Stöðvið þjóðarmorðið – slítið stjórnmála- og viðskiptasambandi við Ísraelsríki! Sema Erla Serdaroglu skrifar 23. nóvember 2023 15:01 Síðustu daga hafa meira en 14.000 almennir borgarar verið myrtir í Palestínu. Vonir, draumar og framtíð mörg þúsund barna hafa á síðustu dögum endað í fjöldagröfum í Gaza. 2,3 milljónir einstaklinga hafa verið sendir á flótta undan stöðugum sprengjuárásum. Fólki er sagt að flýja og er síðan sprengt. Ekki er til nóg af vatni fyrir alla þyrsta á Gaza, takmarkað er til af mat fyrir þau sem enn eru á lífi, ekki er til eldsneyti til þess að starfrækja spítala til að bjarga þeim særðu. Læknisaðstoð er takmörkuð og hjálpargögn lítil sem engin. Fólk deyr úr hungri, sýkingahætta er mikil og fólk sem bíður í röð eftir brauði er berskjaldað gagnvart sprengjuárás. Ekki er hægt að framkvæma keisaraskurði á konum eins og tíðkast og fyrirburar láta lífið því það þarf að taka þá úr hitakössum. Fleiri börn hafa verið drepin á Gaza en sameiginlegur fjöldi látinna barna á áttakasvæðum síðan 2019. Fleiri starfsmenn Sameinuðu þjóðanna hafa verið myrtir á Gaza en á nokkru öðru svæði í sögu Sameinuðu þjóðanna. Fleiri blaðamenn hafa verið myrtir á Gaza en nokkru átakasvæði síðan 1993. Sjúkrahús hafa verið sprengd. Flóttamannbúðir hafa verið sprengdar. Skólar hafa verið sprengdir. Sjúkrabílar, sprengdir. Moskur og kirkjur, sprengd. Heimili, sprengd. Nánast allt landsvæði Gaza hefur verið sprengt. Ísrael er að fremja þjóðarmorð. Ísrael er að stunda kerfisbundnar þjóðernishreinsanir í Palestínu og eru með skipulögðum hætti að taka yfir palestínskt landsvæði með ítrekuðum fjöldamorðum, stríðsglæpum, glæpum gegn mannúð. Í meira en 75 ár hefur ólöglegt hernám, landrán, og aðskilnaðarstefna ísraelskra stjórnvalda verið stutt af vestrænum leiðtogum, hinu vestræna alþjóðasamfélagi sem og alþjóða- og fjármálastofnunum þess, og nú sjáum við þessa valdhafa koma markvisst í veg fyrir vopnahlé á Gaza. Á sama tíma sjáum við vestrænt alþjóðasamfélag halda áfram að endurskapa og halda uppi ríkjandi orðræðu sem afmennskuvæðir palestínsku þjóðina og skapar réttlætingu fyrir ítrekuðum fjöldamorðum á saklausum borgurum. Íslensk stjórnvöld eru engin undantekning þar á. Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur varð landi og þjóð til skammar á alþjóðavettvangi fyrir stuttu með því að sitja hjá í kosningu um vopnahlé á Gaza á vettvangi Sameinuðu þjóðanna. Það var ekki fyrr en eftir mánuð af endurteknum mótmælum, fjölda samstöðufunda og stöðugum þrýstingi frá almenningi á þingfólk, eftir áskoranir frá mannréttindasamtökum og fagfélögum sem og undirskriftalista sem þúsundir Íslendinga settu nafnið sitt við, að Alþingi brást loksins við þeim þjóðernishreinsunum sem eiga sér nú stað á Gaza og ályktaði þann 9. nóvember s.l. um að kalla eftir vopnahléi í árásum Ísraelsríkis á Palestínu. Gott og vel. En hvað svo? Síðan Alþingi ályktaði um að kalla eftir vopnahléi hafa þúsundir almennra borgara verið drepnir í Palestínu. Ef miðað er við að barn deyr á Gaza á 10 mínútna fresti hafa meira