumsóknir, jafnmargra ríkja, liggi fyrir, sú elzta, umsókn Tyrklands, frá 1987, þar sem ýms aðildarríki vilja tryggja betri samstöðu og samvinnu þeirra ríkja, sem fyrir eru, um ýms grundvallarmál, eins og flóttamannamálin, skiptingu flóttamanna og allt það flókna regluverk, svo og um fyrirkomulag varna ytri landamæra ESB, áður en lengra er haldið með stækkun ríkjasambandsins, upptöku nýrra aðildarríkja. Þannig, að hugmyndir um, að ESB hafi áhuga á Íslandi í jólagjöf, eru út í hött. Auk þess liggur ekkert fyrir um, að Ísland geti fullnægt inntökuskilyrðum ESB nú, eftir m.a. margra ára hallarekstur ríkisins og stórfellda nýja skuldasöfnun. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Evrópusambandið Ole Anton Bieltvedt Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði Ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Sjá meira
Undirritaður ólst upp á Sauðárkróki og metur Sauðkrækinga og Skagfirðinga almennt mikils. Gott fólk og gegnt. Undantekning er þó á flestu, líka því. Því miður get ég ekki gert mikið með skrif Sauðkrækingsins og Framsóknarþingmannsins Stefáns Vagns Stefánssonar, hér í blaðinu, 18. nóvember. Titillinn var „Fær ESB Ísland í jólagjöf?“ Á þessum skrifum virðist mér, að Stefán Vagn ætti betur heima í Miðflokki. Skrifin eru full af yfirkeyrðri þjóðernishyggju og popúlisma, og, það sem verra er, þá veit Stefán greinilega sáralítið um efnið, ESB, tengsl okkar nú við ríkjasambandið, í gegnum EES-samninginn frá 1994, og, hverju full ESB-aðild myndi breyta. Menn verða að kynna sér mál vel og skilja þau nokkuð, áður en þeir fara að skrifa fjálglegar og hástemmdar greinar um þau í víðlesna miðla. Ábyrgð þingmanna og formanna þingnefnda er þar auðvitað mikil. Fyrir hverju stendur Fjórfrelsið? Fjórfrelsið er veigamikill þáttur í EES-samningnum, sem við gerðum við ESB 1994. Fjórfrelsið tryggir öllum þegnum 30 landa, nú 27-ESB-ríkja og svo Noregi, Lichtenstein og Íslandi, (1) frelsi til að ferðast, setjast að, stunda nám, stunda vinnu, setja upp fyrirtæki, taka sér búfestu, kaupa íbúð eða fasteign og athafna sig á nánast allan hátt, eins og heimamenn í hverju þessara 30 landa. Hinir þættirnir þrír eru viðskiptalegs eðlis: (2) Einstaklingar og fyrirtæki allra landanna 30 geta óhindrað og frjálst stundað viðskipti við einstaklinga og fyrirtæki allra hinna ríkjanna, að mestu án nokkurra tolla eða skatta, og gefur þetta vitaskuld þeim, sem slíkt stunda, nánast óendalega möguleika til markaðssetningar og gagnkvæmra viðskiptalegra athafna. Þáttur (3) næst til frelsis með hvers konar þjónustu, og þáttur (4) til bankaviðskipta. Þáttur 4 nýtist okkur ekki, því það hefur enginn evrópskur banki áhuga á bankaviðskiptum hér, meðan hér er (handónýt) króna. Þegar menn rugla saman EES-samningnum og fullri ESB-aðild Það virðist vera, að Stefán Vagn hafi ekki hugmynd um, að Fjórfrelsið, þættir nr. 1 og 2, og það viðskipta-, athafna- og fjárfestingarfrlesi, sem þeir tryggja, bæði íbúum 27 ESB-landa, auk Noregs og Lichtenstein, hér, og okkur Íslendingum í 29 öðrum löndum, hefur verið í gildi í 30 ár, frá því 1994. Stefán Vagn virðist halda, og gengur hann út frá því í sinni greininni, að þetta viðskipta- og fjárfestingarfrelsi útlendinga hér, og okkar sams konar frelsi erlendis, kæmi fyrst með fullri