Hlegið að Hitler Ívar Halldórsson skrifar 13. janúar 2020 09:00 Hljóðritaðri hótun fylgdi viðbjóðslegt myndband... Gullgráðugir Gyðingar Ég sá mynd um daginn sem er nú sýnd í bíó og fær frábæra dóma frá gagnrýnendum sem og óbreyttum áhorfendum. Myndin heitir „Jojo Rabbit“ og skartar leikurum eins og Scarlett Johansson, Sam Rockwell og Stephen Merchant, sem öll fara á kostum í þessari húmorísku ádeilu á hugmyndafræði Hitlers og nasistanna í seinni heimsstyrjöldinni. Aðalsöguhetjan er 10 ára drengur sem er hugfanginn af þessari hugmyndafræði og er í einskonar þjálfunarbúðum fyrir börn sem vilja ganga í her nasista. Hann hyggst skrifa bók um hina gjörspilltu og gullgráðugu Gyðinga og afhenda Adólfi sjálfum einn daginn. En Hitler-heimur hans snýst á hvolf þegar að hann kemst að því að móðir hans felur Gyðingastúlku inni á heimili þeirra. Heimsk hugmyndafræði Myndin er þrælfyndin en innifelur einnig öflugan og áríðandi boðskap. Hún gerir lítið úr þessari vanþroskuðu og heimsku hugmyndafræði sem því miður varð milljónum Gyðinga að bana, og varpar myndin ljósi á að Gyðingar eru ekkert frábrugðnir okkur. Ég vissi ekki hvers ég átti að vænta þegar ég settist í salinn - vissi ekki hvort ég hefði valið mynd sem var mér við hæfi. Það leið þó ekki á löngu þar til áhorfendur í salnum voru farnir að hlæja upphátt að atburðarásinni og það leyndi sér ekki að bíógestir voru mjög sáttir þegar þeir gengu út; sumir vonandi örlítið upplýstari um mannskemmandi mýtur um Gyðinga sem vilja reigja höfuðið þegar tækifæri gefst. Sjálfur var ég mjög sáttur og fannst heimurinn örlítið betri þegar ég gekk út. Heilaþvottastöð Hitlers Hvort sem við viljum viðurkenna það eða ekki þá örlar enn á Gyðingahatri hérlendis. Maður hefur því miður lesið ótal ummæli á samskiptamiðlum frá Íslendingum sem virðast halda að það hafi sérstakt skotleyfi á ímynd Gyðinga. Gamlar kreddur og úrelt hugmyndafræði sem fengu vængi á ný í heilaþvottastöðvum Hitlers og hans manna á heimstyrjaldarárum virðast enn berjast fyrir lífi sínu og bærast því miður enn í heilahvelum einhverra Íslendinga. Allt illt frá Ísrael Fjölmargir Gyðingar hérlendis hafa forðast að opinbera þjóðerni sitt hérlendis af ótta við afleiðingarnar. Þeir þora ekki að klæðast sínum fána eins og við gerum með stolti, t.d. þegar við sigrum íþróttaleiki eins og t.d. handknattleiksleikinn við Dani - hvað þá að veifa fána sínum opinberlega til að fagna sigri eigin íþróttaliða. Gyðingar sem búa hérlendis eru afar meðvitaðir um þjóðerni sitt í okkar landi þar sem fólki er kennt með nánast einhliða fjölmiðlafyrirsögnum og oft hlutdrægri skólamenntun að allt sem kemur frá Ísrael sé af hinu illa. Íslendingur fékk líflátshótun En það eru þó ekki eingöngu Gyðingar sem verða fyrir alvarlegu aðkasti hérlendis. Það gerðist um jólin að Íslendingur sem auglýsti vöru með ásaumuðum ísraelskum fána á íslenskri vefsíðu, fékk líflátshótun frá öðrum Íslendingi, sem augljóslega bar allt annað en hlýjan hug til Gyðingaþjóðarinnar. Hljóðritaðri hótun fylgdi viðbjóðslegt myndband þar sem manneskja sást flá aðra manneskju lifandi með hnífi. Ég hef séð þetta myndband og fullyrði að það er ekki hægt að senda óhuggulegri og kaldrifjaðri skilaboð til manneskju en þetta. Málið er að því er ég best veit í höndum lögreglu. Gyðingar borða ís Frelsið er yndislegt þegar þú færð að njóta þess. Því miður upplifa Gyðingar sig ekki frjálsa á meðal okkar í dag. Gyðingar eru samt ekki svo frábrugðnir okkur. Þeir eru fólk sem fékk ekki að ákveða sinn fæðingarstað frekar en við sem fæddumst hér á fróni; eiga börn, vini, ættingja, áhugamál og uppáhalds íþróttalið. Þeir hata og elska pólitík eins og við, horfa á Game of Thrones, fara í ræktina og elska að borða ís. Ég leyfi mér að vona að flestir hafi áttað sig á því að umhyggja fyrir öðrum óháð þjóðerni, sé eina leiðin til farsællrar framtíðar á þessari furðulegu plánetu sem er þó heimili okkar allra. Undir yfirborðinu Ég fagna því að til er fólk sem þorir að framleiða kvikmyndir sem ögra hatursfullri hugmyndafræði og upphefja heldur mannúðlega framkomu og náungakærleika. Ég fagna því að það er til fólk í heiminum sem þorir að minna okkur á að á bak við hina háu pólitíska múra leynast dýrmætar persónur af holdi og blóði. Á bak við mannskæðar mýtur eru fallegar manneskjur sem þrá að lifa í friði og spekt eins og við. Á bak við öfgafullar umræður er friðsælt fólk sem þráir að lifa í sátt og samlyndi við okkur. Ef við einblínum stöðugt á yfirborðið förum við hæglega á mis við fjársjóðinn sem undir kann að liggja. Góður endir Sagan hlýtur að hafa kennt okkur að hörundslitur okkar eða heimilisfang endurspegla ekki okkar innri mann. Við erum öll eins þegar við lítum undir yfirborðið. Virðing, frelsi og kærleikur er eitthvað sem við öll þurfum á að halda - sama hvar við byrjuðum okkar vegferð á þessari jörð. Stundum boðar bagaleg byrjun góðan endi. Í kvikmyndahúsinu var hlegið að Hitler; ekki að gyðingastúlkunni. Það er þá kannski eitthvað réttlæti í heiminum eftir allt saman. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ívar Halldórsson Mest lesið „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Metabolic Psychiatry: Ný nálgun í geðlækningum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason Skoðun Viltu skilja bílinn eftir heima? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Hvaða framtíð bíður barna okkar árið 2050? Hafdís Hanna Ægisdóttir Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun Betri strætó strax í dag Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Þakkir til Sivjar Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason skrifar Skoðun Betri strætó strax í dag Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Viltu skilja bílinn eftir heima? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hvaða framtíð bíður barna okkar árið 2050? Hafdís Hanna Ægisdóttir skrifar Skoðun Metabolic Psychiatry: Ný nálgun í geðlækningum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Af hverju skiptir vökvagjöf okkur svona miklu máli? Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindin kolfellur á öllum prófum. Er bólan að bresta? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar Skoðun Hér er það sem Ágúst sagði ykkur ekki Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Falið heimsveldi Al Thani-fjölskyldunnar Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar Skoðun Hið landlæga fúsk Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þetta þarftu að vita: 12 atriði Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann skrifar Skoðun Akademísk kurteisi á tímum þjóðarmorðs Finnur Ulf Dellsén skrifar Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Sjá meira
Hljóðritaðri hótun fylgdi viðbjóðslegt myndband... Gullgráðugir Gyðingar Ég sá mynd um daginn sem er nú sýnd í bíó og fær frábæra dóma frá gagnrýnendum sem og óbreyttum áhorfendum. Myndin heitir „Jojo Rabbit“ og skartar leikurum eins og Scarlett Johansson, Sam Rockwell og Stephen Merchant, sem öll fara á kostum í þessari húmorísku ádeilu á hugmyndafræði Hitlers og nasistanna í seinni heimsstyrjöldinni. Aðalsöguhetjan er 10 ára drengur sem er hugfanginn af þessari hugmyndafræði og er í einskonar þjálfunarbúðum fyrir börn sem vilja ganga í her nasista. Hann hyggst skrifa bók um hina gjörspilltu og gullgráðugu Gyðinga og afhenda Adólfi sjálfum einn daginn. En Hitler-heimur hans snýst á hvolf þegar að hann kemst að því að móðir hans felur Gyðingastúlku inni á heimili þeirra. Heimsk hugmyndafræði Myndin er þrælfyndin en innifelur einnig öflugan og áríðandi boðskap. Hún gerir lítið úr þessari vanþroskuðu og heimsku hugmyndafræði sem því miður varð milljónum Gyðinga að bana, og varpar myndin ljósi á að Gyðingar eru ekkert frábrugðnir okkur. Ég vissi ekki hvers ég átti að vænta þegar ég settist í salinn - vissi ekki hvort ég hefði valið mynd sem var mér við hæfi. Það leið þó ekki á löngu þar til