en 2000 börn verið myrt á Gaza síðan Alþingi sagðist ætla að kalla eftir vopnhléi. Vægi pólitískrar ályktunar er fyrst og fremst mælt í þeim aðgerðum sem gripið er til svo kröfum hennar verður náð. Ef ályktun Alþingis frá 9. nóvember s.l. á að vera eitthvað meira en innihaldslaust þvaður verður ríkisstjórn Íslands að grípa til skilvirkra aðgerða til þess að fylgja ályktuninni eftir og stuðla að því að fjöldamorð, stríðsglæpir og landrán ísraelskra stjórnvalda á Gaza verði stöðvað án tafar. Árið 2010, eftir að Ísraelsríki réðst á skipalest með hjálpargögn á leið til Gaza var haft eftir þingmönnum Framsóknar, Vinstri grænna, Samfylkingar og Hreyfingarinnar, að þeir vildu slíta stjórnmálasambandi við Ísrael og beita Ísraela viðskiptaþvingunum beri önnur úrræði ekki árangur. Sem þau gerðu augljóslega ekki. Árið 2014 var haft eftir Katrínu Jakobsdóttur, að nauðsynlegt væri að skoða hvort til greina komi að slíta stjórnmálasambandi við Ísrael vegna stöðunnar á Gaza. Við það tilefni sagði Katrín að ábyrgð íslenskra stjórnvalda sé mikil, sér í lagi í ljósi þess að Palestína er viðurkennt sjálfstætt ríki af stjórnvöldum. Á landsfundi Vinstri grænna árið 215 ályktaði fundurinn um að þjóðarmorð ísraelsríkis á Palestínumönnum verði ekki stöðvarð með aðgerðaleysi. Fundurinn hvatti til þess að sett yrði viðskiptabann a ísraelskar vörur og að ríkisstjórnin slíti stjórnmálasambandi við Ísrael. Nú, þegar Katrín Jakobsdóttir stýrir loks ríkisstjórn Íslands er rekin utanríkisstefna sem gengur gegn öllum þeim gildum og hugsjónum sem hún og flokkurinn hafa byggt alla pólitík á. Sorglegri verður arfleið stjórnmálaafla ekki. Að Ísland skuli eiga í stjórnmála- og viðskiptasambandi við ríki sem hefur um árabil gerst sekt um stríðsglæpi og glæpi gegn mannúð er svartur blettur á utanríkisstefnu Íslands. Hvers konar diplómatískt samstarf við ísraelsk stjórnvöld sendir þau skilaboð til Ísraelsríkis að nýlendustefna þeirra og þjóðernishreinsanir séu ásættanlegar. Að sama skapi er samvinna í alþjóðlegum viðskiptum við Ísrael fjárhagslegur stuðningur við landrán þeirra, hernám og stríðsglæpi. Á meðan íslensk stjórnvöld taka ekki skýra afstöðu og fylgja henni eftir með markvissum aðgerðum til að sýna í verki að Ísland krefjist þess að ríki fylgi alþjóðalögum, þá ber Ísland óbeina ábyrgð á þeim fjöldamorðum sem eiga sér nú stað í Palestínu og gerir okkur öll samsek. Ég neita að vera gerð samsek í þjóðarmorði og fer því fram á að Ísland slíti stjórnmálasambandi við Ísrael og setji viðskiptabann á ríkið án tafar! Með því að gera svo getur Ísland sett hvetjandi fordæmi fyrir ríki og alþjóðastofnanir og aukið líkurnar á að hægt verði að enda þær þjóðernishreinsanir sem nú eiga sér stað og stöðva frekara hernám, landrán og aðskilnaðarstefnu ísraelskra stjórnvalda og hefja afnýlenduvæðingu hernuminna palestínskra svæða. Með því að gera svo er hægt að frelsa Palestínu. Sema Erla Serdaroglu Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sema Erla Serdar Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Stjórnleysi í íslenskri dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Olíumjólk Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld í Kópavogi þau hæstu á landinu Örn Arnarson skrifar Sjá meira
