Kveðja frá Bergmálshelli 4a (jarðhæð) Ágústa Ágústsdóttir skrifar 26. desember 2020 07:02 Ég er náttúruverndarsinni. Hálendið og villt náttúran hefur frá upphafi bundið strengi sína við mig og allar þær kynslóðir sem alist hafa hér upp frá blautu barnsbeini. Þessi öfl tákna frelsið, kraftinn, sjálfstæðið og lýðræðið sem ólgar í æðum okkar. Vegna þess köllum við! Vegna þess hrópum við ! Vegna þess eigum við rödd ! Vegna þess er okkur annt um frelsi náttúrunnar og lýðræðisins ! Við erum verðir hálendisins. Og við mótmælum því að hálendinu verði breytt í stofnun, innan stofnunar, innan ráðuneytis, innan Alþingis. Við þurfum á óspilltu hálendinu að halda. Talað er um að stofnun hálendisþjóðgarðs sé tækifæri til að vernda þá þjóðargersemi og um leið verði til alveg nýir möguleikar til að upplifa náttúruna og byggja upp atvinnustarfssemi. Í því samhengi vilja sumir meina að við berum ábyrgð gagnvart heimsbyggðinni allri. Það er ótrúlegt að lesa svona yfirlýsingar því í þeim felst einmitt opinberun hræsninnar sem þess konar þjóðremba er. Hingað til hafa menn forðast að svara ýmsum grundvallarspurningum og skauta fram hjá þeim eins og atvinnumenn í listskautadansi. 1. Hvað verndar þjóðgarðurinn betur og umfram það sem núverandi fyrirkomulag gerir og getur? 2. Hverju er verið að bjarga og frá hverju? 3. Hvaða elda er verið að slökkva? 4. Hvað kallar á núna sem veldur því að þrýsta þarf þessu í gegn á mjög svo óeðlilegan hátt? 5. Hvernig breytist heimsástandið til hins betra ef við stofnum hálendisþjóðgarð? 6. Hvenær varð hálendi Íslands í ykkar huga að leikmun til að nota sem pólitískt vopn inn á Alþingi eins og það varði ekki þjóðina alla? Greining og samanburður á rekstri þjóðgarða annars vegar og þjóðlendna hins vegar liggur hvergi. Aldrei hefur umhverfisráðherra bent á einhverja vankanta í núverandi kerfi þjóðlendulaga hvort sem litið er til þjóðhagslegrar hagkvæmni eða náttúruverndar. Þeir sem hafa sýnt þá dirfsku að standa upp og mótmæla með rökum og málefnalegum hætti hefur verið mætt með miklum hroka þeirra sem virðast ekki þola öðrum að hafa aðra skoðun. Meðal annars er talað um „Öskurkeppni þeirra sem eru á öðru máli, sem eigi lítið annað sameiginlegt í málflutningi sínum en hávaðasamar fullyrðingar og dylgjur, með jafnvel beinum ósannindum og á köflum verulega ruddalegri orðræðu í garð hinna kurteisu og hógværu“ eins og Benedikt Sigurðarson skrifar af „einstakri hógværð“ í Kjarnann fyrir stuttu. Það hvernig hann skrifar er einmitt gott dæmi um hvernig málefnaleg umræða á alls ekki að líta út. Ég fordæmi ómálefnalegan málflutning, hvoru megin sem hann elur manninn. Og þegar skoðanir fólks byggjast meira á trúarbrögðum en rökstuddum málflutningi, þá má að mínu mati tala um hreinar öfgar. Og öfgar eru alltaf slæmar hvoru megin sem þær eru. Það er aldrei réttlætanlegt að mæta öfgum með öfgum. Sú útkoma verður alltaf slæm. Benedikt skrifar einnig að þetta sé „Eitt markverðasta málefni sitjandi ríkisstjórnar og eitt af fáum sem virðist halda fram almannarétti gagnvart sérhagsmunum valdastéttar, umsvifamanna eða fjárfesta.“ Í þessari setningu einni málast mjög skýr mynd sem sýnir öfga vs. öfga, þar sem þjóðinni sjálfri í sínu lýðræði er varpað fyrir borð og henni stillt upp sem fávísum minnihluta sem viti ekki hvað henni er fyrir bestu. Aldrei hafa Íslendingar verið meira meðvitaðir um nauðsyn náttúruverndar. Við eigum ekki að gefa það eftir að ríkisstofnun taki 1/3 af landi okkar á þeim forsendum að okkur sé ekki treystandi til að fara vel með það og auka þ.á.m. skattaálögur til muna til að geta mætt broti af þeim kostnaði sem slíkri stofnanavæðingu fylgir. Ég er mikill náttúruverndarsinni. Þess vegna vil ég ekki hálendisþjóðgarð. Stimpillinn einn og sér mun sjá til þess að fjöldi erlendra ferðamanna þangað mun margfaldast. Er það náttúruvernd ? Við sjáum hvernig þjóðgarðarnir á Íslandi eru, t.d. Þingvellir og Skaftafell. Náttúruperlur á suðurlandi eru margar hverjar niðurtroðnar og sjást sums staðar varla fyrir mannmergðinni. Ferðamenn sjálfir kvarta orðið yfir þessu. Íslendingar kvarta yfir þessu. Stýring ferðamanna er til skammar og endurspeglar algjört metnaðarleysi ráðamanna til að vernda náttúruna. Hvers vegna yrði hálendisþjóðgarður eitthvað öðruvísi ? Á að selja hálendið ferðamannaiðnaðinum til illra heilla ? Iðnaðurinn er nauðsynlegur og skapar miklar tekjur inn í þjóðarbúið. En er takmarkið að láta elska landið okkar til dauða ? Ef hálendisþjóðgarður verður stofnaður án þjóðaratkvæðagreiðslu mun það að mínu mati verða einn stærsti glæpur sitjandi ríkisstjórnar gagnvart lýðveldi þjóðar sem státar sig einmitt af því að standa þar fremst meðal jafningja. Bergmálshellirinn minn er bjartur, hlýr og fallegur. Þar er hátt og vítt til veggja og þangað eru allir velkomnir. Líka þeir sem hafa aðra skoðun en ég. Víðsýni ræður þar ríkjum þar sem þeir, er eiga erfitt með að sætta sig við að þeirra skoðun er ekki einráð verður sérstaklega boðið upp á hlýtt faðmlag. Því vísbendingar sýna að ekki sé vanþörf á því. Jóla- og nýárskveðjur frá Bergmálshelli 4a í Norðurþingi í N-Þingeyjarsýslu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hálendisþjóðgarður Umhverfismál Ágústa Ágústsdóttir Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Þetta er ekki allt að koma með fjárlagafrumvarpinu Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Viðskiptaþvinganir gegn Ísrael Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Sjá meira
Ég er náttúruverndarsinni. Hálendið og villt náttúran hefur frá upphafi bundið strengi sína við mig og allar þær kynslóðir sem alist hafa hér upp frá blautu barnsbeini. Þessi öfl tákna frelsið, kraftinn, sjálfstæðið og lýðræðið sem ólgar í æðum okkar. Vegna þess köllum við! Vegna þess hrópum við ! Vegna þess eigum við rödd ! Vegna þess er okkur annt um frelsi náttúrunnar og lýðræðisins ! Við erum verðir hálendisins. Og við mótmælum því að hálendinu verði breytt í stofnun, innan stofnunar, innan ráðuneytis, innan Alþingis. Við þurfum á óspilltu hálendinu að halda. Talað er um að stofnun hálendisþjóðgarðs sé tækifæri til að vernda þá þjóðargersemi og um leið verði til alveg nýir möguleikar til að upplifa náttúruna og byggja upp atvinnustarfssemi. Í því samhengi vilja sumir meina að við berum ábyrgð gagnvart heimsbyggðinni allri. Það er ótrúlegt að lesa svona yfirlýsingar því í þeim felst einmitt opinberun hræsninnar sem þess konar þjóðremba er. Hingað til hafa menn forðast að svara ýmsum grundvallarspurningum og skauta fram hjá þeim eins og atvinnumenn í listskautadansi. 1. Hvað verndar þjóðgarðurinn betur og umfram það sem núverandi fyrirkomulag gerir og getur? 2. Hverju er verið að bjarga og frá hverju? 3. Hvaða elda er verið að slökkva? 4. Hvað kallar á núna sem veldur því að þrýsta þarf þessu í gegn á mjög svo óeðlilegan hátt? 5. Hvernig breytist heimsástandið til hins betra ef við stofnum hálendisþjóðgarð? 