Virkjum mannvitið, styrkjum lögregluna og aukum öryggið Danith Chan skrifar 4. september 2021 10:30 Á Íslandi telur allur mannfjöldinn í dag um 372 þúsund. Af þeim eru 297 þúsund, um 80%, fæddir á Íslandi. Um 51 þúsund, c.a. 14%, eru fæddir innan Evrópu og þar af 21 þúsund í Póllandi, þ.e. um 6%. Ekki eru allir þessir Evrópubúar íslenskir ríkisborgarar enda nýta þeir sér sín réttindi sem felast í EES samningnum um frjálsa för fólks. Um 3 þúsund þeirra sem hér á Íslandi búa koma frá Norður Ameríku, um 1 þúsund frá Suður Ameríku og um 8 þúsund frá Asíu. Frá Afríku búa hér um 2 þúsund manns og frá Eyjaálfu, þ.e. Nýja Sjálandi og Ástralíu, um 2 þúsund. Því er þorri innflytjenda á Íslandi fremur skyldir Íslendingum menningarlega séð og jafnvel trúarlega. Ísland er að þróast í alþjóðlegt fjölmenningarsamfélag þar sem allir eiga að geta iðkað sína menningu og aðlagast þeirri sem fyrir er án þess að það komi til árekstra en getur Ísland tekið endalaust við? Nei, svo er ekki. Innviðir á Íslandi og fjárhagslegur styrkur býður því miður ekki upp á slíkt. Allt tal um annað er óskhyggja. Þessi þróun mun líklega koma í bylgjum rétt eins og tíðkaðist í Bandaríkjunum á sínum tíma. Nú er þar í landi lögð ríkari áhersla á að fá innflytjendur með góða menntun og þekkingu til að efla samfélagið, styrkja iðnað, tækniþróun og efla samkeppnisstöðu landsins. Hér á landi þurfum við einnig verðmætaskapandi vinnuafl og gæta að fjölbreytni þeirra innflytjenda sem hér setjast að, m.a. sem kvótaflóttamenn. Líta verður m.a. til mannúðarsjónarmiða, sem miklu skiptir. Það verður einnig að líta til þess að jafnræði ríki á meðal flóttafólks í heiminum hvað aðgang að Íslandi varðar sem áfangastaðar til búsetu. Einnig skal litið er til þess að hér búi ekki einsleitur hópur innflytjenda sem aðlagast ekki samfélaginu eins vel og kostur er. Ég hef aðlagast en mun aldrei aðlagast 100% en hef gert mitt allra besta til þess og er ein frá mínu heimalandi búandi hér. Svo vil ég, rétt eins og Íslendingar, sem búa erlendis, halda í mín sérkenni, menningu, trú og matargerð. Móttakandinn, þ.e. Íslendingurinn, verður einnig að koma til móts við mig. Það hafa fjölmargir félagar mínir í Miðflokknum gert, nánir ættingjar og aðstandendur einnig. En alls ekki allir. Við getum ekki komið á einangruðum samfélögum á Íslandi, í hverfum eða í byggðarlögum, þar sem enginn talar lengur íslensku og einsleitni ríkir. Á sama hátt ættu Íslendingar ekki að einangra sig. Sá sem temur sér ekki íslenska tungu og iðkar ekki menningu landsins, býr til nýja þjóð í þessu landi og einangrast. Kristin gildi og djúp menning Íslendinga má ekki riðlast þar sem önnur trú verður að e.k. kæfandi afli, hvorki mín trú né annarra. Þó skal gerð sú krafa að samfélagið gefi fólki tækifæri á hágæða námi í íslensku og að lítt efnuðum sé gefinn möguleiki á slíku námi. Svo er ekki í dag. Þarna er því víða pottur brotinn og margir af erlendum uppruna í fullri vinnu til að ná endum saman. Það fólk kemst ekki í nám enda að byggja upp í byggingariðnaðnum fyrir fjármálamarkaðinn eða þrífa fyrir flesta hina sem eru í námi eða á framfæri hins opinbera, þar í störfum eða að sinna öðru. Íslendingar verða einnig í þessu sambandi að bæta úr, að opna sig og blanda geði við fólk af erlendum uppruna, gefa þeim tækifæri sem reyndar einhverjir þeirra gera en í of litlum mæli. Það kann að vera vegna feimni eða af ótta beggja aðila. Ég tel það fremur af e.k. einangrunarhyggju, þröngsýni og þekkingarleysi. Koma tímar, koma ráð. Við getum nýtt betur frábært fólk af erlendum uppruna sem býr á Íslandi og vill búa hér. Flest þetta fólk er