Síðustu daga hafa meira en 14.000 almennir borgarar verið myrtir í Palestínu. Vonir, draumar og framtíð mörg þúsund barna hafa á síðustu dögum endað í fjöldagröfum í Gaza. 2,3 milljónir einstaklinga hafa verið sendir á flótta undan stöðugum sprengjuárásum. Fólki er sagt að flýja og er síðan sprengt. Ekki er til nóg af vatni fyrir alla þyrsta á Gaza, takmarkað er til af mat fyrir þau sem enn eru á lífi, ekki er til eldsneyti til þess að starfrækja spítala til að bjarga þeim særðu. Læknisaðstoð er takmörkuð og hjálpargögn lítil sem engin. Fólk deyr úr hungri, sýkingahætta er mikil og fólk sem bíður í röð eftir brauði er berskjaldað gagnvart sprengjuárás. Ekki er hægt að framkvæma keisaraskurði á konum eins og tíðkast og fyrirburar láta lífið því það þarf að taka þá úr hitakössum. Fleiri börn hafa verið drepin á Gaza en sameiginlegur fjöldi látinna barna á áttakasvæðum síðan 2019. Fleiri starfsmenn Sameinuðu þjóðanna hafa verið myrtir á Gaza en á nokkru öðru svæði í sögu Sameinuðu þjóðanna. Fleiri blaðamenn hafa verið myrtir á Gaza en nokkru átakasvæði síðan 1993. Sjúkrahús hafa verið sprengd. Flóttamannbúðir hafa verið sprengdar. Skólar hafa verið sprengdir. Sjúkrabílar, sprengdir. Moskur og kirkjur, sprengd. Heimili, sprengd. Nánast allt landsvæði Gaza hefur verið sprengt. Ísrael er að fremja þjóðarmorð. Ísrael er að stunda kerfisbundnar þjóðernishreinsanir í Palestínu og eru með skipulögðum hætti að taka yfir palestínskt landsvæði með ítrekuðum fjöldamorðum, stríðsglæpum, glæpum gegn mannúð. Í meira en 75 ár hefur ólöglegt hernám, landrán, og aðskilnaðarstefna ísraelskra stjórnvalda verið stutt af vestrænum leiðtogum, hinu vestræna alþjóðasamfélagi sem og alþjóða- og fjármálastofnunum þess, og nú sjáum við þessa valdhafa koma markvisst í veg fyrir vopnahlé á Gaza. Á sama tíma sjáum við vestrænt alþjóðasamfélag halda áfram að endurskapa og halda uppi ríkjandi orðræðu sem afmennskuvæðir palestínsku þjóðina og skapar réttlætingu fyrir ítrekuðum fjöldamorðum á saklausum borgurum. Íslensk stjórnvöld eru engin undantekning þar á. Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur varð landi og þjóð til skammar á alþjóðavettvangi fyrir stuttu með því að sitja hjá í kosningu um vopnahlé á Gaza á vettvangi Sameinuðu þjóðanna. Það var ekki fyrr en eftir mánuð af endurteknum mótmælum, fjölda samstöðufunda og stöðugum þrýstingi frá almenningi á þingfólk, eftir áskoranir frá mannréttindasamtökum og fagfélögum sem og undirskriftalista sem þúsundir Íslendinga settu nafnið sitt við, að Alþingi brást loksins við þeim þjóðernishreinsunum sem eiga sér nú stað á Gaza og ályktaði þann 9. nóvember s.l. um að kalla eftir vopnahléi í árásum Ísraelsríkis á Palestínu. Gott og vel. En hvað svo? Síðan Alþingi ályktaði um að kalla eftir vopnahléi hafa þúsundir almennra borgara verið drepnir í