6. Hvenær varð hálendi Íslands í ykkar huga að leikmun til að nota sem pólitískt vopn inn á Alþingi eins og það varði ekki þjóðina alla? Greining og samanburður á rekstri þjóðgarða annars vegar og þjóðlendna hins vegar liggur hvergi. Aldrei hefur umhverfisráðherra bent á einhverja vankanta í núverandi kerfi þjóðlendulaga hvort sem litið er til þjóðhagslegrar hagkvæmni eða náttúruverndar. Þeir sem hafa sýnt þá dirfsku að standa upp og mótmæla með rökum og málefnalegum hætti hefur verið mætt með miklum hroka þeirra sem virðast ekki þola öðrum að hafa aðra skoðun. Meðal annars er talað um „Öskurkeppni þeirra sem eru á öðru máli, sem eigi lítið annað sameiginlegt í málflutningi sínum en hávaðasamar fullyrðingar og dylgjur, með jafnvel beinum ósannindum og á köflum verulega ruddalegri orðræðu í garð hinna kurteisu og hógværu“ eins og Benedikt Sigurðarson skrifar af „einstakri hógværð“ í Kjarnann fyrir stuttu. Það hvernig hann skrifar er einmitt gott dæmi um hvernig málefnaleg umræða á alls ekki að líta út. Ég fordæmi ómálefnalegan málflutning, hvoru megin sem hann elur manninn. Og þegar skoðanir fólks byggjast meira á trúarbrögðum en rökstuddum málflutningi, þá má að mínu mati tala um hreinar öfgar. Og öfgar eru alltaf slæmar hvoru megin sem þær eru. Það er aldrei réttlætanlegt að mæta öfgum með öfgum. Sú útkoma verður alltaf slæm. Benedikt skrifar einnig að þetta sé „Eitt markverðasta málefni sitjandi ríkisstjórnar og eitt af fáum sem virðist halda fram almannarétti gagnvart sérhagsmunum valdastéttar, umsvifamanna eða fjárfesta.“ Í þessari setningu einni málast mjög skýr mynd sem sýnir öfga vs. öfga, þar sem þjóðinni sjálfri í sínu lýðræði er varpað fyrir borð og henni stillt upp sem fávísum minnihluta sem viti ekki hvað henni er fyrir bestu. Aldrei hafa Íslendingar verið meira meðvitaðir um nauðsyn náttúruverndar. Við eigum ekki að gefa það eftir að ríkisstofnun taki 1/3 af landi okkar á þeim forsendum að okkur sé ekki treystandi til að fara vel með það og auka þ.á.m. skattaálögur til muna til að geta mætt broti af þeim kostnaði sem slíkri stofnanavæðingu fylgir. Ég er mikill náttúruverndarsinni. Þess vegna vil ég ekki hálendisþjóðgarð. Stimpillinn einn og sér mun sjá til þess að fjöldi erlendra ferðamanna þangað mun margfaldast. Er það náttúruvernd ? Við sjáum hvernig þjóðgarðarnir á Íslandi eru, t.d. Þingvellir og Skaftafell. Náttúruperlur á suðurlandi eru margar hverjar niðurtroðnar og sjást sums staðar varla fyrir mannmergðinni. Ferðamenn sjálfir kvarta orðið yfir þessu. Íslendingar kvarta yfir þessu. Stýring ferðamanna er til skammar og endurspeglar algjört metnaðarleysi ráðamanna til að vernda náttúruna. Hvers vegna yrði hálendisþjóðgarður eitthvað öðruvísi ? Á að selja hálendið ferðamannaiðnaðinum til illra heilla ? Iðnaðurinn er nauðsynlegur og skapar miklar tekjur inn í þjóðarbúið. En er takmarkið að láta elska landið okkar til dauða ? Ef hálendisþjóðgarður verður stofnaður án þjóðaratkvæðagreiðslu mun það að mínu mati verða einn stærsti glæpur sitjandi ríkisstjórnar gagnvart lýðveldi þjóðar sem státar sig einmitt af því að standa þar fremst meðal jafningja. Bergmálshellirinn minn er bjartur, hlýr og fallegur. Þar er hátt og vítt til veggja og þangað eru allir velkomnir. Líka þeir sem hafa aðra skoðun en ég. Víðsýni ræður þar ríkjum þar sem þeir, er eiga erfitt með að sætta sig við að þeirra skoðun er ekki einráð verður sérstaklega boðið upp á hlýtt faðmlag. Því vísbendingar sýna að ekki sé vanþörf á því. Jóla- og nýárskveðjur frá Bergmálshelli 4a í Norðurþingi í N-Þingeyjarsýslu.
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun