Upprifjun handa Kára Reynir Arngrímsson skrifar 8. september 2021 20:06 Í tilefni umvöndunar Kára í garð lækna í nýjasta hefti Læknablaðsins sem er viðlag við sama stefgang úr kórverki hans frá 2019 og birtist í Fréttablaðinu á sínum tíma. Kári má eiga það að hann er óþreytandi í að benda á þá staðreynd að læknasamtökin séu öflugur bakhjarl félagsmanna sinna. Það er rétt hjá Kára. Læknafélag Íslands (LÍ), með fulltingi aðildarfélaga sinna og sérgreinafélaga lækna hafa um áraraðir reynt að skjóta skjaldborg um réttindi sjúklinga og lækna og berjast fyrir bættri vinnuaðstöðu, heilsusamlegra starfsuhverfi, framförum og faglegri framþróun heilbrigðiskerfisins. Meðal faglegra hornsteina starfseminnar er t.d. útgáfa Læknablaðsins sem er í eigu LÍ og hefur verið gefið út í 107 ár. Öflugusta ráðstefnan á sviði heilbrigðisvísinda og símenntunar, Læknadagar, hafa verið haldnir af LÍ í aldarfjórðung. LÍ er sterkt fagfélag og í stefnumörkun félagsins sem nú er í vinnslu er lögð enn meiri áhersla á uppbyggingu og styrks þess þáttar starfseminnar. Ábendingar Kára geta þar komið að góðu gagni. Sterk samstaða og áhrif Það sem Kára virðist yfirsjást aftur er að hagsmunir lækna og skjólstæðinga þeirra, sjúklinganna, fara yfirleitt saman. Félagsmenn LÍ gegna mikilvægu hlutverki í íslensku heilbrigðiskerfi. Áhrif félagsmanna hafa sennilega aldrei verið meiri en einmitt nú á tímum fyrir íslenskt samfélag í heimsfaraldri, jafnvel þó ekki gegni læknir stöðu ráðuneytisstjóra í Heilbrigðisráðuneytinu eins og var um langt árabil. Jafnvel mönnum eins og Kára geta skjátlast þó auðvitað gerist það sjaldan. Sem betur fer hafa læknar í samstarfi við marga aðila innan og utan heilbrigðiskerfisins þ.m.t. ágæta vísindamenn og starfsfólk Íslenskrar erfðagreiningar verið óþreytandi og unnið óeigingjarnt starf sl. tvö á í heimsfaraldrinum. Læknar hluti af lausninni Meðvituð áhersla LÍ á aukin áhrif og raddir einstakra lækna, hópa lækna og grasrótar lækna hefur sjaldan verið meiri. Hún endurspeglast í meiri og traustari samstöðu meðal lækna en dæmi eru áður um. Læknar líta ekki á sig sem heilbrigðisvandamál eins og Kári gerir, þeir eru hluti af lausninni á þeim vanda sem heilbrigðiskerfið stendur frammi fyrir. Viðhorf Kára nú er það sama og í grein hans frá 2019. Tilraun til að gera lækna að blórabögglum vegna þess sem misfarist hefur í heilbrigðisstefnu stjórnvalda með ásökunum um sérhagsmunagæslu eins og Kári freistast til að gera og ýmsir stjórnmálamenn hafa reynt og er ekki ný af nálinni en hefur fengið litlar undirtektir. Enda þegar litið er yfir farin veg sl. tvö ár þá sjá flestir að slíkar rangfærslur styðjast ekki við nein rök. Samfélagsábyrgð hefur einkennt framgöngu lækna og læknar hafa verið í forystu gegnum öldurót heimsfaraldurs á mörgum vígstöðvum sem leiðandi afl og uppfræðendur hver með sínu sniði. Áhrif þeirra hafa verið og eru mikil og byggist m.a á víðtækri samvinnu góðum tengslum við almenning. Leitað langt yfir skammt Það kann að svíða að ábendingarnar frá læknum og félögum þeirra um það sem betur þurfi að fara hafi verið hvassar og Kára finnist hann þurfa að hirta þá sem benda á