Bara við gætum komið vírus í afbrotaforritið hjá þeim? Davíð Bergmann Davíðsson skrifar 27. apríl 2022 13:00 Þetta sagði góður vinur minn við mig sem vann með mér í Útideildinni sem var á vegum Unglingadeildar Félagsmálastofnunar Reykjavíkur fyrir bráðum þremur áratugum síðan. 23.04.2022 Var þetta ein af fyrirsögnum netmiðlanna hér á landi „Sautján ára fluttur með sjúkrabíl eftir árás“ 06.03.2022 „Stunginn ítrekað í bakið með skrúfjárni aðfaranótt laugardags“ 13.02.2022 „Þrír í haldi eftir skotárás í miðbænum“ 10.02.2022 „Í haldi eftir skotárás í Grafarholti“ Svona hafa fyrirsagnirnar verið svo árum skiptir ef ekki áratugum hvað er til ráða? Ímyndið ykkur ef það væri farnar nýjar leiðir í þessum málaflokki eins og til að mynda hjá þessum strokufanga sem tókst að leggja alla fjölmiðla landsins á hliðina ekki vegna afbrotanna sem hann hefur framið heldur aðallega út af hans húðlit og að annar saklaus drengur dróst í það mál og var áreittur af lögreglu í tvígang vegna þess. Svo það valdi engum misskilning þá skiptir litarhaftið húðinni engu hér heldur hvernig er hægt að koma með nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna. Strokufanginn var með 50 mál á málaskrá lögreglu með öðrum orðum þýðir það á kjarngóðri íslensku afskipti lögreglu af honum. Það kom meira segja fram í fjölmiðlum að þessi mál voru aðallega vegna ofbeldis. Þetta er ekki eins dæmi því ég man eftir dreng sem var með 27 mál þá var viðkomandi aðeins 14 ára en þegar hann var 16 ára voru málin hans orðin 105. Þá var hann kominn með ákærufrestanir og skilorðsbundinn dóm og haug af tilgangslausum fjársektum sem hann hefur aldrei borgað. Á þessum tíma var sjálfræðisaldurinn 16 ár. Í dag er þessi aðili fullorðinn og með mannslíf á samviskunni. Sá hefur síðustu áratugina farið reglulega inn í fangelsi landsins til að uppfæra glæpaforritið í hausnum á sér. Hvað hefur breyst síðan þá, svarið er "LÍTIÐ" sömu fyrirsagnirnar á netmiðlum landsins helgi eftir helgi ofbeldi hér og þar og afbrot af öllu tagi! Hvernig væri hægt að hjálpa strokufanganum sem var leitað að fyrir nokkrum dögum síðan hvað ef það það hefði verið gripið inn í hans mál miklu fyrr af festu og ákveðni? Ég myndi telja að hann þurfi að fá mikla fræðslu fyrst og fremst nema hann sé siðblindur þá er lítil von um betrun sem ég tel litlar líkur á að hann sé með. Þá spyrja eflaust einhverjir hvernig fræðslu á hann að fá og á hann að vera í opnu úrræði á þeim tíma eða lokaður inni á bak við lás og slá. Ef ég ætti að nefna einhverja aðila sem hafa hæfni til þess leiðbeina þessum unga manni sem hefur 50 mál á málaskrá lögreglu og aðallega vegna ofbeldis þá er það fagfólkið á Grensásdeild Landsspítalans. Það fólk hefur annast fólk sem hefur orðið fyrir ofbeldi, og þekkir afleiðingarnar af því hvað best af öllum. Jafnvel að þessi ungi maður fái að annist heilabilaða einstaklinga sem hluta afplánun dóms til að komast í raunveruleg kynni hverjar afleiðingar ofbeldis geta verið eða vera í tilsjónarvinnu með fólki sem er bundið við hjólastól. Hvað með að sjúkraflutningamenn sem koma yfirleitt fyrstir allra á ofbeldis vettvang til að veita fyrstu hjálp. Geta þeir upplýst hann um hvernig sú aðkoma er. Hvað það getur verið stutt á milli lífs og jafnvel heiladauða þegar ofbeldi á í hlut og það þarf ekki nema eitt högg til þess? Hvað með skaðabótarétt sem getur hann elt hann allt lífið þar geta tryggingafélög komið sterk inn. Hvað með að fá fyrrverandi fanga sem hefur náð tökum á lífinu sem myndi afrugla bíómyndaruglið í hausnum á honum sem getur hjálpað honum að komast í tengsl við raunveruleikann og afhjúpað glæpahylkið sem hans veika sjálfsmynd hangir á. Hvað með sáttarmeðferð með ættingjum fórnarlambsins og síðast enn ekki síst sáttarmeðferð með sinni eigin fjölskyldu sem hann hefur sett á ákveðin stall félagslega með sinni hegðun. Hér þarf engum lögum að breyta þetta rúmast innan 57. greinar almennra hegningarlaga. Það sem þarf að gera er að skapa dómshefð í svona málum. Refsing eða betrun hvort skyldi vera árangursríkara að nota til að fækka afbrotum í okkar samfélagi? Hér eru fjölsmiðjur fyrir ungmenni um allt land sem er hægt að nýta, náttúra sem bíður upp á ótrúlega möguleika. Þar sæi ég björgunarsveitina koma sterka inn, svo er til fullt af góðu fólki sem kann til verka en þetta kostar en það mun samt spara ríkissjóð mikla peninga til framtíðar svo spyr maður sig hvað má verðleggja mannslíf á í krónum talið og þær þjáningar sem aðstaðendur þurfa að fara í gegnum svo ekki sé talað um fórnarlambið. Svona vinna hefur verið í gangi úti í hinum stóra heimi í áratugi og við þurfum ekkert að finna upp á hjólinu í þessum efnum. Ætlum að sætta okkur við það að lesa svona fyrirsagnir á netmiðlum landsins helgi eftir helgi og ár eftir ár eða fara gera eitthvað í alvörunni í málunum. Það er löngu tímabært að reyna aðra nálgun í þessum málaflokki og möguleikarnir eru óteljandi tala ekki um þegar það er ungt fólk á í hlut sem er byrja að feta veg andfélagslegra hegðunar og sér í lagi afbrota. YOT „Youth offending team“ sem kemur frá Bretlandseyjum gæti verið eitthvað sem er hægt að nota hér á landi. Það eru örugglega 15 ár ef ekki lengra síðan að ég heyrði af því úrræði fyrst. Ég hef verið talsmaður þess að koma því inn í íslenskt dómskerfi sér í lagi hjá ungum afbrotamönnum ásamt fleirum. Við verðum að hætta að spóla í sama hjólfarinu og drullast inn á aðrar vegslóðir í þessum málum því sú aðferð sem við notum í dag er löngu runnin út á dagsetningu. Hér er lítið dæmi frá „YOT" til að þú ágæti lesandi áttir þig betur á fyrir hvað það stendur. Unglings drengur var staðinn að því að brenna gám á skólalóðinni. Þá fór að stað vinna með hann strax. Það var engin biðlisti og skýrslan hans fór ekki neðst í bunkann. Það var strax farið í það að tengja afleiðingar brotsins svo hann skynji alvarleika málsins. Þessi vinna með þennan dreng hafði upphaf og endi. Málið varð að klárast innan 3 mánaða. Þar sem það er hefð fyrir sjálfboðavinnu í Bretlandi er "YOT" ekki bara skipað fagfólki heldur koma líka almennir borgarar að því líka. Í þessu tilfelli var það dómarinn í málinu, hann var fyrrverandi lögmaður sem var komin á eftirlaun sem bjó í sama hverfi sem brotið átti sér stað. Lögreglumaðurinn kom frá forvarnardeildinni sem sérhæfði sig í afbrotum ungmenna, frá félagsmálastofnun koma félagsráðgjafi, síðan hafði drengurinn stuðningsaðila með sér sem í þessu tilfelli var unglingaráðgjafi úr unglingamiðstöðinni í hans hverfi. Það höfðu allir sínum skyldum að gegna í þessu ferli og fókusinn var fyrst og fremst að drengurinn átti sig á því hvað hann gerði og það hefur afleiðingar. Niðurstaðan dómsins er jafn bindandi eins og hann væri dæmdur af héraðsdómi. Hann þurfti í 10 vikur að mæta á slökkvistöðina 4 sinnum í viku og vinna þar 2 tíma í senn. Þar fékk hann fræðslu um eldvarnir og afleiðingar eldsvoða fyrir utan það að vinna hefðbundin þrifstörf og síðast enn ekki síst að kynnast störfum slökkviliðsmanna þarna var sáð fræjum með jákvæðum formerkjum "learning by doing" eins og þessir gaurar gera á götunni. Félagsráðgjafinn sá um öll tengsl við skóla og finna sálfræðimeðferð fyrir drenginn og fyrir hans fjölskyldu. Lögreglan fylgdist sérstaklega með því hvort hann væri að halda 3 mánaða skilorð sem voru með skilyrðum bundin eins og engin neysla vímugjafa og að sjálfsögðu að hann sé ekki að brjóta af sér á þeim tíma. Unglingaráðgjafinn veitti drengnum stuðning með því að vera til staðar bæði í leik og starfi og var skipaður sem tilsjónaraðili hans. Að síðustu þurfti drengurinn að skrifa greinargerð hvort hann iðraðist sinna brota og gera grein fyrir því í smá atriðum fyrir "YOT" Þar kom unglingaráðgjafinn honum til aðstoðar þar sem drengurinn átti við sértæka námserfiðleika við að stríða. Þarna er búið að tengja orsök og leiðingar brotsins engar bull fjársektir eða eitthvað sem fer á sakaskrá sem getur þvælst fyrir honum í lífinu. Ef allt þetta var uppfyllt fékk hann uppreisn æru skýrslan fór í tætarann með viðhöfn og þetta mál þvælist aldrei meir fyrir honum lífinu. Þessi drengur getur sótt um skóla og vinnu hvar sem er í dag án nokkra vandkvæða. Hins vegar ef drengur hefði ekki tekið á sínum málum þá færi málið í annan farveg þá þyrfti hann að koma fyrir hárkolludómarana. Er ekki komin tími á nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna hvað finnst ykkur? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Lögreglumál Mest lesið „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson Skoðun Landspítali í bráðri hættu Læknar á Landspítala Skoðun Vókismi gagnrýndur frá vinstri Andri Sigurðsson Skoðun Ölmusa útgerðarinnar Bolli Héðinsson Skoðun Ferðumst saman í Reykjavík Heiða Björg Hilmisdóttir Skoðun Nýtt landsframlag – og hvað svo? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir Skoðun Löng barátta XD fyrir jafnrétti og frelsi Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Öndum rólega Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Þúsundir barna bætast við umferðina Hrefna Sigurjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Nýtt landsframlag – og hvað svo? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Fágætir dýrgripir í Vestmannaeyjum Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Er einnig von á góðakstri Strætó í ár? Stefán Hrafn Jónsson skrifar Skoðun Ferðumst saman í Reykjavík Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Þúsundir barna bætast við umferðina Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau sem hlaupa í átt að hættunni þegar aðrir flýja Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Öndum rólega Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Þakkir til Sivjar Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason skrifar Skoðun Betri strætó strax í dag Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Viltu skilja bílinn eftir heima? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hvaða framtíð bíður barna okkar árið 2050? Hafdís Hanna Ægisdóttir skrifar Skoðun Metabolic Psychiatry: Ný nálgun í geðlækningum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Af hverju skiptir vökvagjöf okkur svona miklu máli? Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindin kolfellur á öllum prófum. Er bólan að bresta? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar Skoðun Hér er það sem Ágúst sagði ykkur ekki Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar Sjá meira
Þetta sagði góður vinur minn við mig sem vann með mér í Útideildinni sem var á vegum Unglingadeildar Félagsmálastofnunar Reykjavíkur fyrir bráðum þremur áratugum síðan. 23.04.2022 Var þetta ein af fyrirsögnum netmiðlanna hér á landi „Sautján ára fluttur með sjúkrabíl eftir árás“ 06.03.2022 „Stunginn ítrekað í bakið með skrúfjárni aðfaranótt laugardags“ 13.02.2022 „Þrír í haldi eftir skotárás í miðbænum“ 10.02.2022 „Í haldi eftir skotárás í Grafarholti“ Svona hafa fyrirsagnirnar verið svo árum skiptir ef ekki áratugum hvað er til ráða? Ímyndið ykkur ef það væri farnar nýjar leiðir í þessum málaflokki eins og til að mynda hjá þessum strokufanga sem tókst að leggja alla fjölmiðla landsins á hliðina ekki vegna afbrotanna sem hann hefur framið heldur aðallega út af hans húðlit og að annar saklaus drengur dróst í það mál og var áreittur af lögreglu í tvígang vegna þess. Svo það valdi engum misskilning þá skiptir litarhaftið húðinni engu hér heldur hvernig er hægt að koma með nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna. Strokufanginn var með 50 mál á málaskrá lögreglu með öðrum orðum þýðir það á kjarngóðri íslensku afskipti lögreglu af honum. Það kom meira segja fram í fjölmiðlum að þessi mál voru aðallega vegna ofbeldis. Þetta er ekki eins dæmi því ég man eftir dreng sem var með 27 mál þá var viðkomandi aðeins 14 ára en þegar hann var 16 ára voru málin hans orðin 105. Þá var hann kominn með ákærufrestanir og skilorðsbundinn dóm og haug af tilgangslausum fjársektum sem hann hefur aldrei borgað. Á þessum tíma var sjálfræðisaldurinn 16 ár. Í dag er þessi aðili fullorðinn og með mannslíf á samviskunni. Sá hefur síðustu áratugina farið reglulega inn í fangelsi landsins til að uppfæra glæpaforritið í hausnum á sér. Hvað hefur breyst síðan þá, svarið er "LÍTIÐ" sömu fyrirsagnirnar á netmiðlum landsins helgi eftir helgi ofbeldi hér og þar og afbrot af öllu tagi! Hvernig væri hægt að hjálpa strokufanganum sem var leitað að fyrir nokkrum dögum síðan hvað ef það það hefði verið gripið inn í hans mál miklu fyrr af festu og ákveðni? Ég myndi telja að hann þurfi að fá mikla fræðslu fyrst og fremst nema hann sé siðblindur þá er lítil von um betrun sem ég tel litlar líkur á að hann sé með. Þá spyrja eflaust einhverjir hvernig fræðslu á hann að fá og á hann að vera í opnu úrræði á þeim tíma eða lokaður inni á bak við lás og slá. Ef ég ætti að nefna einhverja aðila sem hafa hæfni til þess leiðbeina þessum unga manni sem hefur 50 mál á málaskrá lögreglu og aðallega vegna ofbeldis þá er það fagfólkið á Grensásdeild Landsspítalans. Það fólk hefur annast fólk sem hefur orðið fyrir ofbeldi, og þekkir afleiðingarnar af því hvað best af öllum. Jafnvel að þessi ungi maður fái að annist heilabilaða einstaklinga sem hluta afplánun dóms til að komast í raunveruleg kynni hverjar afleiðingar ofbeldis geta verið eða vera í tilsjónarvinnu með fólki sem er bundið við hjólastól. Hvað með að sjúkraflutningamenn sem koma yfirleitt fyrstir allra á ofbeldis vettvang til að veita fyrstu hjálp. Geta þeir upplýst hann um hvernig sú aðkoma er. Hvað það getur verið stutt á milli lífs og jafnvel heiladauða þegar ofbeldi á í hlut og það þarf ekki nema eitt högg til þess? Hvað með skaðabótarétt sem getur hann elt hann allt lífið þar geta tryggingafélög komið sterk inn. Hvað með að fá fyrrverandi fanga sem hefur náð tökum á lífinu sem myndi afrugla bíómyndaruglið í hausnum á honum sem getur hjálpað honum að komast í tengsl við raunveruleikann og afhjúpað glæpahylkið sem hans veika sjálfsmynd hangir á. Hvað með sáttarmeðferð með ættingjum fórnarlambsins og síðast enn ekki síst sáttarmeðferð með sinni eigin fjölskyldu sem hann hefur sett á ákveðin stall félagslega með sinni hegðun. Hér þarf engum lögum að breyta þetta rúmast innan 57. greinar almennra hegningarlaga. Það sem þarf að gera er að skapa dómshefð í svona málum. Refsing eða betrun hvort skyldi vera árangursríkara að nota til að fækka afbrotum í okkar samfélagi? Hér eru fjölsmiðjur fyrir ungmenni um allt land sem er hægt að nýta, náttúra sem bíður upp á ótrúlega möguleika. Þar sæi ég björgunarsveitina koma sterka inn, svo er til fullt af góðu fólki sem kann til verka en þetta kostar en það mun samt spara ríkissjóð mikla peninga til framtíðar svo spyr maður sig hvað má verðleggja mannslíf á í krónum talið og þær þjáningar sem aðstaðendur þurfa að fara í gegnum svo ekki sé talað um fórnarlambið. Svona vinna hefur verið í gangi úti í hinum stóra heimi í áratugi og við þurfum ekkert að finna upp á hjólinu í þessum efnum. Ætlum að sætta okkur við það að lesa svona fyrirsagnir á netmiðlum landsins helgi eftir helgi og ár eftir ár eða fara gera eitthvað í alvörunni í málunum. Það er löngu tímabært að reyna aðra nálgun í þessum málaflokki og möguleikarnir eru óteljandi tala ekki um þegar það er ungt fólk á í hlut sem er byrja að feta veg andfélagslegra hegðunar og sér í lagi afbrota. YOT „Youth offending team“ sem kemur frá Bretlandseyjum gæti verið eitthvað sem er hægt að nota hér á landi. Það eru örugglega 15 ár ef ekki lengra síðan að ég heyrði af því úrræði fyrst. Ég hef verið talsmaður þess að koma því inn í íslenskt dómskerfi sér í lagi hjá ungum afbrotamönnum ásamt fleirum. Við verðum að hætta að spóla í sama hjólfarinu og drullast inn á aðrar vegslóðir í þessum málum því sú aðferð sem við notum í dag er löngu runnin út á dagsetningu. Hér er lítið dæmi frá „YOT" til að þú ágæti lesandi áttir þig betur á fyrir hvað það stendur. Unglings drengur var staðinn að því að brenna gám á skólalóðinni. Þá fór að stað vinna með hann strax. Það var engin biðlisti og skýrslan hans fór ekki neðst í bunkann. Það var strax farið í það að tengja afleiðingar brotsins svo hann skynji alvarleika málsins. Þessi vinna með þennan dreng hafði upphaf og endi. Málið varð að klárast innan 3 mánaða. Þar sem það er hefð fyrir sjálfboðavinnu í Bretlandi er "YOT" ekki bara skipað fagfólki heldur koma líka almennir borgarar að því líka. Í þessu tilfelli var það dómarinn í málinu, hann var fyrrverandi lögmaður sem var komin á eftirlaun sem bjó í sama hverfi sem brotið átti sér stað. Lögreglumaðurinn kom frá forvarnardeildinni sem sérhæfði sig í afbrotum ungmenna, frá félagsmálastofnun koma félagsráðgjafi, síðan hafði drengurinn stuðningsaðila með sér sem í þessu tilfelli var unglingaráðgjafi úr unglingamiðstöðinni í hans hverfi. Það höfðu allir sínum skyldum að gegna í þessu ferli og fókusinn var fyrst og fremst að drengurinn átti sig á því hvað hann gerði og það hefur afleiðingar. Niðurstaðan dómsins er jafn bindandi eins og hann væri dæmdur af héraðsdómi. Hann þurfti í 10 vikur að mæta á slökkvistöðina 4 sinnum í viku og vinna þar 2 tíma í senn. Þar fékk hann fræðslu um eldvarnir og afleiðingar eldsvoða fyrir utan það að vinna hefðbundin þrifstörf og síðast enn ekki síst að kynnast störfum slökkviliðsmanna þarna var sáð fræjum með jákvæðum formerkjum "learning by doing" eins og þessir gaurar gera á götunni. Félagsráðgjafinn sá um öll tengsl við skóla og finna sálfræðimeðferð fyrir drenginn og fyrir hans fjölskyldu. Lögreglan fylgdist sérstaklega með því hvort hann væri að halda 3 mánaða skilorð sem voru með skilyrðum bundin eins og engin neysla vímugjafa og að sjálfsögðu að hann sé ekki að brjóta af sér á þeim tíma. Unglingaráðgjafinn veitti drengnum stuðning með því að vera til staðar bæði í leik og starfi og var skipaður sem tilsjónaraðili hans. Að síðustu þurfti drengurinn að skrifa greinargerð hvort hann iðraðist sinna brota og gera grein fyrir því í smá atriðum fyrir "YOT" Þar kom unglingaráðgjafinn honum til aðstoðar þar sem drengurinn átti við sértæka námserfiðleika við að stríða. Þarna er búið að tengja orsök og leiðingar brotsins engar bull fjársektir eða eitthvað sem fer á sakaskrá sem getur þvælst fyrir honum í lífinu. Ef allt þetta var uppfyllt fékk hann uppreisn æru skýrslan fór í tætarann með viðhöfn og þetta mál þvælist aldrei meir fyrir honum lífinu. Þessi drengur getur sótt um skóla og vinnu hvar sem er í dag án nokkra vandkvæða. Hins vegar ef drengur hefði ekki tekið á sínum málum þá færi málið í annan farveg þá þyrfti hann að koma fyrir hárkolludómarana. Er ekki komin tími á nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna hvað finnst ykkur?
Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson Skoðun
Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar
Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar
Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar
Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar
Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson Skoðun