áhorfendur í salnum voru farnir að hlæja upphátt að atburðarásinni og það leyndi sér ekki að bíógestir voru mjög sáttir þegar þeir gengu út; sumir vonandi örlítið upplýstari um mannskemmandi mýtur um Gyðinga sem vilja reigja höfuðið þegar tækifæri gefst. Sjálfur var ég mjög sáttur og fannst heimurinn örlítið betri þegar ég gekk út. Heilaþvottastöð Hitlers Hvort sem við viljum viðurkenna það eða ekki þá örlar enn á Gyðingahatri hérlendis. Maður hefur því miður lesið ótal ummæli á samskiptamiðlum frá Íslendingum sem virðast halda að það hafi sérstakt skotleyfi á ímynd Gyðinga. Gamlar kreddur og úrelt hugmyndafræði sem fengu vængi á ný í heilaþvottastöðvum Hitlers og hans manna á heimstyrjaldarárum virðast enn berjast fyrir lífi sínu og bærast því miður enn í heilahvelum einhverra Íslendinga. Allt illt frá Ísrael Fjölmargir Gyðingar hérlendis hafa forðast að opinbera þjóðerni sitt hérlendis af ótta við afleiðingarnar. Þeir þora ekki að klæðast sínum fána eins og við gerum með stolti, t.d. þegar við sigrum íþróttaleiki eins og t.d. handknattleiksleikinn við Dani - hvað þá að veifa fána sínum opinberlega til að fagna sigri eigin íþróttaliða. Gyðingar sem búa hérlendis eru afar meðvitaðir um þjóðerni sitt í okkar landi þar sem fólki er kennt með nánast einhliða fjölmiðlafyrirsögnum og oft hlutdrægri skólamenntun að allt sem kemur frá Ísrael sé af hinu illa. Íslendingur fékk líflátshótun En það eru þó ekki eingöngu Gyðingar sem verða fyrir alvarlegu aðkasti hérlendis. Það gerðist um jólin að Íslendingur sem auglýsti vöru með ásaumuðum ísraelskum fána á íslenskri vefsíðu, fékk líflátshótun frá öðrum Íslendingi, sem augljóslega bar allt annað en hlýjan hug til Gyðingaþjóðarinnar. Hljóðritaðri hótun fylgdi viðbjóðslegt myndband þar sem manneskja sást flá aðra manneskju lifandi með hnífi. Ég hef séð þetta myndband og fullyrði að það er ekki hægt að senda óhuggulegri og kaldrifjaðri skilaboð til manneskju en þetta. Málið er að því er ég best veit í höndum lögreglu. Gyðingar borða ís Frelsið er yndislegt þegar þú færð að njóta þess. Því miður upplifa Gyðingar sig ekki frjálsa á meðal okkar í dag. Gyðingar eru samt ekki svo frábrugðnir okkur. Þeir eru fólk sem fékk ekki að ákveða sinn fæðingarstað frekar en við sem fæddumst hér á fróni; eiga börn, vini, ættingja, áhugamál og uppáhalds íþróttalið. Þeir hata og elska pólitík eins og við, horfa á Game of Thrones, fara í ræktina og elska að borða ís. Ég leyfi mér að vona að flestir hafi áttað sig á því að umhyggja fyrir öðrum óháð þjóðerni, sé eina leiðin til farsællrar framtíðar á þessari furðulegu plánetu sem er þó heimili okkar allra. Undir yfirborðinu Ég fagna því að til er fólk sem þorir að framleiða kvikmyndir sem ögra hatursfullri hugmyndafræði og upphefja heldur mannúðlega framkomu og náungakærleika. Ég fagna því að það er til fólk í heiminum sem þorir að minna okkur á að á bak við hina háu pólitíska múra leynast dýrmætar persónur af holdi og blóði. Á bak við mannskæðar mýtur eru fallegar manneskjur sem þrá að lifa í friði og spekt eins og við. Á bak við öfgafullar umræður er friðsælt fólk sem þráir að lifa í sátt og samlyndi við okkur. Ef við einblínum stöðugt á yfirborðið förum við hæglega á mis við fjársjóðinn sem undir kann að liggja. Góður endir Sagan hlýtur að hafa kennt okkur að hörundslitur okkar eða heimilisfang endurspegla ekki okkar innri mann. Við erum öll eins þegar við lítum undir yfirborðið. Virðing, frelsi og kærleikur er eitthvað sem við öll þurfum á að halda - sama hvar við byrjuðum okkar vegferð á þessari jörð. Stundum boðar bagaleg byrjun góðan endi. Í kvikmyndahúsinu var hlegið að Hitler; ekki að gyðingastúlkunni. Það er þá kannski eitthvað réttlæti í heiminum eftir allt saman.
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar
Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar
Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar
Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar