Guð blessi börnin okkar og barnabörn, en við sjálf verðum líka að gæta þeirra Ole Anton Bieltvedt skrifar 22. febrúar 2023 10:01 Í síðustu viku skrifaði ég grein undir fyrirsögninni: „Guð blessi börnin okkar...“. Hún snérist um það, að ófriðsamlegt væri í heiminum og friður í Vestur Evrópu og Asíu væri ótryggur. Ég benti á, að Asía, með Xi í Kína, sem vill sameina Taívan Kína, og Kim í Norður-Kóreu, sem vill þjarma að Bandaríkjunum, með sílangdrægari eldflaugum og kjarnorkuvopnum, væri púðurtunna, sem gæti sprungið í loft upp hvenær sem væri. Ástæða þessarar greiningar Í raun gekk þessi hugleiðing og greining út á það, að við, Íslendingar, opnuðum augun fyrir því, að efnahags- og hernaðargeta Bandaríkjanna myndi í vaxandi mæli beinast að Asíu, og, að við gætum ekki lengur treyst á Bandaríkin með varnir og öryggi Evrópu. NATO, sem byggt væri í kringum Bandaríkin, væri engin framtíðarlausn. Evrópa yrði að geta staðið á eigin fótum með varnir sínar og öryggi. Við yrðum að vera þar með. Hugboð bandarísks hershöfðingja Bæta má því við, að nýlega lét bandarískur 4ra-stjörnu hershöfðingi (Four-star Air Force General), Mike Minihan, þá skoðun í ljós, að margt benti til, að til stríðs myndi koma milli Bandaríkjanna og Kína þá þegar 2025. Í minnisblaði, sem hann sendi undirmönnum sínum, en það lak síðan til fjölmiðla, bað hann þá, að búa sig sem allra bezt undir það, að þetta gæti gerzt. „I hope I am wrong. My gut tells me we will fight in 2025“, sagði Minihan. Í ljósi þess, að Kína hefur unnið að því um árabil að styrkja hernaðarmátt sinn, ná Bandaríkjunum á allan hátt, helzt fara fram úr þeim, til að skapa grundvöll fyrir heimsyfirráðum, í síðasta lagi 2050, liggur fyrir, að Bandaríkin hafa, með Xi og Kim, meira en nóg á sinni könnu. Forsenda fyrir hernaðarmætti Segja má, að sú keðja, sem hernaðarmáttur byggir á, samanstandi af þessum hlekkjum: Menntun-þekking-efnahagslegar framfarir-efnahagslegur styrkur-uppbygging hernaðarmáttar. Í þessu ljósi er vert að líta til þeirrar alþjóðlegu efnahagslegu framþróunar, sem vænta má fram til 2050. PwC er alþjóðlegt rannsóknar- og ráðgjafarsetur með aðsetur í 152 löndum og 328.000 starfsmenn. Þeir leiðbeina helztu ríkisstjórnum heims svo og yfir 400 af stærstu fyrirtækjum heims um þróun fólksfjölda, efnahagsmála, kaupmáttar, efnahagsstyrks, hernaðarstyrks og áhrifa, og hafa til þess færustu sérfræðinga og vísindmenn. Eftirfarandi byggist á þeirra spá: Þróun G7 og E7 G7 eru Þýzkaland, Frakkland, Bretland, Ítalía, Bandaríkin, Kanada og Japan. E7 eru, aftur á móti, Kína, Indland, Indónesía, Brasilía, Mexíkó, Rússland og Tyrkland. Ef efnahagsgeta er mæld í kaupmætti, þá var efnahgsstyrkur G7-landanna tvöfalt meiri en efnahagsgeta E7-landanna árið 1995. Árið 2016 var efnahagsstyrkur þessara tveggja blokka orðinn svipaður. Hvor blokkin stóð fyrir um 33 prósentum efnahagsgetu heimsins, og allar aðrir þjóðir til samans fyrir þeim þriðjungi, sem upp á vantar. Árið 2050 telur PwC að E7 muni standa fyrir 50 prósentum af efnahgsgetunni, G7 fyrir aðeins 20 prósentum og önnur lönd fyrir 30 prósentum. Ef hernaðarmáttur er beintengdur efnahagsmætti, er, þannig, ljóst, að E7- ríkin gætu búið yfir tvöföldum hernaðarmætti G7-ríkjanna 2050. Staða og þróun einstakra ríkja Mælt í kaupgetu er Kína mesta efnahagsveldi heims og verður það áfram 2050. Nr. 2 í dag eru Bandaríkin. Þau munu falla í 3. sæti. Nr. 3 í dag er Indland, sem fer í 2. sæti 2050. Nr. 4 í dag er Japan, sem mun falla í 8. sæti. Indónesía mun taka 4. sætið. 5. sætið í dag er Þýzkaland, sem mun falla í 9. sæti. Brasilía mun taka 5. sætið. Rússland er og heldur 6. sæti. Mexíkó mun taka við 7. sæti. Bretland fer úr 9. sæti í það 10, og Tyrkland mun fara fram úr Frakklandi. Miðað við þessa spá, á efnahags- og hernaðarstyrkur hinna ýmsu þjóða eftir að gjörbreytast fram til 2050. Það mun þrengja að Evrópu. Valda- og áhrifablokkir Stofnað var til nýrrar valdablokkar 2006, BRICS, sem lítið hefur farið fyrir, þó að þarna hafi orðið til valdamesta blokk heims, allt í senn með tilliti til fólksfjölda, efnahagslegs styrks og hernaðarmáttar. BRICS stendur fyrir Brasilía, Rússland, Indland, Kína (China) og Suður-Afríka. Ekkert þessara ríkja, BICS, fordæmir Úkraínuinnrás Pútíns. Af 6 mestu efnahagsríkjum heims 2050, verða 4 BRICS-lönd. Af um 10 milljarða jarðarbúa 2050, verða 5-6 milljarðar í BRICS-löndum. Ef Tyrkland, Úkraína og öll Balkan-lönd verða komin í Evrópusambandið, og Bretland gengur aftur inn, sem vænta má, verða ESB-íbúar um 700 milljónir 2050. NAFTA (ríki Norður-Ameríku), nú USMCA, verða um 500 milljónir manna. NATO-ríkin, ef USA helzt þar, vera um 1,1 milljarður. BRICS mun þannig drottna yfir öllum öðrum blokkum, í öllu tilliti. Niðurstaða – lærdómur Hví þessi samantekt? Ekki geta Íslendingar ráðið miklu um þetta framtíðarferðalag heimsbyggðarinnar. Nei, en Ísland getur ráðið nokkru um sitt eigið ferðalag. Það má og getur ekki gengið, nema í eina átt: Til fulls og ótakmarkaðs samstarfs við aðrar Evrópuþjóðir, með fullum réttindum og áhrifum, skjóli og vernd, sem fullgildur meðlimur Evrópusambandsins. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun Skoðun Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal skrifar Skoðun Malað dag eftir dag eftir dag Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan hindrar kjarabætur Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hvernig er staða lesblindra á Íslandi? Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald skrifar Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson skrifar Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé skrifar Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason skrifar Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell skrifar Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Fylgið fór vegna fullveldismáls Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Er Ísrael ennþá útvalin þjóð Guðs? Ómar Torfason skrifar Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Sjá meira
Í síðustu viku skrifaði ég grein undir fyrirsögninni: „Guð blessi börnin okkar...“. Hún snérist um það, að ófriðsamlegt væri í heiminum og friður í Vestur Evrópu og Asíu væri ótryggur. Ég benti á, að Asía, með Xi í Kína, sem vill sameina Taívan Kína, og Kim í Norður-Kóreu, sem vill þjarma að Bandaríkjunum, með sílangdrægari eldflaugum og kjarnorkuvopnum, væri púðurtunna, sem gæti sprungið í loft upp hvenær sem væri. Ástæða þessarar greiningar Í raun gekk þessi hugleiðing og greining út á það, að við, Íslendingar, opnuðum augun fyrir því, að efnahags- og hernaðargeta Bandaríkjanna myndi í vaxandi mæli beinast að Asíu, og, að við gætum ekki lengur treyst á Bandaríkin með varnir og öryggi Evrópu. NATO, sem byggt væri í kringum Bandaríkin, væri engin framtíðarlausn. Evrópa yrði að geta staðið á eigin fótum með varnir sínar og öryggi. Við yrðum að vera þar með. Hugboð bandarísks hershöfðingja Bæta má því við, að nýlega lét bandarískur 4ra-stjörnu hershöfðingi (Four-star Air Force General), Mike Minihan, þá skoðun í ljós, að margt benti til, að til stríðs myndi koma milli Bandaríkjanna og Kína þá þegar 2025. Í minnisblaði, sem hann sendi undirmönnum sínum, en það lak síðan til fjölmiðla, bað hann þá, að búa sig sem allra bezt undir það, að þetta gæti gerzt. „I hope I am wrong. My gut tells me we will fight in 2025“, sagði Minihan. Í ljósi þess, að Kína hefur unnið að því um árabil að styrkja hernaðarmátt sinn, ná Bandaríkjunum á allan hátt, helzt fara fram úr þeim, til að skapa grundvöll fyrir heimsyfirráðum, í síðasta lagi 2050, liggur fyrir, að Bandaríkin hafa, með Xi og Kim, meira en nóg á sinni könnu. Forsenda fyrir hernaðarmætti Segja má, að sú keðja, sem hernaðarmáttur byggir á, samanstandi af þessum hlekkjum: Menntun-þekking-efnahagslegar framfarir-efnahagslegur styrkur-uppbygging hernaðarmáttar. Í þessu ljósi er vert að líta til þeirrar alþjóðlegu efnahagslegu framþróunar, sem vænta má fram til 2050. PwC er alþjóðlegt rannsóknar- og ráðgjafarsetur með aðsetur í 152 löndum og 328.000 starfsmenn. Þeir leiðbeina helztu ríkisstjórnum heims svo og yfir 400 af stærstu fyrirtækjum heims um þróun fólksfjölda, efnahagsmála, kaupmáttar, efnahagsstyrks, hernaðarstyrks og áhrifa, og hafa til þess færustu sérfræðinga og vísindmenn. Eftirfarandi byggist á þeirra spá: Þróun G7 og E7 G7 eru Þýzkaland, Frakkland, Bretland, Ítalía, Bandaríkin, Kanada og Japan. E7 eru, aftur á móti, Kína, Indland, Indónesía, Brasilía, Mexíkó, Rússland og Tyrkland. Ef efnahagsgeta er mæld í kaupmætti, þá var efnahgsstyrkur G7-landanna tvöfalt meiri en efnahagsgeta E7-landanna árið 1995. Árið 2016 var efnahagsstyrkur þessara tveggja blokka orðinn svipaður. Hvor blokkin stóð fyrir um 33 prósentum efnahagsgetu heimsins, og allar aðrir þjóðir til samans fyrir þeim þriðjungi, sem upp á vantar. Árið 2050 telur PwC að E7 muni standa fyrir 50 prósentum af efnahgsgetunni, G7 fyrir aðeins 20 prósentum og önnur lönd fyrir 30 prósentum. Ef hernaðarmáttur er beintengdur efnahagsmætti, er, þannig, ljóst, að E7- ríkin gætu búið yfir tvöföldum hernaðarmætti G7-ríkjanna 2050. Staða og þróun einstakra ríkja Mælt í kaupgetu er Kína mesta efnahagsveldi heims og verður það áfram 2050. Nr. 2 í dag eru Bandaríkin. Þau munu falla í 3. sæti. Nr. 3 í dag er Indland, sem fer í 2. sæti 2050. Nr. 4 í dag er Japan, sem mun falla í 8. sæti. Indónesía mun taka 4. sætið. 5. sætið í dag er Þýzkaland, sem mun falla í 9. sæti. Brasilía mun taka 5. sætið. Rússland er og heldur 6. sæti. Mexíkó mun taka við 7. sæti. Bretland fer úr 9. sæti í það 10, og Tyrkland mun fara fram úr Frakklandi. Miðað við þessa spá, á efnahags- og hernaðarstyrkur hinna ýmsu þjóða eftir að gjörbreytast fram til 2050. Það mun þrengja að Evrópu. Valda- og áhrifablokkir Stofnað var til nýrrar valdablokkar 2006, BRICS, sem lítið hefur farið fyrir, þó að þarna hafi orðið til valdamesta blokk heims, allt í senn með tilliti til fólksfjölda, efnahagslegs styrks og hernaðarmáttar. BRICS stendur fyrir Brasilía, Rússland, Indland, Kína (China) og Suður-Afríka. Ekkert þessara ríkja, BICS, fordæmir Úkraínuinnrás Pútíns. Af 6 mestu efnahagsríkjum heims 2050, verða 4 BRICS-lönd. Af um 10 milljarða jarðarbúa 2050, verða 5-6 milljarðar í BRICS-löndum. Ef Tyrkland, Úkraína og öll Balkan-lönd verða komin í Evrópusambandið, og Bretland gengur aftur inn, sem vænta má, verða ESB-íbúar um 700 milljónir 2050. NAFTA (ríki Norður-Ameríku), nú USMCA, verða um 500 milljónir manna. NATO-ríkin, ef USA helzt þar, vera um 1,1 milljarður. BRICS mun þannig drottna yfir öllum öðrum blokkum, í öllu tilliti. Niðurstaða – lærdómur Hví þessi samantekt? Ekki geta Íslendingar ráðið miklu um þetta framtíðarferðalag heimsbyggðarinnar. Nei, en Ísland getur ráðið nokkru um sitt eigið ferðalag. Það má og getur ekki gengið, nema í eina átt: Til fulls og ótakmarkaðs samstarfs við aðrar Evrópuþjóðir, með fullum réttindum og áhrifum, skjóli og vernd, sem fullgildur meðlimur Evrópusambandsins. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni.
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar
Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar
Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar
Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar
Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar