Játaði líkams­á­rás en sleppur vegna tölvubréfs dómara

Í dómi Landsréttar þess efnis, sem kveðinn var upp í gær, segir að maðurinn hafi verið ákærður fyrir sérstaklega hættulega líkamsárás, með því að hafa veist að manni með ítrekuðum hnéspörkum í höfuð og búk. Fyrir héraðsdómi hafi hann gengist við þeirri háttsemi sem lýst var í ákæru en hafnað heimfærslu háttseminnar til ákvæðs hegningarlaga um sérstaklega hættulega líkamsárás.

Taldi aðra heimfærslu hæpna

Í aðdraganda aðalmeðferðar málsins hefði héraðsdómari sent tölvubréf til verjanda mannsins þar sem hann lýsti því meðal annars að hann teldi afar hæpið að heimfæra háttsemina undir ákvæði hegningarlaga um minni háttar líkamsárás.

Tölvubréfið var svohljóðandi:

„Eins og málið horfir við mér eftir að hafa skoðað upptökuna þá er afar hæpið að heimfæra undir 217. gr. almennra hegningarlaga. Brotaþoli nær að takmarka sitt eigið tjón en um slíkt hefur verið dæmt áður, þ.e. það breytir ekki hættueiginleika verknaðarins. Ákærði hefur viðurkennt þá háttsemi sem sést á upptökunni. Ég tel þetta því góða niðurstöðu fyrir ákærða ef af verður, ellegar hefði ég sennilega látið fara fram sönnunarfærslu um þetta fyrir dóminum. Eins og málið er vaxið kæmi ekki til greina að beita refsibrottfalli vegna fyrningar án þess að til þess kæmi.“

Réttmætur vafi um óhlutdrægni

Í dóminum segir að Landsréttur hafi talið að með ummælum í tölvupóstinum hefði héraðsdómari lýst afstöðu sinni til þeirra efnisvarna sem maðurinn hafði teflt fram í málinu. Þar með hefði verið kominn upp réttmætur vafi um óhlutdrægni dómarans, en skylda dómara til að gæta að hæfi sínu sneri meðal annars að því að efnisleg afstaða hans til ágreinings kæmi ekki fram fyrr en í dómi. 

Hinn áfrýjaði dómur hafi því verið ómerktur og heimvísað til löglegrar meðferðar og dómsálagningar á ný.

Ekki fyrsta tölvubréfið sem vekur athygli

Dómarinn sem um ræðir er Sigríður Hjaltested við Héraðsdóm Reykjavíkur. Þetta er ekki í fyrsta skiptið sem tölvubréf henni tengt vekur athygli en síðast þegar það gerðist var hún á hinum endanum.

Hún var viðtakandi „harla óvenjulegs“ tölvubréfs lögmannsins Ómars R. Valdimarssonar í tengslum við dæmda málsvarnarþóknun hans í Bankastrætis club-málinu svokallaða.