mikið álag í starfi. Honum finnist erfitt að hafa samúð með þeim sem eru þreyttir svona eins og þegar heilbrigðisráðherra þótti áskorun að standa með Landspítalanum. Markmiðið málflutnings Kára með því að tala niður til þeirra sem hafa tjáð sig um álag og hnýta í sjálfstætt starfandi heilbrigðisstarfsmenn sem mýgrút sérfræðinga sem vinna á stofum með takmörkuðum gæðum virðist vera til þess eins kokkað að rýra með tiltækum meðölum það trausta samband sem myndast hefur milli lækna og sjúklinga gegnum tíðina og gera þá og starfsemi þeirra tortryggilega með tilvísunum í fjárhagslega hagsmuni fremur en trausta faglega þjónustu. Í ljósi þessa kann rétt að vera í aðdraganda kosninga að minna á eftirfarandi: „Læknafélag Íslands telur eitt af lykilhlutverkum sínum að veita stjórnvöldum ráðgjöf varðandi málefni lækna og heilbrigðiskerfisins almennt á grundvelli sérþekkinar sinnar. En ráðgjöf okkar er ekki alltaf þegin og eftir henni er ekki alltaf leitað þó hún sé í boði. Það má segja að traust ríki milli læknastéttarinnar og almennings, en milli stjórnvalda og læknastéttarinnar ríki ákveðin tortryggni. Við viljum gjarnan eyða henni og koma því skýrt til skila að við mælum af fullum heilindum. Stundum er ekki laust við að læknum þyki sem stjórnvöld sæki vatnið yfir lækinn.“ svo vitnað sé í níu ára gamalt viðtal við Þorbjörn Jónsson, fv. formann LÍ árið 2012 sem getur vel átt við enn í dag. Undir það má taka. Lesa má fyrra svar við sömu ákúrum Kára frá 2019 hér. Höfundur er formaður Læknafélags Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Landspítalinn Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Í tilefni umvöndunar Kára í garð lækna í nýjasta hefti Læknablaðsins sem er viðlag við sama stefgang úr kórverki hans frá 2019 og birtist í Fréttablaðinu á sínum tíma. Kári má eiga það að hann er óþreytandi í að benda á þá staðreynd að læknasamtökin séu öflugur bakhjarl félagsmanna sinna. Það er rétt hjá Kára. Læknafélag Íslands (LÍ), með fulltingi aðildarfélaga sinna og sérgreinafélaga lækna hafa um áraraðir reynt að skjóta skjaldborg um réttindi sjúklinga og lækna og berjast fyrir bættri vinnuaðstöðu, heilsusamlegra starfsuhverfi, framförum og faglegri framþróun heilbrigðiskerfisins. Meðal faglegra hornsteina starfseminnar er t.d. útgáfa Læknablaðsins sem er í eigu LÍ og hefur verið gefið út í 107 ár. Öflugusta ráðstefnan á sviði heilbrigðisvísinda og símenntunar, Læknadagar, hafa verið haldnir af LÍ í aldarfjórðung. LÍ er sterkt fagfélag og í stefnumörkun félagsins sem nú er í vinnslu er lögð enn meiri áhersla á uppbyggingu og styrks þess þáttar starfseminnar. Ábendingar Kára geta þar komið að góðu gagni. Sterk samstaða og áhrif Það sem Kára virðist yfirsjást aftur er að hagsmunir lækna og skjólstæðinga þeirra, sjúklinganna, fara yfirleitt saman. Félagsmenn LÍ gegna mikilvægu hlutverki í íslensku heilbrigðiskerfi. Áhrif félagsmanna hafa sennilega aldrei verið meiri en einmitt nú á tímum fyrir íslenskt samfélag í heimsfaraldri, jafnvel þó ekki gegni læknir stöðu ráðuneytisstjóra í Heilbrigðisráðuneytinu eins og var um langt árabil. Jafnvel mönnum eins og Kára geta skjátlast þó auðvitað gerist það sjaldan. Sem betur fer hafa læknar í samstarfi við marga aðila innan og utan heilbrigðiskerfisins þ.m.t. ágæta vísindamenn og starfsfólk Íslenskrar erfðagreiningar verið óþreytandi og unnið óeigingjarnt starf sl. tvö á í heimsfaraldrinum. Læknar hluti af lausninni Meðvituð áhersla LÍ á aukin áhrif og raddir einstakra lækna, hópa lækna og grasrótar lækna hefur sjaldan verið meiri. Hún endurspeglast í meiri og traustari samstöðu meðal lækna en dæmi eru áður um. Læknar líta ekki á sig sem heilbrigðisvandamál eins og Kári gerir, þeir eru hluti af lausninni á þeim vanda sem heilbrigðiskerfið stendur frammi fyrir. Viðhorf Kára nú er það sama og í grein hans frá 2019. Tilraun til að gera lækna að blórabögglum vegna þess sem misfarist hefur í heilbrigðisstefnu stjórnvalda með ásökunum um sérhagsmunagæslu eins og Kári freistast til að gera og ýmsir stjórnmálamenn hafa reynt og er ekki ný af nálinni en hefur fengið litlar undirtektir. Enda þegar litið er yfir farin veg sl. tvö ár þá sjá flestir að slíkar rangfærslur styðjast ekki við nein rök. Samfélagsábyrgð hefur einkennt framgöngu lækna og læknar hafa verið í forystu gegnum öldurót heimsfaraldurs á mörgum vígstöðvum sem leiðandi afl og uppfræðendur hver með sínu sniði. Áhrif þeirra hafa verið og eru mikil og byggist m.a á víðtækri samvinnu góðum tengslum við almenning. Leitað langt yfir skammt Það kann að svíða að ábendingarnar frá læknum og félögum þeirra um það sem betur þurfi að fara hafi verið hvassar og Kára finnist hann þurfa að hirta þá sem benda á mikið álag í starfi. Honum finnist erfitt að hafa samúð með þeim sem eru þreyttir svona eins og þegar heilbrigðisráðherra þótti áskorun að standa með Landspítalanum. Markmiðið málflutnings Kára með því að tala niður til þeirra sem hafa tjáð sig um álag og hnýta í sjálfstætt starfandi heilbrigðisstarfsmenn sem mýgrút sérfræðinga sem vinna á stofum með takmörkuðum gæðum virðist vera til þess eins kokkað að rýra með tiltækum meðölum það trausta samband sem myndast hefur milli lækna og sjúklinga gegnum tíðina og gera þá og starfsemi þeirra tortryggilega með tilvísunum í fjárhagslega hagsmuni fremur en trausta faglega þjónustu. Í ljósi þessa kann rétt að vera í aðdraganda kosninga að minna á eftirfarandi: „Læknafélag Íslands telur eitt af lykilhlutverkum sínum að veita stjórnvöldum ráðgjöf varðandi málefni lækna og heilbrigðiskerfisins almennt á grundvelli sérþekkinar sinnar. En ráðgjöf okkar er ekki alltaf þegin og eftir henni er ekki alltaf leitað þó hún sé í boði. Það má segja að traust ríki milli læknastéttarinnar og almennings, en milli stjórnvalda og læknastéttarinnar ríki ákveðin tortryggni. Við viljum gjarnan eyða henni og koma því skýrt til skila að við mælum af fullum heilindum. Stundum er ekki laust við að læknum þyki sem stjórnvöld sæki vatnið yfir lækinn.“ svo vitnað sé í níu ára gamalt viðtal við Þorbjörn Jónsson, fv. formann LÍ árið 2012 sem getur vel átt við enn í dag. Undir það má taka. Lesa má fyrra svar við sömu ákúrum Kára frá 2019 hér. Höfundur er formaður Læknafélags Íslands.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar