Stefnurnar verða lagaðar fram í Héraðsdómi Reykjavíkur í september. Sérsveit ríkislögreglustjóra og lögreglan á Norðurlandi vestra tóku þátt í aðgerðunum í Hrútafirði sem Hrafn segir hafa verið óþarflega harkaleg.
„Í þann mund er stefnandi var að ganga til náða hafi birst honum vopnuð víkingasveit utan úr myrkrinu. Hafi sveitin ógnað honum með byssum, sem hann taldi vera vélbyssur, og hafi honum verið skipað að hafa hendur sýnilegar, ganga frá húsinu og í átt til lögreglunnar og fara niður á hnén,“ er haft eftir Hrafni í stefnunni.

Eftir að lögreglumenn hafi fært hann í handjárn og framkvæmt líkamsleit hafi heimilislæknir sem var með í för umsvifalaust staðfest að Hrafn væri „í maníu“.
Í kjölfarið hafi Hrafn verið fluttur handjárnaður með sjúkrabíl til Reykjavíkur og vistaður gegn vilja sínum á bráðageðdeild 32C á Landspítalanum eftir að læknar mátu hann vera í „miklu örlyndi“.
Hrafn kveðst ekki hafa verið upplýstur um réttarstöðu sína á meðan þessum aðgerðum stóð. Hrafn ræðir handtökuna og veikindin í helgarblaði Fréttablaðsins.
Vistin einkennst af endurteknum mannréttindabrotum
Um þremur dögum eftir að hann var vistaður á deild 32C samþykkti sýslumaðurinn á höfuðborgarsvæðinu að Hrafn yrði nauðungarvistaður í 21 dag og sú ákvörðun næst staðfest með úrskurði héraðsdóms Reykjavíkur. Sú vistun var síðar framlengd og lauk 7. desember 2020 eða samtals 37 sólarhringum eftir handtökuna.
Hrafn fullyrðir að vist hans á deild 32C hafi einkennst af endurteknum og samfelldum brotum á mannréttindum hans. Hann hafi meðal annars verið þvingaður til lyfjainntöku, ekki fengið að fara út undir bert loft, ekki fengið að ráðfæra sig við verjanda sinn í einrúmi, ekki haft leyfi til að taka á móti heimsóknum eða eiga símtöl og ekki haft heimild til að hafa tölvu til afnota.
Hafi verið mjög ógnandi og sveiflað hnífum
Hrafn segir engar forsendur hafa verið fyrir hörðum aðgerðum lögreglu. Vísað er til lögregluskýrslu í stefnunni þar sem fram kemur að Hrafn hafi verið í miklu ójafnvægi, haldinn mikilmennskubrjálæði og haft í hótunum. Hann hafi verið sveiflandi hnífum, verið mjög ógnandi við fólk sem hann umgekkst, sveiflað stórum skiptilykli og haft í líflátshótunum við systkini sín og hótað ráðamönnum þjóðarinnar.
Hrafn mótmælir þessu og kveðst ekkert kannast við þessar ásakanir. Hann telur allt benda til að lögregla hafi ráðist til aðgerða byggt á einhvers konar „stílfærslum lögreglu á þeim upplýsingum sem henni bárust eða jafnvel slúðursögum um stefnanda,“ eins og segir í stefnu Hrafns.

Hrafn fer fram á bætur fyrir handtökuna, ranga greiningu heimilislæknis, að vera járnaður niður í sjúkrabíl, færslu á sjúkrahús, nauðungarvistun í 37 daga, þvingaða lyfjagjöf, að fylgst hafi verið með símtölum hans við verjanda, tölvu, heimsóknar- og símabann og að lokum hindrun á útivist. Heildarkrafan nemur alls 65,5 milljónum króna og fer Hrafn einnig fram á greiðslu málskostnaðar.
Stefnir Hrafn ráðherrum fyrir hönd íslenska ríkisins líkt og venja er í slíkum málum og beinist stefnan að dómsmálaráðherra, heilbrigðisráðherra auk fjármála- og efnahagsráðherra.
Ekki verið sendur í frekari rannsóknir
Í annarri stefnu Hrafns gegn íslenska ríkinu kemur fram að hann hafi fundið fyrir langvarandi særindum í hálsi og óskað eftir því að læknir myndi skoða hann á meðan hann lá inni á bráðageðdeild Landspítalans í mars á þessu ári. Sá læknir hafi þreifað á honum og látið taka blóðsýni sem skilaði engri niðurstöðu.
Í lok júní segist Hrafn svo hafa leitað á heilsugæslustöð vegna særindanna. Þar hafi heimilislæknir fljótlega áttað sig á alvarleika málsins og sent Hrafn í rannsóknir á Landspítalanum í Fossvogi sem leiddu í ljós að hann væri með lófastórt æxli í hálsinum. Um var að ræða flöguþekjukrabbamein af æðsta stigi sem hefur verið að vaxa um nokkurt skeið.
Mögulega hægt að fjarlægja æxlið ef það hefði greinst strax
Hrafn byggir stefnu sína á því að læknirinn á bráðageðdeildinni hafi gerst sekur um saknæma og ólögmæta háttsemi með því að framkvæma ekki fullnægjandi rannsókn né heldur fylgja henni eftir.
„Hefði hann gert það hefði tilvist krabbameinsins án efa uppgötvast. Þessi vanræksla að greina æxlið hafi valdið stefnanda umtalsverðu tjóni. Hefði æxlið uppgötvast í mars hefði mögulega verið unnt að fjarlægja það eða halda því niður með mun áhrifaríkari hætti og með stórbættum lífslíkum frá því sem er í dag,“ segir í stefnunni.
Hafi Hrafn við þetta orðið fyrir tjóni sem megi jafna til 100% örorku og 100% varanlegs miska. Fyrirséð sé að hann verði óvinnufær þar sem eftir lifi en hann er í dag 56 ára gamall.
Fer Hrafn fram á bætur vegna varanlegrar örorku, varanlegs miska, þjáningarbætur, bætur fyrir annað fjártjón og bætur fyrir miska, samtals 58.211.465 króna auk málskostnaðar.
Telur Hrafn að Landspítalinn beri ábyrgð á allri þessari atburðarás og stefnir heilbrigðisráðherra auk fjármála- og efnahagsráðherra fyrir hönd íslenska ríkisins.