heiðarlegt, býr yfir reynslu, mikilli menntun, víðtækri þekkingu sem og góðum vilja. En glæpir, bæði íslenskir að uppruna sem innfluttir eða unnir í e.k. samráði glæpagengja, eyðileggja alla þróun og grafa undan öllum árangri. Það er alþjóðlegt vandamál. Glæpirnir stuðla að sundrungu þjóða og hættulegri þróun en þetta er fylgifiskur þess að kalla eftir fólki til starfa erlendis frá. Þar er misjafn sauður í mörgu fé. Aðeins aukin fræðsla, bætt öryggi og forvarnir geta komið þarna að gagni. Við þurfum því að standa þétt að baki lögreglunni í landinu. Þingmenn, sem og Íslendingar almennt, eiga ekki og mega ekki grafa undan starfsemi lögreglunnar. Margir hafa gagnrýnt lögregluna harkalega. Oft er sú gagnrýni ósanngjörn samhliða því að margir leitast við að sverta störf hennar í huga almennings með einhliða ómalefnalegum málflutningi eða hatursorðræðu. Þetta er ítrekað gert gagnvart starfsstétt sem getur vart varið sig á opinberum vettvangi í opinberri orðræðu. Við þurfum að efla landamæraeftirlit og lögregluyfirvöld. Það þarf að veita harða og óbilandi mótspyrnu gegn erlendum sem og innlendum glæpagengjum sem hafa hreiðrað hér um sig. Þessi gengi nýta sér m.a. velvild og virkni flóttamanna- og velferðarkerfisins. Í kringum þetta hafa jafnvel myndast nýjar og ansi hvatvísar starfsstéttir sem keyra harða stefnu, jafnvel hatursfulla og óbilgjarna. Slíkt getur leitt til þess að brotnir séu niður innviðir ríkisins, þeir veiktir og sérstaklega viljinn til að bregðast við þegar á reynir. Ef það er að gerast, erum við á rangri og varasamri leið. Óljósar heimildir benda til að glæpahóparnir, þ.e. þeir sterkustu er hér hafa umsvif, hafa margir þroskast sérstaklega vel innan Evrópu, þ.e. bæði þar innan og utan EES svæðisins. Hefur íslenska lögreglan ekki nægar fjárheimildir og mannskap, tækni og styrk til að koma óvinum íslenska ríkisins úr landi? Það þarf að tryggja forvarnir svo þessir kónar komist aldrei til Íslands? Mætir lögreglan fjandskap? Misnotkun á okkar kerfi mun koma okkur öllum illa og skapa hér mikinn vanda verði ekki gripið snemma inn í þessa þróun. Við sem innflytjendur verðum að stuðla að því að hvetja til aukins öryggis fyrir okkur og börn okkar og standa vörð um löggæslu á Íslandi. Lögreglan er fremst í flokki til varnar heimilum og börnum. En lögreglan þarf einnig að þróast og efla mannskap sinn með betri tengslum við þá minnihlutahópa sem hér búa. Það má gera með því að hvetja fólk af erlendum uppruna að sækja nám í lögfræði, lögreglufræðum og stuðla að ráðningu fólks af erlendum uppruna í störf hjá hinu opinbera sem snúa að málaflokknum. Með því gæti aukist trúverðugleikinn á stefnuna sem rekin er. Ef við byggjum upp betra samfélag og öruggara getum við öll orðið sterkari í til lengri framtíðar. Það að grafa undan löggæslu á Íslandi og því kerfi sem við búum við, grefur undan lífsviðurværi barna okkar og barnabarna til langframa. Kæru landar mínir, takið nú vel á móti þeim góða vilja sem fjölmargir af erlendum uppruna sýna í verki. Virkjum þar mannvitið samhliða að bæta varnir gegn vá. Það hafa Bandaríkjamenn víða gert þrátt fyrir erfiða og oft bitra reynslu. Gleymum samt ekki því að sú þróun og reynsla gerði Bandaríkin af því sem þau eru í dag, þ.e. stórveldi. Höfundur er með LLM meistarapróf í lögfræði frá Háskóla Ísland og MBA frá Háskólanum í Reykjavík og skipar 2. sæti á lista Miðflokksins í Reykjavíkurkjördæmi suður fyrir næstkomandi þingkosningar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Kosningar 2021 Innflytjendamál Mest lesið Takk Sigurður Ingi Helgi Héðinsson Skoðun Krónan býr sig ekki til sjálf Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Íslensk fátækt er bara kjaftæði Unnur Hrefna Jóhannsdóttir Skoðun Læknaeiðurinn og dánaraðstoð: Hvað þýðir „að valda ekki skaða“? Ingrid Kuhlman Skoðun Fyrrverandi lögreglumaður heyrir enn röddina Sigurður Árni Reynisson Skoðun Stöndum saman fyrir íslenskan flugrekstur Bogi Nils Bogason Skoðun Af hverju hafa Danir það svona óþolandi gott? Björn Teitsson Skoðun Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir Skoðun Baráttan heldur áfram! Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Hömpum morðingjunum sem hetjum Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir. Skoðun Skoðun Skoðun Læknaeiðurinn og dánaraðstoð: Hvað þýðir „að valda ekki skaða“? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Takk Sigurður Ingi Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Krónan býr sig ekki til sjálf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Stöndum saman fyrir íslenskan flugrekstur Bogi Nils Bogason skrifar Skoðun ,,Gallaður" hundur - söluhluturinn hundur - um úrskurð Kærunefndar vöru- og þjónustukaupa Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Baráttan heldur áfram! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Hvers virði er líf barns? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hvernig hljómar tilboðið einn fyrir þrjá? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Fyrrverandi lögreglumaður heyrir enn röddina Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Bætum lífsgæði þeirra sem lifa með krabbameini Sigríður Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Offita á krossgötum Guðrún Þuríður Höskuldsdóttir,Tryggvi Helgason skrifar Skoðun Fórnir verið færðar fyrir okkur Björn Ólafsson skrifar Skoðun Launaþjófaður – vanmetinn glæpur á vinnumarkaði Kristjana Fenger skrifar Skoðun Áfram veginn í Reykjavík Gísli Garðarsson,Steinunn Rögnvaldsdóttir skrifar Skoðun Fjölgun kennara er allra hagur Haraldur Freyr Gíslason skrifar Skoðun Deilt og drottnað í umræðu um leikskólamál Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju hafa Danir það svona óþolandi gott? Björn Teitsson skrifar Skoðun Fjárfestum í framtíðinni Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Togstreita, sveigjanleiki og fjölskyldur Sólveig Rán Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar gjaldtakan? Hildur Hauksdóttir skrifar Skoðun Víðerni verndar og virkjana Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Blóðpeningar vestrænna yfirvalda Bergljót T. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Eigindlegar rannsóknir og umræðan um jafnrétti Stefan C. Hardonk skrifar Skoðun Þegar heilbrigðiskerfið molnar og ráðherrann horfir bara á Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Íslensk fátækt er bara kjaftæði Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í fangelsi við landamærin Inger Erla Thomsen skrifar Skoðun Tíminn er núna, fjarheilbrigðisþjónusta sem lykill að jafnræði og sjálfbærni í heilbrigðiskerfinu Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Breytum fánalögunum og notum fánann meira Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Samtal um launajafnrétti og virðismat starfa í tilefni af Kvennaári Helga Björg O. Ragnarsdóttir skrifar Sjá meira
Á Íslandi telur allur mannfjöldinn í dag um 372 þúsund. Af þeim eru 297 þúsund, um 80%, fæddir á Íslandi. Um 51 þúsund, c.a. 14%, eru fæddir innan Evrópu og þar af 21 þúsund í Póllandi, þ.e. um 6%. Ekki eru allir þessir Evrópubúar íslenskir ríkisborgarar enda nýta þeir sér sín réttindi sem felast í EES samningnum um frjálsa för fólks. Um 3 þúsund þeirra sem hér á Íslandi búa koma frá Norður Ameríku, um 1 þúsund frá Suður Ameríku og um 8 þúsund frá Asíu. Frá Afríku búa hér um 2 þúsund manns og frá Eyjaálfu, þ.e. Nýja Sjálandi og Ástralíu, um 2 þúsund. Því er þorri innflytjenda á Íslandi fremur skyldir Íslendingum menningarlega séð og jafnvel trúarlega. Ísland er að þróast í alþjóðlegt fjölmenningarsamfélag þar sem allir eiga að geta iðkað sína menningu og aðlagast þeirri sem fyrir er án þess að það komi til árekstra en getur Ísland tekið endalaust við? Nei, svo er ekki. Innviðir á Íslandi og fjárhagslegur styrkur býður því miður ekki upp á slíkt. Allt tal um annað er óskhyggja. Þessi þróun mun líklega koma í bylgjum rétt eins og tíðkaðist í Bandaríkjunum á sínum tíma. Nú er þar í landi lögð ríkari áhersla á að fá innflytjendur með góða menntun og þekkingu til að efla samfélagið, styrkja iðnað, tækniþróun og efla samkeppnisstöðu landsins. Hér á landi þurfum við einnig verðmætaskapandi vinnuafl og gæta að fjölbreytni þeirra innflytjenda sem hér setjast að, m.a. sem kvótaflóttamenn. Líta verður m.a. til mannúðarsjónarmiða, sem miklu skiptir. Það verður einnig að líta til þess að jafnræði ríki á meðal flóttafólks í heiminum hvað aðgang að Íslandi varðar sem áfangastaðar til búsetu. Einnig skal litið er til þess að hér búi ekki einsleitur hópur innflytjenda sem aðlagast ekki samfélaginu eins vel og kostur er. Ég hef aðlagast en mun aldrei aðlagast 100% en hef gert mitt allra besta til þess og er ein frá mínu heimalandi búandi hér. Svo vil ég, rétt eins og Íslendingar, sem búa erlendis, halda í mín sérkenni, menningu, trú og matargerð. Móttakandinn, þ.e. Íslendingurinn, verður einnig að koma til móts við mig. Það hafa fjölmargir félagar mínir í Miðflokknum gert, nánir ættingjar og aðstandendur einnig. En alls ekki allir. Við getum ekki komið á einangruðum samfélögum á Íslandi, í hverfum eða í byggðarlögum, þar sem enginn talar lengur íslensku og einsleitni ríkir. Á sama hátt ættu Íslendingar ekki að einangra sig. Sá sem temur sér ekki íslenska tungu og iðkar ekki menningu landsins, býr til nýja þjóð í þessu landi og einangrast. Kristin gildi og djúp menning Íslendinga má ekki riðlast þar sem önnur trú verður að e.k. kæfandi afli, hvorki mín trú né annarra. Þó skal gerð sú krafa að samfélagið gefi fólki tækifæri á hágæða námi í íslensku og að lítt efnuðum sé gefinn möguleiki á slíku námi. Svo er ekki í dag. Þarna er því víða pottur brotinn og margir af erlendum uppruna í fullri vinnu til að ná endum saman. Það fólk kemst ekki í nám enda að byggja upp í byggingariðnaðnum fyrir fjármálamarkaðinn eða þrífa fyrir flesta hina sem eru í námi eða á framfæri hins opinbera, þar í störfum eða að sinna öðru. Íslendingar verða einnig í þessu sambandi að bæta úr, að opna sig og blanda geði við fólk af erlendum uppruna, gefa þeim tækifæri sem reyndar einhverjir þeirra gera en í of litlum mæli. Það kann að vera vegna feimni eða af ótta beggja aðila. Ég tel það fremur af e.k. einangrunarhyggju, þröngsýni og þekkingarleysi. Koma tímar, koma ráð. Við getum nýtt betur frábært fólk af erlendum uppruna sem býr á Íslandi og vill búa hér. Flest þetta fólk er heiðarlegt, býr yfir reynslu, mikilli menntun, víðtækri þekkingu sem og góðum vilja. En glæpir, bæði íslenskir að uppruna sem innfluttir eða unnir í e.k. samráði glæpagengja, eyðileggja alla þróun og grafa undan öllum árangri. Það er alþjóðlegt vandamál. Glæpirnir stuðla að sundrungu þjóða og hættulegri þróun en þetta er fylgifiskur þess að kalla eftir fólki til starfa erlendis frá. Þar er misjafn sauður í mörgu fé. Aðeins aukin fræðsla, bætt öryggi og forvarnir geta komið þarna að gagni. Við þurfum því að standa þétt að baki lögreglunni í landinu. Þingmenn, sem og Íslendingar almennt, eiga ekki og mega ekki grafa undan starfsemi lögreglunnar. Margir hafa gagnrýnt lögregluna harkalega. Oft er sú gagnrýni ósanngjörn samhliða því að margir leitast við að sverta störf hennar í huga almennings með einhliða ómalefnalegum málflutningi eða hatursorðræðu. Þetta er ítrekað gert gagnvart starfsstétt sem getur vart varið sig á opinberum vettvangi í opinberri orðræðu. Við þurfum að efla landamæraeftirlit og lögregluyfirvöld. Það þarf að veita harða og óbilandi mótspyrnu gegn erlendum sem og innlendum glæpagengjum sem hafa hreiðrað hér um sig. Þessi gengi nýta sér m.a. velvild og virkni flóttamanna- og velferðarkerfisins. Í kringum þetta hafa jafnvel myndast nýjar og ansi hvatvísar starfsstéttir sem keyra harða stefnu, jafnvel hatursfulla og óbilgjarna. Slíkt getur leitt til þess að brotnir séu niður innviðir ríkisins, þeir veiktir og sérstaklega viljinn til að bregðast við þegar á reynir. Ef það er að gerast, erum við á rangri og varasamri leið. Óljósar heimildir benda til að glæpahóparnir, þ.e. þeir sterkustu er hér hafa umsvif, hafa margir þroskast sérstaklega vel innan Evrópu, þ.e. bæði þar innan og utan EES svæðisins. Hefur íslenska lögreglan ekki nægar fjárheimildir og mannskap, tækni og styrk til að koma óvinum íslenska ríkisins úr landi? Það þarf að tryggja forvarnir svo þessir kónar komist aldrei til Íslands? Mætir lögreglan fjandskap? Misnotkun á okkar kerfi mun koma okkur öllum illa og skapa hér mikinn vanda verði ekki gripið snemma inn í þessa þróun. Við sem innflytjendur verðum að stuðla að því að hvetja til aukins öryggis fyrir okkur og börn okkar og standa vörð um löggæslu á Íslandi. Lögreglan er fremst í flokki til varnar heimilum og börnum. En lögreglan þarf einnig að þróast og efla mannskap sinn með betri tengslum við þá minnihlutahópa sem hér búa. Það má gera með því að hvetja fólk af erlendum uppruna að sækja nám í lögfræði, lögreglufræðum og stuðla að ráðningu fólks af erlendum uppruna í störf hjá hinu opinbera sem snúa að málaflokknum. Með því gæti aukist trúverðugleikinn á stefnuna sem rekin er. Ef við byggjum upp betra samfélag og öruggara getum við öll orðið sterkari í til lengri framtíðar. Það að grafa undan löggæslu á Íslandi og því kerfi sem við búum við, grefur undan lífsviðurværi barna okkar og barnabarna til langframa. Kæru landar mínir, takið nú vel á móti þeim góða vilja sem fjölmargir af erlendum uppruna sýna í verki. Virkjum þar mannvitið samhliða að bæta varnir gegn vá. Það hafa Bandaríkjamenn víða gert þrátt fyrir erfiða og oft bitra reynslu. Gleymum samt ekki því að sú þróun og reynsla gerði Bandaríkin af því sem þau eru í dag, þ.e. stórveldi. Höfundur er með LLM meistarapróf í lögfræði frá Háskóla Ísland og MBA frá Háskólanum í Reykjavík og skipar 2. sæti á lista Miðflokksins í Reykjavíkurkjördæmi suður fyrir næstkomandi þingkosningar.
Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir Skoðun
Skoðun ,,Gallaður" hundur - söluhluturinn hundur - um úrskurð Kærunefndar vöru- og þjónustukaupa Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar
Skoðun Þegar heilbrigðiskerfið molnar og ráðherrann horfir bara á Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Tíminn er núna, fjarheilbrigðisþjónusta sem lykill að jafnræði og sjálfbærni í heilbrigðiskerfinu Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Samtal um launajafnrétti og virðismat starfa í tilefni af Kvennaári Helga Björg O. Ragnarsdóttir skrifar
Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir Skoðun