Viðskipti innlent

Lands­bankinn fór fýlu­ferð í Lands­rétt vegna Borgunar

Árni Sæberg skrifar
Lilja Björk Einarsdóttir er bankastjóri Landsbankans.
Lilja Björk Einarsdóttir er bankastjóri Landsbankans. Vísir/Vilhelm

Landsréttur hefur sýknað félögin BPS, Eignarhaldsfélagið Borgun, Teya Iceland, sem áður hét SaltPay, og Hauk Oddsson, fyrrverandi forstjóra Borgunar, af kröfum Landsbankans í Borgunarmálinu svokallaða.

Landsréttur kvað upp dóm þess efnis klukkan 15. Dóminn má lesa hér. Með dóminum var dómur Héraðsdóms Reykjavíkur frá apríl 2023 staðfestur, auk þess sem bankinn var dæmdur til að greiða BPS, Eignarhaldsfélaginu Borgun og Hauki tólf milljónir króna í málskostnað á haus. Þá var bankinn dæmdur til að greiða Teya 23 milljónir króna í málskostnað.

Landsbankinn krafðist þess að viðurkennd yrði með dómi skaðabótaskylda vegna söluhagnaðar sem bankinn hefði notið ef hann hefði selt 31,2 prósenta eignarhlut sinn í Teya Iceland, sem þá hét Borgun, að tekni tilliti til upplýsinga sem kaupendur bjuggu yfir en létu bankanum ekki í té.

„Bankinn fékk ekki upplýsingar sem stefndu bjuggu yfir um að Borgun hf. ætti hlut í Visa Europe Ltd. og réttindi sem fylgdu hlutnum, þ. á m. mögulega hlutdeild í söluhagnaði Visa Europe Ltd. við nýtingu söluréttar í valréttarsamningi Visa Inc. og Visa Europe Ltd.,“ sagði í tilkynningu frá Landsbankanum þegar greint var frá því að mál yrði höfðað árið 2016.

Óvenjuleg staða

Í dómi Landsréttar segir að í málinu væri uppi sú sérstaka staða að seljandi söluhlutar reisti málatilbúnað sinn á því að kaupandi hefði búið yfir upplýsingum um söluhlutinn sem seljandinn hefði ekki haft vitneskju um og nýtt sér það í viðskiptum þeirra. 

Landsbankinn hafi í þessum efnum einkum byggt á því að hann hefði vegna ákvörðunar Saltpay ekki búið yfir viðhlítandi upplýsingum um rekstur Borgunar og að gerð sameiginlegrar viljayfirlýsingar aðila við kaupin um gagnaöflun ætti rót sína að rekja til þessarar stöðu hans. 

Landsréttur teldi hins vegar að yfirlýsingin hefði ekki sem slík skapað Landsbanka sérstaka stöðu með tilliti til upplýsingaskyldu umfram það sem leiða mætti af almennum reglum. Þá hafi hann jafnframt talið að ekki væru efni til að draga í efa þá málsvörn BPS og Eignarhaldsfélagsins Borgunar að af hálfu fyrirsvarsmanna þeirra hefði ekki verið fyrir hendi vitneskja um þýðingu hlutdeildar Borgunar í söluhagnaðnum, og að þeir hefðu ekki mátt gera sér grein fyrir henni, og fallist sömuleiðis á forsendur héraðsdóms um að ekki væru efni til að gera greinarmun á Teya og Hauki annars vegar og BPS og Eignarhaldsfélaginu Borgun hins vegar að þessu leyti.

Landsbankinn þarf að bera hallann 

Landsréttur hafi jafnframt litið til þess að Landsbankinn hefði ekki látið framkvæma áreiðanleikakönnun á Borgun þrátt fyrir að áskilja sér rétt þar um og að ekkert benti til þess að ómögulegt hefði verið fyrir hann að ganga úr skugga um þau atriði sem deilt væri um með slíkri könnun. 

Að framangreindu og öðru virtu hafi rétturinn talið að þrátt fyrir að stefndu hefðu ekki upplýst Landsbankann sérstaklega um aðild Borgunar að Visa og þann annmarka sem var á ársreikningi Borgunar væru ekki efni til að fella bótaskyldu á þá á þeim grunni sem Landsbankinn bar fyrir sig í málinu og að hann yrði sjálfur að bera hallann af því hvernig til tókst.

Fréttin hefur verið uppfærð.


Tengdar fréttir






Fleiri fréttir

Sjá meira


×