Árás á þjóðríkið Ólafur Ísleifsson skrifar 3. mars 2023 07:00 Við búum við hættuástand á landamærum að dómi ríkislögreglustjóra. Við horfum upp á ósjálfbæran innflutning fólks sem svarar til heils myndarlegs bæjarfélags á ári hverju. Styttist í að óbreyttu að ársskammturinn verði eins og einn Garðabær. Enginn hefur bent á hvar á að taka peninga til standa undir þessu? Ekki rennur það fé til að styðja við þá sem höllustum fæti standa eða til nauðsynlegra úrbóta í heilbrigðiskerfinu. Kostnaður við hælisleitendakerfið sýnist ríkisleyndarmál sem þolir ekki birtingu. Aðeins er birtur beinn kostnaður að einhverju marki en óbeinn kostnaður liggur milli hluta og fæst ekki upp gefinn. Skrúðmælgi er notuð til að fegra bágt ástand eins og með því að kalla íbúðir fyrir hælisleitendur búsetuúrræði. Nágrannaþjóðirnar hafa söðlað um og horfið frá þeirri stefnu opinna landamæra sem hér er fylgt. Breið samstaða ríkir um að taka á vandanum af raunsæi og skynsemi. Danmörk, sem við berum okkur gjarnan saman við, er lýsandi dæmi. Mette Fredriksen, forsætisráðherra Dana lýsir fyrri stefnu sem mistökum og segir hælisleitendakerfi Evrópu hrunið. Spjótin beinast að þjóðríkinu Við erum ekki komin lengra en svo að hér virðist fólk komast upp með að ræða mál af draumlyndi og óskhyggju en mest í þágu eigin hagsmuna. Staðreyndir og rök virðast ekki hreyfa við fólki sem kallar eftir opnum landamærum. Málþóf pírata ber með sér að engin þekking sýnist fyrir hendi á kúvendingunni sem orðin er á stefnu nágrannalanda. Í Danmörku ber hátt stefnumörkun jafnaðarmanna sem lyfti þeim í fylgishæðir og leiða þeir nú ríkisstjórn annað kjörtímabilið í röð undir forystu Mette Fredriksen. Stefna Dana er reist á langri reynslu og miður vel heppnuðum árangri. Þjóðríki án öruggra landamæra rís ekki undir nafni. Tómt mál er að tala um fullveldi þjóðarinnar þegar stjórnvöld standa frammi fyrir opnum landamærum og hafa ekkert um það að segja hverjir koma hingað til að setjast hér að. Í þessu ljósi má jafna málþófi pírata og kröfu um galopin landamæri við árás á þjóðríki Íslendinga sem þeir leiddu með stuðningi Samfylkingar og Viðreisnar. Þessi árás er ekki bundin við málþófið heldur er viðvarandi. Þau og samstarfsflokkar þeirra vilja þjóðríkið feigt. Málþófið snerist að nafninu til um mannréttindi en áherslan var á góðmennsku og mannúð þeirra sjálfra eins og fleirum sýnist tamt að skreyta sig með. Opin landamæri sem þau kalla eftir hafa fyrirsjáanlegar afleiðingar: Ein er sú að við verðum eins og hver önnur Belgía og tölum belgísku. Þáttur Samfylkingar og Viðreisnar Einstakir þingmenn Samfylkingar hafa haldið uppi háværum málflutningi í sama dúr og píratar og sýnast ekkert vilja kannast við danska systurflokkinn og virða vettergis baráttu hans í þágu danskra gilda. Þeir skirrast ekki við að bera brigður á hina dönsku stefnu og hafa ranglega sagt hana umdeilda í Danmörku. Hún er ekki umdeildari en svo að hún kom vart við sögu í þingkosningum á liðnu hausti. Yfirgnæfandi meirihluti danskra þingmanna styður stórherta stefnu eins og sést af atkvæðagreiðslum í danska þjóðþinginu. Viðreisn er ekki langt undan og víkur sér undan að axla ábyrgð gagnvart þeim aðstæðum sem við búum við. Ákafasti talsmaður flokksins í málaflokknum hlaut nýlega flokkslega upphefð í viðurkenningarskyni fyrir málflutning sem vart verður kenndur við þekkingu eða hófstillingu. Ábyrgð æðstu stjórnvalda Þegar þjóðríkið liggur undir árás þriggja flokka á Alþingi, ef bein atlaga og meðvirkni reiknast saman, blasir við að æðsta forysta ríkisstjórnarinnar getur ekki setið hjá. Æðstu forystumenn verða að axla þá ábyrgð sem fylgir því að hafa tekið að sér forystu fyrir ríkisstjórn. Greiða fyrir nauðsynlegum lagabreytingum umfram þær sem nú standa fyrir dyrum til að laga íslenska löggjöf að því sem gerist og gengur í nágrannalöndunum. Frumskilyrði er að fella brott löglausa ákvörðun úrskurðarnefndar útlendingamála um að meðhöndla efnahagsferðalanga, t.d. frá Venesúela, sem flóttamenn sem þeir eru ekki. Æðsta skylda stjórnvalda er að standa vörð um þjóðríkið og fullveldi þjóðarinnar. Undan þeirri skyldu fá forystumenn ekki vikist. Þeir standa frammi fyrir að rísa undir ábyrgð þegar alvarlegt hættuástand ríkir á landamærunum og harðri sókn er haldið uppi af hálfu aðila sem vilja íslenskt þjóðríki feigt. Tíminn til aðgerða er núna. Höfundur er hagfræðingur og fv. alþingismaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Ísleifsson Flóttafólk á Íslandi Mest lesið Skattaferðalandið Ísland Björn Ragnarsson Skoðun Öryggisgæslu í Mjódd, núna, takk fyrir! Helgi Áss Grétarsson Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir Skoðun Erum við ennþá hrædd við Davíð Oddsson? Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn launafólki og atvinnulausum Finnbjörn A. Hermannson Skoðun Saman getum við komið í veg fyrir slag Alma D. Möller Skoðun Eru álverin á Íslandi útlensk? Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Einkavæðing orkunnar, skattasniðganga og lífeyrissjóðir Ögmundur Jónasson Skoðun Svar til stjórnunarlegs ábyrgðarmanns frá Keflavík Soffía Sigurðardóttir Skoðun Skjáheimsókn getur dimmu í dagsljós breytt Auður Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar Skoðun Þjóðkirkjan engu svarar – hylur sig í fræðilegri þoku Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Borgarstefna kallar á aðgerðir og fjármagn Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Skjáheimsókn getur dimmu í dagsljós breytt Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru álverin á Íslandi útlensk? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Öryggisgæslu í Mjódd, núna, takk fyrir! Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Erum við ennþá hrædd við Davíð Oddsson? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Saman getum við komið í veg fyrir slag Alma D. Möller skrifar Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir skrifar Skoðun Blóðtaka er ekki landbúnaður Guðrún Scheving Thorsteinsson,Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Svar til stjórnunarlegs ábyrgðarmanns frá Keflavík Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn launafólki og atvinnulausum Finnbjörn A. Hermannson skrifar Skoðun 764/O9A: Kannt þú að vernda barnið á netinu? Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Opinberir starfsmenn kjósa síður áminningarskyldu Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Einkavæðing orkunnar, skattasniðganga og lífeyrissjóðir Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Er gervigreindarprestur trúlaus eða trúaður? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Skattaferðalandið Ísland Björn Ragnarsson skrifar Skoðun Til hamingju Víkingur Heiðar! Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna: Ástæður þess að enginn bauð í skólamáltíðir í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Líf eftir afplánun – þegar stuðningur gerir frelsið raunverulegt Steinunn Ósk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Á hvorum endanum viljum við byrja að skera af? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Bakslag í opinberri þróunarsamvinnu Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Fyrirmyndar forvarnarstefna í Mosfellsbæ Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun Hvernig léttum við daglega lífið þitt? Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Kína mun ekki bjarga Vesturlöndum að þessu sinni Sæþór Randalsson skrifar Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir skrifar Sjá meira
Við búum við hættuástand á landamærum að dómi ríkislögreglustjóra. Við horfum upp á ósjálfbæran innflutning fólks sem svarar til heils myndarlegs bæjarfélags á ári hverju. Styttist í að óbreyttu að ársskammturinn verði eins og einn Garðabær. Enginn hefur bent á hvar á að taka peninga til standa undir þessu? Ekki rennur það fé til að styðja við þá sem höllustum fæti standa eða til nauðsynlegra úrbóta í heilbrigðiskerfinu. Kostnaður við hælisleitendakerfið sýnist ríkisleyndarmál sem þolir ekki birtingu. Aðeins er birtur beinn kostnaður að einhverju marki en óbeinn kostnaður liggur milli hluta og fæst ekki upp gefinn. Skrúðmælgi er notuð til að fegra bágt ástand eins og með því að kalla íbúðir fyrir hælisleitendur búsetuúrræði. Nágrannaþjóðirnar hafa söðlað um og horfið frá þeirri stefnu opinna landamæra sem hér er fylgt. Breið samstaða ríkir um að taka á vandanum af raunsæi og skynsemi. Danmörk, sem við berum okkur gjarnan saman við, er lýsandi dæmi. Mette Fredriksen, forsætisráðherra Dana lýsir fyrri stefnu sem mistökum og segir hælisleitendakerfi Evrópu hrunið. Spjótin beinast að þjóðríkinu Við erum ekki komin lengra en svo að hér virðist fólk komast upp með að ræða mál af draumlyndi og óskhyggju en mest í þágu eigin hagsmuna. Staðreyndir og rök virðast ekki hreyfa við fólki sem kallar eftir opnum landamærum. Málþóf pírata ber með sér að engin þekking sýnist fyrir hendi á kúvendingunni sem orðin er á stefnu nágrannalanda. Í Danmörku ber hátt stefnumörkun jafnaðarmanna sem lyfti þeim í fylgishæðir og leiða þeir nú ríkisstjórn annað kjörtímabilið í röð undir forystu Mette Fredriksen. Stefna Dana er reist á langri reynslu og miður vel heppnuðum árangri. Þjóðríki án öruggra landamæra rís ekki undir nafni. Tómt mál er að tala um fullveldi þjóðarinnar þegar stjórnvöld standa frammi fyrir opnum landamærum og hafa ekkert um það að segja hverjir koma hingað til að setjast hér að. Í þessu ljósi má jafna málþófi pírata og kröfu um galopin landamæri við árás á þjóðríki Íslendinga sem þeir leiddu með stuðningi Samfylkingar og Viðreisnar. Þessi árás er ekki bundin við málþófið heldur er viðvarandi. Þau og samstarfsflokkar þeirra vilja þjóðríkið feigt. Málþófið snerist að nafninu til um mannréttindi en áherslan var á góðmennsku og mannúð þeirra sjálfra eins og fleirum sýnist tamt að skreyta sig með. Opin landamæri sem þau kalla eftir hafa fyrirsjáanlegar afleiðingar: Ein er sú að við verðum eins og hver önnur Belgía og tölum belgísku. Þáttur Samfylkingar og Viðreisnar Einstakir þingmenn Samfylkingar hafa haldið uppi háværum málflutningi í sama dúr og píratar og sýnast ekkert vilja kannast við danska systurflokkinn og virða vettergis baráttu hans í þágu danskra gilda. Þeir skirrast ekki við að bera brigður á hina dönsku stefnu og hafa ranglega sagt hana umdeilda í Danmörku. Hún er ekki umdeildari en svo að hún kom vart við sögu í þingkosningum á liðnu hausti. Yfirgnæfandi meirihluti danskra þingmanna styður stórherta stefnu eins og sést af atkvæðagreiðslum í danska þjóðþinginu. Viðreisn er ekki langt undan og víkur sér undan að axla ábyrgð gagnvart þeim aðstæðum sem við búum við. Ákafasti talsmaður flokksins í málaflokknum hlaut nýlega flokkslega upphefð í viðurkenningarskyni fyrir málflutning sem vart verður kenndur við þekkingu eða hófstillingu. Ábyrgð æðstu stjórnvalda Þegar þjóðríkið liggur undir árás þriggja flokka á Alþingi, ef bein atlaga og meðvirkni reiknast saman, blasir við að æðsta forysta ríkisstjórnarinnar getur ekki setið hjá. Æðstu forystumenn verða að axla þá ábyrgð sem fylgir því að hafa tekið að sér forystu fyrir ríkisstjórn. Greiða fyrir nauðsynlegum lagabreytingum umfram þær sem nú standa fyrir dyrum til að laga íslenska löggjöf að því sem gerist og gengur í nágrannalöndunum. Frumskilyrði er að fella brott löglausa ákvörðun úrskurðarnefndar útlendingamála um að meðhöndla efnahagsferðalanga, t.d. frá Venesúela, sem flóttamenn sem þeir eru ekki. Æðsta skylda stjórnvalda er að standa vörð um þjóðríkið og fullveldi þjóðarinnar. Undan þeirri skyldu fá forystumenn ekki vikist. Þeir standa frammi fyrir að rísa undir ábyrgð þegar alvarlegt hættuástand ríkir á landamærunum og harðri sókn er haldið uppi af hálfu aðila sem vilja íslenskt þjóðríki feigt. Tíminn til aðgerða er núna. Höfundur er hagfræðingur og fv. alþingismaður.
Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir Skoðun
Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar
Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir skrifar
Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna: Ástæður þess að enginn bauð í skólamáltíðir í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Líf eftir afplánun – þegar stuðningur gerir frelsið raunverulegt Steinunn Ósk Óskarsdóttir skrifar
Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson skrifar
Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir Skoðun