Ræða Bergs Þórs Ingólfssonar á Austurvelli Bergur Þór Ingólfsson skrifar 15. desember 2015 18:07 Gott fólk. Þegar þessi fundur var skipulagður stóð til að hafa mótmælafund gegn því að Kevi og Arjan, tveir langveikir albanskir drengir, hafi verið fluttir af landi brott og þeim neitað hér um skjól. Nú virðist svo vera að röksemdarfærsla þess efnis um að Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna hafi verið brotinn, dugi til að þeir komi hingað aftur ásamt fjölskyldum sínum og hljóti mannúðlega meðferð. Barnasáttmálinn var lögfestur á Íslandi þann 20. febrúar 2013 og er nú hluti af íslenskri löggjöf. Ég ætla að lesa úr nokkrum greinum hans sem styðja áðurnefnda röksemdarfærslu:1. grein Hugtakið barnBarn er einstaklingur undir 18 ára aldri, nema lög heimalands þess segi annað.2. grein Jafnræði — bann við mismununÖll börn skulu njóta réttinda Barnasáttmálans án tillits til kynþáttar, litarháttar, kynferðis, tungu, trúar, stjórnmálaskoðana, ætternis, fötlunar, félagslegrar stöðu eða annarra aðstæðna þeirra eða stöðu eða athafna foreldra þeirra.3. grein Það sem barninu er fyrir bestuAllar ákvarðanir eða ráðstafanir yfirvalda er varða börn skulu byggðar á því sem er börnum fyrir bestu.6. grein Réttur til lífs og þroskaSérhvert barn á meðfæddan rétt til lífs og skulu aðildarríkin tryggja að það megi lifa og þroskast.18. grein Uppeldi og þroskiForeldrar bera sameiginlega ábyrgð á uppeldi barna sinna og skulu taka mið af því sem börnunum er fyrir bestu. Stjórnvöldum ber að veita foreldrum viðeigandi aðstoð við að rækja uppeldisskyldur sínar og sjá til þess að byggðar séu upp stofnanir og þjónusta veitt til umönnunar barna. 19. grein Vernd gegn ofbeldi og vanræksluBörn eiga rétt á vernd gegn hvers kyns líkamlegu, andlegu og kynferðislegu ofbeldi, misnotkun, skeytingarleysi og vanrækslu, innan eða utan heimilis. Stjórnvöld skulu veita börnum sem sætt hafa illri meðferð og fjölskyldum þeirra viðeigandi stuðning.22. grein Börn sem flóttamennBörn sem telja sig vera eða eru talin flóttamenn eiga rétt á vernd og stuðningi hvort sem þau eru ein eða í fylgd foreldra eða annarra. Jafnframt skal börnunum tryggð aðstoð við að leita uppi foreldra eða fjölskyldu.24. grein Heilsuvernd barnaBörn eiga rétt á njóta besta mögulegs heilsufars sem hægt er að tryggja, s.s. með læknisaðstoð og heilbrigðisþjónustu. Aðildarríki skulu gera ráðstafanir til að draga úr barnadauða, berjast gegn sjúkdómum og vannæringu, stuðla að fræðslu um heilbrigt líferni og reyna að ryðja úr vegi hefðum sem eru skaðlegar heilsu barna.41. grein Betri réttur gildirEf lög og reglur aðildarríkja eða alþjóðalög tryggja börnum betri rétt en segir til um í Barnasáttmálanum skulu þau gilda framar honum. Við sem þjóðríki höfum semsagt samþykkt að gera alltaf það sem barni er fyrir bestu. Og útlit er fyrir að við það verði staðið. Það er stórkostlegt. Enda breyttist þessi fundur hér úr mótmælum í samstöðufund. Ef við setjum loforðið um að gera alltaf það sem barni er fyrir bestu til grundvallar tilveru okkar og sambýlis þá erum við á réttri braut. Að gera alltaf það sem barni er fyrir bestu hlýtur að vera grundvallarfyrirkomulag samfélags okkar. Þá hljótum við að stefna í rétta átt að sanngjörnu og góðu og jafnvel fögru lífi. – Og myndum ná einu skrefi lengra ef öldruðum og öryrkjum væri bætt í hópinn. Ég ætla að ganga út frá því að um þetta séum við öll sammála. Það að Kevi og Arjan séu væntanlega á leiðinni hingað aftur með fjölskyldum sínum sannar að svo sé. Lögin eiga einmitt að vernda mennskuna en ekki ganga gegn henni. Barnið skal njóta vafans. Þessir tveir litlu drengir voru betur settir á Barnaspítalanum heldur en í Albaníu og við, íslenska ríkið, sem röskuðum því, ætlum að leiðrétta þau mistök fyrir jól – vonandi. Þessi jólasaga ber okkur fólkinu gott vitni, fái hún þann farsæla endi sem útlit er fyrir. Það er mörg ógnin í heiminum. Margt er það sem við eigum að hræðast. En annað er ekki jafn skelfilegt. Við þurfum að standa vörð um gildin. Gildin um að barnið njóti vafans. En við þurfum líka hjálpast að við að flokka burt það sem er ekki jafn hættulegt. Upphrópanir fólks sem hefur greiðan aðgang að fjölmiðlum, stýrir þeim jafnvel eða á þá, geta lætt inn hjá okkur ástæðulausum ótta. Ég held til dæmis að það starf sem foreldrar mínir hafa síðustu áttatíu árin unnið fjölskyldu sinni til heilla og bæjarfélaginu þar sem þau búa – af dugnaði og ósérhlífni, með góðvild og heiðarleika að leiðarljósi – sé ekkiógnað af langveikum albönskum börnum. Við þurfum ekki að óttast að það að vilja vera góður „rústi kerfinu“. Enda væri kerfi sem stæði ógn af börnum skakkt og rangt. Slíku kerfi þyrfti reyndar hreinlega að rústa. Eins og öðrum kerfum sem ógna velferð barna og fullorðinna. Munum að aðskilnaðar-stefnan í Suður-Afríku var lögleg, það að konur mættu ekki kjósa var einu sinni löglegt, en aftur á móti voru hreppaflutningar einu sinni löglegir. Við verðum að muna hvers vegna við búum til lög og að lög eru mannanna verk. Og lög á að setja til varnar mennskunni ekki gegn henni. Við getum ekki samþykkt að senda tvo langveika drengi út á guð og gaddinn, bara af því að það er löglegt. Við getum heldur ekki sent tvær litlar stúlkur réttindalausar til Grikklands eftir áramót, þar sem þær munu lenda á götunni ásamt foreldrum sínum. Bara af því að pabbinn skildi eftir fingrafar sitt í Grikklandi á flótta sínum frá Sýrlandi og lögin sem kennd eru við Dyflini segja að þá séu þessar stúlkur ekki okkar vandamál. Ég hef hitt þær og börn einhverra okkar eru með þeim í leikskóla. Þessar stúlkur eru ekkert vandamál. En við getum orðið þeirra vandamál. Ég er að tala um Jönu og Joulu sem höfðu ekki hugmynd um að Ísland væri til fyrir hálfu ári síðan en kunna nú nokkur orð í íslensku og una sér vel í Vesturbænum. Þær flýðu með foreldrum sínum frá Sýrlandi með bílum til Tyrklands og þaðan fótgangandi til Grikklands. Þar ráfaði fjölskyldan um í eitt ár, mjólkur, lyfja og réttindalaus. Og hún gæti átt yfir höfði sér á grundvelli eihverra laga að verða send þangað aftur strax eftir áramót. Þar bíður þeirra ekkert. Ekkert! Þau munu aftur lenda á götunni; mjólkur, lyfja og réttindalaus. Þau komu hingað yfir hafið. Hröktust til Íslands – sem ekkert þeirra vissi að væri til fyrir hálfu ári síðan. Hér biðja þau um skjól. Hér hafa þau skjól. Nema að einhver ákveði að túlka lögin á annan hátt. Hver í andskotanum er þessi einhver sem ákveður slíkt?! Hér stöndum við á Austurvelli þann fimmtánda desember árið 2015 og biðjum um skjól fyrir Kevi og Arjan frá Albaníu og sýrlensku systurnar Jönu og Joulu. Í umkomuleysi okkar gagnvart grimmdinni í heiminum biðjum við þeim griða. Þessvegna stöndum við hér saman. Svona erum við barnaleg. Sem betur fer. Ef þessi fjögur börn fá að verða hluti af samfélagi okkar, þá er okkur ekki alls varnað. Þá erum við þjóð sem hefur vilja til að gera alltaf það sem barni er fyrir bestu. Í alvörunni, af barnslegri einlægni og frá dýpstu hjartans rótum, langar mig aðeins í þessa einu jólagjöf: að Kevi, Arjan, Jana og Joulu fái skjól og búi örugg á Íslandi með fjölskyldum sínum.Ræðan er birt með góðfúslegu leyfi höfundar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þetta þarftu að vita: 12 atriði Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Falið heimsveldi Al Thani-fjölskyldunnar Finnur Th. Eiríksson Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare Skoðun Hið landlæga fúsk Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Óvandaður og einhliða fréttaflutningur RÚV af stríðinu á Gaza Birgir Finnsson Skoðun Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann Skoðun Er sund hollara en líkamsrækt? Guðmundur Edgarsson Skoðun Akademísk kurteisi á tímum þjóðarmorðs Finnur Ulf Dellsén Skoðun Skoðun Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Falið heimsveldi Al Thani-fjölskyldunnar Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar Skoðun Hið landlæga fúsk Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þetta þarftu að vita: 12 atriði Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann skrifar Skoðun Akademísk kurteisi á tímum þjóðarmorðs Finnur Ulf Dellsén skrifar Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Sjá meira
Gott fólk. Þegar þessi fundur var skipulagður stóð til að hafa mótmælafund gegn því að Kevi og Arjan, tveir langveikir albanskir drengir, hafi verið fluttir af landi brott og þeim neitað hér um skjól. Nú virðist svo vera að röksemdarfærsla þess efnis um að Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna hafi verið brotinn, dugi til að þeir komi hingað aftur ásamt fjölskyldum sínum og hljóti mannúðlega meðferð. Barnasáttmálinn var lögfestur á Íslandi þann 20. febrúar 2013 og er nú hluti af íslenskri löggjöf. Ég ætla að lesa úr nokkrum greinum hans sem styðja áðurnefnda röksemdarfærslu:1. grein Hugtakið barnBarn er einstaklingur undir 18 ára aldri, nema lög heimalands þess segi annað.2. grein Jafnræði — bann við mismununÖll börn skulu njóta réttinda Barnasáttmálans án tillits til kynþáttar, litarháttar, kynferðis, tungu, trúar, stjórnmálaskoðana, ætternis, fötlunar, félagslegrar stöðu eða annarra aðstæðna þeirra eða stöðu eða athafna foreldra þeirra.3. grein Það sem barninu er fyrir bestuAllar ákvarðanir eða ráðstafanir yfirvalda er varða börn skulu byggðar á því sem er börnum fyrir bestu.6. grein Réttur til lífs og þroskaSérhvert barn á meðfæddan rétt til lífs og skulu aðildarríkin tryggja að það megi lifa og þroskast.18. grein Uppeldi og þroskiForeldrar bera sameiginlega ábyrgð á uppeldi barna sinna og skulu taka mið af því sem börnunum er fyrir bestu. Stjórnvöldum ber að veita foreldrum viðeigandi aðstoð við að rækja uppeldisskyldur sínar og sjá til þess að byggðar séu upp stofnanir og þjónusta veitt til umönnunar barna. 19. grein Vernd gegn ofbeldi og vanræksluBörn eiga rétt á vernd gegn hvers kyns líkamlegu, andlegu og kynferðislegu ofbeldi, misnotkun, skeytingarleysi og vanrækslu, innan eða utan heimilis. Stjórnvöld skulu veita börnum sem sætt hafa illri meðferð og fjölskyldum þeirra viðeigandi stuðning.22. grein Börn sem flóttamennBörn sem telja sig vera eða eru talin flóttamenn eiga rétt á vernd og stuðningi hvort sem þau eru ein eða í fylgd foreldra eða annarra. Jafnframt skal börnunum tryggð aðstoð við að leita uppi foreldra eða fjölskyldu.24. grein Heilsuvernd barnaBörn eiga rétt á njóta besta mögulegs heilsufars sem hægt er að tryggja, s.s. með læknisaðstoð og heilbrigðisþjónustu. Aðildarríki skulu gera ráðstafanir til að draga úr barnadauða, berjast gegn sjúkdómum og vannæringu, stuðla að fræðslu um heilbrigt líferni og reyna að ryðja úr vegi hefðum sem eru skaðlegar heilsu barna.41. grein Betri réttur gildirEf lög og reglur aðildarríkja eða alþjóðalög tryggja börnum betri rétt en segir til um í Barnasáttmálanum skulu þau gilda framar honum. Við sem þjóðríki höfum semsagt samþykkt að gera alltaf það sem barni er fyrir bestu. Og útlit er fyrir að við það verði staðið. Það er stórkostlegt. Enda breyttist þessi fundur hér úr mótmælum í samstöðufund. Ef við setjum loforðið um að gera alltaf það sem barni er fyrir bestu til grundvallar tilveru okkar og sambýlis þá erum við á réttri braut. Að gera alltaf það sem barni er fyrir bestu hlýtur að vera grundvallarfyrirkomulag samfélags okkar. Þá hljótum við að stefna í rétta átt að sanngjörnu og góðu og jafnvel fögru lífi. – Og myndum ná einu skrefi lengra ef öldruðum og öryrkjum væri bætt í hópinn. Ég ætla að ganga út frá því að um þetta séum við öll sammála. Það að Kevi og Arjan séu væntanlega á leiðinni hingað aftur með fjölskyldum sínum sannar að svo sé. Lögin eiga einmitt að vernda mennskuna en ekki ganga gegn henni. Barnið skal njóta vafans. Þessir tveir litlu drengir voru betur settir á Barnaspítalanum heldur en í Albaníu og við, íslenska ríkið, sem röskuðum því, ætlum að leiðrétta þau mistök fyrir jól – vonandi. Þessi jólasaga ber okkur fólkinu gott vitni, fái hún þann farsæla endi sem útlit er fyrir. Það er mörg ógnin í heiminum. Margt er það sem við eigum að hræðast. En annað er ekki jafn skelfilegt. Við þurfum að standa vörð um gildin. Gildin um að barnið njóti vafans. En við þurfum líka hjálpast að við að flokka burt það sem er ekki jafn hættulegt. Upphrópanir fólks sem hefur greiðan aðgang að fjölmiðlum, stýrir þeim jafnvel eða á þá, geta lætt inn hjá okkur ástæðulausum ótta. Ég held til dæmis að það starf sem foreldrar mínir hafa síðustu áttatíu árin unnið fjölskyldu sinni til heilla og bæjarfélaginu þar sem þau búa – af dugnaði og ósérhlífni, með góðvild og heiðarleika að leiðarljósi – sé ekkiógnað af langveikum albönskum börnum. Við þurfum ekki að óttast að það að vilja vera góður „rústi kerfinu“. Enda væri kerfi sem stæði ógn af börnum skakkt og rangt. Slíku kerfi þyrfti reyndar hreinlega að rústa. Eins og öðrum kerfum sem ógna velferð barna og fullorðinna. Munum að aðskilnaðar-stefnan í Suður-Afríku var lögleg, það að konur mættu ekki kjósa var einu sinni löglegt, en aftur á móti voru hreppaflutningar einu sinni löglegir. Við verðum að muna hvers vegna við búum til lög og að lög eru mannanna verk. Og lög á að setja til varnar mennskunni ekki gegn henni. Við getum ekki samþykkt að senda tvo langveika drengi út á guð og gaddinn, bara af því að það er löglegt. Við getum heldur ekki sent tvær litlar stúlkur réttindalausar til Grikklands eftir áramót, þar sem þær munu lenda á götunni ásamt foreldrum sínum. Bara af því að pabbinn skildi eftir fingrafar sitt í Grikklandi á flótta sínum frá Sýrlandi og lögin sem kennd eru við Dyflini segja að þá séu þessar stúlkur ekki okkar vandamál. Ég hef hitt þær og börn einhverra okkar eru með þeim í leikskóla. Þessar stúlkur eru ekkert vandamál. En við getum orðið þeirra vandamál. Ég er að tala um Jönu og Joulu sem höfðu ekki hugmynd um að Ísland væri til fyrir hálfu ári síðan en kunna nú nokkur orð í íslensku og una sér vel í Vesturbænum. Þær flýðu með foreldrum sínum frá Sýrlandi með bílum til Tyrklands og þaðan fótgangandi til Grikklands. Þar ráfaði fjölskyldan um í eitt ár, mjólkur, lyfja og réttindalaus. Og hún gæti átt yfir höfði sér á grundvelli eihverra laga að verða send þangað aftur strax eftir áramót. Þar bíður þeirra ekkert. Ekkert! Þau munu aftur lenda á götunni; mjólkur, lyfja og réttindalaus. Þau komu hingað yfir hafið. Hröktust til Íslands – sem ekkert þeirra vissi að væri til fyrir hálfu ári síðan. Hér biðja þau um skjól. Hér hafa þau skjól. Nema að einhver ákveði að túlka lögin á annan hátt. Hver í andskotanum er þessi einhver sem ákveður slíkt?! Hér stöndum við á Austurvelli þann fimmtánda desember árið 2015 og biðjum um skjól fyrir Kevi og Arjan frá Albaníu og sýrlensku systurnar Jönu og Joulu. Í umkomuleysi okkar gagnvart grimmdinni í heiminum biðjum við þeim griða. Þessvegna stöndum við hér saman. Svona erum við barnaleg. Sem betur fer. Ef þessi fjögur börn fá að verða hluti af samfélagi okkar, þá er okkur ekki alls varnað. Þá erum við þjóð sem hefur vilja til að gera alltaf það sem barni er fyrir bestu. Í alvörunni, af barnslegri einlægni og frá dýpstu hjartans rótum, langar mig aðeins í þessa einu jólagjöf: að Kevi, Arjan, Jana og Joulu fái skjól og búi örugg á Íslandi með fjölskyldum sínum.Ræðan er birt með góðfúslegu leyfi höfundar.
Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare Skoðun
Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar
Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar
Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare Skoðun