Palestínu. Ef miðað er við að barn deyr á Gaza á 10 mínútna fresti hafa meira en 2000 börn verið myrt á Gaza síðan Alþingi sagðist ætla að kalla eftir vopnhléi. Vægi pólitískrar ályktunar er fyrst og fremst mælt í þeim aðgerðum sem gripið er til svo kröfum hennar verður náð. Ef ályktun Alþingis frá 9. nóvember s.l. á að vera eitthvað meira en innihaldslaust þvaður verður ríkisstjórn Íslands að grípa til skilvirkra aðgerða til þess að fylgja ályktuninni eftir og stuðla að því að fjöldamorð, stríðsglæpir og landrán ísraelskra stjórnvalda á Gaza verði stöðvað án tafar. Árið 2010, eftir að Ísraelsríki réðst á skipalest með hjálpargögn á leið til Gaza var haft eftir þingmönnum Framsóknar, Vinstri grænna, Samfylkingar og Hreyfingarinnar, að þeir vildu slíta stjórnmálasambandi við Ísrael og beita Ísraela viðskiptaþvingunum beri önnur úrræði ekki árangur. Sem þau gerðu augljóslega ekki. Árið 2014 var haft eftir Katrínu Jakobsdóttur, að nauðsynlegt væri að skoða hvort til greina komi að slíta stjórnmálasambandi við Ísrael vegna stöðunnar á Gaza. Við það tilefni sagði Katrín að ábyrgð íslenskra stjórnvalda sé mikil, sér í lagi í ljósi þess að Palestína er viðurkennt sjálfstætt ríki af stjórnvöldum. Á landsfundi Vinstri grænna árið 215 ályktaði fundurinn um að þjóðarmorð ísraelsríkis á Palestínumönnum verði ekki stöðvarð með aðgerðaleysi. Fundurinn hvatti til þess að sett yrði viðskiptabann a ísraelskar vörur og að ríkisstjórnin slíti stjórnmálasambandi við Ísrael. Nú, þegar Katrín Jakobsdóttir stýrir loks ríkisstjórn Íslands er rekin utanríkisstefna sem gengur gegn öllum þeim gildum og hugsjónum sem hún og flokkurinn hafa byggt alla pólitík á. Sorglegri verður arfleið stjórnmálaafla ekki. Að Ísland skuli eiga í stjórnmála- og viðskiptasambandi við ríki sem hefur um árabil gerst sekt um stríðsglæpi og glæpi gegn mannúð er svartur blettur á utanríkisstefnu Íslands. Hvers konar diplómatískt samstarf við ísraelsk stjórnvöld sendir þau skilaboð til Ísraelsríkis að nýlendustefna þeirra og þjóðernishreinsanir séu ásættanlegar. Að sama skapi er samvinna í alþjóðlegum viðskiptum við Ísrael fjárhagslegur stuðningur við landrán þeirra, hernám og stríðsglæpi. Á meðan íslensk stjórnvöld taka ekki skýra afstöðu og fylgja henni eftir með markvissum aðgerðum til að sýna í verki að Ísland krefjist þess að ríki fylgi alþjóðalögum, þá ber Ísland óbeina ábyrgð á þeim fjöldamorðum sem eiga sér nú stað í Palestínu og gerir okkur öll samsek. Ég neita að vera gerð samsek í þjóðarmorði og fer því fram á að Ísland slíti stjórnmálasambandi við Ísrael og setji viðskiptabann á ríkið án tafar! Með því að gera svo getur Ísland sett hvetjandi fordæmi fyrir ríki og alþjóðastofnanir og aukið líkurnar á að hægt verði að enda þær þjóðernishreinsanir sem nú eiga sér stað og stöðva frekara hernám, landrán og aðskilnaðarstefnu ísraelskra stjórnvalda og hefja afnýlenduvæðingu hernuminna palestínskra svæða. Með því að gera svo er hægt að frelsa Palestínu. Sema Erla Serdaroglu
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar