Upphlaupið sem hefur orðið vegna ummæla sem leikkonan Þórdís Björk Þorfinnsdóttir í leikhópnum Lotta lét falla um Kópasker og Raufarhöfn, sem mætt var af mikilli hörku með svæsnum hótunum, hefur verið til tals á samfélagsmiðlum. Jón Kaldal, fyrrverandi ritstjóri á Fréttablaðinu, rifjar upp að varhugavert getur reynst að strjúka landsbyggðafólki öfugt.
„Í nóvember 2006 fékk Dr. Gunni hóp álitsgjafa til að velja „Mestu krummaskuð Íslands“ fyrir grein í Fréttablaðinu,“ segir Jón á Twittersíðu sinni og birtir skjáskot af greininni.
Í nóvember 2006 fékk @drgunni hóp álitsgjafa til að velja Mestu krummaskuð Íslands fyrir grein í Fréttablaðinu. Birtingardaginn bárust margar innhringingar á ritstjórnina og erindið var ekki að þakka fyrir efnistökin. Á listanum eru meðal annars Garðabær og Raufarhöfn. pic.twitter.com/DI9UbU9ayM
— Jón Kaldal (@jonkaldal) July 22, 2020
Jón segir að þann dag hafi margar innhringingar borist á ritstjórnina. „Og erindið var ekki að þakka fyrir efnistökin,“ segir Jón og bendir á að á lista hafi komist meðal annars Garðabær og Raufarhöfn.
Annríki á blaðinu við símsvörðun
Dr. Gunni – Gunnar Lárus Hjálmarsson – sem þá var blaðamaður á Fréttablaðinu var fljótur til og lýsir því yfir afdráttarlaust að honum þyki þetta miður. Hann vill greinilega ekki eiga reiði landsbyggðarfólks yfir höfði sér. „Mjög brútal grein, sorry!“ segir hann í athugasemd við Twitterfærslu Jóns.

„Einn annríkasti dagur sem ég man eftir við símsvörun á Fréttablaðsárunum. Greinin stendur merkilega vel enn fyrir sínu,“ segir Jón.
Í inngangi gerir höfundur hvað hann gerir til að opna augu lesenda fyrir því að hér sé um græskulaust gaman að ræða. „Stundum er sagt að í landinu búi tvær þjóðir: Reykjavíkurpakk sem borðar snakk og stolt en kveinandi landsbyggðarlið. Í könnun í Fréttablaðinu nýlega kom fram að Akureyri þyki fallegasti bær landsins. Nú snúum við dæminu við. Spyrjum nokkrar cappuccino-sötrandi miðbæjarrottur hvert sé mesta krummaskuð landsins.“
En allt kom fyrir ekki, margir tóku þessu uppátæki óstinnt upp. Munurinn er sá að þá var engum samfélagsmiðlum til að dreifa.
Fábreytni og doði
Dr. Gunni rekur það hvað einkenni hið íslenska krummaskuð; fámenni, fábreytni og doði, jafnvel vondir straumar, skrifar Dr. Gunni og vísar til álitsgjafa sinna sem voru alls tuttugu talsins. Atkvæðin dreifðust mjög en „sigurvegari“ reyndist Reyðarfjörður. En öðru sætinu deildu Bolungarvík, Eyrarbakki, Garðabær, Grenivík, Höfn í Hornafirði, Keflavík og Vestmannaeyjar og … Raufarhöfn.

En Gunni hefur svellkaldur eftir einum álitsgjafanum: „Þarna er hótelið eins og frystihús. Mig minnir að það sé gluggalaust. Kemst seint á póstkort.“ Alls voru 23 staðir nefndir og þeim lýst heldur óvirðulega.
Álitsgjafarnir voru svo af ýmsu tagi en flesta má líkast til kenna við póstnúmerið 101, eins og reyndar greinarhöfundur tók skilmerkilega fram í inngangsorðum.