Í frétt á vefsíðu Veðurstofu Íslands kemur fram að líklegasta sviðsmyndin sé að kvikusöfnunartímabilið endi með kvikuhlaupi og eldgosi. Líklegast er að það komi upp milli Sundhnúks og Stóra-Skógfells.
Rúmmál kvikusöfnunarinnar hefur aldrei verið meira frá upphafi eldgosahrinunnar á Reykjanesskaganum.
Jarðskjálftar á svæðinu eru á svipuðum slóðum og fyrir fyrri gos. Veðurstofan greindi frá 11. mars að jarðskjálftarnir mældust austar en áður en það var vegna truflunar í einum mæli á svæðinu.
„Sérfræðingar Veðurstofunnar hafa greint staðsetningu skjálftanna betur með háupplausnargreiningu sem sýnir að jarðskjálftavirknin síðustu vikur hefur verið á sama svæði og fyrir fyrri eldgos, milli Sundhnúks og Stóra-Skógfells,“ segir á vefsíðu Veðurstofunnar.
Unnið er að bilanagreiningu og lagfæring í kjölfarið.