ESB-aðild. Það er nú þegar til staðar, og hefur verið það í 30 ár!! Önnur eins bábila! Stefáni Vagni verður tíðrætt um þann mikla fjársjóð, auðlindir, sem íslenzk orka á að vera. Hann skrifar: „Við eigum miklu frekar að tryggja eign þjóðarinnar á auðlindum hafsins, orkunni í iðrum jarðar, vindorkunni, fjörðunum og heilnæmu vatni og nýta allt þetta til innlendrar verðmætasköpunar. Innganga í ESB gengur þvert gegn þessu markmiði. Við viljum hvorki selja Landsvirkjun eða selja raforku úr landi, getum við ekki öll verið sammála um það? Við viljum að vindmyllur framtíðar séu í eigu þjóðarinnar og nýtist til orkuskipta og verðmætasköpunar. Við viljum setja skorður við uppkaup erlendra aðila á verðmætu landi“. Um þetta uppblásna froðusnakk skal þetta sagt: 1.Frelsi til þessara kaupa og athafna, fjárfestinga, eftir því sem íslenzkir aðilar kynnu að hafa áhuga á slíkum viðskiptum, sölu til erlendra aðila, íbúa hinna ríkjanna 29, liggur nú þegar fyrir, hefur gert það í 30 ár, og hefur ekkert meða fulla aðild að ESB að gera! Annað mál er svo það, að yfirvöld verða að leyfa. 2.Framtíðarorka Evrópu og heimsins verður fyrst og fremst sólarorka, vindorka og svo sjávarfallaorka, auk þess, sem einhverjir munu halda sig við kjarnorku. Ekkert af þessu þarf að sækja til Íslands eða Íslendinga. ESB/Evrópa/útlönd hafa enga þörf fyrir né þá áhuga á íslenzkri orku, enda vantar Íslendinga sjálfa nú orku. Hvað vantar upp á fulla ESB-aðild? Það, sem vantar upp á fulla ESB-aðild Íslands, sem ESB-umræðan ætti að snúast um, er aðallega tvennt: A.Samkomulag um landbúnaðarmál, en þar sem EES-samningurinn tengir okkur líka við innri markað ESB með landbúnaðarafurðir, eru þessi landbúnaðarmál, hvort sem er, stöðugt í deiglu, auk þess, sem ESB hefur samþykkt undanþágur og vernd landbúnaðar, bæði fyrir Norður-Svíþjóð og Norður-Finnlandi, vegna norrænnar legu, kallað „noðurslóðalandbúnaður“, sem eflaust myndu líka gilda fyrir okkur. B.Samkomulag um fiskimiðin, þar sem okkur væru tryggð full yfirráð yfir þeim, en Malta, sem var í sambærilegri stöðu, þegar þeir sömdu um aðild að ESB 2004, tryggðu sér full yfirráð og nýtingu fiskimiða sinna, á grundvell langrar hefðar og þeirrar staðreyndar, að fiskveiðar voru grundvöllurinn fyrir afkomu Maltverja. Í mínum huga gætu Íslendingar náð svipuðu samkomulagi, þó að fiskimið hér séu stærri og veigameiri, en þau, sem liggja að Möltu. Engin ný ESB-aðildarríki í 12 ár Að lokum skal á það bent, að ESB hefur ekki tekið inn neitt nýtt aðildarríki frá því 2013, þá var Króatía tekin inn, þrátt fyrir að 10 aðildarumsóknir, jafnmargra ríkja, liggi fyrir, sú elzta, umsókn Tyrklands, frá 1987, þar sem ýms aðildarríki vilja tryggja betri samstöðu og samvinnu þeirra ríkja, sem fyrir eru, um ýms grundvallarmál, eins og flóttamannamálin, skiptingu flóttamanna og allt það flókna regluverk, svo og um fyrirkomulag varna ytri landamæra ESB, áður en lengra er haldið með stækkun ríkjasambandsins, upptöku nýrra aðildarríkja. Þannig, að hugmyndir um, að ESB hafi áhuga á Íslandi í jólagjöf, eru út í hött. Auk þess liggur ekkert fyrir um, að Ísland geti fullnægt inntökuskilyrðum ESB nú, eftir m.a. margra ára hallarekstur ríkisins og stórfellda nýja skuldasöfnun. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar