Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann skrifar 13. júní 2025 06:00 Þegar ég sé fréttamyndir á netinu af ungum rússneskum hermönnum sem eiga að vera í blóma lífsins, liggjandi í drullunni í skotgröfum í austurhluta Úkraníu, sundurskotnir, rennur kalt vatn á milli herðablaðanna hjá mér. Þegar það er möguleiki að skattpeningar mínir hafi fjármagnað skotfærin sem hæfðu þessa ungu menn. Til hverra skyldu þessir ungu menn hafa verið að hugsa þarna liggjandi í forunni með vini sína sundursprengda og skotna allt í kringum sig, kannski líka að taka síðustu andardrættina sárkvaldir og hrópandi á almættið? Kannski voru þeir „heppnir“ og komust heim til mömmu og pabba gömlu í sveitinni eða kærustunnar sem var heima ólétt og beið? Að vísu örkrumlaðir því kúlurnar sem við fjármögnuðum sundurslitu mænur þeirra og þeirra bíður að vera bundnir við hjólastól það sem eftir er. Hvað veit maður? Eru þetta ekki sviðsmyndir sem gætu hafa átt sér stað? Eða fóru kúlurnar sem við útveguðum bara í það að skjóta niður óvinadróna? En vorum við spurð einhvern tímann hvort við værum sammála því að vera þátttakandi í þessum hildarleik, ekki svo ég muni, ekki frekar en að borga undir fólk sem hefur komið hingað til að leita hælis af ýmsum ástæðum og það fólk á að fá fría menntun, heilbrigðisþjónustu og húsaskjól á minn og þinn kostnað. Svo það sé sagt þá tek ég ekki afstöðu með hvorugum aðilunum í stríðinu í Úkraníu en við erum að setja fé í annan aðilann og þess vegna tók ég þetta dæmi. Hins vegar tek ég afstöðu til þess að kaupa skotfæri og vopn; ef við eigum að gera eitthvað þá eigum við að dæla meiri peningum í alþjóðastarf eins og Rauða krossinn til að vinna að mannúð en ekki fóðra stríðsrekstur, við erum einu sinni herlaust land og þannig vil ég hafa það áfram og við eigum ekki að vera að stilla okkur upp á skotskífuna í valdabaráttu heimveldanna. Hroka-elítan En á sama tíma liggur gamla fólkið okkar á göngum spítalanna og fær ekki þá þjónustu sem það þarf! Stjórnmálaelítan og hirðin í kringum hana er á sama tíma með þá tilætlunarsemi að ég verði að skilja það að hælisleitendur og innflytjendur eigi að ganga fyrir en ekki gamla fólkið okkar sem hefur skilað sínu margfalt til samfélagsins og sem verðskuldar áhyggjulaust ævikvöld. En þannig er það ekki því forgangurinn er að dæla fé annaðhvort í tilgangslaust stríð eða bjarga öllum öðrum í heiminum af því að við erum svo „góð“. Er von að maður sé farinn að spyrja sig þessara spurninga hver sé að skapa fasismann, þegar pabbi heitinn komst ekki að á hjúkrunarheimili fyrr en á nítugasta og fyrsta aldursárinu og hann dó tveimur vikum síðar? Þá fætinum styttri með illkynja æxli djúpt ofan í lunga, höfuðkúpubrotinn og rifbeinsbrotinn á þremur rifjum og kominn með sprungu í mjöðm eftir að hafa dottið heima hjá sér ítrekað og öldruð kona hans að hjúkra honum og sjálf veik. Ekki fékk hann inni á hjúkrunarheimili, í sínum heimabæ sem var Kópavogur í 60 ár, heldur var honum komið fyrir á Akranesi. Hann var rúmliggjandi allan tímann og komst eiginlega aldrei til meðvitundar þar. Núna situr mamma ein eftir, áttatíu og fjögurra ára, eftir í húsinu þeirra sem er á þremur pöllum þó svo að endurhæfingateymi á Landakoti hafi mælt með því, eftir að hún mjaðmagrindarbrotnaði heima hjá sér við að falla í stiga, að hún færi á hjúkrunarheimili en svarið frá Landlæknisembættinu var „computer say´s NO.“ Samt með hættulega lágan blóðþrýsting sem veldur hjá henni jafnvægisleysi sem var orsökin fyrir mjaðmagrindarbrotinu. Hann lá oft, og mörgum sinnum og í mörg ár, á göngum spítalanna og var lagður inn á spítala þegar hjúkrunarheimili hefði dugað honum til að fá þá þjónustu sem hann þurfti. Það sama er uppi á teningnum hjá mömmu gömlu; hún leggst inn á spítala reglulega einfaldlega vegna þess að hún kemst ekki að á hjúkrunarheimili sem er sú þjónusta sem ætti að vera í boði fyrir hana. Og ég er kallaður fasisti og rasisti! Computer says NO Haldið þið að ég sé þá mikið að velta fyrir mér þörfum hælisleitenda hér á landi og innflytjenda þegar að computer say´s NO við fólkið mitt sem hefur tvímælalaust unnið fyrir því á lífsleiðinni að fá áhyggjulaust ævikvöld en fær það ekki? Svo þegar eitthvað hrokamennta- og stjórnmálaelítulið sem ég efast um að hafi fengið blöðrur á fingur við að vinna almenna vinnu með tveimur jafnsterkum en í staðinn nagað blýanta meira og minna allt sitt líf, drukkið cafe latte á kaffhúsum og segir á innsoginu þið þarna eruð rasistar og fasistar og hvernig drifist ykkur að vefa þjóðfána okkar. Kannski ætti þetta elítulið sem horfir á almenning með fyrirlitningu og hroka og er tilbúið að fóðra stríðsmaskínuna í öðrum heimshluta en fordæmir stríð annars staðar í heiminum að fara að hugsa sinn gang. Hvað verðum við langt að bíða þess að hatursdeild lögreglunnar verði sigað á okkur vegna okkar fasísku skoðanna? Höfundur er áhugamaður um betra samfélag og Miðflokksmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Davíð Bergmann Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson skrifar Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson skrifar Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason skrifar Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson skrifar Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Sjá meira
Þegar ég sé fréttamyndir á netinu af ungum rússneskum hermönnum sem eiga að vera í blóma lífsins, liggjandi í drullunni í skotgröfum í austurhluta Úkraníu, sundurskotnir, rennur kalt vatn á milli herðablaðanna hjá mér. Þegar það er möguleiki að skattpeningar mínir hafi fjármagnað skotfærin sem hæfðu þessa ungu menn. Til hverra skyldu þessir ungu menn hafa verið að hugsa þarna liggjandi í forunni með vini sína sundursprengda og skotna allt í kringum sig, kannski líka að taka síðustu andardrættina sárkvaldir og hrópandi á almættið? Kannski voru þeir „heppnir“ og komust heim til mömmu og pabba gömlu í sveitinni eða kærustunnar sem var heima ólétt og beið? Að vísu örkrumlaðir því kúlurnar sem við fjármögnuðum sundurslitu mænur þeirra og þeirra bíður að vera bundnir við hjólastól það sem eftir er. Hvað veit maður? Eru þetta ekki sviðsmyndir sem gætu hafa átt sér stað? Eða fóru kúlurnar sem við útveguðum bara í það að skjóta niður óvinadróna? En vorum við spurð einhvern tímann hvort við værum sammála því að vera þátttakandi í þessum hildarleik, ekki svo ég muni, ekki frekar en að borga undir fólk sem hefur komið hingað til að leita hælis af ýmsum ástæðum og það fólk á að fá fría menntun, heilbrigðisþjónustu og húsaskjól á minn og þinn kostnað. Svo það sé sagt þá tek ég ekki afstöðu með hvorugum aðilunum í stríðinu í Úkraníu en við erum að setja fé í annan aðilann og þess vegna tók ég þetta dæmi. Hins vegar tek ég afstöðu til þess að kaupa skotfæri og vopn; ef við eigum að gera eitthvað þá eigum við að dæla meiri peningum í alþjóðastarf eins og Rauða krossinn til að vinna að mannúð en ekki fóðra stríðsrekstur, við erum einu sinni herlaust land og þannig vil ég hafa það áfram og við eigum ekki að vera að stilla okkur upp á skotskífuna í valdabaráttu heimveldanna. Hroka-elítan En á sama tíma liggur gamla fólkið okkar á göngum spítalanna og fær ekki þá þjónustu sem það þarf! Stjórnmálaelítan og hirðin í kringum hana er á sama tíma með þá tilætlunarsemi að ég verði að skilja það að hælisleitendur og innflytjendur eigi að ganga fyrir en ekki gamla fólkið okkar sem hefur skilað sínu margfalt til samfélagsins og sem verðskuldar áhyggjulaust ævikvöld. En þannig er það ekki því forgangurinn er að dæla fé annaðhvort í tilgangslaust stríð eða bjarga öllum öðrum í heiminum af því að við erum svo „góð“. Er von að maður sé farinn að spyrja sig þessara spurninga hver sé að skapa fasismann, þegar pabbi heitinn komst ekki að á hjúkrunarheimili fyrr en á nítugasta og fyrsta aldursárinu og hann dó tveimur vikum síðar? Þá fætinum styttri með illkynja æxli djúpt ofan í lunga, höfuðkúpubrotinn og rifbeinsbrotinn á þremur rifjum og kominn með sprungu í mjöðm eftir að hafa dottið heima hjá sér ítrekað og öldruð kona hans að hjúkra honum og sjálf veik. Ekki fékk hann inni á hjúkrunarheimili, í sínum heimabæ sem var Kópavogur í 60 ár, heldur var honum komið fyrir á Akranesi. Hann var rúmliggjandi allan tímann og komst eiginlega aldrei til meðvitundar þar. Núna situr mamma ein eftir, áttatíu og fjögurra ára, eftir í húsinu þeirra sem er á þremur pöllum þó svo að endurhæfingateymi á Landakoti hafi mælt með því, eftir að hún mjaðmagrindarbrotnaði heima hjá sér við að falla í stiga, að hún færi á hjúkrunarheimili en svarið frá Landlæknisembættinu var „computer say´s NO.“ Samt með hættulega lágan blóðþrýsting sem veldur hjá henni jafnvægisleysi sem var orsökin fyrir mjaðmagrindarbrotinu. Hann lá oft, og mörgum sinnum og í mörg ár, á göngum spítalanna og var lagður inn á spítala þegar hjúkrunarheimili hefði dugað honum til að fá þá þjónustu sem hann þurfti. Það sama er uppi á teningnum hjá mömmu gömlu; hún leggst inn á spítala reglulega einfaldlega vegna þess að hún kemst ekki að á hjúkrunarheimili sem er sú þjónusta sem ætti að vera í boði fyrir hana. Og ég er kallaður fasisti og rasisti! Computer says NO Haldið þið að ég sé þá mikið að velta fyrir mér þörfum hælisleitenda hér á landi og innflytjenda þegar að computer say´s NO við fólkið mitt sem hefur tvímælalaust unnið fyrir því á lífsleiðinni að fá áhyggjulaust ævikvöld en fær það ekki? Svo þegar eitthvað hrokamennta- og stjórnmálaelítulið sem ég efast um að hafi fengið blöðrur á fingur við að vinna almenna vinnu með tveimur jafnsterkum en í staðinn nagað blýanta meira og minna allt sitt líf, drukkið cafe latte á kaffhúsum og segir á innsoginu þið þarna eruð rasistar og fasistar og hvernig drifist ykkur að vefa þjóðfána okkar. Kannski ætti þetta elítulið sem horfir á almenning með fyrirlitningu og hroka og er tilbúið að fóðra stríðsmaskínuna í öðrum heimshluta en fordæmir stríð annars staðar í heiminum að fara að hugsa sinn gang. Hvað verðum við langt að bíða þess að hatursdeild lögreglunnar verði sigað á okkur vegna okkar fasísku skoðanna? Höfundur er áhugamaður um betra samfélag og Miðflokksmaður.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun