Ólafur Ísleifsson þingmaður, sem rekinn var úr Flokki fólksins ásamt Karli Gauta Hjaltasyni í kjölfar Klausturmálsins, var gestur Péturs Gunnlaugssonar á Útvarpi Sögu í gær. Þar hefur hann verið fastagestur en var settur á ís þar eftir Klausturmálið. En, hann var nú mættur eftir hlé og urðu fagnaðarfundir með honum og Pétri.
Inga brast í grát og fundurinn í uppnám
Ólafur lýsti því hvernig það kom til að þeir hefðu farið með Miðflokksmönnum á Klaustur bar. Þeir voru í nokkru uppnámi eftir fundi minnihlutans þar sem rætt var hvernig stilla ætti saman strengi sína gagnvart frumvarpi sem vitað var að yrði umdeilt: Lög um aðstoðarmenn þingflokkanna.Ólafur sagði frá því að reynt hafi verið að komast að sameiginlegri niðurstöðu þannig að enginn skæri sig úr og segðist vera á móti málinu en nyti engu að síður góðs af aðstoðarmönnunum. Ólafur segir að þegar Inga hafi gert sér grein fyrir því hvernig í málinu lægi hafi hún farið að skæla og viðstaddir hafi verið verulega slegnir út af laginu. Þá hafi hann hitt Sigmund Davíð Gunnlaugsson, formann Miðflokksins við kaffistandinn og Sigmundur hafi spurt hvort þeir ættu ekki bara að bregða sér á barinn og ræða það hvernig hlutirnir gengju fyrir sig í pólitíkinni? Sem varð úr og frægt er.
Gengdarlaus sjálftaka fór fyrir brjóstið á Ingu
Inga segir Ólaf hafa verið tafsandi í þessari frásögn sinni og ljóst að hann væri ekki með góða samvisku. En, hún neitar því ekki að hún hafi tárast á umræddum fundi.„Þegar ég sá fram á það hvað þetta kostaði, þegar ég fór að tala um að ég vildi ekki eyða þessu fjármagni í gengdarlausa sjálftöku, þá varð ég klökk. Af hverju ekki að veita þessu fé til þeirra sem minna mega sín. Þetta er svo óréttlátt gagnvart fólkinu okkar.“
Inga segist hafa beðið viðstadda afsökunar. „En ég gat ekki haldið aftur af tárunum. Sorglegt hvernig fjármunum almennings er forgangsraðað. En, neinei, nú eru þeir að reyna að draga það fram að ég sé einhver grenjuskjóða sem er ekki hæf í eitt eða neitt. En, hvað ætlaði hann að gera með Miðflokknum, þó ég væri á móti þessu. Fullur í einn og hálfan tíma. Átti það að leysa málið?“
Inga ætlar ekki að afsaka það frekar. Hún brennur fyrir þessum málum; hennar hjarta slær þar með þeim sem minna mega sín.
