Mannránstilraun í Kongó og tvö­föld ára­mót meðal eftir­minni­legustu ferðaævintýra Katrínar

Ferðalangurinn Katrín Sif Einarsdóttir hefur varið síðustu tuttugu árum á faraldsfæti og heimsótt öll ríki heims fyrir utan ellefu í Mið-Afríku sem hún hyggst strika af lista sínum í vetur.

Stefnir á síðasta landið á afmælisdaginn

Fréttastofa ræddi við Katrínu þar sem hún beið á flugvelli en hún reiknar ekki með að snúa aftur heim fyrr en næsta sumar. „Ég hef stundum orðið þreytt. Ég hugsaði einu sinni um að hætta en svo er ég kannski kjurr í tvær vikur eða ekkert að gerast. Þá verð ég mjög óróleg og er strax búin að undirbúa næstu ferð,“ segir Katrín Sif.

Hún hyggst ljúka markmiðið sínu í eyríkinu Saó Tóme og Prinsípe á 39 ára afmælsidegi sínum.

„Þar verður strönd og aðeins minna stríð og vesen. Ég ætla kannski að reyna lenda þar á afmælisdaginn minn. Fagna svolítið og bjóða vinum með.“

Flogin eins og farfuglarnir eftir sumarvinnu á Íslandi

Katrín starfar sem jógakennari og leiðsögumaður hér á landi þrjá til fjóra mánuði á ári en ferðast það sem eftir er árs.

„Ég hef eiginlega alltaf eytt öllum mínum pening í að ferðast. Þá getur maður reiknað út svona tvær þrjár milljónir á ári í tuttgu ár. Ég er alltaf á Íslandi á sumrin að vinna. Síðan er ég eins og grágæs eða farfugl sem fer bara suður eftir sumarið og kem kannski aftur heim um vorin. Ég ólst upp í Kanada líka og var þar í háskóla. Ég hef ekki alltaf verið á Íslandi. Ég hef alltaf ná að ferðast sex til átta mánuði á ári,“ segir Katrín sem er með þrjár háskólagráður, en kveðst hafa lært langmest af því að ferðast um heiminn.

Alls konar ævintýri einkenni síðustu ár en einnig hremmingar. Það geti verið erfitt að ferðast ein.

„Fararstjóri“ í Kongó reyndi að eignast hana

„Ég var með fararstjóra sem reyndi að ræna mér í rauninni, ég veit ekki hvað er besta orðið fyrir þetta. Það var í Kongó,“ rifjar Katrín til dæmis upp.

„Hann átti að vera fararstjórinn minn. Við áttum að vera að fara að skoða stóra apa, silfurbaksgórillur. Ég var í Uganda á ráðstefnu að segja frá eco-tourism sem ég skrifaði meistararitgerðina mína um og mér var bent á gæja í Kongó til að fara að skoða górillur. En það voru örugglega einhverjar frekari upplýsingar sem fylgdu um að ég væri ung, ógift og falleg eða eitthvað. Og þegar hann tók á móti mér þá tók hann vegabréfið mitt, stimplaði ekki rétt, var ekki kominn með gönguleyfi til að skoða apana og hann labbaði með mig yfir frá Úganda til Kongó og ég var ólöglega í Kongó en var búin að stimpla mig út í Úganda,“

Hún hafi hvergi getað farið, en maðurinn hafi sagt henni að hún yrði bara að bíða hjá honum. Hún gæti verið móðir barnanna hans og haldið lífi sínu áfram með honum. „Þetta var pínu óþægilegt,“ segir Katrín.

„Einn fararstjóri í Tansaníu reyndi að brjótast inn til mín um miðja nótt,“ nefnir hún einnig sem dæmi, en bendir á að fyrir hverja slæma eða erfiða reynslu séu hundrað góðar og skemmtilegar minningar og reynslusögur á móti.

Tók gamlárskvöld tvisvar á sama árinu

Verstu sögurnar snúast alltaf um karlmenn að vera kynferðislegir og óþægilegir. Mitt ferðalag hefur gert mig að þeirri konu sem ég er í dag og ég er mjög stolt af því og ég hef lært svo mikið. Ég mæli hundrað prósent með því fyrir konur að ferðast einar. Þetta skapar sjálfstæði. Þá sér maður um sjálfa sig og hugsar um sig og maður setur sjálfa sig í fyrsta sæti alltaf. Ég dáist af konum sem ég er að hitta á leiðinni og hugsa eins og ég. Við getum þetta. Við erum að gera þetta og þetta reddast skilurðu,“ segir Katrín.

Hún segir einnig gamlárskvöldin 2016, í fleirtölu, hafa verið eftirminnileg. „Ég hélt upp á gamlársdag árið 2016 tvisvar. Þegar ég var í Nýja Sjálandi 31. desember og næsta morgun flaug ég til Samóa og þá var ég komin yfir dagalínuna og þá var aftur 31. desember.“

Hvernig er að vera klára þetta? eru þetta blendnar tilfinningar? 

„Ég er aldrei búin að ferðast. Þetta er ekki lokakaflinn þetta eru bara síðustu löndin. Ég hef oft farið tvisvar til fjórum sinnum til sama landsins. Ég held að ég muni ferðast áfram að eilífu,“ segir Katrín.